Η Βέρα Μακρομαρίδου ξέρει από καλό group therapy

Βέρα Μακρομαρίδου, θα μας πεις μια ιστορία για να νιώσουμε λίγο καλύτερα την περίοδο των γιορτών;

Αμέ!! Θα σας πω πολλές ιστορίες ακόμα και τις πιο γιορτινές μέρες του νέου χρόνου (1 και 2 Γενάρη). Πολλές ιστορίες του Χόρχε Μπουκάι από το πρώτο του βιβλίο Να σου πω μια ιστορία που θεωρείται παγκόσμιο best seller και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το ζωντανεύουμε στη σκηνή του Bios για τρίτη χρονιά.

-Γιατί πιστεύεις ότι αυτή η παράσταση συνεχίζει ακάθεκτη να κόβει εισιτήρια και μάλιστα το έχει πετύχει στόμα με στόμα;

Νομίζω γιατί μιλάει για θέματα που αφορούν όλους, μικρούς-μεγάλους, άντρες-γυναίκες και έτσι το κοινό της παράστασης παραμένει ευρύ και ανεξάντλητο. Ποιον δεν αφορά η έννοια του ψέματος ή της αλήθειας; Ποιος δεν ζορίζεται στη δουλειά ή δεν περιμένει από άλλους να καθορίζουν την αξία του; Ποιος δεν έχει τον φόβο του θανάτου και φοβίες γενικές; Όλοι στην καθημερινότητα μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με όλα αυτά. Επίσης, ποιος δεν θέλει να τα δει όλα αυτά με χιούμορ; Νομίζω λοιπόν ότι η παράσταση είναι πολύ μελετημένη και με πολύ καλή δοσολογία ανάμεσα στο χιούμορ και τη συγκίνηση.

-Πες μας πώς ο θεατής γίνεται κομμάτι της παράστασης;

Ο Ντέμιαν βρίσκεται στο γραφείο του Χόρχε για να κάνει τις συνεδρίες του. Όμως, συχνά, χρειάζεται «τη βοήθεια του κοινού», είτε γιατί οι ιστορίες χρειάζονται περισσότερους ρόλους για να παρασταθούν, είτε γιατί ο Χόρχε θέλει να του δείξει πόσο αποδοτικό είναι αυτό που του προτείνει να κάνει. Δεν φέρνουμε κανέναν σε αμηχανία ή δύσκολη θέση, αντίθετα λειτουργεί ως μια πιο συνολική εμπειρία από τη θέαση μιας παράστασης…συντελείται ένα group therapy από το πουθενά και είναι υπέροχο αυτό.

-Βέρα Μακρομαρίδου, πίστευες ποτέ ότι ο Σασμός θα κάνει τέτοια επιτυχία; Και, μετά τον Σασμό άλλαξε λίγο/πολύ/σχεδόν καθόλου η ζωή σου;

Όχι δεν το πίστευα αν και πίστευα πολύ στο cast. Ήταν ηθοποιοί που θαύμαζα και εκτιμούσα χρόνια, το βιβλίο ήταν υπέροχο, οπότε από τη μία θεωρούσα παράλογο να μην πάει καλά κι από την άλλη δεν θεωρούσα σίγουρη μια τέτοια επιτυχία. Η ζωή μου δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου.

«Το μόνο που άλλαξε μετά τον Σασμό είναι ότι οι άλλοι άνθρωποι – της δουλειά ή μη- με αντιμετωπίζουν ως ηθοποιό, κάτι που πριν χρειαζόταν με κάποιο τρόπο να το αποδείξω.»

-Πλέον, όταν πηγαίνεις στα casting δεν νιώθεις μια μεγαλύτερη ασφάλεια;

Σίγουρα. Πιστεύω πλέον ότι αν θα ταιριάξω σε κάτι ή όχι, δεν είναι εξ ολοκλήρου ευθύνη δική μου, αλλά το πώς ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός, υπεύθυνος επικοινωνίας έχουν φανταστεί έναν ρόλο. Και αυτό είναι κάπως απελευθερωτικό για να κάνεις απλά ό,τι καλύτερο μπορείς χωρίς δεύτερες σκέψεις.

– Εσύ διαβάζεις βιβλία αυτοβελτίωσης; Κάνεις πράγματα για να «διορθώσεις» πράγματα στον χαρακτήρα σου που σου δυσκολεύουν τη ζωή;

Α, ναι! Μπορώ να πω ότι είναι από τα βιβλία που διαβάζω! Γενικά, όποιος μου τάξει tips, πείθομαι. Απλά το πιο σοβαρό και ουσιώδες που κάνω για την αυτοβελτίωσή μου είναι ότι κάνω ψυχοθεραπεία και δεν θα το άλλαζα με τίποτα.

-Έχει συμβεί κάτι περίεργο στη διάρκεια κάποιας παράστασης; Σου έχει πει κάτι για την παράσταση κάποιος θεατής που σε συγκίνησε ή σε ξάφνιασε;

Είμαστε προετοιμασμένοι για όλες τις απαντήσεις στην παράσταση. Ένα «κακό» που θυμάμαι είναι όταν μια κυρία είχε πει με τρομερό σθένος ότι η ψυχοθεραπεία τής είχε φανεί παντελώς άχρηστη όταν αποπειράθηκε να ξεκινήσει, κάτι που μου είχε φανεί τρομακτικό.. Το πολύ καλό, που συμβαίνει συχνά, είναι όταν βλέπουμε συγκινημένα ματιά στο φινάλε της παράστασης.

-Ποια είναι η πιο συγκινητική ιστορία στην παράσταση;

Νομίζω η τελευταία. Τα φτερά δηλαδή. Αλλά, δεν μπορώ να πω περισσότερα γιατί θα κάνω spoiler.

-Τι θα με κεράσεις αν έρθω στο Οσονούπω στην Καισαριανή;

Μμμμ, στο μαγαζί μας θα βρεις υπέροχες σαλάτες, μια αλοιφή του γούστου σου, ορεκτικά κλασικά και μη και φυσικά ό,τι κυρίως πιάτο σου αρέσει από θαλασσινά και κρεατικά. Επίσης, μπορείς να πιεις τσιπουράκι, έτσι για το κρύο.

-Μπορεί να αλλάξει η ζωή σου με μια επίσκεψη σε ένα περίπτερο;

Όταν οι επισκέψεις είναι επαναλαμβανόμενες και χωρίς να θέλω να αγοράσω κάτι…σίγουρα! Με τον Αλέξανδρο Παπατριανταφύλλου γνωριστήκαμε όταν συνεργαστήκαμε στο θέατρο…το περίπτερο των γονιών του ήταν ένα «νόμιμο» σημείο συνάντησης αλλά ποτέ -κανένας από τους δυο μας – δεν πιστεύαμε ότι 4 χρόνια μετά θα γινόμασταν οικογένεια.

-Πώς είναι ένα σπιτικό με δυο ηθοποιούς που κάνουν πρεμιέρα ταυτόχρονα;

Με πολλά νεύρα! Κυρίως δικά μου…Ένα σπίτι με ελάχιστους κοινούς χρόνους, κάπως βρώμικο και ακατάστατο, με ρούχα στεγνά στην απλώστρα αλλά και στη λεκάνη, φυσικά ασιδέρωτα. Υπάρχουν τέτοιες περίοδοι στη ζωή μας συχνά αλλά ευτυχώς δεν είναι το σύνηθες (πάλι καλά).

-Σου αρέσει που δουλεύεις την περίοδο των γιορτών; 

Μου αρέσει με την έννοια ότι μου είναι οικείο. Γνωρίζω ότι οι γιορτές είναι το high season του θεάτρου, οπότε κάπως το έχω συνηθίσει. Θα μου φαινόταν περίεργο αν δεν ήταν έτσι, όπως θα μου φαινόταν περίεργο αν το Πάσχα δεν είχε την απόλυτη παύση. Χαίρομαι όμως τις παραμονές να είμαι παρέα με φίλους σε σπίτια με πολύ φαγητό, τζάκι και επιτραπέζια!

Info: «Να σου πω μια ιστορία» του Χόρχε Μπουκάι σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Πλειώνη. Στο θέατρο Bios, Πειραιώς 84 , Γκάζι. Εισιτήρια εδώ.