Ελεάνα Βραχάλη: «Με την Πολλαπλή Σκλήρυνση πρέπει να είσαι χαλαρός και συνάμα ετοιμοπόλεμος»

Πόσο καιρό γνωρίζετε και ζείτε με τη νόσο; Ποια ήταν η αντίδρασή σας όταν ενημερωθήκατε για τη διάγνωση;

Ψύχραιμα αντέδρασα από ό, τι θυμάμαι και από ό, τι μου περιγράφουν, ίσως βοήθησε και η ορμή της ηλικίας. 20 χρόνια έχουν περάσει από τη διάγνωση… Ήμουν 24.

Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε το πως είναι ένας άνθρωπος να ζει με Πολλαπλή Σκλήρυνση;

Είναι μια νόσος που σε ακραία μορφή μπορεί να σε αφήσει παράλυτο. Μέχρι πριν από κάποια χρόνια έχανες τη ζωή σου. Ευτυχώς, η εξέλιξη της επιστήμης την έχει περιορίσει τόσο ώστε να είναι πλέον ελεγχόμενη. Όμως η ασθένεια αυτή είναι σαν αποτύπωμα. Για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετική. Υπάρχει βέβαια ένας κοινός παρονομαστής. Αναγκαστικά ο εαυτός σου οφείλει να έχει προτεραιότητα. Να τον προσέχεις και να τον φροντίζεις. Να προσπαθείς, για παράδειγμα, να μην αρρωσταίνεις γιατί ένα κοινό κρυολόγημα μπορεί να είναι μεγάλη ταλαιπωρία. Ένας πονοκέφαλος μπορεί να σε ακινητοποιήσει. Πρέπει να παλεύεις καθημερινά με την ψυχολογία σου, γιατί η νόσος, όπως και οι παρενέργειες των φαρμάκων, σε καλούν να φλερτάρεις με τα δίπολα, πρέπει να φροντίζεις τον ύπνο σου, να μην εκτίθεσαι σε υψηλές θερμοκρασίες, να αποφεύγεις την κούραση. Γενικά να είσαι χαλαρός και ταυτόχρονα ετοιμοπόλεμος. Το παραμικρό στρες μπορεί να το νιώσεις σαν ηλεκτρικό ρεύμα μέσα στο σώμα σου.

Σαν να μεγαλώνεις ένα “ευαίσθητο” παιδί, που διαρκώς πρέπει να έχεις στον νου σου. Δεν είναι εύκολο. Μου έκλεψε την ανεμελιά από τότε. Αλλά από την άλλη κέρδισα κι από πιο νωρίς τη διαμόρφωση μιας άλλης φιλοσοφίας που σε συνδέει θέλοντας και μη με το τώρα. Με τη δυσκολία, αλλά και την απόλαυση της πιο απλής στιγμής. Τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Πιστεύετε ότι η συμπεριφορά των ειδικών που απευθυνθήκατε ήταν σωστή; Σας βοήθησαν ώστε να μην αντιμετωπίζεται κάποιο θέμα στην καθημερινότητά σας;

Ευτυχώς ήμουν και είμαι πάρα πολύ τυχερή. Η γιατρός μου ήταν υπέροχη και με βοήθησε και οργανικά και ψυχολογικά από την πρώτη στιγμή. Έχω δίπλα μου πολύ καλούς γιατρούς κι αυτό είναι το πιο σημαντικό!

Σας έχει επηρεάσει η νόσος στη δουλειά σας;

Στον τρόπο γραφής όχι, αλλά γενικότερα ναι. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο σε τόσο νεαρή ηλικία, ξεριζώνεται δια παντός το όποιο ίχνος ματαιοδοξίας θα μπορούσε να υπάρχει. Μένεις γυμνός εσύ και η αλήθεια σου. Οπότε και το γράψιμο απαλλάσσεται αυτομάτως από οποιαδήποτε επιτήδευση και διαστρέβλωση θα μπορούσε να προκαλέσει μια νεανική μάταιη φιλοδοξία.

Είστε πολύ επιτυχημένη στην καριέρα σας. Αυτό σας δίνει δύναμη να αντιμετωπίζεται το όποιο θέμα μπορεί να προκαλεί η Πολλαπλή Σκλήρυνση;

Φυσικά. Η αγάπη που παίρνω κάνοντας αυτό που αγαπώ αποτελεί για μένα κινητήρια δύναμη.

Ποιο είναι το μήνυμα σας προς τους ανθρώπους που επίσης νοσούν;

Να προσέχουμε σε τι ανθρώπους δίνουμε μέσα μας χώρο. Κι ας προσπαθούμε ανελλιπώς, να εστιάζουμε στην ομορφιά και στο φως… Η υπέρβαση είναι φάρμακο. Την υπερβατικότητα του μυαλού, την είχα συνοψίσει στο βιβλίο μου, στην εξής φράση, που θα με συντροφεύει πάντα… «ΦΥΑ. Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας. Το μυαλό. Όλα είναι εκεί. Και οι φρουροί και η απόδραση.»

Τι θα σημειώνατε και ποιο τραγούδι σας θα τους αφιερώνατε;

Να συγκεντρωνόμαστε στη στιγμή. Στο Τώρα. Είναι το μόνο που έχουμε.Θα τους αφιέρωνα το “Κανένας μόνος”.