ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Haotique «παίζει» με το γυμνό, γυναικείο κορμί για να καταφέρει να επιβιώσει στο instagram

instagram.com/_haotique/

Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα να εξερευνώ το account της Haotique στο instagram. Λίγο ο αλγόριθμος του δημοφιλούς social medium, λίγο η φιλοπερίεργη φύση μου και τα αλεπάλληλα κλικς σε λογαριασμούς που πάντα με ικανοποιούν αισθητικά και το πάτημα του Follow δεν άργησε να έρθει.

Γυμνά, γυναικεία κορμιά χωρίς ταυτότητα που γίνονται ένα με τη θάλασσα, την άμμο, τα βράχια. Στο προφίλ της Πηγής (έτσι λέγεται η φωτογράφος πίσω από το προφίλ αυτό) κυριαρχεί το γυναικείο σώμα, αλλά συμπρωταγωνιστεί με τη φύση. Την αγκαλιάζει, όπως αγκαλιάζει και το ίδιο του το δέρμα, με έναν τρόπο που μου λείπει πολύ από τα social media: χωρίς φίλτρο, χωρίς ανάγκη για αλλαγή ή διορθώσεις. Ανάμεσα στις εικόνες της, είδα κορίτσια και γυναίκες που θα ήθελα να συναντώ συχνότερα – ή και να είμαι σαν αυτές. Όχι επειδή έχουν τις τέλειες αναλογίες, αλλά μάλλον γιατί οι αναλογίες τους, όποιες κι αν είναι, μέσα από τον φακό της Haotique, δείχνουν πάντα τέλειες.

Η Πηγή, αλλιώς haotique, ασχολείται με την φωτογραφία, ενώ από μικρή έχει δείξει την κλίση της στις τέχνες, είτε αυτό ήταν ζωγραφική, φωτογραφία, ή βίντεο. Έχει τελειώσει τις σπουδές της στο τμήμα εικαστικών τεχνών και επιστημών και έχει κάνει μεταπτυχιακό στα social media. Ανακάλυψε την αγάπη της για το γυμνό ξεκινώντας με το να βγάζει φωτογραφίες του εαυτού της.

Πώς σου γεννήθηκε η ανάγκη να σε φωτογραφίσεις γυμνή;

Γενικά η φωτογραφία είναι κάτι που πάντα έκανα όποτε είχα ξεκινήσει με αλλου ειδους θεματικές. Σιγά σιγά πήγα προς το nude art και αυτό γιατί αφενός είχα πάντα μια ροπή-αγάπη προς το γυμνό και αφετέρου γιατί ήθελα να αρχίσω να βλέπω το σώμα μου ως κάτι ομορφο, κι ας είχα ραγάδες κι ας ένιωθα πως δεν είμαι το «ιδανικό» size. Ήθελα να με αγαπήσω κοιτώντας με γιατί έχω προϊστορικό με διατροφική διαταραχή κ σίγουρα είχα και body dysmorphia, όποτε ήταν μια διέξοδος στο να δω αντικειμενικά το σώμα μου. Αυτό το πετυχαίνω κρύβοντας τα πρόσωπα, είτε φωτογραφίζοντας εμένα, είτε κάποιο άλλο άτομο. Kρύβοντας το πρόσωπο γίνεται απλά ένα σώμα. Δεν ταυτοποιείται. Έτσι μπορείς να καταφέρεις να δεις απλά ότι ένα σώμα είναι ομορφο και να το θαυμάσεις κι ας είναι το δικό σου.

Πώς λειτουργεί μια φωτογράφισή σου; Ποια διαδικασία ακολουθείς για την τέλεια εικόνα, δεδομένου ότι τα μοντέλα είναι φίλες σου και όχι επαγγελματίες;

Αρχικά δεν πιστεύω ότι δημιουργώ την «τελεια εικόνα», προσπαθώ να είναι αρμονική και ναι, τα μοντέλα είναι φίλες μου ίσως γι’ αυτό λειτουργεί κιόλας. Βέβαια, τον τελευταίο ένα χρόνο συνεργάζομαι με την πλέον φιλη μου, Δάφνη, που ξεκινήσαμε να κάνουμε δουλειές μαζί, γιατί μου έστειλε μήνυμα και μου ζήτησε να κάνουμε φωτογράφιση. Στην αρχή ήμουν σκεπτική, ντροπαλή και ανασφαλής μήπως δεν τα καταφέρω, γιατί δεν την γνώριζα, αλλά με την πρώτη φωτογράφιση πετύχαμε ένα υπεροχο αποτέλεσμα. Μείναμε κι οι δυο με το στόμα ανοιχτό, γιατί δεν κάναμε ιδιαίτερη προετοιμασία. Σε αυτό ήθελα να καταλήξω κιόλας ότι δεν κανω τρομερή προετοιμασία στα προτζεκτ μου. Με κρατάω συνέχεια σε εγρήγορση και παίρνω αρκετή έμπνευση από άλλους φωτογράφους που κάνουν παρόμοια δουλειά με μένα. Στέλνω references στα άτομα που φωτογραφίζω και ξέρουν περίπου τι θέλω. Συγκεκριμένα με την Δάφνη δεν χρειαζόμαστε να πουμε πολλά. Καταλαβαίνουμε η μία την άλλη κ κάπως ρέει η δουλειά μας και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε.

Ποιος είναι ο στόχος του προφίλ σου; 

Το feedback που παίρνω είναι θετικό, αρνητικά σχόλια έχω πάρει πολύ μετρημένες φορές και οντως μου κάνει εντύπωση αυτό. Προσπαθώ να έχω ένα προφίλ με οσο το δυνατόν περισσότερο δέρμα γίνεται. Εννοώ πως θέλω η παλέτα μου να κυμαίνεται στα nude χρώματα. Από φωτογραφίες με όγκους και σχήματα ενός σώματος, να καταλαβαίνεις – ή και όχι – ποιο σημείο του σώματος βλέπεις.

Γενικά, πρώτος στόχος είναι να απενεχοποιήσω το γυναικείο σώμα να μην το αντικρίζουμε ως κάτι το σεξουαλικο και μόνο.

Να είναι κάτι το natural, το ήσυχο και όμορφο. Θελω επίσης να συμπεριλάβω και πάλι τη διαφορετικότητα στα σώματα.

Βλέπω ότι οι περισσότερες φωτογραφίες σου είναι από την Τήνο. Ποια η σχέση σου με το νησί;

Αυτό είναι κάπως αστείο γιατί στην Τήνο έχω βρεθεί μόνο δυο φορές και την δεύτερη ειδα περισσότερα τόπια. Στην Τήνο λοιπόν, βρέθηκα με αφορμή ένα προτζεκτ που προέκυψε για μια έκθεση που θα συμμετέχω. Την είχα ήδη σκεφτεί για φωτογράφιση και επειδή έχω μια πολύ καλή φίλη εκεί, ήταν ευκαιρία να τα συνδυάσω. Έτσι έριξα την ιδέα στην Δάφνη, η οποία δεν το σκέφτηκε καν. Πηγαμε παρέα για 5 μέρες και κάναμε κάθε μέρα φωτογράφιση σε διαφορετικα σημεία του νησιού. Η Τήνος είναι πολύ όμορφη και θα πω ότι είναι κι από τα αγαπημενα μου νησιά πλέον. Οι φωτογραφίσεις μας εκεί ήταν τέλειες, περάσαμε καταπληκτικά, είχαμε και φανταστικα τοπία και φυσικά είχαμε πρώτη φορά βοήθεια στα σετ μας. Ήμασταν 5 άτομα κ τα 3 μας βοήθησαν παρά πολύ σε όλο αυτό, γιατί συνήθως πάω μόνη με τη Δάφνη και είναι λίγο πιο δύσκολο! Έβγαλα άπειρες φωτογραφίες, όποτε τώρα ανεβάζω αυτές που βγάλαμε τότε. Αγάπησα όλα της τα τοπία γιατί όλα ήταν διαφορετικα, είχε πολύ ποικιλία και πολύ βράχο, που είναι ένα στοιχείο που αγαπώ τρομερά συνδυαστικά με το ανθρώπινο σώμα.

Είναι δική σου επιλογή να μην βλέπουμε τα πρόσωπα των μοντέλων ή δική τους προτίμηση;

Είναι λιγο και από τα δύο. Θέλω να προστατεύω τα κορίτσια μου και γιατί υπάρχουν πολλά άτομα που μπορεί να τα ενοχλήσουν και επειδή ακόμα στην Ελλάδα είναι κατακριτέο το γυμνό, όποτε καλύτερα να μην ξέρει κανείς ποιον φωτογραφίζω. Με την Δάφνη από την άλλη, είναι αλλιώς. Δεν έχει θέμα να φαίνεται το πρόσωπο της γιατί είναι και μέρος της δουλειάς της, όποτε εκεί είμαι πιο ελεύθερη.

Μ’ αρεσει να είναι απρόσωπες οι φωτογραφίες μου γιατί έτσι δεν αποκτούν χαρακτήρα με βάση το πρόσωπο, αλλά με βάση με τον τρόπο που έχει βγει το σώμα. Με τον τρόπο που έχω φωτογραφίσει και κροπαρει την φωτογραφία, με το πώς στέκεται το σώμα.

Πώς νιώθεις με το γεγονός ότι «παραβιάζει κανόνες» το να ανεβάζεις γυναικεία κορμιά στο instagram;

Ας αρχίσουμε λοιπόν από το ότι τώρα είμαι στο 3ο προφίλ, το πρώτο μου σβήστηκε τον Δεκέμβριο για το οποίο και στεναχωρήθηκα πολύ γιατί έκανα το λαθος να στηριχτώ πολύ στην πλατφόρμα, όποτε ένιωσα ότι μου ακυρώνουν τη δουλειά και ότι δεν είναι και σωστό αυτό που κανω. Μετά ευτυχώς, με συνέφεραν οι φίλοι μου και με βοήθησαν να δω πως δεν είναι το παν για τη δουλειά μου το Instagram. Βέβαια νιώθεις παραβιασμένη, διότι μαζι με το προφίλ διαγράφονται οι συνομιλίες, το αρχείο σου και δεν έχεις και κανέναν λόγο για αυτή τους την απόφαση. Δεν βρήκα ποτέ κανέναν για να μιλήσω να δω μήπως έχω ελπίδες να το παρω πίσω να μου εξηγήσουν κάτι. Απλά στο σβήνουν και αν διαφωνούν με την ένσταση που θα κάνεις απλά δεν απαντούν. Τραγικό, αν με ρωτάς.

Το δεύτερο προφίλ το έχασα τον Μάρτιο. Επίσης με στενοχώρησε, αλλά όχι τόσο όσο το πρώτο. Είναι άδικο, αλλά δεν έχω και δύναμη αντικειμενικά να το αντιστρέψω, όποτε προσαρμόστηκα στα δεδομένα του Instagram. Για κάποιους μπορεί να είναι αρνητικό αυτό, αλλά εγώ το είδα αλλιώς. Αρχικά δεν σταμάτησα να βγάζω ό,τι θα έβγαζα κανονικά, απλά ο τρόπος που τα ανεβάζω είναι διαφορετικός. Τα σημεία που κατά την πλατφόρμα δεν πρέπει να φαίνονται, τα κρύβω με ολόκληρο πλαίσιο και επειδή ούτως ή άλλως μ’ αρέσουν τα κοντινά, φροντίζω να κροπαρω έτσι τη φωτογραφία που να μην αφήνω κανένα περιθώριο να φανεί το οτιδήποτε. Έτσι το βρίσκω σαν παιχνίδι να ανακαλύπτω καινούργιους όγκους από ένα σώμα. Τολμώ να πω πως ίσως και να βοηθησε στο να εξελίξω τη δουλειά μου γιατί πλέον κοιτάω μια φωτογραφία και σκέφτομαι τι μπορώ να «βγάλω» από αυτήν, να δω κάτι που δεν θα έβλεπε κάποιος εύκολα.

Πώς νιώθεις με την αναγνώριση του προφίλ σου και το ότι έχει προβάλλει δουλειά σου και η Vogue;

Είναι ωραίο να βλέπεις ότι εκτιμάται η δουλειά σου και η αισθητική σου γιατί γι’ αυτό μιλαμε πιστεύω. Με την Vogue έχουμε χαρεί πολύ (με την Δάφνη γιατί όπως καταλαβαίνεις είναι ομαδική δουλειά πλέον). Είμαι αρκετά ενθουσιασμενη με το γεγονός ότι κάποιες φωτογραφίες μας έχουν το logo της Vogue. Βέβαια δεν ξέρω αν είναι και κάτι τρομερό, γιατί οι φωτογραφίες ανεβαίνουν σε online πλατφόρμα της ιταλικής vogue από τη μια. Από την άλλη, είναι δύσκολο να σου ανεβάσουν τις φωτογραφίες γιατί μπορείς να ανεβάσεις μόνο 2 φωτογραφίες την εβδομάδα και για να βγουν online περνούν από editor, όποτε μου έχουν απορρίψει και άπειρες φωτογραφίες, αλλά εγώ επιμένω και ό,τι γίνει. Έχω ανεβασμένες ήδη 4 φωτογραφίες όποτε για μένα είναι κατάκτηση.

Τι θα ήθελες να βλέπεις περισσότερο/λιγότερο από τις γυναίκες στο instagram;

Θα ήθελα σίγουρα λιγότερο hate – όχι προς εμένα αλλά γενικά. Nα στηρίζουμε πιο πολύ η μια την άλλη, σε οποιοδήποτε επιπεδο. Nα μην ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας. Τώρα τι θα ήθελα συγκεκριμένα, νομίζω είναι απλό. Aκολουθώ ό,τι θέλω να βλέπω. Aν κάτι δεν μ’ αρέσει και δεν συμφωνώ, απλά δεν το ακολουθώ.

Τι είναι για σένα το γυναικείο κορμί;

Καλή ερώτηση! Είναι η έμπνευση μου σίγουρα, δεν μπορώ να εξηγήσω ακόμα γιατί, αλλά μου αρέσει σε όλα τα επίπεδα. Νιώθω ότι έχει τα πάντα πάνω του. Εναι όμορφο, αγνό, αλλά και ερωτικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να το δω σε συγκεκριμένη πόζα για να μ’ αρέσει.

Νομίζω πως επειδή ακριβώς είμαι γυναίκα, προσπαθώ να δω εμένα σε κάθε σώμα που συναντώ. Να δω την ομορφιά του, αλλά και την δίκη μου.

Όχι στα πλαίσια της κακής σύγκρισης, αλλά σαν να έχω κάτι κοινό με όλα αυτά τα σώματα. Μου θυμίζει σίγουρα τη φύση και ίσως γι’ αυτό το τοποθετώ σχεδόν πάντα σε φυσικό περιβάλλον. Γιατί για μένα η φύση είναι το γυναικείο σώμα.

Πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από το κυνήγι του «τέλειο κορμιου»;

Με πολλή δουλειά εσωτερική. Δεν είναι εύκολο καθόλου, για κανέναν μας. Όποτε αυτό που μπορώ εγώ να πω, είναι ότι η αποδοχή του σώματος μας είναι το πιο όμορφο πράγμα. Μπορεί να μας δυσκολέψει λόγω των προτύπων που υπάρχουν ανα καιρούς, αλλά πλέον, ευτυχώς, έχουν αλλάξει κάπως τα πράγματα και τα σώματα μας πλέον είναι αποδεκτά ή ακόμα καλύτερα αρχίζουμε εμείς οι ίδιοι να τα αγαπάμε, γιατί βλέπουμε ότι δεν γίνεται αλλιώς. Είναι πιο βασανιστικό να μην «χωράμε» και ίσως πλέον διεκδικούμε τον χώρο που μας ανήκει. Δεν θέλω να πω πολλά γιατί για τον καθενα είναι κάτι άλλο, πολύ προσωπικό και κάτι που όλοι παλεύουμε συνεχώς. Το μόνο που θα ήθελα, είναι μέσω της δουλειάς μου, να κάνω κάποιον να έρθει λίγο πιο κοντά στην αγάπη του εαυτού του και συγκεκριμένα του σώματος του.

Exit mobile version