Δήμητρα Κατσαφάδου: Ο δρόμος για τη La vie en Rose δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα
- 22 ΝΟΕ 2022
Η συνάντησή μου με τη Δήμητρα Κατσαφάδου τα είχε όλα: Γέλια, σουρεάλ στιγμές, συμβουλές, αρκετή συγκίνηση και άφθονη δόση αλήθειας. Άλλωστε, στο τελευταίο (στην αλήθεια της) όπως μου είπε η ίδια, οφείλει την επιτυχία της η La vie en Rose, μαζί με την πίστη της στη μεγάλη ιδέα- έμπνευση και φυσικά, την πολλή δουλειά.
Η πορεία της θυμίζει λίγο παραμύθι. Μαγικά ραβδιά της; Οι κουτάλες που ανακατεύει τα ροδοπέταλα και τα βότανα μέσα στις κατσαρόλες στην κουζίνα του σπιτιού της στο Μενίδι, για τη La vie en Rose.
Η ίδια ρισκάρει τη σιγουριά μιας σταθερής δουλειάς για να κάνει restart ακολουθώντας απλά το όνειρό της. Μέσα της, από την πρώτη στιγμή- κάπως μαγικά- ήξερε πως θα πετύχει. Αυτοδημιούργητη, με τα social media να αποτελούν τουλάχιστον στην αρχή την «οικογένειά της», όταν δεν είχε τη στήριξη της δικής της, ξεκίνησε να βαδίζει στον άγνωστο δρόμο του επιχειρείν, μέχρι «η ιδέα της να βρεθεί στον κατάλληλο χωροχρόνο και να ωριμάσει», όπως λέει η ίδια χαρακτηριστικά.
Έξι χρόνια μετά, το όνειρο της Δήμητρας Κατσαφάδου γίνεται πραγματικότητα: Η La vie en Rose μετρά 43 καταστήματα και εκείνη αναδεικνύεται για 4 συνεχόμενα έτη μία από τις γυναίκες επιχειρηματίες της χρονιάς (Leading Women in Business 2016-2020).
-Από την κουζίνα του σπιτιού σου στο Μενίδι, στη «La vie en Rose by Dimitra Katsafadou»: Πόσο στρωμένος με ροδοπέταλα ήταν ο δρόμος;
Από το Μενίδι στη La vie en Rose έχουν μεσολαβήσει πάρα πολλά στάδια. Ο δρόμος ήταν στρωμένος ναι μεν με τριαντάφυλλα, αλλά και με πολλά αγκάθια. Ξεκίνησα όντως από το Μενίδι, εκχυλίζοντας κυριολεκτικά ροδοπέταλα, τριαντάφυλλα και διάφορα βότανα Ταϋγέτου, γιατί είμαι από τη Μάνη και άρχισα να δημιουργώ τις πρώτες μου κρέμες στην κατσαρόλα του σπιτιού μου. Τότε, θυμάμαι να βιώνω μία αγχωτική περίοδο, που όμως, μέσα σ’ αυτή γεννήθηκε μία μεγάλη ιδέα. Δύο άνθρωποι με βοήθησαν στο ξεκίνημά μου- ο ένας ήταν ο Αντωνάκης, που μου έφερνε φαγητό και ο άλλος ήταν ο Νικήτας, που με βοήθησε όσο κανένας. Στη συνέχεια, μέσα από το Facebook, οι γυναίκες σ’ όλη την Ελλάδα, που ταυτίστηκαν, έγιναν η οικογένειά μου, γιατί η πραγματική μου οικογένεια τότε, με είχε διώξει.
«Από στόμα σε στόμα και με τη βοήθεια των social media, η μία γυναίκα έφερε την άλλη και κάπως έτσι κατάλαβα πως τελικά, κάτι έκανα καλά».
-Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις τώρα ξεκινάω τη δική μου επιχείρηση;
Για περίπου επτά χρόνια ήμουν στις πωλήσεις σε μία φαρμακευτική εταιρεία. Κάποια στιγμή, αποφάσισα να ακούσω το ένστικτό μου και να παραιτηθώ. Ένιωθα- χωρίς καν να έχω τα εχέγγυα ή τις γνώσεις σε οτιδήποτε έχει να κάνει με το κομμάτι μιας επιχείρησης- είμαι χημικός όχι οικονομολόγος- πως θα έκανα κάτι πιο μεγάλο, δικό μου. Στο πανεπιστήμιο δεν κάνεις επαγγελματικό προσανατολισμό. Με τις δικές μου δυνάμεις, λοιπόν, και το ένστικτό μου, αποφάσισα να ξεκινήσω.
Υπήρξε μία μεγάλη έμπνευση εκ των έσω που όμως, όπως είχε πει ο Πικάσο, “η έμπνευση υπάρχει, αλλά πρέπει να σε βρει να δουλεύεις”.
Κι εγώ ήδη δούλευα πάνω σ’ αυτή την ιδέα με τα χέρια μου, τα τριαντάφυλλα, τη λεβάντα. Στον κατάλληλο χωροχρόνο και με αρκετή δουλειά, αυτή η ιδέα ωρίμασε και τώρα είμαστε εδώ.
Πάνος Σταυριανός
-Οι συμβουλές που θα έδινες σε μία γυναίκα που σκέφτεται να ξεκινήσει τη δική της επιχείρηση σήμερα;
Για εμένα η συνταγή της επιτυχίας είναι να σ’ αγαπάει ο κόσμος. Από εκεί και πέρα, χρειάζεται να ακούμε την εσωτερική μας δύναμη. Τη φωνή της λογικής, συνδυαστικά με αυτή του συναισθήματος. Πρέπει να «παντρευτούν» άριστα: Ο νους (η λογική), η γνώση, η ελπίδα, η τύχη, η πολλή δουλειά, η επιμονή και υπομονή, το ρίσκο, και η πίστη. Στο πιο πρακτικό κομμάτι, το πρώτο πράγμα που θα έλεγα σε περίπτωση που μία γυναίκα θέλει να ανοίξει το δικό της μαγαζί (για να πιάσει) είναι η σωστή τοποθεσία.
Ακόμη, θεωρώ πως ο μεγαλύτερος λόγος που έχω εξελιχθεί και έχω πετύχει, είναι οι άνθρωποι που δεν πίστεψαν σ’ εμένα και έκαναν κακόβουλα σχόλια. Κάθε φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο, έβαζα ολοένα και υψηλότερα τον πήχη και έλεγα πως θα αποδείξω σ’ όλους πως είμαι καλή σ’ αυτό που κάνω. Είχα πείσμα. Είναι σημαντικό να κάνεις ένα άλμα τη φορά απέναντι στα κακά σχόλια και βουλές των ανθρώπων. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως ακόμη και μέσα από μία φαινομενικά αναποδιά/ κακό που μπορεί να προκύψει ξεκινώντας κάποιος τη δική του επιχείρηση, είναι σίγουρο πως θα προκύψει κάτι καλό. Θα βάλεις πιο υψηλά τον πήχη, θα μάθεις κάτι παραπάνω!
-Υπήρξαν γυναίκες που σε ενέπνευσαν;
Ο άνθρωπος που θαυμάζω περισσότερο απ’ όλους στη ζωή μου είναι η γιαγιά μου που ήταν δασκάλα. Την είχαν βραβεύσει μετά θάνατον ως τον καλύτερο άνθρωπο εκπαιδευτικό που υπήρξε στη Μάνη. Προσπαθώ να της μοιάσω. Κι ακριβώς επειδή είχα πρότυπο εκείνη, αγαπώ όλες τις γυναίκες.
«Αισθάνομαι χαρά όταν οι γυναίκες φορούν τις κρέμες μου και λάμπει η επιδερμίδα τους».
Αφουγκράζομαι τις ανάγκες τους και κάπως έτσι αντλώ έμπνευση για τα επόμενα προϊόντα μου. Για παράδειγμα τώρα βγάζω μια anti-stress κρέμα. Μέχρι στιγμής έχω πάρει δύο πατέντες ευρεσιτεχνίας για 20 χρόνια σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Πάνος Σταυριανός
–Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω, όταν ξεκινούσες τη δική σου επιχείρηση, τί θα έλεγες στον εαυτό σου να προσέξει;
Θα του έλεγα να μην εμπιστεύεται τους στενούς συνεργάτες. Τις μεγαλύτερες μαχαιριές τις έφαγα από φίλους, ανθρώπους που πίστευα πως είναι σχεδόν οικογένειά μου. Την έχω πατήσει από την αδυναμία που είχα σε πολύ δικούς μου ανθρώπους και στελέχη της εταιρείας.
-Πιστεύεις πως χαραμίζεσαι στην Ελλάδα;
Αν αισθανόμουν πως χαραμίζομαι στην Ελλάδα, θα είχα δεχθεί την πρώτη επαγγελματική πρόταση που μου είχαν κάνει μετά την εκπόνηση του μεταπτυχιακού μου στο πανεπιστήμιο. Ήταν από μία πάρα πολύ μεγάλη εταιρεία στις Βρυξέλλες με πρώτο μισθό 3.000 ευρώ και εκπόνηση διδακτορικού. Την Ελλάδα δεν την αγαπάω απλά, είμαι καψούρα. Θεωρώ πως οι Έλληνες είμαστε εξαιρετικά μυαλά και εδώ, οι ορίζοντες είναι πολύ ανοιχτοί. Εξαγωγές, φυσικά, κάνουμε. Όσον αφορά τα προϊόντα της La vie en Rose, επειδή όλα είναι χειροποίητα (γι’ αυτό έχω βραβευτεί) και όχι βιομηχανοποιημένα, θέλω να κρατήσω αυτή τη ροή-ποιότητα. Δεν θέλω να πάω σε άλλο level. Η ανάπτυξή μου θέλω να είναι τόση, ώστε να μην χρειαστεί η βιομηχανοποίηση.
-Τι είναι αυτό που σε χαλαρώνει μετά από μία full μέρα;
Τα μοναδικά όντα πάνω στη γη που με χαλαρώνουν είναι τα σκυλιά μου. Έχω πάρα πολλά σκυλιά- αδέσποτα, ή χτυπημένα. Η ανιδιοτελής, άδολη αγάπη που προσφέρουν δεν περιγράφεται. Μετά, η μουσική είναι αυτή που με χαλαρώνει πολύ και συνήθως μ’ αρέσει να γνωρίζω και τον καλλιτέχνη. Θαυμάζω
-Έχεις μιλήσει ανοιχτά για τις δυσκολίες που έχεις αντιμετωπίσει με την ψυχική υγεία. Τι σε κάνει πιο δυνατή;
Αυτά τα θέματα είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Η εξωτερίκευση των συναισθημάτων και των πραγμάτων που (μας) συμβαίνουν, κάνει τα πράγματα θεωρώ καλύτερα. Επίσης, κάποιες φορές μπορεί να υπάρξει και ταύτιση μ’ αυτόν που τα λέει.
Πιστεύω πως η επιτυχία της La vie en Rose, πέρα από την ποιότητα των προϊόντων που αν δεν ίσχυε μετά τη viral διαφήμιση με την ψυχολογία της ύλης θα είχε «ξεφουσκώσει», είναι η αλήθεια της. Η αλήθεια όσων βιώνω, η προσωπικότητά μου. Κι αυτή η αλήθεια περνάει και στις κρέμες μου.
Επίσης, είμαστε 6 χρόνια τώρα στη La vie en Rose και νομίζω πως αν δεν είχα ικανά στελέχη και πάνω απ’ όλα την οικογένειά μου- τα τρία μου αδέρφια που αλληλοσυμπληρώνονται, δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω μόνη μου στην εξέλιξη της επιχείρησης (ούσα ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος). Οπότε, οφείλω πολλά στα αδέρφια μου.
Πάνος Σταυριανός
-«La vie en Rose by Dimitra Katsafadou»: Δεν ήταν ρίσκο που το πήρες όλο πάνω σου;
Πρέπει να υπάρχει αμεσότητα. Αν είσαι πίσω από το γραφείο γίνεσαι πολυεθνική. Φυσικά και ήταν ρίσκο, μεγάλο το τίμημα. Για δύο χρόνια είχα πάρει πάρα πολλά κιλά και δεν έβγαινα από το σπίτι μου. Είχα μετουσιώσει όλες τις ανάγκες του κόσμου μέσα μου. Κάποια περίοδο ακολουθούσα μία αγωγή. Δεν πρέπει να έχουμε ταμπού. Ένας άνθρωπος ευαίσθητος μπορεί να χρειαστεί τη βοήθεια κάποιου ψυχολόγου- ψυχαναλυτή κλπ.
-Ποια φράση σε κάνει έξαλλη;
Το «όλα καλά θα πάνε». Αυτό με κάνει έξαλλη. Γιατί δεν θα πάνε όλα καλά. Θα πάνε όλα τέλεια! Το καλά είναι μετριότητα. Όλα θα πάνε φανταστικά.
Όπως έλεγε κι η Μαλβίνα «Δε θέλω αλήθεια, μαγεία θέλω»! Θα βάλουμε τη μαγεία μας να γίνουν όλα μαγικά, όχι απλά καλά.
-Το motto σου;
«Εκεί που η μαγεία της φύσης συναντά την ψυχολογία της ύλης». Έχω πονέσει που κανείς δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει. Η ψυχολογία της ύλης είναι η χημεία. Πώς τα σωματίδια ενώνονται αρμονικά μεταξύ τους, πως χωρίζουν μέσα στον μικρόκοσμο. Και σ’ όλο αυτό έχω «παντρέψει» και τη μαγεία της φύσης. Αυτό είναι η La vie en Rose. Στον προσωπικό τομέα, το motto μου είναι πως ότι αξίζει στον άνθρωπο, είναι να ζήσει έστω και μία φορά στη ζωή του μια ιστορία της προκοπής.
Μπορείς να βρεις τα προϊόντα της La vie en Rose στο www.lavieenrose.com.gr και στα 33 καταστήματα λιανικής σε Ελλάδα και Κύπρο.
