Η Μαρία Παπαγεωργίου μάς μιλά για τον Θάνο Μικρούτσικο λίγο πριν τον τραγουδήσει
- 22 ΝΟΕ 2023
Η Μαρία Παπαγεωργίου ευτυχεί να μπορεί να κοιτά το κοινό της στα μάτια και να την κοιτάζει κι αυτό. Ευτυχεί να ζει με την ελευθερία του να μην την ορίζει μία και μόνο ιδιότητα, αυτή της μουσικού ή της περφόρμερ, αλλά να μπορεί να συνδέεται με τον εαυτό της και τις δικές της ανάγκες σε κάθε χρονική περίοδο. Η Μαρία Παπαγεωργίου, που αναμετρήθηκε για 10 χρόνια με την αγχώδη διαταραχή ώσπου την έκανε βιβλίο για να υπενθυμίσει σε όσους βιώνουν κρίσεις πανικού ότι δεν είναι μόνη, σύντομα θα ευτυχήσει να βρεθεί και στη σκηνή του Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας, όπου θα ερμηνεύσει τραγούδια από το σύμπαν του Θάνου Μικρούτσικου.
Λίγο πριν την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου, όπου θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Ολύμπια η μουσική παράσταση 17 Ταπεινά Ρέκβιεμ για το Μέλλον, ζητήσαμε από τη Μαρία Παπαγεωργίου να απαντήσει στις ερωτήσεις μας για τον δικό της Θάνο Μικρούτσικο, την επιλογή των τραγουδιών που θα ακούσουμε, αλλά και τη δική της διαδρομή στη ζωή και την τέχνη.
– Τι σήμαινε ο Θάνος Μικρούτσικος για εσάς; Μεγαλώνοντας στην επαρχία, μακριά από τις συναυλίες και τα θεάματα των Αθηνών, θυμάστε πώς ανακαλύψατε το έργο του;
Για να είμαι ειλικρινής , νιώθω ότι το έργο του δεν το έχω ανακαλύψει ακόμα. Και αυτή είναι η σπουδαιότητα των μεγάλων συνθετών, που διαμόρφωσαν το ελληνικό τραγούδι της εκάστοτε γενιάς.
Ως παιδί της επαρχίας κατάφερα να ανακαλύψω μόνο το «λαϊκό» του ρεπερτόριο, αυτό δηλαδή που είχε την μαεστρία να μπαίνει με την πρώτη ανάγνωση στα σπίτια κάθε ανθρώπου.
Τους τελευταίους μήνες, που μελετώ με προσοχή κάθε έργο του, βλέπω πως εδώ υπάρχουν λαγούμια σκαμμένα πάνω σε παράλληλους κόσμους, όπου η τέχνη μόνο μπορεί να σκάψει και ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν πρωτεργάτης.
– Πώς προέκυψε η ιδέα γι’ αυτήν την αφιερωματική συναυλία στο έργο του; Τι θα ακούσουμε στα «17 ταπεινά ρέκβιεμ για το μέλλον» και με ποιο κριτήριο διαλέξατε τα τραγούδια;
Η συναυλία αυτή ήταν μια πρόταση της οικογένειάς του, μια πρόταση καθολικής εμπιστοσύνης να αφουγκραστώ τον μουσικό του γαλαξία και να φτιάξω το δικό μου κόσμο μέσα του.
Είχαμε προλάβει με τον Θάνο Μικρούτσικο να επικοινωνήσουμε την αγάπη μας μέσω κάποιων mail, όμως δεν ήταν γραφτό να συναντηθούμε από κοντά. Χωρίς τη δίκη του καθοδήγηση, αλλά με την αγκαλιά της γυναίκας του, των παιδιών του, κάποιων συνεργατών του -οι οποίοι ήταν πάντα πρόθυμοι να μου προσφέρουν γνώσεις, αρχεία, παρτιτούρες – έφτιαξα μια ιστορία από 17 τραγούδια και ηχητικά ντοκουμέντα, που για εμένα έχουν λόγο να ακουστούν και να υπάρξουν μαζί σε μια παράσταση.
«Νομίζω πως ο Θάνος Μικρούτσικος έφτιαχνε μια παράσταση, που στο τέλος έφευγες πιο ερωτευμένος. Με κάτι. Με τη ζωή. Αυτό είναι και το δικό μου κριτήριο.»
– Πότε αποφασίσατε ότι τα οικονομικά που σπουδάσατε δεν ήταν για εσάς και στραφήκατε ολοκληρωτικά στην τέχνη;
Ίσως η ερώτηση να ήταν το πότε αποφάσισα ότι η τέχνη που αγαπούσα παιδιόθεν κρίθηκε ακατάλληλη για πλήρη σπουδή και στράφηκα στα οικονομικά. Οι γονείς μου αγαπούσαν τη μουσική, μού αγοράζανε μουσικά όργανα, μού βρίσκανε δασκάλους, ωστόσο δεν μπορούσανε να διανοηθούν ότι η μουσική είναι ένας ικανοποιητικός επαγγελματικός δρόμος για διαβίωση και ευημερία.
Ενστερνίστηκα αυτήν την άποψη και πίστεψα ότι το σωστό είναι να σπουδάσω κάτι πιο χειροπιαστό, πιο τεχνοκρατικό και η μουσική να έρθει να συμπληρώσει κάτι μέσα μου.
Ξεκίνησα ως φοιτήτρια να έχω κρίσεις πανικού, παγιδευμένη σε ό,τι επιτάσσει ο δυτικός πολιτισμός, αποκομμένη από τις βαθιές επιθυμίες μου και από αυτό που τελικά ήταν ο προορισμός μου μάλλον σε αυτή τη γη.
Έγινα αυτό που πάντα φοβόμουν, ένας άνθρωπος αλυσοδεμένος από τον φόβο της επιβίωσης, ανελεύθερος και απομακρυσμένος από την πίστη του στο όνειρο.
– Έχετε κάνει τις κρίσεις πανικού σας βιβλίο. Θυμάστε αντιδράσεις αναγνωστών στο Μια χαραμάδα πανικού;
Φυσικά και θυμάμαι τις αντιδράσεις τους, γιατί ακόμα μιλώ μαζί τους και ακόμα προχωράμε σε νέες εκδόσεις του βιβλίου. Αυτό, σε συλλογικό επίπεδο με στεναχωρεί, γιατί επιβεβαιώνομαι ως προς εκείνες τις σκέψεις μου τότε, ότι είναι μια ασθένεια που επηρεάζει χιλιάδες πια ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, καταγωγής, μορφωτικού ή οικονομικού επιπέδου.
«Εγώ, παλεύοντας με την αγχώδη διαταραχή για περίπου 10 χρόνια , εξέδωσα αυτό το βιβλίο με την ελπίδα ότι ίσως κάποιος που το διαβάσει να νιώσει λιγότερο μόνος, να νιώσει ότι είμαστε πολλοί και πως είναι ένα καμπανάκι όλο αυτό που θα μας βοηθήσει να πάμε στο επόμενο πιο αρμονικό στάδιο στη ζωή μας.»
– Είστε τραγουδοποιός, περφόρμερ, δασκάλα φωνητικής. Τι σας προσφέρει κάθε μία από τις πολλές ιδιότητές σας;
Το ότι στο τέλος δεν έχω ιδιότητα. Γίνομαι υπηρέτης της τέχνης σε ό,τι μου ζητήσει, χωρίς να έχω το αυτοαναφορικό άγχος της ταμπέλας.
– Ανήκετε στη γενιά των καλλιτεχνών που δεν πρόλαβαν τη δισκογραφία στα «χρυσά χρόνια της». Πόση αντοχή χρειάστηκε μέχρι τη στιγμή που αποκτήσατε πλέον το δικό σας κοινό, που νιώσατε κάπως να αναγνωρίζετε και να αγαπιέται το έργο σας;
Το πρόβλημα με τη δική μου γενιά δεν ήταν τόσο το γεγονός ότι δεν πρόλαβε την δισκογραφία στα καλά της χρόνια, αλλά ότι έφτασε μέχρι την πόρτα της και άρχισε να βλέπει το οικοδόμημά της μέρα με τη μέρα να καταρρέει. Σταθήκαμε, λοιπόν, αμήχανοι ως προς το πού να πάμε με τις βαλίτσες μας, ποιον δρόμο να διαβούμε. Αυτό, οδήγησε τον καθένα από εμάς να πάρει το δικό του προσωπικό δρόμο, να σκεφτούμε out of the box και να μετακινήσουμε τη μουσική βιομηχανία σε έναν καινούργιο δρόμο.
Χρειαζόταν πολλή πίστη, αφοσίωση στη δουλειά χωρίς λάθη και υπεκφυγές και μεγάλη προσωπική θυσία. Αν ρωτήσεις, για παράδειγμα, 10 διαφορετικούς ανθρώπους της γενιάς μου για το πώς τα κατάφεραν, θα λάβεις λογικά 10 διαφορετικές απαντήσεις.
«Για μένα η προσωπική μου ευτυχία και επιτυχία είναι αυτό που μου είπατε, το να μπορείς να κοιτάξεις ένα ακροατήριο στα μάτια, το οποίο το σέβεσαι και σε σέβεται και ξέρεις ότι αυτό δεν είναι φτιαχτό, αλλά είναι μία πραγματική σχέση που χτίστηκε μέσα στα χρόνια εκατέρωθεν.»
– Εσείς το μέλλον πώς το περιμένετε; Είστε αισιόδοξη ή απαισιόδοξη, όπως προδίδει η λέξη «ρέκβιεμ» για την ανθρωπότητα;
Ωραία ερώτηση! Ο τίτλος έχει τη λέξη «ρέκβιεμ», έχει όμως και την λέξη «μέλλον» και την λέξη «ταπεινό». Είμαστε ο θρήνος και η ζωή, είμαστε ταπεινοί και γενναίοι, είμαστε το μέλλον και το παρόν, είμαστε μια σταγόνα στην αιωνιότητα του σύμπαντος.
17 Ταπεινά Ρέκβιεμ για το Μέλλον – Η Μαριά Παπαγεωργίου τραγουδά Θάνο Μικρούτσικο
Την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας, η Μαρία Παπαγεωργίου θα προσεγγίσει με το μοναδικό ιδιοσυγκρασιακό ερμηνευτικό της στιλ το έργο του Θάνου Μικρούτσικου σε μία μεγάλη αφιερωματική συναυλία. Η σπουδαία ερμηνεύτρια επιλέγει και παρουσιάζει 17 Ταπεινά ρέκβιεμ για το μέλλον από τη δισκογραφία του με μοναδικό κριτήριο την αγάπη της στο έργο του, αλλά και την πίστη της πως τα τραγούδια αυτά αφορούν τη γενιά της και όλες όσες έπονται.
Εισιτήρια εδώ.
3 βραδιές γεμάτες Θάνο Μικρούτσικο
Στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας, θα φιλοξενηθούν 2 βραδιές γεμάτες με τη μουσική του σπουδαίου Θάνου Μικρούτσικου ενώ μία ακόμα θα ακολουθήσει στον χώρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Τη συναυλία της Μαρίας Παπαγεωργίου θα ακολουθήσει η εκδήλωση:
Τα μπλουζ του Θάνου
Με τους Θύμιο Παπαδόπουλο, DavidLynch, Γιώτη Κιουρτσόγλου, Μάξιμο Δράκο και Καλλίστρατο Δρακόπουλο, και τον Χρήστο Θηβαίο στο τραγούδι στις 25 Νοεμβρίου. Εισιτήρια εδώ.
Την Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου το μουσικό αφιέρωμα στο έργο του Θάνου Μικρούτσικου θα ολοκληρωθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τη μουσική παράσταση Τους προβολείς στήσε. Με τους Χρήστο Θηβαίο, Φοίβο Δεληβοριά, Κώστα Θωμαΐδη, Ρίτα Αντωνοπούλου και Ρένια Λουιζίδου. Εισιτήρια εδώ.
