Έλενα Δέδε, είναι εφικτό να βρεθεί σπίτι για κάθε αδέσποτο της Ελλάδας;
- 4 ΑΠΡ 2025
Το δικό μου αδέσποτο σκυλάκι με έμαθε να ζω λιγότερο εγωιστικά. Κάθε Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων του δίνω ένα τεράστιο φιλί και σκέφτομαι οτι σήμερα, 4 Απριλίου, είναι η κατάλληλη μέρα για να αναλογιστούμε τις ευθύνες και τις ηθικές υποχρεώσεις που έχουμε απέναντί τους. Η ιδανική μέρα να μιλήσω με την Έλενα Δέδε, την ιδρύτρια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Dogs’ Voice. To Dogs’ Voice στηρίζει το έργο 132 φιλοζωικών οργανώσεων σε όλη την Ελλάδα, διαθέτει το μεγαλύτερο δίκτυο προώθησης αδέσποτων σκύλων σε υπεύθυνες υιοθεσίες, εξειδικεύεται στη διαχείριση κρίσεων και παρέχει νομική υποστήριξη σε καταγγελίες κακοποίησης ζώων.
-Πώς και γιατί μια δικηγόρος ίδρυσε τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Dogs’ Voice το 2015; Και τι έμαθες τα τελευταία 10 χρόνια;
Η ίδρυση του Οργανισμού Dogs’ Voice έγινε ενώ εργαζόμουν σε μια μεγάλη δικηγορική εταιρεία με αφορμή την υιοθεσία του δικού μου σκύλου. Ξεκίνησε ως ένα εργαλείο για να βοηθήσει τη φιλοζωική κοινότητα μέσω της πλατφόρμας προώθησης αδέσποτων σκύλων σε υιοθεσίες κι εξελίχθηκε με τον καιρό σε έναν πολύπλευρο οργανισμό με προγράμματα, δράσεις και εξειδίκευση στη διαχείριση κρίσεων. Αυτά τα 10 χρόνια μου έχουν χαρίσει μαθήματα ζωής. Έχω δει αδέσποτα ζώα να μεταμορφώνονται, ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους να ενώνονται και να δημιουργούν θαύματα, έχω μάθει να πιστεύω στον άνθρωπο με έναν τρόπο βιωματικό πια και, κυρίως, να εμπιστεύομαι την ίδια τη ζωή.
-Γιατί έχουμε τόσα πολλά αδέσποτα σκυλιά στην Ελλάδα; Δεν τα αγαπάμε και αυτό φαίνεται στις φυσικές καταστροφές που μένουν πίσω και στα νούμερα κακοποιήσεων;
Έχουμε πολλά αδέσποτα γιατί στην πλειοψηφία μας δεν είμαστε υπεύθυνοι σε σχέση με τις υποχρεώσεις μας απέναντι στα ζώα και ως κηδεμόνες και ως κοινωνία ευρύτερα. Έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος. Ανεύθυνοι κηδεμόνες δημιουργούν νέα αδέσποτα, η τοπική αυτοδιοίκηση δεν προσφέρει επαρκείς λύσεις για τον έλεγχο πληθυσμού και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ολοκληρωμένος ελεγκτικός μηχανισμός ούτε για τους ανεύθυνους κηδεμόνες ούτε για τους Δήμους. Δυστυχώς, το βάρος έχει πέσει ασύμμετρα στην κοινωνία των πολιτών, στις φιλοζωικές οργανώσεις και τους ανθρώπους που προσπαθούν κάθε μέρα για τα αδέσποτα.
Στις φυσικές καταστροφές διαπιστώνουμε κάθε χρόνο το πρόβλημα. Ζώα παθητικά κακοποιημένα, παραμελημένα, τα οποία έχουν ζήσει χωρίς τη συντροφικότητα που αξίζουν έρχονται στους σταθμούς και η ελπίδα μας είναι να τους προσφέρουμε μια νέα καλύτερη ζωή. Ευχαριστούμε πολύ τον κόσμο που μας επιτρέπει να το κάνουμε.
-Πιστεύεις ότι μεταπανδημικά άλλαξε ο τρόπος που φερόμαστε στα αδέσποτα;
Πιστεύω ότι κάθε χρόνο η κοινωνία είναι πιο ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα που αφορούν στα ζώα και αυτό έχει κατακτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη συνειδητοποίηση ότι ένας βίαιος δράστης απέναντι στα ζώα αποτελεί συνολικά μια εν δυνάμει απειλή για όλη την κοινωνία. Οι κρίσεις αναδεικνύουν τη σπουδαιότητα της αλληλεγγύης και της προσφοράς και τα ζώα έχουν πια πολλούς περισσότερους συμπολίτες μας να τα νοιάζονται.
-Είναι εφικτό να βρεθεί σπίτι για κάθε αδέσποτο της Ελλάδας;
Olga Amiridou The Dog Project
Είναι μαθηματικά αδύνατο με τον ρυθμό που δημιουργούνται αυτή τη στιγμή νέα ζώα. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται υπερπληθυσμός ζώων συντροφιάς, έχουμε δηλαδή περισσότερα ζώα διαθέσιμα για υιοθεσία από όσα μπορούμε να απορροφήσουμε.
«Είναι πολύ σημαντικό να πετύχουμε έλεγχο πληθυσμού. Στείρωση για αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα. Είναι μονόδρομος αν θέλουμε να αλλάξει κάτι».
-Μάθαμε τι σημαίνει adopt, don’t shop ως κοινωνία;
Τα πάμε πολύ καλύτερα! Ακόμα έχουμε να παλέψουμε πολλές προκαταλήψεις σε σχέση με το μέγεθος και τις φυλές, τους παράνομους εκτροφείς της πίσω αυλής και τις δυσκολίες του να έχουμε ζώα σε αστικά κέντρα, αλλά, έχει διανυθεί πολύς δρόμος για να αναδειχθεί η υιοθεσία στον καλύτερο τρόπο απόκτησης ενός κατοικίδιου. Αν θα μπορούσα να περάσω κάτι, είναι πώς επιλέγουμε ζώο βάσει του χαρακτήρα και των επιπέδων ενέργειας που μας ταιριάζουν και όχι βάσει εμφάνισης ή μεγέθους. Αυτές οι υιοθεσίες είναι οι πιο επιτυχείς!
-Πες μου 5 τρόπους για να βοηθήσω τον οργανισμό σας;
Ο πρώτος και πιο σημαντικός είναι να φιλοξενήσεις προσωρινά ένα ζώο μας που περιμένει να υιοθετηθεί. Η φιλοξενία είναι η γέφυρα που ενώνει ένα πρώην αδέσποτο με ένα ευτυχισμένο κατοικίδιο και οι άνθρωποι που ανοίγουν τα σπίτια τους, οι δικοί μας ήρωες. Ο δεύτερος είναι φυσικά με την υπεύθυνη υιοθεσία των ζώων αυτών. Με το κλείσιμο του κύκλου της διάσωσης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο τρίτος είναι με την παροχή βοήθειας που χρειαζόμαστε, όπως για παράδειγμα μεταφορές ζώων, δωρεά σε φάρμακα ή τροφές. Ο τέταρτος είναι να γίνει κάποιος εθελοντής και να υποστηρίξει τη δράση μας, ιδίως το καλοκαίρι, στους σταθμούς διαχείρισης κρίσεων. Και ο πέμπτος είναι με οικονομική ενίσχυση του Οργανισμού για να μπορεί να υπάρχει και να καλύπτει τις τεράστιες ανάγκες του κυρίως σε κτηνιατρικά έξοδα.
-Θα μου μιλήσεις για το project Συνηγόροι για τα Ζώα Ελλάδας;
www.thedogproject.gr
Το project για το οποίο ως δικηγόρος είμαι πραγματικά ευγνώμων. Μέσα από αυτό, δημιουργήσαμε στις Νομικές Σχολές της χώρας το πρώτο Εργαστήριο Δικαίου των Ζώων όπου ενώσαμε φοιτητές και καθηγητές για να μελετήσουν επίκαιρα ζητήματα της προστασίας των ζώων στο ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο και παρουσιάσαμε την έρευνα τους στο ετήσιο συνέδριο μας. Ένα άλλο κομμάτι αφορά στην εκπαίδευση δικηγόρων για την αποτελεσματική υπεράσπιση των ζώων στα ελληνικά δικαστήρια. Μέχρι σήμερα έχουμε εκπαιδεύσει 236 νομικούς και έχουμε διασυνδέσει 78 πολίτες με δικηγόρους που υπερασπίστηκαν τα αδέσποτα ζώα στη δικαιοσύνη.
-Τι σημαίνει στην πράξη «ηθική διαχείριση» των αδέσποτων;
Σημαίνει ο σεβασμός στη φύση τους. Να σκεφτόμαστε όχι ανθρωποκεντρικά αλλά με γνώμονα την ευζωία του ζώου που έχουμε μπροστά μας. Να αντιμετωπίζουμε τα ζώα ως έμβια όντα με ανάγκες φυσικές αλλά και ψυχικές-συναισθηματικές. Κατά την προσωπική μου άποψη, ηθική διαχείριση είναι να αποφεύγουμε όσο το δυνατό τον επί μακρό χρονικό διάστημα εγκλεισμό τους σε χώρους καταφυγίων. Ξέρω ότι δεν είναι πάντα εφικτό, αλλά αυτός είναι ο λόγος που κάθε χρόνο κάνουμε καμπάνιες και ενέργειες για το θεσμό της φιλοξενίας ζώων που σώζει κυριολεκτικά τη ζωή τους.
-Γιατί πολλές υιοθεσίες δεν είναι τελικά υπεύθυνες;
Γιατί πολλές φορές οι προσδοκίες που έχουμε από τη συμβίωση με τα ζώα δεν είναι ρεαλιστικές. Σε όλες τις σχέσεις οφείλουμε να δείχνουμε υπομονή, ενσυναίσθηση και σεβασμό. Και ο δικός μας ρόλος σαν φιλοζωική κοινότητα είναι να μεταφέρουμε στον υποψήφιο κηδεμόνα την προσωπικότητα του ζώου, να εξηγούμε τις πιθανές δυσκολίες και να παρέχουμε υποστήριξη για την αντιμετώπιση τους.
«Τα ζώα δεν είναι μηχανές, έχουν ένα δικό τους συναισθηματικό κόσμο και η συνύπαρξη μας μαζί τους είναι μια σπουδαία εμπειρία που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους σε όλα τα επίπεδα».
