H Marion Cotillard στο Ladylike: “Η φιλία είναι σαν τον έρωτα. Θρυμματίζεται, αν δε συνοδεύεται από δυνατές στιγμές”

O Μαξ βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάθλιψη γι’ αυτό και ξεκινά για ένα μοναχικό Σαββατοκύριακο στο εξοχικό του. Την ίδια στιγμή, οι φίλοι του, που έχει να δει τρία χρόνια, καταστρώνουν ένα πάρτι έκπληξη για τα γενέθλιά του σαν μια ευκαιρία για να ξανασμίξουν. Τώρα που τα παιδιά έχουν μεγαλώσει, τα ζευγάρια έχουν απομακρυνθεί, οι ζωές έχουν αλλάξει και όλοι λένε μικρά αθώα ψέματα, τι έχει απομείνει από τη φιλία; Η συνέχεια της επιτυχημένης γαλλικής κωμωδίας «Μικρά Αθώα Ψέματα» που αγαπήθηκε από το κοινό παγκοσμίως, τώρα στους κινηματογράφους.

Διάβασε κι αυτό: Το Booksmart είναι η ταινία που θα ήθελα να είχα δει στο Λύκειο

-Τι σας έκανε να πάρετε μέρος στη συνέχεια της ταινίας «Μικρά Αθώα Ψέματα»;

Είχα πολύ μεγάλη περιέργεια να δω τι θα έκανε ο Guillaume με αυτές τις προσωπικότητες μετά από 10 χρόνια. Αλλά όπως και κάθε φορά, ήμουν ανυπόμονη. Πάντα έχεις ανυπομονησία να διαβάσεις το σενάριο κάποιου που αγαπάς, εκτιμάς και θαυμάζεις. Έτσι και με τον Guillaume, ξέρω ότι σε κάθε ταινία του, διηγείται πολύ προσωπικά πράγματα και μοιράζεται πράγματα από τη δική του ζωή. Υπάρχει πάντα βάθος σε ό,τι προτείνει, αλλά προφανώς και κόπος για να παράξει το καλύτερο αποτέλεσμα σε αυτό που θέλει να πει. Διάβασα λοιπόν περισσότερες εκδοχές του “Nous finirons ensemble”. Είμαι αρκετά απαιτητική γιατί γνωρίζω το ταλέντο του, ξέρω μέχρι πού μπορεί να φτάσει και προσπαθώ να τον «σπρώξω», μέσα από τη στάση μου. Να γιατί δεν του είπα το ναι αμέσως. Περίμενα μέχρι τη στιγμή που θα με έχει κατακτήσει πλήρως, και όταν αυτή η στιγμή έφτασε, τι ευτυχία! Είναι η στιγμή που σε ξαναβρίσκει και σε κατακλύζει πλήρως το συναίσθημα του ρόλου.

-Τι έχει συμβεί στο ρόλο σας, τη Marie, κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων;

Πραγματικά εξεπλάγην με αυτό που φαντάστηκε ο Guillaume για εκείνη. Στα «Μικρά Αθώα Ψέματα», η Marie ήταν η πιο αισιόδοξη και ιδεαλίστρια της παρέας. Εννιά χρόνια μετά, έγινε η πιο απογοητευμένη της παρέας. Κυρίως επειδή είναι εκείνη που έχει επανέλθει λιγότερο από την τραγωδία που έζησαν όλοι μαζί: το θάνατο του φίλου τους, Ludo. Μετά από 9 χρόνια, συνεχίζει να κάνει χόρτο και έχει μπει και το αλκοόλ στη ζωή της. Και αυτή της η «ελαφρομυαλιά» έχει διαφορετικό αντίκτυπο, κυρίως στη σχέση με το γιο της, του οποίου ξεχνά και την ύπαρξη κάποιες φορές. Το βλέπουμε και στην πρώτη σκηνή όπου τον ξεχνά μέσα σε ταξί.

 Φωτογραφίες: Jean Claude Lother

-Δουλέψατε με διαφορετικό τρόπο πάνω στο ρόλο της Marie στα «Μικρά Αθώα Ψέματα»;

Όχι. Την δημιούργησα εμπνεόμενη από περισσότερες προσωπικότητες. Το ίδιο ακριβώς έκανα και με τη δεύτερη ταινία προσθέτοντας μία ακόμη ώστε να συμπληρωθεί το παζλ.

Δες κι αυτό: Οι 7 κωμικές σειρές που θα σε κάνουν να ξεχάσεις το άγχος σου

-Ήταν διαφορετική η ατμόσφαιρα στα γυρίσματα της δεύτερης ταινίας;

Ναι, επειδή ξέραμε πόσο δύσκολο ήταν το γύρισμα της πρώτης ταινίας για τον Guillaume. Τότε, μας είχε ζητήσει να αφεθούμε ώστε να φαινόμαστε φυσικοί μέσα από την οθόνη. Αλλά δεν κατάφερε να μας κατευθύνει και να μας διαχειριστεί. Κι όλο αυτό εξελίχθηκε σε ένα χάος το οποίο τον έκανε να υποφέρει. Δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει εκείνη τη στιγμή. Το καταλάβαμε αργότερα, όταν αναφέρθηκε σε αυτό, στην προώθηση της ταινίας. Έτσι συμπεριφερθήκαμε διαφορετικά αυτήν τη φορά ώστε να είμαστε περισσότερο παρόντες και δεκτικοί διατηρώντας παράλληλα τη ζωντάνια μίας παρέας.

-Τι σας γοητεύει περισσότερο στη συνεργασία με το σκηνοθέτη Guillaume Canet;

Το ότι είναι εντελώς μέσα στο στοιχείο του. Είναι όμορφο, και συγκινητικό θα έλεγα, να βλέπεις κάποιον να φτάνει στην εκπλήρωση του στόχου του. Παρά τις δυσκολίες των γυρισμάτων, η απόλαυση του να είναι στο σετ μεταφράζεται σε μία πολύ δημιουργική ενέργεια. Και δε γίνεται να μην αναφέρω το πόσο καταπληκτικός σκηνοθέτης είναι για κάθε ηθοποιό.

-Ποια είναι η οπτική σας στο πώς εκείνος βλέπει τη φιλία;

Ο Guillaume αγγίζει πράγματα που συμβαίνουν στη δική του ζωή με μία ειλικρινή ματιά. Κάποιες φορές αποτελεί έμπνευση για το γράψιμό του και κάποιες φορές λειτουργεί ανάποδα: κάτι που έχει ονειρευτεί, συμβαίνει ασυνείδητα στην πραγματική ζωή (του). Η ματιά του απέναντι στη φιλία έχει εξελιχθεί από την πρώτη ταινία. Δουλεύει ασταμάτητα τα τελευταία χρόνια, πράγμα που τον έχει οδηγήσει βαθμιαία στο να απομακρυνθεί από τους φίλους του. Αυτό δείχνει και μέσα από το ρόλο του Max στη δεύτερη ταινία. Είναι πολύ εύκολο να απομακρύνεσαι από τους ανθρώπους, με τους οποίους κάποτε μοιραζόσουν τα πάντα. Είναι σαν τον έρωτα: θρυμματίζεται εύκολα αν δε συνοδεύεται από κοινές εμπειρίες και δυνατές στιγμές.

-Ποια είναι η σημαντικότερη ανάμνηση από την τωρινή ταινία;

Η πρώτη μέρα των γυρισμάτων, όλοι μαζί ξανά στο σπίτι του Max. Ήταν ένα τόσο δυνατό συναίσθημα, που φάνηκε στον τρόπο όπου οι χαρακτήρες (αλλά και εμείς ως ηθοποιοί), έχουν εξελιχθεί και ωριμάσει μέσα σε αυτά τα χρόνια. Για τον Guillaume, αυτή η ταινία ήταν ένα μεγάλο όνειρο. Δεν είχε ιδέα για το αν θα έπαιρνε σάρκα και οστά, μέχρι που βρήκε το σενάριο που του άρεσε και μας κέρδισε όλους. Το γύρισμα ενός sequel είναι πάντα ριψοκίνδυνο. Ήταν λογικό να υπάρχουν αμφιβολίες από όλες τις πλευρές, επομένως εκείνη η πρώτη μέρα, βλέποντας να πραγματοποιείται το όνειρό του, ήταν μία στιγμή σπάνιας έντασης, συναισθήματος και ενθουσιασμού.

Κεντρική φωτογραφία: Vianney Le Caer/Invision/AP