Η Ηρώ Μπέζου ξέρει ότι τα προγονικά βάρη κληροδοτούνται

ΖΩΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
16 ΙΑΝ 2024

Η Ηρώ Μπέζου έχει πολλές ιδιότητες. Είναι γυναίκα, ηθοποιός, κόρη, σύντροφος, φίλη, σκηνοθέτρια, καλλιτέχνης, τραγουδίστρια. Σίγουρα, η Ηρώ Μπέζου δεν είναι ένα ακόμη nepo baby. Δεν υπάρχει στο χώρο του θεάτρου απλά επειδή είναι η κόρη του Γιάννη Μπέζου και της Ναταλίας Τσαλίκη. Δεν μπορείς να υπάρχεις 15 χρόνια στο θέατρο, να ξεκινήσεις από τις παιδικές παραστάσεις και να φτάσεις να παίζεις στην Επίδαυρο μεγάλους ρόλους, να σε εκτιμά το συνάφι σου και να σε βραβεύει, να συνεργάζεσαι με κορυφαίους σκηνοθέτες και να γεμίζεις θέατρα επειδή απλά είσαι βύσμα.

Έχω παρακολουθήσει την Ήρω Μπέζου σε πολλές παραστάσεις τα τελευταία 15 χρόνια να καταθέτει ένα κομμάτι της ψυχής της στο θεατρικό σανίδι. Οκ, δεν πήγα στις παιδικές παραστάσεις. Ωστόσο, την έχω χειροκροτήσει μαζί με το κοινό στην κατάμεστη σκηνή του Εθνικού (και όχι μόνο). Η Ηρώ Μπέζου δεν απογοητεύει σχεδόν ποτέ τον θεατή γιατί φαίνεται ότι έχει μελετήσει τον ρόλο, έχει ιδρώσει στις πρόβες και έχει ταλέντο. Μπόλικο ταλέντο.

Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson/ Ladylike.gr

Πέρυσι, η Ήρω Μπέζου έδωσε 2 από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς, στο Θείο Βάνια ήταν η ευάλωτη Σόνια και στον Ρωμαίο και Ιουλιέτα του Εθνικού έδωσε ψυχούλα ως ερωτευμένη έφηβη. Και οι 2 (sold out και πολυσυζητημένες) παραστάσεις ήταν σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά. Τρομερό ταίριασμα και ευτυχώς θα επαναληφθεί το καλοκαίρι στον Ηρακλή μαινόμενο του Ευριπίδη (αν μπορούσα, θα είχα ήδη κλείσει εισιτήρια).

Μιλήσαμε με την Ηρώ Μπέζου με αφορμή τη devised μουσική παράσταση σε δική της δραματουργική σύνθεση και ερμηνεία στο ΠΛΥΦΑ. Η Ηρώ Μπέζου και ο ξάδεφλός της, Χρήστος Θάνος, αποφάσισαν να κάνουν μια παράσταση για το δυσβάσταχτο φορτίο που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και έρχεται να εγκατασταθεί, ακλόνητο, στις πλάτες των τελευταίων απογόνων. Οι Απόγονοι είναι η ιστορία που έφτιαξαν για 2 αδέλφια, που κουβαλούν στις πλάτες τους πολλές προσδοκίες γονέων.

-Ηρώ Μπέζου, τι είναι οι Απόγονοι;

Είναι μια ιστορία για το βάρος που κουβαλούν κυριολεκτικά οι απόγονοι εξαιτίας των προηγούμενων γενιών. Είναι η ιστορία του Ορέστη και της Ηλέκτρας. Δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο και δεν υπάρχει σε καμία θεατρική μεταφορά ότι ο Ορέστης ήθελε ο ίδιος να σκοτώσει τη μητέρα του επειδή εκείνη δολοφόνησε τον πατέρα του. Ήταν όμως καθήκον και υποχρέωσή του, επειδή προερχόταν από αυτό το γενεαλογικό δέντρο των Ατρειδών. Επειδή ήταν ο γιος του Αγαμέμνονα έπρεπε να σκοτώσει την Κλυταιμνήστρα. Υπήρχαν προσδοκίες. Αυτή η ιστορία είναι το όχημά μας για να πούμε τη δική μας ιστορία μέσα από ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, αποσπάσματα από έργα αρχαίων τραγικών ποιητών αλλά και πρωτότυπα κείμενα. Για να μιλήσουμε για τον κυτταρικό καθορισμό μας. Για τους αυτοματισμούς που μας κληροδοτούνται από τους γονείς μας.

Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson/Ladylike.gr

Συζητούσαμε πολλές φορές με τον Χρήστο για πολλά πράγματα τα κάνουμε, άσχετα από τις προθέσεις μας, συνειδητοποίησα την έννοια των αυτοματισμών. Και αναρωτώμενοι τι φορτίο κουβαλά (θετικό, καλλιτεχνικό, αρνητικό) και το δικό μας γενεαλογικό δέντρο, αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την παράσταση. Κι όχι, δεν εννοώ αποκλειστικά το φορτίο των γονιών μας, αλλά κυρίως παγιωμένες συμπεριφορές και μοτίβα από παλαιότερες γενιές. Όσο κι αν προσπαθείς να διαφοροποιηθείς, δεν μπορείς να απαλλαγείς ολοκληρωτικά.

-Νιώθεις ότι αφορμή για την παράσταση μπορεί να στάθηκαν και οι γονείς σου;

Συνειδητά, όχι. Δεν το σκέφτηκα έτσι. Δεν βλέπω τους γονείς μου ως 2 καλλιτέχνες. Τους βλέπω ως γονείς μου. Υποσυνείδητα και ψυχαναλυτικά, μπορεί.

-Στην πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησες, συνεργάστηκες με τους κολλητούς και τον σύντροφό σου. Τώρα, με τον ξάδελφό σου. Νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια να δουλεύεις με δικούς σου ανθρώπους;

Σίγουρα νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια. Απολαμβάνουμε να δουλεύουμε μαζί. Είναι δύσκολο όταν συναντηθείς καλλιτεχνικά και κουμπώσεις με κάποιον και να μη γίνετε φίλοι. Είναι δύσκολο να το αποφύγεις. Θεωρώ δεδομένο ότι σε κάτι που με αφορά θα εμπλακούν δικά μου πρόσωπα. Βάζει βέβαια σε δοκιμασία τις σχέσεις αυτή η συνθήκη. Στο μέλλον, ίσως, δεν θα κρατούσα τόσο κλειστό το κύκλωμα. Είμαι ευγνώμων για τις συνεργασίες που έχω κάνει. Ήταν όλες κάτι πολύ ξεχωριστό.

Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson/Ladylike.gr

-Θα κλείσεις 15 χρόνια στην υποκριτική, τι σου έμαθε αυτό το ταξίδι ενηλικίωσης για σένα;

Κατάλαβα ότι τα πρώτα χρόνια ήμουν ταυτισμένη με το να παίζω θέατρο. Παλιά, μου φαινόταν αδιανόητο, τώρα όμως μπορώ να ζήσω και χωρίς το θέατρο. Μπορώ να διαφυλάττω το χώρο μου και να μην παραδοθώ πλέον πλήρως σε έναν σκηνοθέτη. Μπορώ να διατηρώ ένα δικό μου τρόπο να συνδέομαι.

-Ήταν συνειδητή απόφαση να εμπλακείς σε παραστάσεις για θεατρόφιλο κοινό;

Δεν ήταν στόχος να αποφύγω ένα είδος θεάτρου. Ήταν η ανάγκη μου να βρίσκομαι σε μια ομάδα (σσ: ομάδα Kursk) και να κάνουμε πειραματισμούς μαζί, να ψαχτούμε πάνω στη δουλειά μας. Έτσι ήρθαν τα πράγματα.

«Η δική μας η δουλειά είναι ένα διαρκές ψάξιμο. Με ενδιαφέρει αυτό, έχω μια διάθεση ταξίματος όσον αφορά το θέατρο. Δεν έχω καμία αισθητική διαφωνία με τις λαϊκές, μαζικές παραστάσεις, τις παρακολουθώ».

-Την τηλεόραση μάλλον την αποφεύγεις, σωστά;

Την αποφεύγω. Δεν θα μπορούσα να ακολουθήσω αυτούς τους χρόνους. Έχει ένα ταβάνι η ελληνική τηλεόραση στον τρόπο που επιλέγει να πει μια ιστορία. Και είδαμε και σειρές που επέλεξαν συνειδητά να σπάσουν αυτό το ταβάνι να μην έχουν μεγάλη απήχηση.

Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson/Ladylike.gr

– Έχω την εντύπωση παρακολουθώντας την Ηρώ Μπέζου από απόσταση ότι είναι εργασιομανής.

Κι όμως, έμεινα εκτός το καλοκαίρι και στην πρώτη θεατρική σεζόν για τις ανάγκες αυτής της παράστασης. Ήταν μια ωραία συγκυρία και κατάφερα να πάρω μια μικρή ανάσα.

-Θέλεις να σκηνοθετήσεις ξανά;

Δεν θα με ενδιέφερε να σκηνοθετήσω κάτι που δεν θα ήταν δικό μου.

-Τι ιστορίες έχει να διηγηθεί η Ηρώ Μπέζου από το Ρέμπετ της Ιπποκράτους;

Άπειρες ωραίες στιγμές. Και στα Μπριζολάκια της Κυψέλης. Με το Γιάννο Περλέγκα είμαστε και πολύ καλοί φίλοι και η μπάντα του, οι Ραστ Χιτζάζ, είναι όλοι συμμαθητές του. Οπότε, ενώ δεν μπορούσα να με φανταστώ ποτέ να τραγουδάω, ένιωσα μεγάλη οικειότητα μαζί τους. Έμαθα και πολλά ρεμπέτικα τραγούδια. Οι συνθήκες της ταβέρνας είναι γοητευτικές και δύσκολες συνάμα. Οι δικές μας οι γενιές γοητεύονται από το ρεμπέτικο. Πηγαίνω σε πολλά μαγαζιά και ακούω ρεμπέτικα. Και στη Σεμέλη Παπαβασιλείου και στην Ιουλία Καραπατάκη.

Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson/Ladylike.gr

Μπορείς να πεις ότι την αγάπη μου για τα ρεμπέτικα μου την εμφύσησε ο πατέρας μου, βέβαια, αυτός ακούει και τραγουδάει περισσότερο τα λαϊκορεμπέτικα.

-Πώς είναι η καθημερινότητα σου στα Πετράλωνα;

Δεν έχει τίποτα το συναρπαστικό. Αγαπώ πολύ το σπίτι μου. Μου αρέσει να γράφω πολύ στο σπίτι μου. Μου αρέσει να περπατάω στο λόφο του Φιλοπάππου. Κρατάει κάτι αυθεντικό ακόμη η πλατεία Μερκούρη. Και ναι, έχουμε νιώσει το gentrification στο πετσί μας. Δεν βρίσκεις parking εύκολα.