Η street style μόδα έχει γίνει βαρετή. Μήπως φταίει η έλλειψη curvy γυναικών;
- 4 ΣΕΠ 2020
Συνειδητοποίησα την έλλειψη diversity, νομίζω πριν ένα χρόνο. Έκανα ένα θέμα που αφορούσε το στιλ curvy γυναικών και κοιτώντας street style φωτογραφίες σε γνωστό πρακτορείο, δεν μπορούσα να βρω ούτε μια, μιας γυναίκας που δεν ήταν αδύνατη. Δεν ξέρω γιατί μου πήρε τόσο καιρό να το συνειδητοποιήσω αυτό. Καμιά φορά είμαστε τόσο βολεμένοι με τις εικόνες που βλέπουμε καθημερινά, που παθαίνουμε ανοσία. Ξεχνάμε ότι αυτό που βλέπουμε ίσως να μην είναι αρκετό ή το πιο δίκαιο.
Από τότε, στο ξεκίνημα των Fashion Weeks νιώθω θυμό. Αυτό γιατί ξέρω ότι όταν προτείνω κάτι μέσω του outfit μιας καλοντυμένης γυναίκας, θα είναι είναι η εικόνα μιας αδύνατης. Προφανώς, δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα με αυτό. Σε καμία περίπτωση, δεν δικάζω τις αδύνατες γυναίκες ή τον σωματότυπο καμίας γυναίκας. Απογοητεύομαι όμως, για άλλη μια φορά, με τη βιομηχανία της μόδας. Με τις εκδόσεις των περιοδικών μόδας και με τους street style φωτογράφους που, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτοί που ευθύνονται για την έλλειψη παρουσίας curvy γυναικών στη street style μόδα.
Πώς διαχειρίζονται οι εκδόσεις το inclusivity
Ξέρω, λοιπόν, ότι ένα μεγάλο μέρος προέρχεται από το πώς διαχειρίζονται τα sites και οι εκδόσεις το ζήτημα αυτό. Πιστεύω ότι υπάρχουν guidelines προς και από τους φωτογράφους για το ποιες γυναίκες πρέπει να φωτογραφίζουν. Το μοτίβο είναι ένα. Φωτογραφίζουμε αδύνατες, λευκές γυναίκες. Και μπορεί να μην παίζει ρόλο καμιά φορά το outfit. Μπορεί μια μαύρη curvy γυναίκα να φοράει ένα εκπληκτικό σύνολο και μια λευκή αδύνατη να «κερδίζει» το κλικ, φορώντας απλά ένα ένα μαύρο φόρεμα. Και αυτό από μόνο του, απομονώνει ένα μεγάλο μέρος γυναικών που είναι stylish και που δεν μπορούν να προσφέρουν έμπνευση, μόνο και μόνο επειδή η εικόνα τους είναι διαφορετική από τα συνηθισμένα. Και κάπως έτσι, το τι κρίνεται από τους fashion editors ως ένα στιλάτο σύνολο, καταλήγει να γίνεται μια υπολογισμένη διαδικασία.
Γιατί είναι σημαντική η παρουσία curvy γυναικών στη street style μόδα
Ακόμη, λοιπόν, κι αν παραβλέψουμε την έκβαση των τάσεων που προκύπτουν από τη street style μόδα, δεν είναι λίγο άδικο να μην υπολογίζεται η παρουσία των curvy γυναικών; Και το λέω αυτό ακόμα και με το φόβο ότι μπορεί να κριθώ ως η μόνιμα θυμωμένη γυναίκα με καμπύλες που τα βάζει συνέχεια με τη μόδα. Ακόμα κι αν ισχύει αυτό ή όχι, δεν θα έπρεπε να υπάρχει εκπροσώπηση; Ειδικά, μετά απ’ όσα έχει περάσει το γυναικείο φύλο καθ’ όλη την ύπαρξη της ανθρωπότητας; Δεν πρέπει να μπει ένα στοπ επιτέλους στους διαχωρισμούς; Και πόσο μάλλον, όσον αφορά τη street style μόδα που -θεωρητικά πάντα- αποτελείται από πραγματικές γυναίκες και όχι τις πασίγνωστες celebrities; Κάθε νέα σεζόν, φοβάμαι να αντικρίσω την έλλειψη inclusivity, είτε αυτό αφορά τη street style μόδα, είτε τις πασαρέλες.
Και ποιο είναι το πρόβλημα με όλη αυτή την ιστορία τελικά; Το πώς χτίζεται η αυτοπεποίθηση μιας γυναίκας που δεν μοιάζει σαν αυτές που βλέπει στη street style μόδα ή στα περιοδικά μόδας γενικότερα. Γιατί όταν μια γυναίκα με καμπύλες αναζητάει έμπνευση για το επόμενο outfit της μέσω της street style μόδας, δεν μπορεί να βρει μια που να της μοιάζει. Μια για να ταυτιστεί και που τα ρούχα της ίσως να της δώσουν το θάρρος να φορέσει κάτι παρόμοιο. Κάτι που να μην περιορίζεται σε βαρετά, φαρδιά ρούχα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εμπνέεται από το στιλ μιας γυναίκας που δεν μοιάζει με αυτή. Δεν είναι όμως πιο δίκαιο να υπάρχει εκπροσώπηση; Λίγη δικαίωση ζητάμε. Τίποτα παραπάνω.