Ζει ο βασιλιάς Alexander McQueen; Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει

Στα 16 του αποφασίζει να αφήσει το σχολείο και γίνεται μαθητευόμενος στο Andrew & Sheppard στη Savile Row, στο Mayfair (οδός στο κεντρικό Λονδίνο φημισμένη από το 19 αιώνα για τα πολυτελή ανδρικά της ραφτάδικα), όπου και εκπαιδεύεται στη τέχνη της ραπτικής, κάτι το οποίο αργότερα θα τον κάνει διάσημο.

 

Συνεχίζει την εκπαίδευσή του στο Gieves & Hawkes, κατά τη διάρκεια της οποίας αναλαμβάνει να ράψει ένα κουστούμι για τον Prince Charles και στη φόδρα του κεντάει τις λέξεις: ‘Eίμαι μ***ί’.

 

Από τη Savile Row και τη ραπτική ο McQueen αρχίζει να δουλεύει για το Γιαπωνέζο σχεδιαστή Koji Tatsuno και στην ηλικία των 21 μετακομίζει στο Μιλάνο για να δουλέψει στο πλάι του σχεδιαστή Romeo Gigli. Το 1991 γυρίζει στο Λονδίνο και τελειώνει το master του στο Central St. Martins College στο fashion design –αν και αρχικά προτιμούσε το κλάδο του pattern cutting (πατρόν). Η final collection για το πτυχίο του, αγοράστηκε ολόκληρη από τη fashion icon, Ιsabella Blow, μία κίνηση η οποία δημιούργησε μια στενή φιλία μεταξύ τους η οποία έσπασε όταν η Blow αυτοκτόνησε το 2007. Ο ΜcQueen αφιέρωσε τη collection του Άνοιξη/Καλοκαίρι 2008 στη μνήμη της.

 

Mετά την αποφοίτηση του ο Αlexander δημιουργεί το δικό του label και λανσάρει τα σήμα-κατατεθέν “bumster trousers” – παντελόνια σχεδιασμένα να φοριούνται πολύ χαμηλά, για την ακρίβεια κάτω από τους γλουτούς- πράγμα που γίνεται η αφορμή για να εμφανίζεται το όνομα του στους τίτλους των εφημερίδων και η φήμη του να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Ο πρόεδρος της LVMH, Bernard Arnault, ορίζει τον Alexander McQueen ως διάδοχο του John Galliano στον οίκο Givenchy, μία ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη κίνηση στο κόσμο της μόδας, το 1996. Τον Οκτώβριο του 1997 ο McQueen είπε στη Vogue πως το επικείμενο ντεμπούτο του και η couture collection του για τον οίκο Givenchy ήταν “σ***ά” αλλά παρ’ όλα αυτά παρέμεινε στον οίκο μέχρι το Μάρτιο του 2001.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια δημιούργησε collections που αποτελούν σημεία-κλειδιά στην ιστορία της μόδας: ρομπότ που ρίχνουν μπογιά πάνω σε λευκά βαμβακερά φορέματα κατά τη διάρκεια της επίδειξης, το μοντέλο με αναπηρία, Aimee Mullins, να περπατάει στο catwalk με περίπλοκα κατασκευασμένα ξύλινα πόδια, είναι μόνο παραδείγματα της θεατρικότητας, της δημιουργικότητας και της φαντασίας που διακατείχαν τον McQueen.

Οι collections που δημιουργούσε δεν ήταν απλά καλοραμμένα, όμορφα ρούχα, ήταν ο ορισμός της υψηλής ραπτικής και κάθε μία απο αυτές ήταν ένα ολόκληρο show βασισμένο σε συγκεκριμένο concept. Όταν το συμβόλαιό του με τον οίκο έληξε, ο ίδιος δήλωσε πως “περιόριζε τη δημιουργικότητά του”.

Θέλω οι άνθρωποι να φοβούνται τις γυναίκες που ντύνω

ο Δεκέμβριο του 2000, η Gucci Group, απέκτησε το 51% του οίκου Alexander McQueen, στον οποίο ο McQueen ήταν creative director μέχρι και το θάνατό του. Ο οίκος άνθισε κατά τη διάρκεια των 00s με τη δημιουργία γυναικείων και ανδρικών collections, είδη γυαλιών και δύο αρωμάτων. Ο McQueen κέρδισε το βραβείο του καλύτερου Βρετανού σχεδιαστή 4 φορές (1996, 1997, 2001 και 2003) και το βραβείο καλύτερου Menswear σχεδιαστή το 2004.

Το 2003 πήρε το βραβείο CFDA για το Καλύτερο Διεθνή Σχεδιαστή και τιμήθηκε με CBE από τη βασίλισσα της Αγγλίας, Ελισάβετ II, για τις υπηρεσίες του στο κόσμο της μόδας. Mέχρι και το 2007, υπήρχαν Alexander McQueen boutiques σε Nέα Υόρκη, Λονδίνο, Λος Άντζελες, Μιλάνο και Λας Βέγκας. Τον Ιούλιο του 2008 άνοιξε το internet store του οίκου McQueen, μέσω του οποίου μπορούσαν όλοι να αγοράσουν τα ρούχα με το label ΜcQueen.

Η collection Άνοιξη/Καλοκαίρι 2010, που αποτελούταν από ‘εξωγήινο’ make-up και ερπετόμορφα prints, ανακοινώθηκε από το τύπο ως η καλύτερη collection του Alexander McQueen, με τη buying director του Selfridges στο Λονδίνο, Anita Barr, να δηλώνει στη Vogue πως η συγκεκριμένη “ήταν η μεγαλύτερη best-selling collection που υπήρξε ποτέ” για το πολυκατάστημα. Η Lady Gaga, ενσωματώνει τις δημιουργίες του McQueen στις προσωπικές της δουλειές και κάνει ακόμα πιό διάσημη τη collection και συγκεκριμένα τα ‘Armadillo shoes’ μέσα από το music video του ‘Bad Romance’.

 

Ο Alexander McQueen έφυγε απ’ τη ζωή σε ηλικία 40 ετών το Φεβρουάριο του 2010, με μη επιβεβαιωμένες πηγές να μιλούν για αυτοκτονία, κάτι που μπορεί να οφείλετε στο χαμό της μητέρας του λίγες μέρες πριν.

Το Μάιο του 2010 η Sarah Burton αναλαμβάνει τα ηνία του οίκου και κάνει μία νέα δυναμική αρχή, κρατώντας τις αξίες και ιδεολογίες του Alexander αλλά προσθέτοντας το δικό της προσωπικό στοιχείο. Τον Απρίλιο του 2011, μάλιστα, σχεδιάζει το νυφικό της Δούκισσας του Cambridge, Kate Middleton, για το γάμο της με το πρίγκιπα William.

 

Ο Alexander McQueen υπήρξε ένας από τους πιο ταλαντούχους σχεδιαστές του 21 αιώνα. Η εξυπνάδα και η δεξιοτεχνία του τον κατέστησαν ισάξια ψηλά με σχεδιαστές που υπήρχαν στο χώρο της μόδας πολλά χρόνια πριν από εκείνον. Η ανερχόμενη πορεία του από την στιγμή που παράτησε το σχολείο μέχρι και τη στιγμή που έφτασε να είναι ένας διεθνής καταξιωμένος σχεδιαστής, είναι μια καταπληκτική ιστορία ενός ταλαντούχου αλλά και ‘σκοτεινού’ ανθρώπου. Υπήρξαν φορές που ο Alexander προκαλούσε με τη συμπεριφορά του και έχει χαρακτηριστεί και ως το ‘bad boy’ της μόδας. Οι τολμηρές του δημιουργίες και τα συναρπαστικά του shows, ενέπνευσαν και εξέπληξαν το κόσμο της μόδας και έτσι ο θρύλος του είναι ακόμα ζωντανός.

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος ζει!

 

Οι άνθρωποι της μόδας στο Ladylike.gr

Το μεγαλείο της ιταλικής μόδας, γνωστό και ως οίκος Versace

Christian Dior: 110 χρόνια μετά

Το Ladylike στο ατελιέ της Christine Phung