Η Eleana Linenwood δεν είναι μία ακόμα DJ στην αθηναϊκή νύχτα

Από την μία το comfort zone μας, το οποίο είναι πασπαλισμένο με μπόλικη ασφάλεια και από την άλλη, έξω από αυτό- το άγνωστο που είναι γεμάτο ευκαιρίες που περιμένουν υπομονετικά να μετατραπούν σε επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Αυτή η εικόνα ήρθε στο μυαλό μου όταν ήρθε η ώρα να πάρω την πρώτη μου συνέντευξη από κοντά. Όταν όμως άρχισα να μιλάω με την Ελεάνα, που από τραπεζικός κατέληξε να κάνει αυτό που πραγματικά αγαπάει- να παίζει μουσική, κατάλαβα ότι το comfort zone τελικά υπάρχει για να το προσπερνάμε.

Την συνάντησα ένα απόγευμα στο Μπελ Ρεϊ και μιλήσαμε μεταξύ άλλων για τη μουσική, τη σημασία του να επαναπροσδιορίζεις τις ανάγκες σου και το πως να πουλάς τον εαυτό σου αλλά και τι είναι η erotic disco. Πάτα play στο “Nights on Broadway”, που είναι και το αγαπημένο της τραγούδι και ιδανικά θα ήθελε να είναι σε κάθε της set και ξεκίνα να διαβάζεις.

– Πως ξεκίνησες να παίζεις μουσική; Είναι το κύριο επάγγελμά σου;

Το 2010 ήμουν σε μια καλή φάση, έβγαινα πάρα πολύ και σε ένα πάρτι γνώρισα την Ελένη με την οποία ταιριάξαμε αρκετά στις μουσικές προτιμήσεις. Συμπαθήσαμε η μια την άλλη, γίναμε και φίλες στο facebook και κάποια στιγμή, που είχαμε βγει για ποτό στο Tokyo, συζητούσαμε για το τι κάνουμε στη ζωή μας και με ρώτησε γιατί δεν ασχολούμαι με την μουσική μιας και είχα μια καλή αισθητική και ψαχνόμουν γενικότερα με αυτή.

Η αλήθεια είναι ότι είχα μια επαφή με τη ”νύχτα” γιατί έβγαινα σε μεγάλα γνωστά κλαμπ από τα 18 μου και εκεί γύρω στα 21 ξεκίνησα να κάνω PR σε djs και σε μαγαζιά αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα σκεφτεί ποτέ να παίξω κάπου μουσική. Μέχρι που πρότεινε η Ελένη να παίξουμε μουσική στο Tokyo, και είπα ας το κάνουμε.

Στην ζωή μου εγώ είμαι πιο συντηρητική από ότι εκείνη και δεν κάνω τόσο μεγάλα βήματα. Το γεγονός ότι βρέθηκε στο δρόμο μου, πραγματικά μου έκανε καλό.

Παίξαμε θυμάμαι πρώτη φορά Δεκέμβριο του 2010, εγώ τα έσπασα εκείνο το βράδυ- νόμιζα ότι είμαι σε άλλο πλανήτη. Το ωραίο είναι ότι όλο αυτό ξεκίνησε ως αστείο ένα βράδυ αλλά τελικά το πήραμε πολύ σοβαρά, ονομάσαμε το ντουέτο μας Teardrops και αρχίζαμε να παίζουμε συχνά. Όσο περνούσε ο καιρός μας ζητούσαν να εμφανιστούμε και σε άλλα μαγαζιά και όλο αυτό κλιμακώθηκε γρήγορα. Κάναμε φωτογραφίσεις και έγραφαν για μας γιατί αυτό ήταν κάτι πολύ καινούριο. Τώρα υπάρχουν γυναίκες που παίζουν μουσική, τότε όμως ήταν κάτι καινοτόμο για την Αθηναϊκή νύχτα το να παίζουν δύο κοπέλες μουσική.

– Βγάζατε λεφτά από αυτό;

Ναι, εγώ ήμουν παράλληλα και τραπεζικός οπότε έπρεπε να βρω κάπως μια ισορροπία, έπαιζα τα σαββατοκύριακα και σε διάφορα events. Μετά από κάποια χρόνια άλλαξε λίγο η φάση μου γιατί έμεινα άνεργη, οπότε έπρεπε να σκεφτώ αν θα συνεχίσω να παίζω ή αν θα σταματήσω.

– Το όνομα Linenwood πώς προέκυψε;

Μου ζητούσαν να παίζω μουσική μόνη μου, οπότε αποφάσισα να κάνω rebranding και να το χτίσω όλο ξανά από την άρχη. Έτσι βρήκα καινούριο όνομα- γιατί όπου έπαιζα αναφερόντουσαν σε μένα ως η Ελεάνα από τις Teardrops. Το ψευδώνυμο βασικά το σκέφτηκε ένας φίλος μου DJ, είναι το επώνυμό μου στα αγγλικά- Λινοξυλάκη, κολλήσαμε και το Miss και έτοιμο! Βέβαια πολλοί ακόμα το λένε λάθος, αντί για Λίνενγουντ το λένε Λάινγουντ, κάτι που δεν σου κρύβω με εκνευρίζει λίγο.

– Και πως είναι να παίζεις μόνη πια;

Ήταν λίγο δύσκολο στην αρχή γιατί χρειάζεται να σε εμπιστευτούν ξανά τα άτομα που σε γνώριζαν ως μέρος μιας ομάδας. Τα έχω καταφέρει όμως πολύ καλά, έχω καλές προτάσεις παίζω σε μεγάλα events, σε πάρτι αλλά και σταθερά σε μαγαζιά. Τον χειμώνα ας πούμε, είχα την ευκαιρία μέσα από μια σειρά πάρτι στο Six dogs- τα Say it Loud, να καλέσω αγαπημένους μου φίλους djs και να περάσουμε καλά.

– Τα social πόσο βοηθάνε σε αυτό που κάνεις;

Έχοντας σπουδάσει και marketing, γνωρίζω πολύ καλά το πόσο πολύ βοηθάει. Όλο αυτό που είχαμε κάνει εξάλλου με τις Teardrops- ένα δίδυμο με δύο εμφανίσιμες κοπέλες ήταν και θέμα σωστού marketing. Στη δουλειά αυτή πάντως πρέπει να σε βλέπεις ως brand, πρέπει να κάνεις και διαφήμιση και να έχεις όλο το πακέτο. Θα δει ο άλλος τη συνέντευξη εδώ θα πει “Α, η Ελεάνα, καιρό έχει να παίξει στο μαγαζί, ας την ψάξω”.

Γενικότερα πιστεύω πρέπει να είσαι πολύ ενεργός στα social, η δική μου προσέγγιση βέβαια είναι κυρίως χιουμοριστική.

– Πώς βλέπεις την φάση που επικρατεί τελευταία, που ο χ, ψ κάτοχος ενός laptop θεωρείται dj;

Αυτό έχει κάνει πολύ κακό σε εμάς. Προσωπικά ξεκίνησα να παίζω μουσική με cd, διάλεγα πάντα όλα τα κομμάτια που θα παίξω, ένα προς ένα. Μάλιστα πρόσφατα είχα πάει να παίξω κάπου μουσική και μου πρότειναν να μιξάρω το κομμάτι μέσω ενός app και έλεγα δεν θέλω να το κάνω αυτό.

– Έχεις κάποια συγκεκριμένη προετοιμασία που κάνεις πριν παίξεις;

Λατρεύω τα κουτάκια και την οργάνωση και θα περίμενε κανείς να έχω αυστηρό πρόγραμμα όταν παίζω μουσική. Εκεί όμως μου βγαίνει ακριβώς το αντίθετο, είμαι πολύ χύμα- παίζω χωρίς να έχω προετοιμαστεί και πολλές φορές με cd που δεν έχουν καν σημειωμένα πάνω τους τα τραγούδια. Αλλά τελικά αυτό μου έχει πάει πολύ καλά και με βγάζει λίγο από τα κουτάκια, κάτι που μου αρέσει. Επίσης αυτή η συνήθεια με βοηθάει να πηγαίνω ανάλογα με το ρεύμα που επικρατεί στο μαγαζί. Αν είσαι κολλημένος και παίζεις μόνο ένα πράγμα θα πιάσεις μικρό κοινό και στα μαγαζιά που παίζω έχει πάντα διάφορο κόσμο, οπότε- αν και παίζω κυρίως disco θα βάλω και ροκ π.χ.

– Έχεις καμία κουλή ιστορία να διηγηθείς; Σεξισμό π.χ έχεις αντιμετωπίσει στη δουλειά;

Κοίτα ευτράπελα συμβαίνουν, αλλά όχι, είμαι πολύ ευγενική δεν έχω τσακωθεί π.χ με κάποιον. Όσον αφορά το θέμα του σεξισμού δεν έχω αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο, γιατί γενικότερα αρέσει το concept “γυναίκα που παίζει μουσική”, ακόμα και με τις γυναίκες τα πάω πολύ καλά- με συμπαθούν και δεν με βλέπουν ανταγωνιστικά.

– Αν ερχόταν κάποιος στην Αθήνα για πρώτη φορά που θα τον πήγαινες;

Κοίτα γενικότερα δεν μου αρέσει η Αθήνα,  θεωρώ ότι *αρχιτεκτονικά* είναι άσχημη πόλη. Αν κάποιος μου έλεγε ότι έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, θα του έλεγα οκ, πέρνα από εδώ για 2-3 μέρες, να σε πάμε σε κανένα πάρτι και για φαγητό- γιατί τρως καλά εδώ, η αλήθεια να λέγεται. Βέβαια όπως και στη ζωή που ευτυχία είναι στην ουσία ένα σύνολο από στιγμές, έτσι και η Αθήνα· μου αρέσουν συγκεκριμένα μέρη και σημεία της.

Συχνά με ρωτάνε γιατί δεν πάω να ζήσω στην Σουηδία με τους δικούς μου, αλλά αν έχεις ζήσει στην Ελλάδα σου φαίνεται αδιανόητο να μείνεις κάπου αλλού και αν μάλιστα έχεις ζήσει στην Αθήνα, που έχει μια πολύ συγκεκριμένη λογική, δύσκολα φεύγεις- όσο και να γκρινιάζεις για αυτήν. Ιδανικά πάντως θα ήθελα να ζω στο Παρίσι, το οποίο έχω επισκεφτεί πολλές φορές και νιώθω ότι μου ταιριάζει.

– Που θα ήθελες να βρίσκεσαι σε 10 χρόνια από τώρα;

Θα ήθελα να βρω ένα νησί και να ανοίξω ένα beach bar εκεί, να ζω εκεί από το Πάσχα μέχρι τον Οκτώβριο και να είμαι όλη μέρα στην παραλία. Να μην έχω κανένα άγχος ή τέλος πάντως να αγχώνομαι για το αν θα έχουμε ανανάδες, που οκ αν δεν έχουμε θα πηγαίνω να πάρω από τον Κυρ- Γιώργο.

– Αν σου δινόταν η ευκαιρία να κάνεις κάτι έξω, θα πήγαινες;

Ναι σίγουρα, αν αφορούσε δουλειά για μουσική θα έφευγα.

– Θα ήθελες ποτέ να κάνεις κάτι διαφορετικό μουσικά- εκτός από το να είσαι dj;

Συνήθως η φυσική ροή είναι να ασχοληθείς με την παραγωγή, να γράψεις δικά σου κομμάτια. Δεν έχω ασχοληθεί με αυτό γιατί δεν έχω χρόνο και μου φαίνεται λίγο δύσκολο, γιατί θα πρέπει να κάτσω να μελετήσω για να το κάνω σωστά. Έχω φίλους που γράφουν, και μπράβο τους, πολύ τους χαίρομαι, μακάρι να μου δίνουν τα κομμάτια τους να τα παίζω.

– Υπάρχει κάποιο μαγαζί στο εξωτερικό που θα ήθελες να παίξεις;

Μου είχαν προτείνει να παίξω στο Βερολίνο, στο Wilden Renate (είναι ένα μαγαζί που, σε αντίθεση με τα περισσότερα μαγαζιά εκεί που παίζουν τέκνο, παίζει λίγο πιο disco ύφος) αλλά δεν μπόρεσα τότε να πάω. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι παντού θα έπαιζα.

– Με ποιον θα ήθελες να συνεργαστείς κάποια στιγμή; Έλληνα ή ξένο.

Έχω συνεργαστεί με αυτούς που είμαστε στην ίδια κατηγορία μουσικής. Έχω παίξει και σε Yes it Does πάρτι και σε OZON πάρτι και στο Neon Raum. Δεν μου λείπει κάτι, το μόνο πράγμα που θα ήθελα να κάνω είναι να έχω ένα δίδυμο, αλλά δεν νομίζω τώρα ότι είναι εύκολο, με την Ελένη είχαμε βρει τη χρυσή τομή και ήταν κάτι που είχαμε ξεκινήσει από το μηδέν.

– Έχεις ακούσει ποτέ άσχημα σχόλια;

Εγώ αυτή τη δουλειά, την ξεκίνησα για πλάκα, ήταν ένα χόμπι που εξελίχθηκε σε δουλειά για αυτό και δεν την παίρνω και τόσο στα σοβαρά- αν την είχα πάρει βέβαια μπορεί να είχε πάει και πολύ πιο καλά. Το γεγονός ότι αυτή η δουλειά λοιπόν πάει πακέτο με φήμη και το ψώνιο είναι ο λόγος που προσπαθώ να μην την παίρνω σοβαρά.

Προφανώς και με έχουν πει ψωνάρα και έχω ακούσει και κακίες, κάτι που συμβαίνει όταν εκτίθεσαι αλλά όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.

– Πως και σου κόλλησε η disco μουσική;

Ένας πρώην φίλος μου άκουγε disco και άρχισα σιγά- σιγά να την ανακαλύπτω και συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει πάρα πολύ και κόλλησα.

– Το στιλ σου δηλαδή πως το λες;

Παίζω κυρίως nu disco και disco classics, βέβαια όταν το λέω αυτό οι περισσότεροι απαντάνε “Ααα, οκ” και νομίζουν ότι καταλάβανε αλλά στην πραγματικότητα πιστεύουν ότι παίζω YMCA. Disco είναι και αυτό βέβαια, από τα 80’s. Η λέξη disco όμως είναι μια γενική ορολογία, δεν ξέρω πως να περιγράψω ακριβώς το στιλ μου. Είναι αστείο όταν γράφουν σε αφίσες ότι θα παίξουν “obscure boggie disco”, περιγραφές που δεν έχουν κανένα νόημα προφανώς γιατί όλοι όσοι παίζουμε disco τα ίδια κομμάτια παίζουμε. Εγώ πάντως για πλάκα λέω ότι παίζω erotic disco, γιατί επιλέγω κομμάτια που έχουν τη λέξη love μέσα.

– Γιατί πιστεύεις δεν υπάρχουν αρκετές γυναίκες dj;

Έλα ντε, και μένα μου κάνει εντύπωση. Μπορεί απλά να μην μπαίνουν στη διαδικασία να το κάνουν επαγγελματικά.

– Τι θα σε κάνει να σταματήσεις να παίζεις μουσική;

Γενικά θεωρώ ότι αυτό το επάγγελμα έχει ημερομηνία λήξης. Βέβαια αυτό είναι ένα τελείως δικό μου θέμα, γιατί σαν χαρακτήρας πάντα με απασχολούσε το θέμα του ότι μεγαλώνω. Θα ήθελα να το κάνω για πολλά χρόνια ακόμα, αλλά αν κάνω οικογένεια φαντάζομαι δεν θα μπορώ να το κάνω στην ίδια συχνότητα με τώρα. Η αγάπη μου για την μουσική δεν θα αλλάξει, αλλά σίγουρα θα επαναπροσδιορίσω τις ανάγκες μου.

– Ποια είναι τα σχέδια σου για το καλοκαίρι;

Θα εμφανιστώ στο Odyssia festival (30/8 – 5/9), που γίνεται στο Cariocas beach bar (Σχίνος, Λουτράκι, Κορινθία), το οποίο φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ονόματα της house σκηνής.

Την Ελεάνα την ακούς στο web radio Cannibalradio.com κάθε Τετάρτη 6-8 και τα Σαββατοκύριακα στο Pink Freud (Αρχελάου 7, Παγκράτι). Κάθε μήνα κάνει εμφανίσεις και στο Hollywood Pub (Ναυάρχου Νικόδημου 8) αλλά και το Pop up (25ης Μαρτίου 13, Πλατεία Ν. Σμύρνης).

Μέχρι να την ακούσεις live μπορείς να πατήσεις play στην λίστα που ετοίμασε αποκλειστικά για το Ladylike.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson