Ένας αλλά Leon of Athens

Το τρομερό παιδί της εγχώριας indie σκηνής έκανε το ντεμπούτο του το 2010, την ίδια εποχή με τους Baby Guru, τους GAD και άλλους καλλιτέχνες που καθόρισαν το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Ίσως τον θυμάσαι σ’ εκείνη την χαρακτηριστική φωτογραφία με το γιουκαλίλι του που συνόδευε τον πρώτο του δίσκο. Τον Ιούνιο του 2012 ο Randall Fouler των New York Times, σε ένα άρθρο του με τίτλο Paralysis in Athens έκανε ιδιαίτερη μνεία στο νεαρό Έλληνα τραγουδοποιό τον οποίο είχε πετύχει να κάνει πρόβες στο Γκάζι. Από τότε ο ήχος του Leon έχει αλλάξει αρκετά. Έχει εμπλουτιστεί, έχει ανθίσει με διάφορους τρόπους.

” Γενικά είμαι πάρα πολύ ανοιχτός σ’ ό,τι αφορά στη μουσική” μου λέει καθώς μιλάμε. “Μου αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα, ήχοι και ρεύματα. Η πολυχρωμία του ήχου με συνεπαίρνει. Και στη ζωή μου το ίδιο, μου αρέσει η ποικιλία. Έχω περάσει από πολλά διαφορετικά πράγματα. Φαντάσου πως με το πρώτο μου συγκρότημα, τους Mimosa’s Dream παίζαμε punk rock. Συνέχισα σαν folk τραγουδοποιός, έπιασα την κιθάρα και έφτιαξα ένα σχήμα που ήταν πολύ πιο ακουστικό και balkan, με πνευστά. Μετά αποφάσισα να ψαχτώ προς άλλη κατεύθυνση και πήγα προς τον ηλεκτρονικό ήχο. Τώρα είμαι εδώ λοιπόν”. 

Πράγματι τόσο το Aeroplane, το οποίο ακούγεται ήδη πάρα πολύ, όσο και το Xenos, το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο από τη Minos EMI ανήκουν στην ηλεκτρονική όχθη. Και εδώ, όπως και στις 2 προηγούμενες δισκογραφικές του δουλειές ο στίχος είναι αγγλικός. Τον ρωτάω αν εκφράζεται καλύτερα στα αγγλικά. “Εκφράζομαι εξίσου και στις 2 γλώσσες. Έχω γράψει κομμάτια με ελληνικό στίχο, απλά δεν τα έχω βγάλει ακόμα. Κάποια στιγμή θα το κάνω” μου απαντάει. 

Η κάθε γλώσσα έχει το δικό της ρυθμό και βηματισμό. Επειδή ξεκίνησα να γράφω στα αγγλικά, ίσως το ανέπτυξα λίγο περισσότερο εκεί

-Πάμε λίγο πίσω. Τι μουσική ακούγατε στο σπίτι;

– Beatles, Queen. Ο αδερφός μου, ο οποίος είναι 7 χρόνια μεγαλύτερός μου με καθόρισε μουσικά. Όταν έλειπε πήγαινα στο δωμάτιό του, έπαιρνα τους δίσκους του και κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση μου με την rock και την pop”.

 

-Έχεις πει σε συνέντευξή σου πως λόγω της απότομης αναγνωρισιμότητάς σου κάποιες φορές στην αρχή της καριέρας σου παρουσιάστηκες από τα media σαν κάποιος ξένος σε σχέση με αυτό που είσαι πραγματικά.

– Στην αρχή είχε προβληθεί ένα άλλο προφίλ, πιο φιλικό προς τον Τύπο και τα περιοδικά, δίνοντας ίσως κάποιες φορές μια προτεραιότητα στην εξωτερική μου εμφάνιση. Μ’ έναν τρόπο που δεν έβαζε σε πρώτο πλάνο τη μουσική μου. Νομίζω ότι δεν με εκπροσωπούσε αυτός ο τρόπος παρουσίασης μόνο. Ναι, ήμουν το τυπάκι που έπαιζε χαρούμενα πράγματα στο γιουκαλίλι του, ήμουν και αυτό, αλλά όχι μόνο.

Ο Leon δεν πιστεύει στα είδωλα, αποφεύγει τα πρότυπα. Ποτέ δεν τον έλκυε η ιδέα να πλάθει μύθους στο μυαλό του για τα πρόσωπα που θαυμάζει. “Γενικά ξέρω πως όλοι οι άνθρωποι, ακόμα και οι πιο σπουδαίοι έχουν τρομερά πάθη και αδυναμίες, δεν διαφέρουν και πολύ από τους υπόλοιπους. Παρόλα αυτά θαυμάζω το έργο πολλών καλλιτεχνών. Ας πούμε από Έλληνες, αγαπάω πάρα πολύ τον Παύλο Παυλίδη, με τον οποίο είμαστε και φίλοι. Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως και ο Παύλος είναι δύο τρομερά φωτεινά παραδείγματα. Ο Σαββόπουλος είναι πολύ σπουδαίος τραγουδοποιός”.

Φίλοι με τον Παυλίδη. Πιάνομαι από αυτό, από προσωπική περιέργεια. Αλήθεια, του έχει δώσει συμβουλές; “Από τον Παύλο μαθαίνεις πολλά πράγματα χωρίς να το καταλαβαίνεις και χωρίς να το παίζει δάσκαλος. Δεν είναι ο άνθρωπος που θα σε πατρονάρει. Το παράδειγμα του Παύλου και του Αγγελάκα από μόνα τους έχουν να σου δώσουν πολλά. Η στάση ζωής τους και η καλλιτεχνική τους τοποθέτηση αποτελούν ένα μάθημα από μόνα τους”.

Με ορμή απ’ το Λονδίνο

Πριν 4-5 χρόνια ο Τίμος πήρε την απόφαση να φύγει για το Λονδίνο για επαγγελματικούς λόγους. “Σε καμία περίπτωση δεν αγαπώ το Λονδίνο περισσότερο από την Αθήνα. Απλά ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα για τη δουλειά μου. Είχα κάνει κάποια live εκεί όσο ήμουν ακόμα στην Ελλάδα, τα οποία πήγαν ανέλπιστα καλά. Το πρώτο ήταν sold out, δεν το περίμενα. Ακολούθησαν κάποιες επαφές και κάπως έτσι αποφάσισα να κάνω την προσπάθειά μου. Θέλω να χτίσω μια βάση στο Λονδίνο, ώστε να γυρίσω στην Αθήνα μπορώντας πλέον να κάνω ωραίες συναυλίες και στο εξωτερικό. Την Αθήνα την αγαπάω. Έχω το στούντιό μου, τους φίλους μου εδώ”.

Για τον πρώτο του δίσκο, το Futrue έχει δηλώσει πως “γράφτηκε από μία βολεμένη θέση”. Πράγματι από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει κοσμοϊστορικές αλλαγές. “Και τότε ήταν περίεργες οι εποχές, αλλά δεν είχαμε φανταστεί αυτό που θα ερχόταν με την κρίση”. Του ζητάω να μου κάνει μια σύγκριση του πρώτου εκείνου άλμπουμ με το τελευταίο του. “Αυτό εδώ είναι πιο άμεσο, δεν έχει τόσο το συναίσθημα της νοσταλγίας, είναι πιο μαχητικό, πιο στο παρόν και αποτελείται από διαφορετικά κομμάτια, δεν επικρατεί απόλυτη ομοιογένεια. Πιάνει από σχέσεις, μέχρι πιο κοινωνικά θέματα και καταλήγει να είναι πιο βιωματικό”.

Την παραγωγή του Xenos έχει κάνει ο David Costen, ο οποίος μετράει συνεργασίες με πολύ ενδιαφέροντες καλλιτέχνες όπως οι Bat for Lashes και η Marina and the Diamonds. Ηχογραφήθηκε και δουλεύτηκε στο Λονδίνο, αλλά στο στάδιο της προπαραγωγής ο Leon δουλεψε στην Αθήνα μαζί με τον Βασίλη Ντοκάκη των No Clear Mind και μερικούς ακόμα καλούς συνεργάτες.

Τα καλά του και τα κακά του τα ξέρει ως επαγγελματίας; “Δεν συμβιβάζομαι εύκολα με κάτι απλά για να το βγάλω. Αν δεν πιστεύω πραγματικά σ’ αυτό και δεν νιώθω ότι και μ’ εκπροσωπεί δεν το εμφανίζω. Αυτό το θεωρώ καλό εφόδιο για έναν καλλιτέχνη γιατί τον προστατεύει”. Τελειομανής και συγκεντρωτικός λοιπόν, όχι όμως γιατί δεν εμπιστεύεται τους άλλους. “Να σου πως την αλήθεια δεν το γουστάρω πολύ αυτό με τον έλεγχο, προσπαθώ να το κοντρολάρω!”.