Η Σοφία Βλάσση έκανε το Racconto Boutique Hotel έναν επίγειο παράδεισο στην Πάργα
- 25 ΝΟΕ 2022
Racconto στα ιταλικά, σημαίνει παραμύθι. Και πράγματι, σαν παραμύθι μοιάζει και η ιστορία του Racconto Boutique Hotel, στην Πάργα.
Ήταν καλοκαίρι του 2015, όταν το Racconto, άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του στο κοινό. Τί δουλειά όμως είχε ένα πολυτελές, adults only boutique ξενοδοχείο, σε έναν μέχρι τότε, καθαρά οικογενειακό προορισμό, όπως η Πάργα; Και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης και capital controls; Για την Σοφία Βλάσση, τη δημιουργό και ιδιοκτήτρια του Racconto Boutique Hotel, αν και παράτολμο, τίποτα δεν ήταν τυχαίο:
«Το 2014 έχοντας διανύσει μία μεγάλη πορεία ετών στον χώρο της επικοινωνίας παίρνω μία μεγάλη απόφαση: Nα βρεθώ στον τόπο καταγωγής μου στην Πάργα και να μετατρέψω ένα οικογενειακό κατάλυμα, σε ένα boutique χώρο φιλοξενίας, με το concept του adults only».
Μια τολμηρή, όπως η ίδια τη χαρακτηρίζει κίνηση, καθώς αποφάσισε να εισάγει έναν νέο και μη γνώριμο για την περιοχή όρο.
«Το Racconto έγινε το πρώτο boutique adults only ξενοδοχείο στην περιοχή, όταν ακόμα μάλιστα χαρακτηρίζεται ως αμιγώς οικογενειακός προορισμός».
«Με το Racconto, ήθελα να μπορώ να προσφέρω μία συνολική εμπειρία διαμονής στον ταξιδιώτη. Να φεύγει και να είναι γεμάτος από εικόνες, που θα τις αναπολεί και θα τις κρατά για πάντα».
«Όχι μόνο από τη διαμονή του στο κατάλυμα, αλλά από τον τόπο, την παράδοση, τη φύση και τον πολιτισμό μας».
Όπως η Σοφία Βλάσση, εξηγεί, η ενασχόληση της με τον τουριστικό κλάδο, ήρθε αβίαστα και με βάση το μεράκι της για τη φιλοξενία.
«Όλα μου τα καλοκαίρια θυμάμαι να εργάζομαι στο οικογενειακό μας κατάλυμα. Το έκανα με χαρά και προς έκπληξη των φίλων και γνωστών που απορούσαν πως «ξοδεύω» τις ημέρες των διακοπών μου δουλεύοντας. Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι η ενασχόληση αυτή, δεν προέκυπτε τυχαία ή αναγκαστικά. Υπήρχε μέσα μου ένα μεράκι, ένα πάθος για το χώρο της φιλοξενίας.
Χρόνια οραματιζόμουν ένα δικό μου χώρο με ξεχωριστό concept, ιδιαίτερο design, τη δική μου αισθητική με ομάδα εκπαιδευμένη και καταρτισμένη.
Κάπως έτσι φτάσαμε στη δημιουργία του Racconto, το οποίο έως τώρα μετράει 1 παγκόσμιο βραβείο και 7 ελληνικά από τους μεγαλύτερους τουριστικούς θεσμούς».
Σε κάθε παραμύθι, όμως υπάρχουν και οι ανατροπές, οι δυσκολίες, οι διάφοροι «κακοί» που μπορεί να εμφανιστούν στην πορεία. Πώς αποφάσισε λοιπόν η ίδια, να κάνει ένα επιχειρηματικό βήμα εν μέσω οικονομικής κρίσης;
Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί:
«Tο Racconto, είναι ένα αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς. Συνδέει το πάθος μου για το χώρο του τουρισμού, μαζί με τη μεγάλη μου αγάπη για την επικοινωνία, που ήταν άλλωστε το κύριο μου επάγγελμα για πολλά χρόνια.
Το εγχείρημα αυτό όντως έγινε στα χρόνια της κρίσης. Συγκεκριμένα το άνοιγμα, έγινε εν μέσω των capital controls.
«Στο επιχειρείν όμως πρέπει να τολμάς, συνυπολογίζοντας φυσικά τις εκάστοτε υπάρχουσες συνθήκες διεθνείς και εγχώριες. Aν το πλάνο είναι συνετό και μελετημένο, τότε οφείλεις να προχωράς ακόμα και εν μέσω κρίσης».
Για παράδειγμα, κανείς μας δεν φανταζόταν ποτέ τη συνθήκη του COVID. Αλλά για ακόμα μια φορά, μετά από μια επιτυχημένη σεζόν, η ιστορία δείχνει ότι πρέπει να προχωράμε και να κοιτάμε μπροστά.
Συζητώντας για τις προκλήσεις που έχει συναντήσει ως γυναίκα στον σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο, η Σοφία Βλάσση, μιλά για τη δυσκολία να ξεπεράσουν μερικοί τους «παραδοσιακούς ρόλους των φύλων».
«Στην έως τώρα διαδρομή μου, έχω λάβει σεβασμό και αναγνώριση και νιώθω ευγνώμων για αυτό. Σίγουρα κάποιες στιγμές στη διαδρομή βίωσα αυτό που βιώνουν πολλές γυναίκες στον επιχειρηματικό κόσμο. Την καχυποψία. Κάτι που έγινε ιδιαίτερα έντονο, κυρίως την περίοδο που ασχολούμουν με το κατασκευαστικό κομμάτι του ξενοδοχείου. Το θέμα της καχυποψίας, είχε να κάνει με το αν θα μπορούσα να καταφέρω να κατευθύνω και να ελέγξω το κατασκευαστικό κομμάτι του Racconto. Γυναίκα μέσα σε οικοδομή; Ανδρικός ρόλος γαρ…»
Τα εμπόδια βέβαια δεν σταματούν στο επιχειρηματικό τερέν, αλλά απλώνονται και στην προσωπική ζωή μιας γυναίκας επιχειρηματία. Κάτι στο οποίο η Σοφία Βλάσση αναφέρεται ως «η τιμωρία του γυναικείου επιχειρείν».
«Πολλοί αντιμετωπίζουν τη γυναίκα επιχειρηματία, έχοντας στο νου τους ένα «ασυμβίβαστο» με συντροφικές ή οικογενειακές υποχρεώσεις.
Είναι μία συνολική νοοτροπία άλλωστε, που χρειάζεται αλλαγή μέσα από σοβαρή εκπαίδευση ολόκληρων γενεών, κυρίως των νέων. Φυσικά και η πολιτεία οφείλει να συνδράμει προς αυτήν την κατεύθυνση».
Τις γυναίκες που σκέφτονται να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση, η Σοφία Βλάσση συμβουλεύει:
«Χρειάζεσαι στοχοπροσήλωση, ξεκάθαρο concept, μεράκι, εργατικότητα, πάθος και ποτέ να μην υποτιμάς τη δύναμη της γυναικείας επιχειρηματικής σου φύσης, που συνοδεύεται πρωτίστως από γερό ένστικτο. Ο δρόμος τις περισσότερες φορές είναι μοναχικός, αλλά η διαδρομή αξίζει τον κόπο».
Η ίδια άλλωστε εκτιμά, πως ενώ υπάρχει ακόμα έλλειψη γυναικείας εκπροσώπησης σε θέσεις ηγεσίας, αυτό αλλάζει. Και πρέπει να αλλάξει.
«Η είσοδος των γυναικών στους επιχειρηματικούς κόσμους και η ανέλιξή τους σε θέσεις ηγεσίας, κάστρα μόνο ανδρικών επιτυχιών, έχει γίνει ίσως αργά, αλλά με αρκετή επιτυχία και αναγνώριση. Χρειάζεται όμως σίγουρα αρκετή δουλεία ακόμα», δηλώνει.
Για ποιες αλλαγές όμως ακριβώς μιλάμε σε κρατικό επίπεδο και/ή ιδιωτικών πρωτοβουλιών; Η Σοφία Βλάσση κάνει λόγο για μεγαλύτερη εξωστρέφεια, καθοδήγηση και προβολή γυναικείων προτύπων. Εντατικοποίηση του αγώνα κατά των στερεοτύπων που αφορούν το φύλο και περαιτέρω ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας μέσα από κρατικά προγράμματα.
Η απάντηση της άλλωστε σε όσους συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες με φυλετικές διακρίσεις και σεξιστικούς όρους είναι ξεκάθαρη:
«Ήρθε η ώρα να δούμε όλοι καθαρά το ρόλο και το έργο των γυναικών στη σύγχρονη κοινωνία.
«Οι διακρίσεις που αναπαράγονται από γενιά σε γενιά, δεν έχουν καμία θέση στη σημερινή εποχή όπου οι γυναίκες κατακτούν ολοένα και περισσότερο κορυφές».
Σε όλα τα παραπάνω, η ίδια υπογραμμίζει πως ιδιαίτερα σημαντικός, είναι και ο ρόλος της οικογένειας σε ό,τι αφορά τις αξίες και την εκπαίδευση που κανείς παίρνει σε αυτές.
«Η αλλαγή της παρωχημένης νοοτροπίας, εις βάρος των γυναικών είναι αναγκαία. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αφορά και τους δύο γονείς».