Η Αγγελική Νικολούλη δεν έγινε «τηλεοπτικό νούμερο» για να κάνει νούμερα

-Όλοι ξέρουν την Αγγελική Νικολούλη. Πώς γίνεται μια παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης αυτό που λέμε pop icon; Και μην μου πείτε ότι δεν ξέρετε ότι είστε ένα λαϊκό, αναγνωρίσιμο ίνδαλμα…

Το μόνο που δεν σκέφτομαι είναι αυτό που λέτε. Να δω τον εαυτό μου ως pop icon.Το Φως στο Τούνελ πιστεύω ότι κέρδισε την εμπιστοσύνη και την αναγνώριση του κοινού από τη συνέπεια, την αφοσίωση μας στην έρευνα και το αποτέλεσμα. Από τον σεβασμό και τη διακριτικότητα στις οικογένειες που απευθύνονται σ’ εμάς. Ο κόσμος, όταν βλέπει ότι πραγματικά ενδιαφέρεσαι για την αλήθεια και ότι δεν φοβάσαι να αγγίξεις δύσκολα θέματα, σε εμπιστεύεται και σε ξέρει με το μικρό σου όνομα. Νομίζω ότι η αυθεντικότητα είναι αυτή που κάνει τη διαφορά.

-Τι θα έλεγε η Αγγελική Νικολούλη του σήμερα, στον εαυτό της πριν 30 χρόνια;

Ό,τι της έλεγα και τότε που ξεκίνησε στην τηλεόραση: να έχει πίστη στον εαυτό της, υπομονή, να εργάζεται σκληρά και επίμονα, και να μη φοβάται τις προκλήσεις. Όταν ξεκίνησα, υπήρχαν πολλοί που μου έλεγαν ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να σταθεί σε τέτοιου είδους έρευνες ή σε υποθέσεις που αφορούν το έγκλημα και την εξαφάνιση. Είχαν ξεχάσει όμως ότι ήμουν στο αστυνομικό ρεπορτάζ από μικρή και η πρώτη γυναίκα στη χώρα, σε αυτόν τον σκληρό, ανδροκρατούμενο χώρο.

-Θυμάστε την πρώτη σας εκπομπή όταν αφήσατε τις εφημερίδες και βγήκατε ζωντανά να κάνετε ρεπορτάζ; 

Προερχόμουν από τον χώρο των εφημερίδων, όπου είχα μεγαλύτερη άνεση να δουλεύω πίσω από τις λέξεις, αλλά η ζωντανή τηλεόραση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Πρωτοεμφανίστηκα τηλεοπτικά ως συνεργάτης του Κώστα Χαρδαβέλα, στο MEGA. Η αίσθηση ήταν σαν να πηδάς από ένα αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο! Και όντως, για ένα δύσκολο ρεπορτάζ βρέθηκα σε ένα μονοκινητήριο αεροπλάνο με πιλότο έναν ιερέα. Εντοπίσαμε μια χασισοφυτεία σε χαμηλή πτήση και προσγειωθήκαμε σε ένα ανενεργό στρατιωτικό αεροδρόμιο γεμάτο λακκούβες. Τότε δεν συνειδητοποίησα τον κίνδυνο, γιατί το μυαλό μου ήταν στην αποστολή που έπρεπε να ολοκληρωθεί. Ενημερώσαμε την αστυνομία της περιοχής και την ακολουθήσαμε καταγράφοντας το ξήλωμα της χασισοφυτείας. Μετά κατάλαβα πόσο ριψοκίνδυνο ήταν αυτό που είχε συμβεί.

«Στην πρώτη εκπομπή του “Τούνελ” ένιωσα την αγωνία και την αδρεναλίνη να χτυπούν κόκκινο. Όταν όμως κύλησαν τα πρώτα λεπτά επικεντρώθηκα στην ιστορία και τους ανθρώπους που έπρεπε να βοηθήσουμε και τα ξέχασα όλα».

-Είναι η Αγγελική Νικολούλη ανιχνευτής ψεύδους; Ξέρετε αν αυτός που κάθεται απέναντί σας και σας παίζει την «αθώα περιστερά» είναι στυγερός δολοφόνος;

Θα έλεγα απλώς ότι έχω αποκτήσει ένα ένστικτο το οποίο εμπιστεύομαι μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας στην έρευνα. Έμαθα να διαβάζω τους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλώ. Οι μικρές λεπτομέρειες στη συμπεριφορά, οι εκφράσεις του προσώπου, η γλώσσα του σώματος, ακόμα και ο τρόπος που απαντούν στις ερωτήσεις μπορούν να αποκαλύψουν πολλά. Υπήρξαν υποθέσεις, και ήταν αρκετές, όπου ήξερα ότι ο άνθρωπος απέναντί μου δεν έλεγε την αλήθεια και τελικά επιβεβαιώθηκα από τις εξελίξεις.

-Έχετε κάποιο δωμάτιο για τα βραβεία σας (μεταξύ τους και το Guinness); Τα επισκέπτεστε και τα βλέπετε ως αναμνηστικά των κατορθωμάτων σας;

Όχι βέβαια. Εάν έκανα αυτό που λέτε θα υπέφερα από ναρκισσισμό και αλαζονεία. Μακριά από εμένα αυτά. Τα περισσότερα βραβεία μου βρίσκονται στο γραφείο μου. Συνδέονται με στιγμές που με καθόρισαν στην καριέρα μου, είναι μέρος των αναμνήσεων της επαγγελματικής μου πορείας. Αναμφίβολα τα 2 βραβεία Guinness είναι ξεχωριστά για εμένα, γιατί αποτελούν ένα είδος διεθνούς αναγνώρισης της δουλειάς μας. Πάντως, η μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα είναι όταν μια υπόθεση επιλύεται, όταν ένας γονιός βρίσκει το παιδί του ή όταν μια οικογένεια φτάνει στη δικαίωση. Αυτές οι στιγμές είναι που με κάνουν να νιώθω πραγματική ικανοποίηση και υπερηφάνια και όχι το όποιο βραβείο.

-Γιατί έχει γίνει τόσο βίαιη η καθημερινότητά μας; Είναι η κοινωνία σήμερα πιο άγρια;

Ζούμε σε μια εποχή τεράστιας πίεσης και η οργή συχνά βγαίνει με τη μορφή βίας. Είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Οι λόγοι είναι πολλοί και πολύπλοκοι. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η κοινωνική και οικονομική ανασφάλεια που οδηγεί τους ανθρώπους σε ακραίες συμπεριφορές σε συνδυασμό με τον σχεδόν ανύπαρκτο τομέα της πρόληψης της εγκληματικότητας. Και αν τα άτομα είναι ψυχολογικά επιβαρυμένα, χωρίς την πρέπουσα ιατρική βοήθεια, τότε η κατάσταση είναι πιο δύσκολη και επικίνδυνη. 

«Από την άλλη, το έγκλημα προβάλλεται τόσο πολύ που σε λίγο θα αποτελεί κανονικότητα. Δεν συμφωνώ, και είμαι απόλυτη σε αυτό, στη συνεχή προβολή των λεπτομερειών ενός άγριου εγκλήματος».

Και σίγουρα όχι σε ώρες που παρακολουθούν παιδιά. Πρέπει να βρούμε τρόπους να εκπαιδεύσουμε και να υποστηρίξουμε την κοινωνία μας για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση.

– Γράφετε ακόμη ποιήματα όπως αυτά της εφηβείας σας;

Σε εκείνη την ευαίσθητη ηλικία έγραφα ποιήματα πλάθοντας έναν ιδανικό κόσμο μέσα από τα όνειρα και τις ανησυχίες μου. Τώρα γράφω βιβλία θρίλερ με αληθινές ιστορίες που έχω ερευνήσει. Ο γραπτός λόγος με συναρπάζει και πάντα θα αποτελεί μέρος της ζωής μου. Είναι ο τρόπος να αποφορτίζομαι και να εκφράζομαι. Κάπως έτσι με κέρδισε η συγγραφή και βρίσκομαι ήδη στο 5ο βιβλίο μου.

-Είναι fun να γράφετε αστυνομικά και τελικά θα γίνει σειρά το βιβλίο σας;

Η συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων είναι για εμένα μια διέξοδος και ταυτόχρονα μια επέκταση της ερευνητικής δουλειάς μου. Στα βιβλία μπορώ να αναπτύξω περισσότερο χαρακτήρες και να δημιουργήσω υποθέσεις, που εμπνέονται από την πραγματικότητα που έχω βιώσει. Όσο για την τηλεοπτική μεταφορά, είναι κάτι που με ενδιαφέρει και έχουν γίνει συζητήσεις.

-Υπήρξε ποτέ στιγμή που σκεφτήκατε σοβαρά να τα παρατήσετε όλα και να γυρίσετε στον Πύργο ή στην Πάτρα;

«Πείτε μου έναν άνθρωπο που δεν έχει σκεφτεί, σε στιγμές έντονης κούρασης ή αδιεξόδου, να τα παρατήσει όλα».

Να ταξιδέψει στην άκρη του κόσμου, εκεί όπου έχει βρεθεί μόνο με την φαντασία του ή μέσα από τις σελίδες των βιβλίων. Την ιδιαίτερη πατρίδα μου την αγαπώ, είναι οι ρίζες μου, οι παιδικές μου αναμνήσεις, οι συγγενείς μου. Είναι ένα μέρος θαλπωρής για μένα. Βέβαια, εκ του αποτελέσματος, επιλέγω τις προκλήσεις και τις εξαντλητικές πιέσεις της δουλειάς μου εδώ στην πολύβουη Αθήνα.

-Πώς έγινε νονός του μοναχογιού σας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής;

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με πάντρεψε με τον πατέρα του γιου μου και στη συνέχεια τον βάφτισε δίνοντάς του το όνομά του. Δεν συνήθιζε τις κουμπαριές ο πρόεδρος. Ο πρώην σύζυγός μου ήταν το δεξί του χέρι σε θέματα ασφαλείας επί σειρά ετών. Ήταν μια σχέση που χτίστηκε μέσα από αμοιβαίο σεβασμό. Η βάπτιση του γιου μου ήταν για εμένα μια ξεχωριστή στιγμή και αισθάνομαι ευγνώμων και τυχερή που ένας άνθρωπος με το ήθος και την προσωπικότητά του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποτέλεσε πνευματικό οδηγό για το παιδί μου.

-Είχατε ενοχές όταν γίνατε μητέρα; Η Αγγελική Νικολούλη φαίνεται εργασιομανής και τελειοθήρας που δεν ήθελε να έχει μια τυπική μέρα στη δουλειά της, ήθελε να γίνει η καλύτερη στη δουλειά της. Και οι γυναίκες με φιλοδοξίες είναι γεμάτες ενοχές επειδή ζούμε σε μια χώρα που έχει εξαντλητικές απαιτήσεις από τις μαμάδες…

Κάθε μητέρα που εργάζεται σκληρά και προσπαθεί να ανταπεξέλθει σε πολλαπλούς ρόλους, αναρωτιέται αν έκανε τις σωστές επιλογές. Είναι φυσικό να νιώθεις πίεση, ειδικά όταν προσπαθείς, σε έναν δύσκολο χώρο όπως αυτό της δημοσιογραφίας, να ισορροπήσεις καριέρα και μητρότητα. Υπήρχαν φορές που έλειπα ατελείωτες ώρες και ένιωθα ότι χάνω πολύτιμες στιγμές με το παιδί μου. Είχα όμως έναν σύζυγο που με στήριζε . Έμαθα να δίνω ποιοτικό χρόνο στο παιδί μου με όλη την αγάπη και την προσοχή μου.

-Από το 1 ως το 100 πόσο «Ελληνίδα μάνα» είναι η Αγγελική Νικολούλη;

Σίγουρα υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό της «κλασικής» Ελληνίδας μάνας μέσα μου. Κάθε μάνα θέλει να προστατεύει το παιδί της όσο μπορεί, ακόμη και αν είναι ενήλικας. Πάντως δεν θα τον κυνηγήσω να φορέσει ζακέτα αν αυτό εννοείτε (γελάει), ούτε θα του επιβάλλω τα δικά μου θέλω.

-Πώς είναι η Αγγελική Νικολούλη στην προσωπική της ζωή, μακριά από τις κάμερες; 

Στην προσωπική μου ζωή είμαι χαλαρή και απλή. Είναι σημαντικό για μένα να απομακρύνομαι από την πίεση της τηλεόρασης και γενικά από την όποια προβολή. Δεν είμαι ο τύπος του ανθρώπου που ζει μέσω της δημοσιότητας. Δεν ψάχνω κάμερα για να στηθώ μπροστά της. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι κρύβομαι. Η δημοσιότητα ξεκάθαρα δεν είναι το κέντρο του κόσμου μου. Προτιμώ να περνάω τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου με την οικογένεια και καλούς φίλους, όσο πιο διακριτικά γίνεται. Θέλω, όπως όλοι, να απολαμβάνω τις απλές χαρές της ζωής, όπως μια βόλτα ή ένα καλό βιβλίο. Αυτά μου αρκούν.

-«Νουμεράκιας» είστε με τις τηλεθεάσεις;

Αν ρωτήσετε κάποιον που δουλεύει στην τηλεόραση και σας πει πως δεν κοιτάει τα νούμερα, θα σας πει ψέματα. Η τηλεθέαση είναι σημαντική, αποτελεί ως εργαλείο τη μέτρηση του ενδιαφέροντος του κοινού, αλλά προσωπικά δεν αφήνω τους αριθμούς να με καθορίζουν.

«Χρόνια τώρα το λέω ότι αν ένας παρουσιαστής κολλήσει με τα νούμερα θα εξελιχθεί ο ίδιος σε νούμερο».

Επικεντρώνομαι στην ποιότητα της έρευνας ώστε να λάμψει το «φως» στις υποθέσεις που καλύπτουμε. Αν η δουλειά μας αγγίζει τους ανθρώπους, τότε έχουμε κάνει το καθήκον μας. Δεν σταματάμε να προσπαθούμε για το καλύτερο και να βελτιωνόμαστε.

-Ήσασταν ποτέ μια γυναίκα τοξική απέναντι στον εαυτό σας; Κριτικάρατε υπερβολικά την Αγγελική Νικολούλη;

Έκανα και συνεχίζω να κάνω αυστηρή αυτοκριτική. Σε κάποιες περιπτώσεις το παρακάνω, αλλά το θεωρώ απαραίτητο και αναγκαίο ώστε να βελτιώνομαι και να εξελίσσομαι. Με τα χρόνια έμαθα να διαχειρίζομαι τα λάθη μου δημιουργικά και όχι τοξικά. Να δουλεύω πάνω στις αδυναμίες μου αντί να αυτομαστιγώνομαι. Η διαδικασία αυτή με έχει βοηθήσει να γίνω πιο ανθεκτική και να αποδέχομαι τις ανθρώπινες ατέλειες.

-Υπήρξε τηλεοπτική εκπομπή που σας έχει στοιχειώσει; Ξέρετε ότι πολλές εκπομπές σας έγιναν event, καλέσαμε κόσμο σπίτι να δούμε την Αγγελική Νικολούλη να λύνει εγκλήματα…

Υπάρχουν υποθέσεις που έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη και την ψυχή μου. Δεν μπορείς να απέχεις συναισθηματικά, σκεπτόμενη τους ανθρώπους που έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα ή τα θύματα εγκλημάτων που δεν έχουν βρει δικαίωση. Υπάρχουν ακόμα στιγμές που δεν μπορώ να κοιμηθώ, που βασανίζομαι, που σκέφτομαι αν θα μπορούσα να κάνω κάτι που δεν έκανα σε μια ανεξιχνίαστη ιστορία.

-Τι θυσίες κάνατε αυτά τα 30 χρόνια ως μια γυναίκα με επιτυχημένη καριέρα; Θα αλλάζετε κάτι αν γυρνούσατε πίσω το χρόνο;

Χρόνος… Μεγάλη κουβέντα. Η μεγαλύτερη θυσία που έκανα είναι ο προσωπικός χρόνος, που υπό κανονικές συνθήκες θα αφιέρωνα στην οικογένεια, τους φίλους μου και τον εαυτό μου. Και με δεδομένο ότι οι στιγμές με τους αγαπημένους μας είναι ανεκτίμητες και δεν επιστρέφουν, αν με ένα μαγικό τρόπο γυρνούσα πίσω το ρολόι της ζωής, ίσως να έκανα μια πιο ισορροπημένη διαχείριση και να μην ήμουν σήμερα μόνη.

«Η καταξίωση δεν έρχεται χωρίς κόστος, και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζω καλά».

– Τρομάζετε τους άνδρες όταν σας πλησιάζουν για να σας φλερτάρουν;

Λένε ότι επειδή μπορώ να διακρίνω εύκολα το ψέμα και την ανειλικρίνεια, οι άνδρες το σκέφτονται 2 φορές πριν με πλησιάσουν. Δεν είναι έτσι, ούτε δυσπρόσιτη είμαι, ούτε ανακρίνω κανέναν. Έχω όμως μια προσωπικότητα δυναμική και έντονη και δεν το κρύβω. Ε, δεν την λες και τρομακτική.

-Το αστυνομικό ρεπορτάζ είναι άγριο, δείχνει το σκοτεινό πρόσωπο μιας κοινωνίας. Το φωτεινό, πού το ψάχνει η Αγγελική Νικολούλη; 

Το αστυνομικό ρεπορτάζ αποκαλύπτει το σκοτεινό πρόσωπο της κοινωνίας και αυτό είναι κάτι που το βλέπω καθημερινά στη δουλειά μου. Ωστόσο, μέσα από αυτές τις δύσκολες ιστορίες, προσπαθώ πάντα να αναζητώ και το φωτεινό ελπιδοφόρο κομμάτι τους. Τις γενναίες εκείνες μαρτυρίες που δίνουν απαντήσεις, τα πρόσωπα πίσω από αυτές που αψηφούν τον κίνδυνο προκειμένου να λάμψει η αλήθεια. Στην προσωπική μου ζωή, επειδή είμαι φωτεινός και θετικός άνθρωπος, αποφεύγω τις κακοτοπιές και τα σκοτάδια.

-Ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται για την υπόθεση της Αμαλιάδας και τι μπορεί να μάθει από αυτή η ελληνική κοινωνία;

Η υπόθεση της Αμαλιάδας είναι σύνθετη και δείχνει τα κενά και τις αδυναμίες του συστήματος. Δεν θέλω να βιαστώ να κατηγορήσω κανέναν χωρίς αποδείξεις, αλλά πιστεύω ότι η ευθύνη βρίσκεται σε πολλαπλά επίπεδα, από την ιατρική κοινότητα μέχρι και την κοινωνική πρόνοια. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να διδαχθεί από αυτή την υπόθεση. Όταν ένα βρέφος φεύγει ξαφνικά από τη ζωή, πρέπει να ερευνώνται τα πάντα.

-Σας ενοχλεί ο τρόπος που παρουσιάζεται σε άλλες τηλεοπτικές εκπομπές (ακόμη και σε αυτές που λένε ότι κάνουν lifestyle) η υπόθεση της Αμαλιάδας;

Η αλήθεια είναι ότι με ενοχλεί όταν σοβαρές υποθέσεις, όπως αυτή, αντιμετωπίζονται επιφανειακά ή με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων. Με θλίβει όταν τις παρουσιάζουν ως θέαμα, χωρίς σεβασμό στα θύματα και τις οικογένειές τους. Η δική μου προσέγγιση είναι να εστιάζω στην έρευνα και τα στοιχεία, και να προσπαθώ να βοηθώ στην επίλυση, και όχι να δημιουργώ τηλεοπτικό θόρυβο.

-Πώς νιώσατε όταν κάτσατε απέναντι από έναν δολοφόνο (και δεν ήταν μία μόνο φορά);

Το να βρίσκεσαι δίπλα σε κάποιον που έχει διαπράξει φόνο και να συνομιλείς μαζί του είναι κάτι που δεν μπορείς να περιγράψεις εύκολα με λόγια. Στις περισσότερες περιπτώσεις νιώθω μια βαθιά ανάγκη να κατανοήσω τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις τους. Αναρωτιέμαι τι τους οδήγησε σε αυτή την απόφαση, ποια είναι η ιστορία τους και πώς μπορεί να έφτασαν σε αυτό το σημείο. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί μεγάλη ψυχική προετοιμασία και αυτοσυγκέντρωση, καθώς οι συνθήκες μπορεί να είναι πολύ δύσκολες και να χρειάζονται ιδιαίτερο και λεπτό χειρισμό.

«Όταν όμως βρίσκομαι απέναντί από δολοφόνους, διεισδύω στη δική τους προσωπικότητα, μιλάω τη γλώσσα τους και μπαίνω στο μυαλό τους».

-Είμαστε όλοι υποψήφιοι δολοφόνοι;

Η ανθρώπινη φύση έχει πολλές πτυχές και, κάποιες φορές, οι φαινομενικά πιο αθώοι μπορεί να κρύβουν το μεγαλύτερο σκοτάδι.

-Γελάτε όταν σας «τρολάρουν» στις ελληνικές σειρές ή στα social;

Ναι, φυσικά. Είμαι κι εγώ άνθρωπος με χιούμορ και το βρίσκω διασκεδαστικό.

-Πόσα κόκκινα σακάκια έχετε;

Περιμένετε να σας πω ότι έχω τόσα, όσα και οι ένοχοι που δεν έχουν λογοδοτήσει στην δικαιοσύνη… Σίγουρα το κόκκινο είναι το χρώμα μου. Μου δίνει ενέργεια και αυτοπεποίθηση.

Info: Η Αγγελική Νικολούλη για 30η χρονιά συνεχίζει να ρίχνει «Φως» σε άλυτους γρίφους, μυστηριώδεις εξαφανίσεις, ανεξιχνίαστες δολοφονίες, καλά κρυμμένα μυστικά και ιστορίες που ζητούν απαντήσεις και απασχολούν την κοινή γνώμη. Η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» προβάλλεται κάθε Παρασκευή στις 23:20 στο MEGA.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

H Εριφίλη Γούναρη άνοιξε την εταιρεία της με 15€ και μπήκε στη λίστα Forbes 30 Under 30

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Το σύμπαν ακούει πάντα την Ευγενία Σαμαρά