Η Λουκία Παπαδάκη το ψάχνει πάρα πολύ

Η Λουκία Παπαδάκη ζει στην εξοχή. «Μένω στη Ραφήνα, έχω τη θάλασσα δίπλα μου και την χαίρομαι 12 μήνες τον χρόνο. Κολυμπάω, περπατάω πολύ, αναπνέω έναν άλλον αέρα έδω. Έχω την πολυτέλεια να καλωσορίζω τις εποχές, να μυρίζω τα πουρνάρια, τα λουλούδια. Έχω φως γύρω μου, είμαι μέσα στο πράσινο και στο μπλε. Γράφω και διαβάζω πολύ, διακοσμώ, φτιάχνω πράγματα, βλέπω αγαπημένους ανθρώπους, κι έτσι κυλάει η ζωή».

Αλλά όχι μόνο έτσι, ειδικά τον τελευταίο καιρό που για χάρη της Κύρας Σπηλιώτη στο Μαύρο Ρόδο του MEGA, η Λουκία Παπαδάκη επιδίδεται σε καθημερινά γυρίσματα. «Στη σειρά αυτή κάνουμε σινεμά, όχι ακριβώς τηλεόραση γιατί δεν είμαστε σε πλατό. Τα γυρίσματα είναι μακριά και περίπλοκα, κινηματογραφικά. Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή σε όλα τα επίπεδα που απολαμβάνω πολύ».

Η Λουκία Παπαδάκη είναι μία θεατρικη ηθοποιός εκπαιδευμένη στην τηλεοπτική καθημερινότητα. «Το βλέπω ως καθημερινή άσκηση επί χάρτου. Είναι τελείως διαφορετική η διαχείριση της τηλεόρασης, αποκτάς δεξιότητες γιατί πρέπει να είσαι παντού, να νιώθεις τα πράγματα ακόμα κι αν δεν τα βλέπεις».

Στο Μαύρο Ρόδο συνεργάζεται με πολλές γενιές ηθοποιών. Εντοπίζει διαφορές στο νέο αίμα των συναδέλφων της σε σχέση με την αντίστοιχη δική της πρώτη επαφή με την υποκριτική; «Είναι ζήτημα εποχών, συνθηκών και ερεθισμάτων. Εγώ μπήκα παράλληλα στο θέατρο και την τηλεόραση χωρίς να το επιδιώξω, συνέβη και καλά έκανε. Το σήμερα είναι τόσο μακριά από το τότε γιατί ζούμε σε έναν τελείως διαφορετικό πλανήτη με αλλαγμένα τα συμπαντικά δεδομένα. Αλλά για μένα ο ηθοποιός ξεκινά πάντα από το θέατρο και καταλήγει στο θέατρο. Είναι πάρα πολύ σημαντική η θεατρική μας εκπαίδευση ακόμα και στο πώς χειριζόμαστε τον εαυτό μας. Δεν αντιλέγω ότι ένα παιδί που μόλις μπήκε σε αυτή τη δουλειά μπορεί να είναι αξιόλογο, αλλά η αναγνωρισιμότητα που παίρνουν οι νέοι ηθοποιοί είναι πολύ άμεση πλέον λόγω των social media, ίσως και δυσανάλογη καμιά φορά».

Η Λουκία Παπαδάκη είναι μητέρα ενός 24χρονου νεαρού, που όπως έχει αποκαλύψει, μεγάλωσε μόνη της.Το διαζύγιο με τον πατέρα του παιδιού της βγήκε λίγο πριν γεννηθεί ο γιος της. Την ρωτάω αν ως μαμά Λουκία εντοπίζει ομοιότητες με την παρεμβατική Κύρα. «Καμία. Η Κύρα έχει μείνει πολλά χρόνια σε απόσταση και αυτό της το προσάπτει η κόρη της. Μπορεί για τα δεδομένα των περισσότερων ανθρώπων να είναι κυνική, ψυχρή, σκληρή και έξω από τα καθιερωμένα, όμως δεν είναι έτσι. Η ψυχοθεραπεία τής έχει δώσει όπλα ώστε να ερμηνεύει τις συμπεριφορές των ανθρώπων πιο άμεσα και εύκολα από τον μέσο άνθρωπο».

Η Λουκία Παπαδάκη αποδεδειγμένα ψάχνει πολύ τους ρόλους της. Προσπαθεί να βρει τα κίνητρά τους, να τους κατανοήσει, ερμηνεύει σε βάθος τις αντιδράσεις των γυναικών που υποδύεται. «Είναι η θεατρική διαδικασία: Ποιος είμαι, από πού έρχομαι και πού πηγαίνω. Αυτό το μαθαίνουμε οι ηθοποιοί πριν πατήσουμε το πόδι μας στη σκηνή».

Εάν δεν ερωτευτείς τον ρόλο κάθεσαι σπίτι σου, δεν χρειάζεται να τον παίξεις. Πρέπει να τον αγαπήσεις όσο αγαπάς τον εαυτό σου. Μεγάλη κουβέντα αυτό», θα πει γελώντας.

Για ποιους ρόλους που υποδύθηκε κρατάει ξεχωριστή θέση στην καρδιά; της «Για την Ελισάβετ στη Μαρία Στιούαρτ, την Κλυταιμνήστρα στην Ηλέκτρα του Ευρυπίδη, για τη μητριά στην παράσταση Η Σταχτοπούτα Είναι. Αυτά στα θεατρικά. Στην τηλεόραση τους έχω απολαύσει όλους τους ρόλους. Δεν είναι θνησιγενείς, όπως στο σανίδι που οι ρόλοι γεννιούνται και πεθαίνουν».

«Τον ρόλο σου πρέπει να τον αφήσεις εκεί πάνω, στη σκηνή μετά το τέλος της παράστασης. Αλλιώς η σχέση γίνεται προβληματική».

Μιλώντας για την τέχνη της η Λουκία Παπαδάκη από επιλογή, δεν θα πει ποτέ «υποκριτική», αλλά «θέατρο», όχι γιατί αφορίζει την τηλεόραση, ίσα ίσα, την αγαπά πολύ και την τιμά χρόνια με την παρουσία της. «Είναι υπερμαραθώνιος το θέατρο, δεν είναι 10 λεπτά περπάτημα. Πολλοί θεωρούν το επάγγελμά μας ναρκισσιστικό. Ίσως, όμως, να είναι αυτός και ο λόγος που προλαβαίνουμε ψυχικές διαταραχές γιατί θέλουμε δεν θέλουμε, αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα από νωρίς. Αναπτύσσουμε δεξιότητες λίγο μεταφυσικές, έξω από τα συνηθισμένα γιατί έχουμε αισθητήρες που πιάνουν τους υπόηχους και τους υπέρηχους».

Η Λουκία Παπαδάκη, το φυσικό σαντρέ και η αξέχαστη «Σάντρα»

Η Λουκία Παπαδάκη κατοχυρώθηκε μαζικά στη συνείδηση του κοινού στη δεκαετία του 90′ ως η Σάντρα Ρολάνδου Δράκου, μέσα από την πιο μπενχουρική σειρά της ελληνικής τηλέορασης, τη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου. Για πάνω από 10 χρόνια ήταν η γραμματέας και ερωμένη του Γιάγκου Δράκου, σε μία εποχή που η ιδιωτική τηλεόραση κρατούσε ακόμα ακέραιο το μυθικό της περίβλημα. «Φυσικά και θυμάμαι τις αντιδράσεις του κόσμου. Θυμάμαι να μου λένε στον δρόμο “καλά του κάνεις του κερατά”. Το κοινό ήταν εξαιρετικά δοσμένο σε αυτό που έβλεπε. Αυτή είναι η μαγεία της τηλεόρασης».

Παράλληλα, η Λουκία Παπαδάκη είναι μία από τις 2-3 αναγνωρίσιμες Ελληνίδες που υπερασπίστηκε το υπέροχο γκρίζο χρώμα των μαλλιών πολύ καιρό πριν το να μην βάφεις τα μαλλιά σου ως γυναίκα γίνει beauty stamement.

«Είμαι η αιτία να φαλιρίσουν τα κομμωτήρια».

«Δεν έκανα ποτέ χημείες, βαφές και ισιώματα. Το μόνο που έκανα- και μάλιστα ξεκινώντας σε σχετικά μεγάλη ηλικία- ήταν ανταύγειες για να φωτίσω το φυσικό μου χρώμα. Ώσπου κάποια στιγμή είπα “ok, πάρα πολύ ωραίο είναι το χρώμα των μαλλιών μου, άσ’ το έτσι, τέρμα και οι ανταύγειες. Δεν έχουμε υπογράψει κανένα συμβόλαιο εξωτερικής νεότητας».

Είναι προφανές ότι η Λουκία Παπαδάκη δεν θυσίασε ποτέ τις καλές πτυχές της στον βωμό της ματαιοδοξίας, ούτε ως ηθοποιός, ούτε ως γυναίκα. «Ξεκίνησα με το κεφάλι μου στα σύννεφα και τα πόδια μου στη γη και παρέμεινα έτσι. Είναι ο μόνος τρόπος να αντεπεξέλθει κανείς σε ένα τόσο απαιτητικό επάγγελμα. Δεν έχει λογική, κρίκους να πιαστείς και να μην παρασυρθείς, πρέπει να το κάνεις μόνη σου αυτό για να μπορέσεις να το υπηρετήσεις. Αλλά αφοσίωση δεν σημαίνει “αφήστε με να πεθάνω εδώ στα σανίδια και να με ρουφήξουν οι τάβλες”. Δεν μπορούμε να κομίσουμε ένα κενό πληγωμένο κουφάρι στη σκηνή. Χωρίς γεμάτη ζωή υπάρχει θέατρο”.

Η Λουκία Παπαδάκη πρωταγωνιστεί στη σειρά Μαύρο Ρόδο που προβάλλεται από το MEGA, από Κυριακή έως και Πέμπτη στις 22:50.