Η Κλέλια Πανταζή μιλάει για τα πιο έντονα πέντε χιλιόμετρα που έκανε στο Spetsathlon

Φέτος, η αυλαία άνοιξε αργά το απόγευμα της Παρασκευής και στο τριήμερο που ακολούθησε βιώσαμε πλήθος συγκινητικών στιγμών, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή της μικρής Μαριλένας Γερογιάννη, που πάσχει από το σπάνιο σύνδρομο Okamoto, η οποία διήνυσε μια διαδρομή 5 χλμ. συνοδευόμενη διαδοχικά τόσο από τον πατέρα της, μαραθωνοδρόμο Βασίλη Γερογιάννη, όσο και από την Κλέλια και την Άννυ Πανταζή από το Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών, καθώς και τις Ελένη Χατζίδου και Μαρία Σαμαρίνου.

Με αφορμή τη συμμετοχή της στη φετινή διοργάνωση, και μάλιστα σε έναν τόσο ιδιαίτερο ρόλο, πλάι στη μικρή Μαριλένα, μιλήσαμε με την Κλέλια Πανταζή, Ελληνίδα πρωταθλήτρια και Ολυμπιονίκης της ρυθμικής γυμναστικής.

Ποια είναι η πρώτη εικόνα που έχεις από τον εαυτό σου σχετικά με την ρυθμική γυμναστική; Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου γι’ αυτή;

Οι πρώτες μου εικόνες από την ρυθμική γυμναστική είναι σε πολύ μικρή ηλικία! Πριν γίνω καν ενός έτους! Υπάρχουν φωτογραφίες μου στα ταπί της ρυθμικής με κορίνες στο χέρι ενώ είμαι βρέφος ακόμα και μου έχουν πει ότι τα πρώτα μου βήματα τα έκανα πάλι σε ταπί ρυθμικής. Όποτε νομίζω αυτή η αγάπη για το συγκεκριμένο άθλημα ξεκίνησε απ’ όταν γεννήθηκα ουσιαστικά. Και οφείλεται στην μαμά μου που ως κριτής ρυθμικής μου μετέδωσε όλη αυτή την αγάπη! Σε κάθε αγώνα με έπαιρνε μαζί της και εγώ έπαιζα με τις αθλήτριες με τις κορδέλες, τα στεφάνια και τις μπάλες.

Ποια είναι τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν έναν αθλητή ώστε να νιώσει ότι μπορεί να κάνει το μεγάλο βήμα για τους Ολυμπιακούς αγώνες;

Πρέπει να έχεις σίγουρα πειθαρχία, πείσμα, στοχοπροσήλωση και να μην λυγίζεις στην κάθε δυσκολία. Και σίγουρα πρέπει να έχεις γονείς που σε στηρίζουν σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια.

Πώς ένιωσες με τη συμμετοχή σου στο Spetsathlon συνοδεύοντας με την αδερφή σου, τη μικρή Μαριλένα Γερογιάννη;

Ήταν τα πιο έντονα συναισθηματικά 5 χιλιόμετρα έχω κάνει ποτέ. Ήμασταν συγκινημένες σε όλη τη διαδρομή. Συζητούσαμε με τον πατέρα της Μαριλούς καθ’ όλη τη διάρκεια και μας έλεγε εμπειρίες από άλλες διαδρομές. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι έχουν τρέξει μαραθώνιο.

Ο τερματισμός της συμβολικής διαδρομής των 5km με τη μικρή Μαριλένα Γερογιάννη και τον πατέρα της μαραθωνοδρόμο Βασίλη Γερογιάννη.

Ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός και για τα ΑμεΑ. Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο με κινητικά προβλήματα/ιδιαιτερότητες να νιώσει ότι μπορεί να αθληθεί και να προσπαθήσει για να το πετύχει;

Η θέληση. Το λέω από προσωπική εμπειρία καθώς καθημερινά έρχομαι σε επαφή με τα παιδιά των Special Olympics Hellas. Η όρεξη που έχουν για προπόνηση είναι απίστευτη. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι παίρνω μαθήματα ζωής εγώ από αυτά τα παιδιά.

Γιατί κατά τη γνώμη σου είναι σημαντικό να διοργανώνονται αγώνες όπως το Spetsathlon;

Το Spetsathlon όπως και το Spetses mini marathon, έχουν γίνει πια θεσμός. Και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Βλέπουμε μια στροφή του κόσμου προς τον αθλητισμό. Όχι μόνο για την επίδοση, αλλά απλά για την άθληση. Βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών να συμμετέχουν και αυτό αξίζει ένα μεγάλο μπράβο.

Η Κλέλια και η Άννυ απονέμουν τιμητικό βραβείο συμμετοχής στον νεαρό πρωταθλητή παραποδηλάτη Νικο Παπαγγελή και στη χάλκινη παγκόσμια παραθλήτρια στην κολύμβηση, Εφη Γκουλή.

Αυτοί που αξίζουν τον θαυμασμό όλων, είναι εκείνοι που καταφέρνουν τον απαιτητικό αγώνα του τριάθλου. Είναι από τα πιο δύσκολα αγωνίσματα καθώς πρέπει να κολυμπήσουν, να κάνουν ποδήλατο και στο τέλος να τρέξουν!

Αξίζουν συγχαρητήρια στην κυρία Μαρίνα Κουταρέλλη για την έμπνευση του spetsathlon και του spetses mini marathon. Είναι τεράστια η συνεισφορά της και το πάθος της. Όσοι την γνωρίζουν προσωπικά, το ξέρουν αυτό καλά. Όσοι δεν την ξέρουν, μπορούν εύκολα να αναγνωρίσουν την αγάπη της γι’ αυτο που κάνει από την φωνή της στο μικρόφωνο!

Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσει κανείς τον εαυτό του και να τερματίσει στον αγώνα που έχει επιλέξει; Τι ψυχικά και τι σωματικά εφόδια χρειάζονται;

Όλοι οι αθλητές έχουμε περάσει στιγμές που έχουμε σκεφτεί να εγκαταλείψουμε. Προσωπικά εγώ, εκείνες τις στιγμές σκεφτόμουν όλο τον αγώνα, τις θυσίες, την προσπάθεια, τους τραυματισμούς και τις δυσκολίες που έχω περάσει μαζί με την οικογένειά μου. Όταν είσαι 15 χρόνων είναι εύκολο να εγκαταλείψεις. Εγώ αντιθέτως πείσμωνα και έμπαινα πιο αποφασιστική στον αγώνα ή την προπόνηση. Θέλει πολλή προσπάθεια και πίστη στον στόχο σου. Θέλει ισχυρό χαρακτήρα. Γι’ αυτό και ο πρωταθλητισμός δεν είναι για πολλούς.

 

Ποιοι είναι οι δικοί σου στόχοι σήμερα για το μέλλον;

Όπως λέω συνήθως,  αν έχω υγεία και είμαι δυνατή, θα μπορώ να πετύχω όποιον στόχο βάλω.

Σε επαγγελματικό επίπεδο, στόχος μου είναι στον Φιλαθλητικό σύλλογο Καλλιθέας που είμαι τεχνική σύμβουλος, μαζί με την αδερφή μου Άννη, οι αθλήτριες μας να έχουν υγεία και να πετύχουν τις καλύτερες τους επιδόσεις.

Σε προσωπικό επίπεδο, ετοιμάζομαι φουλ για τον γάμο μου που είναι σε ένα μήνα! Όποτε θα ήθελα σύντομα να ξεκινήσω τη δική μου οικογένεια!

 

Φωτογραφίες: Νίκος Καρανικόλας, Μιχάλης Κοκοράκης, Παναγιώτης Μαυρομάτης