Η Lex Pan ξέρει ότι οι σχέσεις δυσκολεύονται να περάσουν από το κρεβάτι στην κουζίνα

-Έχω τρελαθεί με αυτή την απορία σου: Γιατί οι σχέσεις δυσκολεύονται να αλλάξουν επίπεδο και περάσουν από το κρεβάτι στη κουζίνα; Έχεις απάντηση;

Αυτή είναι μια ερώτηση που με απασχολεί καιρό, και εμένα και πιστεύω και τη γενιά μου, αναφέρεται σαν θέμα συζήτησης πολύ συχνά. Νομίζω ότι έχω μια απάντηση, πλέον, νιώθω ότι ως κοινωνία λόγω της τεχνολογίας, των ταχύτατων ρυθμών ζωής έχουμε τα πάντα στα χέρια μας πολύ πολύ γρήγορα είτε αυτό είναι σεξ είτε είναι φλερτ – ή και οτιδήποτε άλλο. Το δείπνο με τον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει είναι κάτι intimate, χρειάζεται ευαισθησία, τολμηρότητα, και χρόνο που οι άνθρωποι δεν δίνουν πλέον εύκολα επειδή φοβούνται, επειδή δεν τους βολεύει και χίλια δυο άλλα, και βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτή την κατηγορία, για αυτό και είναι ένα θέμα που ήθελα να εξερευνήσω περαιτέρω μέσα από την τέχνη μου. Η κρεβατοκάμαρα είναι ένα εύκολο μέρος να είσαι με κάποιον, η κουζίνα από την άλλη χρειάζεται μεγαλύτερη οικειότητα.

– Πόσα έμφυλα στερεότυπα είναι πίσω από την έκθεσή σου What’s for Dinner Love?

Πολύ καλή ερώτηση, νομίζω ότι έχουν λίγο ανατραπεί τα έμφυλα στερεότυπα (ειδικά στις σχέσεις) σε αυτήν την έκθεση και αυτό είναι που την κάνει μοναδική για μένα. Δείχνει γυναίκες που τους αρέσει να περνάνε καλά, γυναίκες που παίρνουν το πάνω χέρι στο κρεβάτι, αλλά και γυναίκες που τις πολιορκούν άνδρες σαν να είναι μια σεξουαλική επιθυμία, γυναίκες που φοβούνται να περπατήσουν μόνες τους γιατί φοβούνται τους άντρες, γυναίκες που θέλουν απόλαυση, αλλά, και γυναίκες που θέλουν να μαγειρέψουν για τον σύντροφο τους. Τα στερεότυπα έχουν ανατραπεί στην τέχνη μου, σαρκαστικά χρησιμοποίησα τον τίτλο, What’s for Dinner Love? Είναι ένας τρόπος να φέρω ένα παλιό πατριαρχικό ερώτημα στην σημερινή εποχή και να παίξω με αυτό.

-Δεν είναι το φαγητό απλά φαγητό;

Και εγώ έτσι νόμιζα για κάποιο καιρό, αλλά, τελικά, έχω καταλάβει ότι το φαγητό είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να δείχνεις αγάπη, ένα love language για να το θέσω αλλιώς. Αγαπώ το φαγητό πλέον, αλλά, δεν μπορώ να πω πώς ήταν ποτέ κάποιο πάθος μου, πολλές φορές έτρωγα απλά επειδή πεινούσα, για να φάω απλά – μέχρι που κάποιος σύντροφος βρέθηκε να μου μαγειρεύει κάτι όμορφο και με έδεσε συναισθηματικά μαζί του, ήταν κάτι πιο συναισθηματικό ή απλό αλλά πολύ σημαντικό. Το φαγητό μας συνδέει συναισθηματικά με ανθρώπους και δεν το είχα καταλάβει μέχρι να μου πει μια σχέση μου ότι αφού είχαμε χωρίσει, μαγείρευε συνέχεια ένα φαγητό που του έφτιαχνα συχνά, για να νιώθει κοντά μου. Κάπως έτσι κατάλαβα ότι το φαγητό δεν είναι απλά φαγητό, είναι κάτι πολύ παραπάνω – είναι ένας τρόπος να εκφράσεις τα συναισθήματα σου για τον άλλον, να θυμάσαι κάποιον και να δημιουργείς αναμνήσεις μαζί του. 

-Θέλω να μας εξηγήσεις πώς η τέχνη σου ενθαρρύνει τις γυναίκες να πάρουν τον έλεγχο στην κρεβατοκάμαρα και να εκφράσουν τις επιθυμίες τους στις σχέσεις τους, ανοιχτά. 

Μέσα από την τέχνη μου απεικονίζω γυναίκες που δίνω αγώνα να γίνω ή να είμαι, είναι δυναμικές, εκφράζουν αυτά που θέλουν και δεν φοβούνται να αναδείξουν τη σεξουαλικότητα, φοβούμενες, το τι θα πουν οι άλλοι. Οι γυναίκες που απεικονίζω αγαπάνε τα σώματά τους – όπως και να είναι αυτά. Σε αυτήν έκθεση, οι γυναίκες παίρνουν την δύναμη στα χέρια τους και απαιτούν πράγματα που θα  έπρεπε να έχουν.

Τα καινούργια μου εσώρουχα της έκθεσης γράφουν πάνω Finish your Dinner Love και είναι ένας τρόπος να επικοινωνήσει στον σύντροφό σου κάτι που κάποιες γυναίκες δυσκολεύονται να πουν, το ότι θέλουν οργασμό. Θεωρώ ότι βλέποντας κάτι τέτοιο, το κοινό μου αισθάνεται μια ασφάλεια να διεκδικήσει αυτά που θέλει να πει, αυτό που θέλει να κάνει ο σύντροφος στο κρεβάτι. Το να φοράς ένα εσώρουχο που σου δίνει δύναμη με αυτό που απεικονίζει σε κάνει να νιώθεις σέξι, δυνατή και powerful. Θεωρώ ότι εκεί βρίσκεται η δύναμή μας και θέλω να το δείξω μέσα από τη δουλειά μου και να κάνω όλους τους ανθρώπους που ταυτίζονται ως γυναίκες να νιώθουν ότι έχουν δύναμη -και όχι ό,τι άλλο μας έχει πείσει η κοινωνία τόσα χρόνια. 

– Ποια είσαι και πώς συστήνεσαι σε αγνώστους; 

Είμαι η Αλεξάνδρα, αλλά, πλέον, συστήνομαι ως Lex, μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη μέχρι τα 17 μου και μετά έφυγα για Λονδίνο για 7 χρόνια για να κυνηγήσω το όνειρό μου να γίνω ηθοποιός. Νομίζω πώς πάντα ήξερα ότι είμαι καλλιτέχνης, απλά κυνηγούσα διάφορων ειδών τέχνες, το θέατρο, το τραγούδι αλλά εν τέλει  με κέρδισε η ζωγραφική. Από μικρή ζωγράφιζα παντού, στα βιβλία του σχολείου, στις χαρτοπετσέτες του εστιατορίου που πηγαίναμε με τους γονείς μου, όπου μπορούσα, αλλά άρχισα να ασχολούμαι πιο επαγγελματικά με την ζωγραφική μετά από 6 χρόνια στο Λονδίνο μετά από  μια έντονα συναισθηματική περίοδο και απλά έπρεπε κάπως να εκφράσω τα συναισθήματά μου και έτσι η ζωγραφική έγινε αυτό το μέσο, η ψυχοθεραπεία μου.

-Πώς μπορεί μια Gen Z καλλιτέχνης να επιβιώσει στην Ελλάδα;  

Θέλει αρκετά κότσια να είσαι καλλιτέχνης και να επιβιώνεις στην Ελλάδα, προσωπικά δουλεύω από πάρα πολύ μικρή και έχω καταλάβει από νωρίς ότι πρέπει να δουλεύεις σκληρά αλλά έξυπνα. Δουλεύοντας πολλά χρόνια στο Λονδίνο κατάλαβα ποια είναι τα δυνατά μου σημεία ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνιδα και με αυτά βιοπορίστηκα, η τέχνη μου είναι μια από τις διάφορες δουλειές που κάνω, δεν έχω καταφέρει να την κάνω την αποκλειστική εργασία μου ακόμα αλλά θα το καταφέρω, μέχρι τότε, θα συνεχίσω το hustling! Και αυτό θα έδινα ως συμβουλή, πρέπει να είσαι αποφασισμένη/ος, να ξέρεις τι θες και να χρησιμοποιείς αυτά που έχεις μπροστά σου και -φυσικά- να δουλεύεις πολύ.

-Γιατί οι άνθρωποι πιστεύεις ότι αποφεύγουν να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτεις και στην έκθεσή σου; 

Καταλαβαίνω πλέον μέσα από διάφορες εμπειρίες ότι φοβόμαστε πολύ, φοβόμαστε να δώσουμε, να πούμε, να αισθανθούμε, είναι πολύ πιο εύκολο να κάνουμε πράγματα χωρίς να δίνουμε αυτές τις απαντήσεις στον εαυτό μας και στους συντρόφους μας, γενικά σε όλους γύρω μας. Είναι μια εύκολη λύση και είμαστε η γενιά της εύκολης λύσης ότι απαιτεί χρόνο, ταλαιπωρία, πόνο, μας δυσκολεύει στις σχέσεις.

Info: H Lex Pan (Αλεξάνδρα Παναγιωτίδου) στην 4η ατομική της έκθεση πλέον στην Αθήνα What’s for Dinner Love? που θα διαρκέσει από τις 7 Φεβρουαρίου 2025 έως τις 2 Μαρτίου 2025 στην Pame Gallery, Κλεισόβης 7 στην Αθήνα.