Γιάννα Tερζή, πού το έκρυβες τόσο χιούμορ;

Εγώ, θα τραγουδήσω

Όταν τελείωσα το Λύκειο ήξερα πως θέλω να βγω να τραγουδήσω. Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να αποφασίσω με τι θα ασχοληθώ επαγγελματικά. Είχα επιλέξει τη μουσική, ήταν ξεκάθαρο. Μόνο αυτό ήθελα. Πέρασα σε μία σχολή στον Πειραιά, δεν πήγα ποτέ και ξεκίνησα να τραγουδάω, αρχικά δίπλα στον πατέρα μου.

Μέχρι τα 22 ερχόμουν στην Αθήνα για να δουλέψω σεζόν. Μετά έμεινα μόνιμα για μία 5ετία. Τραγουδούσα στα μπουζούκια. Ξεκινάω και ακολουθώ λαϊκό ρεπερτόριο και στον πρώτο και στον δεύτερο προσωπικό μου δίσκο. «Εξυπηρετώ» αυτό το είδος. Βγαίνω από τα παιδικά όνειρα και συνειδητοποιώ πως βρίσκομαι στην Ελλάδα και ότι η πιο δημοφιλής σκηνή και η σκηνή που βγάζεις χρήματα είναι τα μπουζούκια. Δεν έχω πρότυπα έντεχνα ή ροκ για να πάω προς τα εκεί, οπότε ακολουθώ από ένστικτο το λαϊκό τραγούδι.

Θέλω εναγωνίως να βγω στη σκηνή να τραγουδήσω. Το κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη και το βλέπω ως μία δουλειά. Μπόρεσα να διαχωρίσω τη δουλειά μου με τη μουσική που επιλέγω να ακούσω στο σπίτι μου. Έκανα φοβερή προσπάθεια για να είμαι καλή πάνω στη σκηνή. Ήθελα να εκπροσωπήσω τον ρόλο της λαϊκής τραγουδίστριας σε απόλυτο βαθμό και όπως ακριβώς του αρμόζει.

Μετά από σχεδόν μία δεκαετία άρχισα να πιέζομαι. Κατάλαβα πως δεν μου ταιριάζει και πως δεν είμαι ο εαυτός μου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχω αγάπη για την ελληνική μουσική. Όλα αυτά τα χρόνια προχωρούσα γιατί πήγαινα καλά, είχα επιτυχία. Ήταν ένα σημάδι που μου έλεγε συνέχισε.

Το πρώτο μου τραγούδι το «Πού και πού» πήγε κατευθείαν στην κορυφή, έκανα συνεχώς καλύτερες συνεργασίες, έπαιρνα καλά χρήματα στα 00s τα οποία δεν ξέρω αν θα τα ξαναδούμε οι τραγουδιστές. Βρέθηκα στα μπουζούκια στη χρυσή εποχή τους (στα τελευταία της) και το χαιρόμουν πολύ.

Με όνομα «βαρύ»

Αν σου ανοιχτεί μία πόρτα λόγω του ονόματός σου και μόνο τότε δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ οτιδήποτε κι αν έχεις ξεκινήσει. Η αλήθεια είναι πως είχα ευκολότερη πρόσβαση σε κάποια πράγματα στον χώρο σε σχέση με ένα παιδί που δεν ήξερε κανέναν.

Παρ’ όλα αυτά υπάρχει και μεγάλη προκατάληψη λόγω του ονόματος που μπορεί να κουβαλάς και κάνεις διπλή και τριπλή προσπάθεια να αποδείξεις ότι δεν έχεις μπει στον χώρο χαριστικά και πως αξίζεις τις ευκαιρίες που σου έχουν δοθεί.

Έβαλα παρωπίδες και σχεδόν δεν έλαβα υπόψη μου ότι ο κόσμος μπορεί να φιλτράρει τη Γιάννα μέσα από το πρίσμα του επώνυμού της. Το έβλεπα καθημερινά αλλά έκανα ότι δεν το βλέπω ώστε να επιβιώσω και να κάνω αυτό που πραγματικά ήθελα.

Δεν σου κρύβω ότι πολλές φορές ήταν για ‘μένα εμπόδιο. Ήταν πολλές φορές που με κοιτούσαν και απέβλεπαν σε κάτι άλλο πίσω από εμένα. Είναι λυπηρό αλλά είναι κάτι που το συνήθισα και το προσπέρασα σε πολλές περιπτώσεις.

Υπήρχαν στιγμές που με πλήγωνε μία τέτοια συμπεριφορά κι άλλες που ήταν για μένα αδιάφορη. Ακόμα και σήμερα το αντιμετωπίζω. Δεν φεύγει ποτέ και μαθαίνεις τους τρόπους να το διαχειρίζεσαι και για ‘σένα αλλά και για να μην απογοητεύσεις τον κόσμο που έχει τον γονιό σου ως πρότυπο. Εισέπραξα πολύ σεβασμό και πολλή αγάπη για αυτό που είμαι.

Η δεκαετία στην Αμερική

Δεν είχα πει σε καμία συνέντευξη πως εγώ στο σπίτι μου όταν ήμουν μικρή είχα το καπέλο μου και το γάντι μου και χόρευα Michael Jackson. Με γνωρίσατε ως λαϊκή τραγουδίστρια οπότε πώς να το φανταστείτε πως το στιλ μου είναι διαφορετικό.

Γνωρίζω μία γυναίκα που ήταν tour manager σε ξένους καλλιτέχνες στην Αυστραλία. Έχουμε χημεία. Μου ζητά να της πω δύο τραγούδια demo στα αγγλικά. Με κλειστά μάτια το έκανα. Από την ημέρα που μου το είπε, ζούσα για αυτό. Επιτόπου πήγα στο στούντιο και ηχογράφησα δύο κομμάτια.

Θα έφευγα για την Αμερική το επόμενο δευτερόλεπτο, αν χρειαζόταν. Τόσο πολύ το ήθελα, δεν είχε «πεθάνει» καθόλου μέσα μου η επιθυμία να ασχοληθώ με το ξένο pop. Η γυναίκα αυτή γίνεται manager μου και φεύγω για την Ατλάντα -παρεμπιπτόντως μόλις είχε κυκλοφορήσει η trap εκεί- ώστε να «χτίσω» τον μουσικό μου χαρακτήρα.

Τελειώνω με τον Νότη Σφακιανάκη τη σεζόν το 2007 και πηγαίνω στην πιο hip hop πολιτεία της Αμερικής. Φεύγω από την πίστα των μπουζουκιών και μπαίνω στα parties με τους ράπερς. Lady Gaga και Justin Bieber ηχογραφούσαν εκείνη την εποχή στην Ατλάντα.

Μπήκα στα βαθιά, στη μαύρη κουλτούρα από την ελληνική. Η μετάβαση ήταν αγώνας καθημερινός. Έπρεπε να βρω το μουσικό στιλ μου από την αρχή στην αγγλόφωνη μουσική.

Ξαναστήνω τη Γιάννα από την αρχή. Αλλάζουν όλα τα μέχρι τότε δεδομένα μου. Ήταν για ‘μένα ένα σοκ.

Γίνομαι σιγά σιγά η «κανονική Γιάννα», αυτή που θα γινόμουν αν δεν είχα περάσει μέσα από το φίλτρο του λαϊκού τραγουδιού. Στο κοινό φάνηκε σαν να συνέβη το αντίθετο.

Η επιστροφή στην Ελλάδα και η «νέα» Γιάννα

Το γιατί επιστρέφω στην Ελλάδα από την Αμερική είναι μία μεγάλη ιστορία. Είναι μία πορεία 9 χρόνων μέσα στα οποία πέρασα από όποια κατάσταση μπορείς να φανταστείς μουσικά και προσωπικά. Καταλήγω να πηγαίνω πολύ καλά στην άλλη πλευρά, αυτή των στελεχών κι αν επέλεγα να μείνω είχα τη δυνατότητα να ανέβω πολλά επαγγελματικά σκαλοπάτια.

Δουλεύω δίπλα σε ένα μουσικό στέλεχος, πάντα μέσα μου ελπίζοντας ότι θα έρθει η στιγμή μου στη μουσική. Η δική μου στιγμή. Δουλεύω και τις ελεύθερες ώρες μου είμαι στο στούντιο και γράφω τραγούδια. Ζω για να έρθει η κατάλληλη στιγμή να δείξω τα τραγούδια μου, τη μουσική μου, τις συνθέσεις μου αλλά έχω στήσει μια πλάνη.

Καταλήγω να μην έχω μία ειλικρινή συνεργασία μαζί του γιατί τελικά θέλω να γίνω η καλλιτέχνιδά του.

Κάναμε μια πολύ ειλικρινή συζήτηση, και αποφασίσαμε από κοινούότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η συνεργασία μας. Παρόλο που αμέσως μετά τα πράγματα ήταν ψυχρά μεταξύ μας, σήμερα έχουμε μια νοσταλγική, φιλική σχέση και επικοινωνία. Τον εκτιμώ για όλες τις γνώσεις και τις γνωριμίες που μου χάρισε απλόχερα.

Έχει περάσει μία δεκαετία στην Αμερική κι εγώ είμαι με τα νύχια στους τοίχους. Προσπαθώ να ανοίξω κάποια πόρτα. Είμαι εξουθενωμένη και σωματικά και ψυχικά. Ψάχνω την αγκαλιά των δικών μου.

Γυρίζω στην Ελλάδα γιατί θέλω να βρεθώ σπίτι μου. Δεν έχω πάρει καν απόφαση. Θέλω να πάω στο σπίτι μου και να αγκαλιάσω την οικογένειά μου. Έχω προτάσεις στην Αμερική μετά τη λήξη της συνεργασίας μου για να ακολουθήσω τον δρόμο των στελεχών αλλά δεν έχω πια υπομονή να το «χτίσω». Απογοητεύτηκα και τον απογοήτευσα αλλά είχα τεράστια ανάγκη από κανονική ανθρώπινη αγάπη.

Είχα ξεχάσει τη Γιάννα σε προσωπικό επίπεδο. Ήμουν δουλειά και στόχος. Μέσα σε αυτά τα χρόνια δεν έκανα σχέση, είχα αφήσει τους φίλους μου μακριά και είχα αφοσιωθεί στη δουλειά μου.

Και πάλι με έχασα. Δεν είχα βάλει χρονικό όριο στον εαυτό μου. Το πάλευα συνεχώς. Υπήρχαν στιγμές που έλεγα θα γυρίσω στην Ελλάδα και δεν γύριζα. Ήταν μία δύσκολη πορεία, δεν πήγα να κάνω το κέφι μου, δεν πήγα να κάνω τουρισμό.

Γυρνάω στην οικογένειά μου και νιώθω τεράστια ανακούφιση. Και είναι αυτό το συναίσθημα που μέχρι και σήμερα δεν με έχει αφήσει να ξαναφύγω. Ήρθα σε επαφή με τη Γιάννα και την προσωπική μου ζωή σε όλα τα επίπεδα. Δεν έχω κανένα σχέδιο να επιστρέψω στην Αμερική, έπειτα από 3,5 χρόνια στην Ελλάδα.

Όνειρό μου, 12 points

Δεν έχω έρθει με κανέναν σκοπό πίσω. Έχω επιστρέψει για να ηρεμήσω. Μπαίνω στο στούντιο για να διοχετεύσω τη δημιουργικότητά μου, χωρίς συγκεκριμένο στόχο για μένα ως καλλιτέχνη. Εντάσσομαι σε μία ομάδα που γράφει τραγούδια και γράφω κι εγώ. Είναι η ομάδα που γράψαμε μαζί το τραγούδι για την Eurovision.

Δεν μετανιώνω τη συμμετοχή μου στην Eurovision. Είναι μία ιστορία με πάρα πολύ παρασκήνιο για το οποίο δεν μπορώ να μιλήσω. Το τραγούδι έφυγε από την Ελλάδα με τις καλύτερες προϋποθέσεις και πήγε πολύ στα charts.

Οι λόγοι που δεν πήγαμε καλά είναι πολύ διαφορετικοί από αυτούς που μπορεί να φαντάζεται ο κόσμος και λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να τους πω. Δεν έχω μετανιώσει ούτε που πήγα, ούτε που έγραψα αυτό το τραγούδι.

Το «Όνειρό μου» το λατρεύω και εννοώ κάθε λέξη που έχουμε γράψει. Είναι το πρώτο μου τραγούδι μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα κι έγινε επιτυχία. Ανεξάρτητα με το πώς πήγε στον διαγωνισμό, ξαναμπήκα στα μουσικά πράγματα με αυτό το τραγούδι.

Love yourself

Το σώμα μου το αγάπησα πολύ παραπάνω στην Αμερική. Πήγα εκεί και ήμουν η αδύνατη γιατί τα πρότυπα ομορφιάς είναι τελείως διαφορετικά. Σε μία τραγουδίστρια μετρούν όλα. Με το σώμα μου ακόμα παλεύω.

Μπορεί στα social media να λέω «δεν πειράζει ας βάλουμε και κανένα κιλό παραπάνω», αλλά κάθε μέρα με τον εαυτό μου «κάνω πόλεμο».

Θυμίζω στον εαυτό μου κάθε μέρα αυτό που λέω στους άλλους και παλεύω να το κάνω πράξη. Τώρα πια προσπαθώ να κάνω τον εαυτό μου και το σώμα μου καλύτερο με θετικό πνεύμα. Η υγεία του σώματος είναι το νούμερο ένα για εμένα κι όχι τα κιλά.

Tik Tok και Yianna’s talent show

Μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω το χιούμορ μου μέσω του Tik Tok. Έτσι είμαι με τους φίλους μου. Δεν εξωτερίκευσα ποτέ αυτή μου την πλευρά. Πολλοί από τους φίλους μου, η Τάμτα είναι μία από αυτούς, μου έλεγαν μπες στο app είναι φτιαγμένο για ‘σένα. 

Το Yianna’s talent show είναι το καλύτερό μου. Χαίρομαι πάρα πολύ να μοιράζομαι όσα ξέρω με τα παιδιά. Βασικός κανόνας των lives μας είναι να τους λέω πραγματικά την αλήθεια. Θα το συνεχίσω. Το ίντερνετ είναι ένας κόσμος τεράστιος που ποτέ δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει. 

Ό,τι έχω κάνει με χαρά και χωρίς το άγχος της επιτυχίας, έχει επιτύχει. Και υπάρχουν πράγματα που τα έκανα στρατηγικά και με τόσο κόπο δεν πέτυχαν ποτέ. Όταν αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο και λες θα το κάνω και δεν με νοιάζει πώς θα πάει, τότε όλα λειτουργούν προς όφελός σου. Αυτή ακριβώς η ενέργεια τραβάει τον κόσμο ακόμα πιο πολύ. 

Περί προτύπων

Η μητέρα μου μού στάθηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Είναι μία γυναίκα «βράχος» που έχει υπάρξει στήριγμα σε όλη την καριέρα του πατέρα μου και σε ό,τι έχω κάνει εγώ μουσικά. Είναι κι εκείνη καλλιτέχνης, ήταν τραγουδίστρια και μάλιστα υπέροχη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον πατέρα μου, τραγουδούσαν μαζί για πολλά χρόνια.

Δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για αυτή γιατί η ίδια δεν θέλησε να βγει προς τα έξω. Είναι μία πολύ δυνατή γυναίκα, χαμηλών τόνων και πολύ συναισθηματική. Τη θαυμάζω. Σε προσωπικό επίπεδο η μαμά μου είναι το πρότυπό μου και σε επαγγελματικό ο πατέρας μου. Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι έχω τον πατέρα μου πρότυπο σε πολλά στάδια της ζωής μου.

Τις αγαπάω τις γυναίκες ενώ οι περισσότεροι φίλοι μου είναι άντρες. Θα ήθελα να έχω πολλές φίλες γυναίκες αλλά δεν έχει συμβεί και το θεωρώ προσωπική αποτυχία. Δεν θεωρώ τίποτα πιο εποικοδομητικό από μία αληθινή γυναικεία φιλία και μου λείπει».