H Ζωή είναι γλυκιά, και η κανονική, και η Βιδάλη

Κάνοντας όμως λίγα ανηφορικά βήματα μέχρι το νούμερο 4 του δρόμου αυτού, θα άλλαζα γνώμη. Έκεί βρίσκεται το “Sweet Spot” και η Ζωή με περίμενε γεμάτη χαμόγελο και διάθεση να μου δώσει να δοκιμάσω όλο το μαγαζί. Μπορούσα να δοκιμάσω από macarons, μπισκότα, σοκολατάκια, μέχρι chocobites και τούρτες. Κάναμε όμως την αρχή από ένα σουφλέ σοκολάτας που ήθελε κολασμένα να λιώσει στο στόμα κάποιου επίδοξου γευσιγνώστη. Δεν του χάλασα το χατίρι.

Αν ο Χάνσελ και η Γκρέτελ ήθελαν σήμερα να μείνουν σε ένα σπιτάκι από γλυκά, σίγουρα θα απευθύνονταν στη Ζωή να τους το φτιάξει. Αυτό το λέω επειδή η Ζωή Βιδάλη έχει κάνει επάγγελμα τη δημιουργία γλυκών και ειδικεύεται στις τούρτες. Όχι τις απλές, αλλά κυρίως εκείνες που δε μπορείς καν να φανταστείς. Μπορείς να μιλήσεις με αφηρημένες ή και πιο συγκεκριμένες έννοιες για τη ζωή σου και η Ζωή με την ομάδα της να σχεδιάσει και να δημιουργήσει την τέλεια τούρτα για σένα. Βαλ’ της δύσκολα, της αρέσουν!

Μου αρέσει να προσπαθώ να “διαβάσω” και να καταλάβω τον πελάτη. Του κάνω ερωτήσεις και θέλω να μάθω περισσότερα για εκείνον, ώστε να δημιουργήσω κάτι μοναδικό.

Κάπου ανάμεσα σε πασαλειμένα με σοκολάτα χείλια φωτογράφου και δημοσιογράφου και χαμόγελο ικανοποίησης της Ζωής για την απόλαυση που μας προσέφερε, έπρεπε να κάνω και τη συνέντευξη. Πήγαμε λοιπόν κάποια χρόνια πίσω, για να μάθω πως προέκυψε αυτή της η αγάπη για τα γλυκά και τις τούρτες. Φυσικά και υπήρχε οικογενειακό μικρόβιο. “Πάντα ήμουν τρελή γλυκατζού. Η μητέρα μου, που είναι ζωγράφος, πάντα μας έφτιαχνε τις τούρτες μας. Μου είχε φτιάξει ένα πιάνο στα παιδικά μου γενέθλια το οποίο θυμάμαι ακόμα.” 

Όταν σπούδαζε στην Αμερική, η Ζωή έβλεπε φανατικά εκπομπές μαγειρικής και μια από τις αγαπημένες της είχε σαν αντικείμενο τις τούρτες υπερπαραγωγή. Γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα, βρήκε τη μητέρα και την αδερφή της να πειραματίζονται ήδη με τη δημιουργία παγωτών και διακοσμημένων μπισκότων. Δεν ήταν όμως ακριβώς αυτό που είχε ονειρευτεί η Ζωή, οπότε τους πρότεινε να κάνουν το ίδιο με cupcakes και τούρτες.

Μαζευόμασταν στο σπίτι με φίλους, κάναμε πειράματα στην κουζίνα και τους ζητούσαμε να βαθμολογήσουν πολύ αυστηρά την κάθε γεύση. Ζητούσαμε και σχόλια για να διορθώσουμε ό,τι δεν άρεσε τόσο.

Όπως μου είπε στη συνέχεια το φαγητό είναι πολύ σημαντικό για την οικογένειά της. Μαζεύονται δηλαδή τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, μαγειρεύουν και τρώνε όλοι μαζί. Τους αρέσει πολύ και τους ενώνει. “Η ζαχαροπλαστική είναι το επάγγελμά μου, αλλά το χόμπι μου είναι η μαγειρική. Στη ζαχαροπλαστική πρέπει να ναι όλα στην εντέλεια και οι δοσολογίες και η εμφάνιση και πρέπει να δίνουμε προσοχή στη λεπτομέρεια. Στη μαγειρική από την άλλη αφήνεσαι και δημιουργείς, δοκιμάζεις και αυτοσχεδιάζεις, είναι πιο ελεύθερο.”

 Σε κάποια τέτοια “μάζωξη” όπου η Ζωή εξασκούσε το χόμπι της, τέθηκε και το ζήτημα του ονόματος του ζαχαροπλαστείου της. “Το να βρουμε όνομα ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα. Η μητέρα μου επέμενε στο “Η γλυκιά Ζωή” το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να κρατήσω. Εφόσον θα κάναμε κάτι πιο αμερικάνικο, ήθελα το όνομα να είναι στα αγγλικά, οπότε μόλις έπεσε το “The Sweet Spot” στο τραπέζι το ξεχώρισα αμέσως.”

Ενώ μου έδειχνε τα αγαπημένα της red velvet cupcakes και μόλις κατόρθωσα να κουνήσω τη γλώσσα μου η οποία είχε βαλτώσει απ’ τη σοκολάτα (που δε σταμάτησα να τρώω) και να μιλήσω, τη ρώτησα ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που της έχουν ζητήσει να κάνει σε τούρτα. Πέρασαν αρκετά λεπτά και απάντηση δεν πήρα. Όσο κι αν το σκεφτόταν, κανένα από τα βρώσιμα έργα τέχνης που μπορεί κανείς να δει στο facebook page του Sweet Spot, δεν ήταν πρόκληση για τη Ζωή.

Μου αρέσουν οι πιο αφηρημένες τούρτες. Δε θέλω απαραίτητα να έχει κάποιο θέμα ή αντικείμενο, προτιμώ να έχει χρώματα και όχι συγκεκριμένα σχέδια.

Τι μπορεί να είναι άλλωστε πιο δύσκολο από το να ζωγραφίζεις με πινέλο πάνω στην ίδια τούρτα, την Ακρόπολη και τη Νέα Υόρκη για την κολλητή σου; Ίσως μόνο το να διατηρήσεις τη σιλουέτα σου ενώ βρίσκεσαι για τόσες ώρες στον παράδεισο της θερμίδας. Πώς τα καταφέρνει η ίδια;

Η λιγούρα χτυπάει γύρω στις 12 το μεσημέρι. Δε θα καταπιεστώ, θα φάω κάτι λίγο για να μου περάσει. Παρόλο που κάνω αυτό το επάγγελμα, έχω χάσει πολλά κιλά. Βοηθάει σίγουρα και η γυμναστική pilates.

Αντί ενός κλισέ επιλόγου, σ’ αυτό το θέμα επιβάλλεται να μιλήσουμε για σοκολάτα. Αν και η Ζωή προτιμάει τη bitter, συμφωνούμε για την προτίμησή μας στα προϊόντα που προέρχονται από το κακαόδεντρο, όπως δηλαδή και οι περισσότερες γυναίκες.

Η σοκολάτα αρέσει περισσότερο στις γυναίκες, αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω το γιατί. Ίσως επειδή έχει κάτι το αισθησιακό. Ιδανικά πρέπει να είναι πλούσια, να σου γεμίσει το στόμα και η ένταση της γέυσης της να σου μείνει για λίγα λεπτά.

Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν μια γυναίκα ξέρει τόσο καλά τι θέλει να νιώσει όταν θα γευτεί τη σοκολάτα, γνωρίζει εξίσου καλά και πώς να το δημιουργήσει. Πήγαινε μια βόλτα από το “The Sweet Spot”, ξεκίνα με ένα cupcake και η τούρτα δε θα αργήσει να ακολουθήσει. Η ζωή είναι ακόμα πιο γλυκιά επειδή υπάρχει η σοκολάτα.

Φωτογραφίες: Gertrude Gary Milk

Περισσότερες συνεντεύξεις στο LadyLike:

Ξένια: Το κορίτσι των REC που λατρεύουμε να ακούμε και να βλέπουμε

Η Αντιγόνη Πάντα Χαρβά είναι είδωλο

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Η “αισθηματίας” με την επαναστατική καρδιά