Στενά φορέματα με ντεκολτέ; Ευχαριστώ, δε θα πάρω.

Στη Γιολίνα Μπρούσαλη δεν αρέσουν τα στενά φορέματα με ντεκολτέ.

Προσπαθώντας να σκεφτώ χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο πλην του να γράψω αυτήν εδώ την εισαγωγή τι απεχθάνομαι περισσότερο στο γυναικείο ντύσιμο, θα έλεγα τα φορέματα. Ξεκινώντας από τα κολλητά. Ναι, αυτά τα θηλυκά. Ναι, ναι, τα σέξι.

Στην σπάνια περίπτωση που θα φορούσα φόρεμα για να σοκάρω τον καθρέφτη μου που χασμουριέται κάθε πρωί στην επιλογή του σωστού τζιν μεταξύ των ντρέπομαι-να-πω-πόσα-έχω θα ήταν πιθανότατα είτε παραμονή πρωτοχρονιάς ή δίωρο προετοιμασίας συνοδού για Baftas – εξαιρετική πιθανότητα, και τώρα που το σκέφτομαι θα έβαζα παντελόνι έτσι για το σωστό το badassness. Φυσικά και υπάρχει αυτή η λέξη.

Μέχρι που ανακάλυψα τα oversized με ιδιαίτερη έμφαση στα smocks, περίπου πριν από δύο χρόνια.

Ξεκινάμε με επίδειξη γκουγκλαρισμένων γνώσεων για να εξηγηθούμε, που λέει ότι τα smocks (γιατί το oversized μιλάει μόνο του ε) τα παλιά τα χρόνια αρχικά τα φορούσαν οι βοσκοί για να προστατεύσουν τον κανονικό τους ρουχισμό, φυσικά στην Αγγλία από όπου ξεκινάνε ΟΛΑ, και στη συνέχεια ο όρος αφορούσε γενικά οτιδήποτε φαρδύ και “αφορμάριστο” χρησιμοποιούσαν για διάφορους λόγους πάνω από τα ρούχα, για να μη λερωθούν ή καταστραφούν – τα smocks εκτός από φορέματα μπορούσαν να είναι και πουκάμισα, παλτό, ή γιλέκα. Ένα άχαρο πράγμα, κάτι σαν σακί, μάλλον από ανθεκτικό ύφασμα, με πρακτική αξία. Ε όχι. Χέσ’ τη τώρα την ιστορία.

Στις μέρες μας τα oversized τάπωσαν μετά από αγώνες τα αβυσσαλέα σκισίματα των συναδέλφων τους Λοπεζικών και τα smock dresses έχουν μεταφερθεί από τα βοσκοτόπια στο pret a porter. Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να φαίνονται ένα σιγά μωρέ φαρδύ φορεματάκι, η πραγματικότητά τους είναι κάτι beyond that, αν βοηθάει μην σκέφτεστε ούτε κάτι μονοκόμματο ούτε κάτι απλά εβαζέ, και αυτό ακριβώς είναι το λεπτό σημείο που τα χαλάμε με το γκουγκλ γιατί στην ενότητα θα σας παρουσιάσει ό,τι κοντόφαρδο ανεβάζουν κάτι σάιτς του κώλου που, φαντάσου, ξέρουν λιγότερα πράγματα από μόδα ακόμα και από εμένα.

Το σωστό το smock είναι οριακό στους ώμους και έχει συνήθως μία ανεπαίσθητη ραφή πάνω ή κάτω από το στήθος που υποδεικνύει το όριο από το οποίο και μετά το ρούχο ξεκινάει να απλώνεται ή αλλιώς να ξεχειλίζει κομψά, με κίνηση και με χάρη. Είναι αυτό το φόρεμα που όταν το ξεδιπλώνεις πάνω στο κρεβάτι σου νομίζεις ότι θα ανοίξει στόμα και θα σε καταπιεί και όταν το φοράς θες να χειροκροτήσεις γιατί αν το έχεις στην λίγο πιο κοντή εκδοχή του είναι το μόνο που δεν απαιτεί να είσαι η Giselle για να βάλεις από κάτω με αυτοπεποίθηση αρβύλες, βανς, sneakers ή biker boots.

To πιο χαριτωμένο όταν κοιτάζεσαι από το πλάι στον καθρέφτη σου, που για λίγο σταμάτησε τα facepalms, είναι το πώς φουσκώνει πίσω, σαν μία κάπως balloon μπέρτα που δεν πρέπει να τρομάζει γιατί καθόλου δεν ακολουθεί αυτή τη φόρμα και μπροστά. ‘Οχι, δεν φαίνεσαι σαν 8 μηνών έγκυος σε δίδυμα, το αντίθετο μάλιστα, αν έχεις λεπτές γάμπες φαίνεσαι σαν στάχυ στον αγρό. ‘Η σαν καλαμιά στην άμμο. Κατάλαβες. Αν δεν έχεις λεπτές γάμπες, εγώ, που δεν είμαι και η Rachel Zoe φυσικά, δεν θα πρότεινα να βάλεις ούτε oversized, ούτε smock. Έχει πολύ όγκο επάνω και κάπως πρέπει να μπαλαντζάρει η ιστορία.

Όπως είναι πασιφανέστατο όλα αυτά τα oversized είναι η καινούργια μου αγάπη γιατί δεν γκαρίζουν sexual attractiveness, τα φοράω και με τζιν εννοείται (χασμουρηθείτε ελεύθερα) και είναι το μόνο φόρεμα που απόλυτα μπορώ να πω ότι δεν ταιριάζει με γόβες. Τις μισώ τις γόβες παιδιά, δεν έχω ούτε ένα ζευγάρι, πεταμένα λεφτά.

Σκεφτείτε τώρα τι ωραίο θέμα συζήτησης αν βρισκόμουν με τις ‘Ολσεν ή τη Βικτώρια πριν πιούμε πολλά ποτά και λιώσουμε και βγάζουμε σέλφιζ αγκαλιά. Στο επόμενο καρέ, εκεί που λόγω αλκοόλ ξεχνάς τις ντροπές, θα ζητούσα από την τελευταία να μου χαρίσει εκείνο το υπέροχο γαλάζιο γκρι με τις τσέπες γιατί τώρα πια τόσο που φωτογραφήθηκε, δεν πρόκειται να το ξανακυκλοφορήσει. Άσε που θα ήταν το μόνο ρούχο της που θα μου έκανε.

Διάβασε ακόμα στο fashionism.gr:

Μικρό, ρετρό προτζεκτάκι για πολύ κορίτσια

Summer Lovin’ : Μπουκαλάκια