Donate Hair: Δωρίζω τα μαλλιά μου, δωρίζω αγάπη

Η Έλενα, ο Στάθης και η Μελίνα. Κατερίνη, Πάτρα, Θεσσαλονίκη. Τρεις άγνωστοι άνθρωποι από τρεις περιοχές της Ελλάδας έμελλε να συναντηθούν για να ενωθούν υπό τη σκέπη μίας μεγάλης ιδέας. Το σωματείο Donate Hair μετρά ελάχιστους μήνες παρουσίας, αλλά χιλιάδες υποστηρικτές. Δωρίζω τα μαλλιά μου, δωρίζω την αγάπη μου.

Συγκεντρώνουν μαλλιά με στόχο να φτιαχτούν περούκες για παιδιά που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες ή πάσχουν από κάποια ασθένεια που τους έχει στερήσει τα μαλλιά τους. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μπορεί το όνειρο αυτών των παιδιών να γίνει πραγματικότητα.

Συνάντησα την Έλενα και τον Στάθη σε ένα μικρό διαμέρισμα στο 148 της Μπενάκη. Παντού υπήρχαν κοτσίδες. Άλλες ταξινομημένες κι άλλες σε διαδικασία αναμονής. Καρτελάκια με τα ονόματα των αποστολέων και κούτες για τα διαφορετικά χρώματα.

 

Και τώρα θα σας πω μία ιστορία. Ο Στάθης είχε ένα site και έψαχνε συντάκτες. Η Μελίνα είδε την αγγελία και έστειλε το βιογραφικό. Έπιασε δουλειά και έστελνε τα κείμενα από τη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα η Έλενα κούρευε τα μαλλιά της για να τα δωρίσει χωρίς να ξέρει αν υπάρχει κάποιος φορέας στην Ελλάδα που να το αναλαμβάνει. Δε βρήκε για αυτό και τα κράτησε, περιμένοντας. Ο Στάθης και η Μελίνα γνωρίστηκαν καλά κι άρχισαν να μιλούν για τα σχέδιά τους. Η Μελίνα είχε μία μεγάλη επιθυμία. Ήθελε να δημιουργήσει ένα σωματείο που να μαζεύει μαλλιά και να τα κάνει περούκες για τα παιδιάκια που τα είχαν ανάγκη. Ο Στάθης θα τη βοηθούσε να φτιάξει τη σελίδα. Η Έλενα ακόμα ψάχνει. Η σελίδα έχει πια φτιαχτεί και πάνω από 2000 άτομα είναι πρόθυμα να πάρουν ψαλίδι και να ανανεώσουν το κούρεμά τους. Η Έλενα ακόμα ψάχνει. Το ξένο, για τα ελληνικά δεδομένα, εγχείρημα γίνεται όλο και πιο γνωστό. Η Έλενα πια δεν ψάχνει. Έχει σηκώσει το ακουστικό του τηλεφώνου της και μιλά. Στην άλλη γραμμή είναι η Μελίνα. ‘’Είμαι η Έλενα και έχω την ίδια ιδέα με εσένα. Σε ποιο στάδιο βρίσκεσαι;’’

 

Γίνονται ομάδα τον Δεκέμβριο του 2014 και για περίπου ένα χρόνο μάχονται τη γραφειοκρατία που τους ταλαιπωρεί γιατί δεν ξέρει που να τους εντάξει και να τους δώσει το πράσινο φως για να ξεκινήσουν.

‘’Απογοητευτήκαμε και στενοχωρηθήκαμε όταν δεν μπορούσαμε να βγάλουμε άκρη. Δεν είπαμε ποτέ πως θα σταματήσουμε την προσπάθεια. Όλες οι δυσκολίες που προέκυψαν μας πείσμωσαν. Βλέπαμε και την ανταπόκριση του κόσμου 2.500-3.000 άτομα που ήθελαν να δώσουν την κοτσίδα τους επικοινωνούσαν καθημερινά μαζί μας’’.

 

Τον Σεπτέμβριο του 2015 το Donate Hair είναι και επίσημα το σωματείο που έχει σκοπό να μοιράσει αγάπη. Το πολυπόθητο ταξίδι ξεκινά.

Οι πρώτοι φάκελοι καταφτάνουν και τα πρώτα δάκρυα δεν μπορούν πια να συγκρατηθούν στα χαμογελαστά μάτια τους. Μικροί και μεγάλοι στέλνουν τα μαλλιά τους. Τα γράμματα και οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τις τούφες είναι η ηθική ανταμοιβή τους.

Εύχομαι να γίνεις σύντομα καλά. Κωνσταντίνα

 

Ο μικρότερος δωρητής είναι 2,5 ετών και ο μεγαλύτερος 83 ετών. Όλοι ενωμένοι σε ένα κοινό σκοπό.

Κι αν τώρα τους ρωτήσεις γιατί το κάνουν όλο αυτό; Θα σου πουν πως τα προσωπικά τους βιώματα τους ώθησαν. Άλλωστε σημασία δεν έχει γιατί ξεκινάς αλλά πού φτάνεις. Κι αυτοί έχουν διαλέξει το δρόμο που οδηγεί ψηλά στις καρδιές μας.

Το μήνυμα τους είναι σαφές. Ίσως ή μόνη στιγμή στη διάρκεια της κουβέντας μας που και οι δύο σοβάρεψαν απότομα. ‘’Δεν προσπαθούμε να πούμε πως τα παιδιά που εξαιτίας κάποιας χημειοθεραπείας ή κάποιας ασθένειας έχουν χάσει τα μαλλιά τους δεν είναι όμορφα. Μόνο όσα θέλουν να φορέσουν περούκα. Δεν προσπαθούμε να αναγκάσουμε κανένα να το κάνει. Φυσικά και τα αποδεχόμαστε έτσι όπως είναι. Εμείς υποστηρίζουμε πως όλα τα παιδιά είναι όμορφα έτσι όπως είναι.’’

 

Η στιγμή που τους σημάδεψε; Ο Στάθης βιώνει τη μεγαλύτερη συγκίνηση με τους ανθρώπους που πηγαίνουν σε εκείνους για να ζητήσουν περούκα.

Η Έλενα θυμάται ‘’έπαθα μεγάλο σοκ με μία κυρία που έμαθε πως πάσχει από καρκίνο και πριν πάει να κάνει χημειοθεραπεία, έκοψε τα μαλλιά της για να τα δωρίσει. Αυτή η τρομακτική δύναμη ψυχής με συγκλόνισε.’’ Βέβαια το μεγαλύτερο σοκ το ένιωσε ‘’όταν είδα τα μαλλιά μου στη δοκιμαστική περούκα και συνειδητοποίησα πως αυτό θα πάει σε ένα παιδί και θα το κάνει πάρα πολύ χαρούμενο. Για εμένα δεν είναι τίποτα σημαντικό, ήταν απλές τρίχες, για εκείνο ήταν η ζωή του.’’

 

Κι αν αυτή τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις λέξεις είσαι έτοιμη να προσφέρεις να ξέρεις πως το Donate Hair αναζητά εθελοντές. Αν πάλι πιάνεις τα μαλλιά σου και είσαι έτοιμη να κουρευτείς για καλό σκοπό πρέπει να ξέρεις τα εξής.

Αποδεκτά είναι τα μαλλιά

20 εκατοστά και άνω, δεν υπάρχει μέγιστο επιτρεπτό όριο.

Μόνο στο φυσικό τους χρώμα, σε υγιή κατάσταση.

Με λευκές τρίχες.

Που έχουν κρατηθεί για χρόνια κομμένα αρκεί αν τηρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις. Επιπρόσθετα να έχουν διατηρηθεί σε χώρο χωρίς υγρασία.

Φυλαριστά, αρκεί το μεγαλύτερο μέρος τους να είναι 20 εκατοστά και άνω.

Δεν είναι αποδεκτά τα μαλλιά

Με μήκος λιγότερο από 20 εκατοστά.

Βαμμένα με όλων των ειδών τις βαφές.

Που έχουν υποστεί χημική επεξεργασία όπως περμανάντ ή ισιωτική, ανταύγειες και οποιαδήποτε άλλη χημική επεξεργασία.

Και θα κλείσω αυτό εδώ το κείμενο με τα λόγια της Έλενας, γιατί είναι αυτά που περιγράφουν με ακρίβεια την ποιότητα των ανθρώπων που γνώρισα εκείνο το πρωί Σαββάτου στα Εξάρχεια ανάμεσα σε χιλιάδες τούφες έτοιμες για κάτι μαγικό.

Δε θέλουμε να γίνουμε μεγάλοι και τρανοί. Το μόνο που θέλουμε είναι να δούμε περισσότερα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών

 

Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και για τα συνεργαζόμενα κομμωτήρια θα επισκεφθείτε το Donate Hair