Η Χρύσα Κατσαρίνη ανυπομονεί να ξεκαρδιστείς με όσα την έχουν κάνει να κλάψει

Η Κακοποίηση

Πριν από σχεδόν 4 μήνες, η Χρύσα είχε μοιραστεί στα social media μια προσωπική της ιστορία με αφορμή τη γυναικοκτονία της Γαρυφαλλιάς. Το γεγονός αυτό έβαλε το όνομά της σε τίτλους διάφορων sites και εσχάτως και τηλεοπτικών εκπομπών.

Όπως μου εξηγεί, η Χρύσα Κατσαρίνη, έγραψε αυτό το κείμενο γιατί ενώ οι γυναικοκτονίες έχουν ξεφύγει σε νούμερα, αυτή της Γαρυφαλλιάς την έκανε να πονέσει λίγο παραπάνω. Βρήκε πάρα πολλά κοινά στις ιστορίες τους. Το ότι όλα ξεκίνησαν με έναν απλό τσακωμό για το GPS και όλο αυτό τη σόκαρε. Ήθελε να ταρακουνήσει τις γυναίκες που την ακολουθούν, εφόσον κι εκείνη έχει ζήσει κάτι παρόμοιο. Nα τους πει να δουν τα σημάδια.

«Πολλές φορές αναγνωρίζεις τα σημάδια μόνος σου και δεν τα δέχεσαι. Λες “όχι, εμένα με αγαπάει, δεν είναι αυτή η κατάσταση”. Δεν σ’ αγαπάει. Δεν θα σ’ αγαπήσει ποτέ. Ένας άνθρωπος που νιώθει ότι έχει την άνεση να απλώσει χέρι πάνω σου, δεν θα σε αγαπήσει ποτέ. Αυτό ήθελα να περάσω. Ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο έκανα το post», μου εξηγεί. 

Όταν έκανε την ανάρτηση, η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη. Είναι από αυτές τις φορές που η Χρύσα Κατσαρίνη θα προτιμούσε να μην είχε τόσα μηνύματα στο εισερχόμενά της. «Τους έλεγα διάβασε αυτό που μου έστειλες. Αν σου το έλεγε μια φίλη σου, τι θα της έλεγες; Είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα, αλλά όταν είσαι μέσα σε αυτό δεν μπορείς να το αντιληφθείς».

Η Χρύσα ήταν σε μια απομακρυσμένη περιοχή στο Βερολίνο όταν της συνέβη το παραπάνω περιστατικό. Δεν είχε χρήματα πάνω της, εκείνος είχε βγάλει τα εισιτήριά της και γενικότερα ζούσε μια πολύ δύσκολη συνθήκη. Ήξερε όμως, ότι έπρεπε να βρει τρόπο να φύγει.

Θυμάμαι να βγαίνω από το δωμάτιο, γιατί είχε προσπαθήσει να με πνίξει.

«Παίρνω τις βαλίτσες, βγαίνω από το δωμάτιο και τρέχω στη ρεσεψιόν. Το συγκεκριμένο ξενοδοχείο ήταν χιλιόμετρα μακριά από τον σταθμό του τρένου που θα με πήγαινε στο Βερολίνο. Η ώρα ήταν 2-3 το πρωί. Μου λέει ο ρεσεψιονίστ “Δεν σε αφήνω να φύγεις. Είμαστε στη μέση του πουθενά. Ο σταθμός είναι στη μία ώρα περπάτημα από εδώ. Θα σε σκοτώσουν”.

Και του λέω “Είτε μείνω, είτε φύγω, η φάση είναι ότι θα με σκοτώσουν σήμερα. Οπότε να αράξω εδώ;” Και έμεινα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου μέχρι που ξημέρωσε και έφυγα. Δεν υπήρχε τρόπος να ενημερώσω κάποιον».

«Η Κατερίνα Βρανά ήταν ο άνθρωπος που με έφερε στην Ελλάδα τότε. Της έστειλα μήνυμα, θυμάμαι. Ήταν ένα “μανίτσααααα”. Μου το είχε πει ότι θα πάει κάτι στραβά. Δεν της είπα τι ακριβώς έγινε. Μόνο ότι μαλώσαμε πολύ άσχημα. Μου έδωσε την κάρτα της – δεν θα το ξεχάσω ποτέ, γιατί ήταν σε παράσταση. Μου λέει “Λοιπόν οι αριθμοί είναι αυτοί. Βάλ’ τους, βγάλε εισιτήρια κι έλα”.

Ήρθε και με πήρε από το αεροδρόμιο και δεν με άφησε να πάω σπίτι μου. Πήγαμε στο δικό της και μείναμε εκεί με τη μαμά της. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω. Και πάλι δεν της είπα τίποτα. Απλά τον κοροϊδεύαμε σε όλη τη διάρκεια, οπότε αποσυμφορίστηκε λίγο όλο αυτό. Κι έτσι ένιωσα λίγο καλύτερα».

Είναι εντυπωσιακό που εσύ νιώθεις ότι φταις και τον οδήγησες εκεί. Όταν ξεπέρασα αυτή την ενοχή, άρχισα να το λέω σε κόσμο.

Tώρα κάνεις καλύτερες επιλογές συντρόφων;

«Θέλει πολλή δουλειά αυτό μέσα σου. Θέλει ψυχαναλυτή και έχει να κάνει με παιδικά βιώματα. Είναι πολύ πιο βαθύ. Πλέον βλέπω πολύ πιο εύκολα εξαρχής κάποια πράγματα. Αυτό γίνεται αν έχεις βιώσει μια κακοποιητική σχέση.

Λένε ότι όταν έχεις μεγαλώσει μέσα στη βία, είτε την αποζητάς, είτε την αναπαράγεις. Δεν θα ήθελα να είναι έτσι τα πράγματα. Θα ήταν πολύ κακή ξήγα από το κάρμα μου να ναι έτσι τα πράγματα. “Οκ θες λίγο ακόμα μάλλον, πάρε λίγο ακόμα”.

Μου ‘χε πει ένας πολύ καλός μου φίλος, ο Αριστοτέλης Ρήγας, ότι όταν θα βρεις τον άνθρωπό σου, θα είναι εύκολο. Είναι μαγική λέξη. Είναι τόσο απλό και τόσο ξεκάθαρο. Νομίζω ότι τότε θα το καταλάβω. όταν θα είναι όλα εύκολα, αρμονικά και ήρεμα».

Μιλώντας για εύκολα πράγματα, αλλάζω το θέμα για να περάσουμε στο δεύτερο Κ του clickbait τίτλου μου.

Πόσο εύκολη ήταν, αλήθεια, η τηλεόραση για εκείνη;

Την είδαμε το 2018 στο πρωινό του Star, Η Φωλιά των ΚουΚου. Μπορεί να μην της ταίριαζε να εκφέρει άποψη για διάσημους που δεν γνωρίζει και να ξυπνάει χαράματα, αλλά ακόμα έχει να λέει πόσο όμορφα της φέρθηκαν και ότι απέκτησε φίλους, όπως η Μαριλού (σ.σ. Ρεπαπή).

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

WOMEN TODAY

Μαριάννα Τουμασάτου: Η αποστομωτική απάντηση σε σεξιστική ερώτηση για μανούλες με τύψεις κι άλλες 5 τοποθετήσεις της για χειροκρότημα

Επίσης, πέρσι βρέθηκε στο The 2Night Show του Γρηγόρη Αρναούτογλου, ως μία εκ των Σφηκών που είχαν υποσχεθεί να «τσιμπήσουν» τους καλεσμένους του talk show. Μαζί της ήταν η Super Κική και η Φελίσια Τσαλαπάτη. Εκεί, τα πράγματα δεν πήγαν ακριβώς καλά.

«Δυστυχώς νομίζω ότι η ελληνική τηλεόραση δεν ξέρει ακόμα πώς να εκμεταλλευτεί έναν stand up κωμικό. Σου παρουσιάζουν μια ιδέα που έχουν για σένα και σου λένε “αυτό θέλουμε”. Δεν εκμεταλλεύονται τις δυνατότητές σου. Ο Γρηγόρης ήταν πολύ θετικός μαζί μας εξαρχής. Στην εκπομπή όμως, ήθελαν κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αυτό που έκαναν πριν οι Μύγες.

Αυτό δεν λειτούργησε, γιατί πήγαμε να αντιγράψουμε κάτι που ήταν πετυχημένο με τον Φάνη Λαμπρόπουλο, τον Νικόλα Ράπτη και τον Θανάση Πασσά. Ήταν όμως πετυχημένο ακριβώς γιατί το έκαναν αυτά τα παιδιά. Τους ταίριαζε το concept και ο κόσμος τους είχε μάθει έτσι. Ήταν πολύ δύσκολο να αγαπηθεί κάτι διαφορετικό πάνω στο ίδιο ακριβώς concept. Ενώ θα μπορούσε η εκπομπή να εκμεταλλευτεί ότι είχα τη δυνατότητα να γράψω κείμενα, να κάνω σκετσάκια και πάρα πολλά πράγματα, έπρεπε να κάνουμε αυτό συγκεκριμένα».

Δυστυχώς, η προσβολή και το πείραγμα από έναν άντρα χαίρει μεγαλύτερης αποδοχής απ’ ό,τι από μια γυναίκα.

«Πολύ πιο δύσκολα κάποιος θα δεχόταν το πείραγμα από μένα απ’ ό,τι από τον Λαμπρόπουλο. Είχαμε όλοι θετική πρόθεση και ο Γρηγόρης μάς στήριξε πάρα πολύ. Τότε που είχε γίνει και αυτό με την Ζήνα Κουτσελίνη και υπήρχε μια δυσαρέσκεια, ας πούμε, ο Γρηγόρης μάς κράτησε. Αισθάνθηκα ότι μας προστάτεψε».

Η Χρύσα Κατσαρίνη για την Ζήνα Κουτσελίνη

«Η Ζήνα Κουτσελίνη με κατονόμασε στην εκπομπή του Γρηγόρη, χωρίς λόγο. Είναι ευκαιρία, μιας και δεν μου δόθηκε ο λόγος τότε, να πω τώρα την πλευρά μου. Εκείνη είπε ότι από τα χειρότερα πράγματα που της συνέβησαν, ήταν ότι της ζήτησα εγώ να χορέψει. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Όταν το άκουσα, πήρα την παραγωγή και τους ζήτησα να ψάξουν το βίντεο. Να δουν αν το ζήτησα εγώ. Όντως δεν το είχα πει εγώ.

Δεν υπήρχε λόγος να γίνει αυτό. Είχα πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις που είχα στείλει για τη Ζήνα Κουτσελίνη. Δεν υπήρχε κάτι προσβλητικό και αν ήταν αυτό που την έχει ενοχλήσει, πίστεψέ με θα θυμόταν ποιος της το είχε ζητήσει. Μάλιστα, επειδή πράγματι ειπώθηκε το “Ζήνα, χόρεψέ μας”, ήμουν εγώ που είπα “Κορίτσια φαίνεται να μην θέλει η γυναίκα, ας την αφήσουμε”. Φαντάζομαι ότι υπήρχαν πράγματα που ειπώθηκαν και την ενόχλησαν, δεν θέλω να μειώσω την ενόχλησή της».

Είναι πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο που έχει πάρει τόσο στα σοβαρά τον εαυτό του να τσαλακωθεί.

«Εγώ θεώρησα υπερβολή ότι ενώ η Ζήνα δεν βγήκε να πει κάτι άλλο, σε όλα τα πάνελ είχαν απόλυτη άποψη του τι έγινε, αλλά όχι από τη δική μας πλευρά. Ήταν πάντα από την άλλη πλευρά. Μιλούσαν πολύ άσχημα για εμάς. Έλεγαν απαίσια πράγματα χωρίς να ξέρουν τι έχει ειπωθεί εκεί μέσα. Γιατί ειπώθηκαν πράγματα κι από τις δύο μεριές, αλλά σε κανένα πάνελ δεν ακούστηκε η δική μας πλευρά. Ελάχιστοι μάς υποστήριξαν. Δημήτρη Ουγγαρέζο, την αγάπη μου. Ήταν ο μόνος που μας στήριξε τότε. Θεωρώ ότι ήμασταν το εύκολο θύμα σε όλο αυτό. Η Ζήνα είναι τόσα χρόνια στην τηλεόραση. Δεν θα πουν κάτι άσχημο για εκείνη, αλλά για εμάς, πάρε – δώσε».

«Στην Ελλάδα γενικά μάς είναι δύσκολο να τσαλακωνόμαστε. Πολλοί καλεσμένοι που ήρθαν ζήτησαν να βγουν κάποια πράγματα και ο ίδιος ο Γρηγόρης προστατεύει πολύ τους καλεσμένους του – που είναι πολύ όμορφο πράγμα. Βγήκαν όμως πάρα πολλά από τ’ αστεία, γιατί έτσι λειτουργεί η τηλεόραση: δεν θέλω να περάσει αυτό, δεν θέλω εκείνο, οπότε δεν έμειναν αστεία.

Το μοντάζ κάποιες φορές ήταν ευεργετικό, κάποιες φορές όχι. Εμένα όταν μου κόβονταν τα αστεία, μου κόβονταν τα πόδια. Όταν με αφήνεις απλά να λέω λέξεις που δεν οδηγούν πουθενά, με πληγώνεις πάρα πολύ γιατί η δουλειά μου είναι αυτή».

Αν μου κόβεις τα αστεία, μού κόβεις το ποια είμαι πραγματικά. Θυμάμαι ότι είχα πει ένα αστείο σ’ έναν καλεσμένο και μου το έκοψαν, γιατί μάλλον δεν το ήθελε. Ήταν απλά σαν να πίνουμε καφέ, δεν έβγαζε καν νόημα αυτό που γινόταν.

Έτσι πέταξα την τηλεόρασή μου

«Ήμουν φοιτήτρια και έβλεπα μια από αυτές τις εκπομπές, τις μεσημεριανές, τις ορθόδοξες, που έψαχναν σκουπίδια. Θυμάμαι ότι έτρωγα μεσημεριανό και λέει στην τηλεόραση “από εδώ πέρασε ο Ρουβάς και βρήκαμε αυτή τη γόπα από τσιγάρο και μάλλον άρχισε το κάπνισμα”. Αφήνω τις φακές στην άκρη, βγάζω την τηλεόραση από την πρίζα – μια 14 ιντσών που είχα, και την πετάω στα σκουπίδια. Δεν γίνεται να βλέπω αυτό το πράγμα. Ό,τι χτίζω τόσα χρόνια θα πάει στα σκουπίδια. Δεν πρέπει να καεί κάθε μου εγκεφαλικό κύτταρο».

«Στις εκπομπές αυτές πιστεύω ότι υπάρχει μια ανακύκλωση. Καταναλώνουν και προβάλλουν ο ένας την εκπομπή του άλλου. Αυτοτροφοδοτείται αυτό το πράγμα. Δεν θεωρώ ότι τελικά ο κόσμος καίγεται και τόσο πολύ για το τι έγινε με τον τάδε διάσημο που τα έφτιαξε με εκείνη και τελικά κατέληξε με τον άλλο».

«Στο standup επίσης, δεν νομίζω ότι τους καίει ιδιαίτερα τι γίνεται στην τηλεόραση. Ευτυχώς, δεν είμαι από τις περιπτώσεις που το κοινό μου δεν μου το συγχώρησε που έκανα τηλεόραση – γιατί υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις. Οι δικοί μου μού λένε “ξέρουμε ότι είχες ανάγκη, δεν πειράζει Χρυσάκι”».

Πόσο σημαντικό είναι να είναι θετικά διακείμενοι οι followers σου, Χρύσα Κατσαρίνη;

«Πάρα πολύ σημαντικό. Έχει να κάνει με τις ανασφάλειές μου. Για να γίνω κωμικός, υπάρχουν θεματάκια από πίσω. Το να επιζητάς την αγάπη και τη συμπάθεια του κοινού και του κόσμου, κρύβει πάρα πολλά πράγματα. Βέβαια, θέλω να έχω με το μέρος μου τους ανθρώπους που συμμερίζονται τις απόψεις μου.

Δεν θα διστάσω να μιλήσω για χρυσαυγίτες και οτιδήποτε είναι αυτό για το οποίο νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ. Θα προσέξω ένα αστείο που μπορεί να πληγώσει μια μειονότητα, αλλά δεν είναι ότι δεν θα θέσω τις ιδέες μου επί τάπητος, φοβούμενη μην χάσω κοινό. Έχω τοποθετηθεί πάρα πολύ, κοινωνικοπολιτικά, είναι ξεκάθαρες οι ιδέες μου και οι απόψεις μου».

«Αυτό είναι το αγαπημένο μου tweet και ίσως το καλύτερο κομπλιμέντο που μου έχουν κάνει»

Η Κουβέρτα που έφτιαξε η Χρύσα Κατσαρίνη

«Τα τελευταία 2 χρόνια μου συνέβησαν απαίσια πράγματα. Έχασα τον παππού μου. Το μοναδικό, αντρικό πρότυπο που είχα. Δεν ήταν απλά ένας παππούς, αλλά ο άντρας της ζωής μου. Μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Ήταν από τους καλύτερους ανθρώπους που έχουν περάσει από τη γη. Έχασα τη Γη κάτω από τα πόδια μου και μαζί με αυτό, έχασα και πάρα πολλές δουλειές και περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική. Δούλευα 12 ώρες τη μέρα και ξαφνικά βρέθηκα σε απραξία».

Το να μην έχω επαφή με κανέναν και να είμαι σε ένα σπίτι με κάγκελα στα παράθυρα με ζόρισε πάρα πολύ. Η κατάθλιψη μου άνοιγε το πρωί τα παραθυρόφυλλα και με καλημέριζε.

«Το να μην έχεις παραστάσεις και επαφή με το κοινό σου δημιουργεί πολλές ανασφάλειες. Πιστεύεις ότι ο κόσμος σε ξέχασε. Πόσο καιρό ακόμα θα σε περιμένει; Σκέφτεσαι ότι δεν είσαι καλός κωμικός. Ότι τα κείμενα δεν είναι αρκετά αστεία. Νόμιζαν όλοι ότι είχαμε άπλετο χρόνο και θα έχουμε γράψει άπειρα κείμενα. Όχι παιδιά, ήμασταν σε κατάθλιψη. Δεν μπορούσαμε να σηκώσουμε χέρια και πόδια. Δεν ήμασταν σε θέση να γράψουμε αστειάκια».

Τα παραπάνω λόγια, είναι χοντρικά, η εμπειρία και τα συναισθήματα της Χρύσας κατά τη διάρκεια της καραντίνας και της πανδημίας. Ίσως, το γεγονός ότι ένιωθε έτσι, και το ότι είχε χρόνο με τον εαυτό της, να την έκανε να ψάξει πιο βαθιά. Έτσι, σήμερα, έχουμε την Κουβέρτα, η οποία παίζεται κάθε Πέμπτη στο θέατρο Αθηναΐς.

Το νέο της κείμενο έχει δοκιμαστεί μόνο στην Θεσσαλονίκη. Εκεί, η Χρύσα Κατσαρίνη πήρε μια ένεση αυτοπεποίθησης, παρόλο που οι μάσκες έκρυβαν τα χαμόγελα του κόσμου. Απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμα και οι πιο σκοτεινές ιστορίες της ζωής σου, μπορούν να σε κάνουν να γελάσεις. Αρκεί να τις δεις από μια άλλη οπτική, ή να ξέρεις να τις αφηγηθείς. Ίσως αν γελάς με τα δύσκολα, τελικά να τα ξορκίζεις κιόλας.

«Πήγα καθαρά με το ένστικτό μου αυτή τη φορά. Βάθυνα λίγο παραπάνω, το οποίο είναι και στόχος. Όσο πας, βαθαίνεις σαν κωμικός».

«Στην Κουβέρτα έχω περισσότερο ιστορίες ή παρατηρήσεις δικές μου ή πράγματα που μου έχουν συμβεί τα οποία είναι πολύ σκληρά και πολύ δύσκολα. Μ’ αυτά μάλλον δεν μπορεί να ταυτιστεί κανένας».

Eκεί είναι η πρόκληση. Να μην μπορεί να ταυτιστεί το κοινό και παρ’ όλα αυτά να γελάει.

«Είναι ο μόνος τρόπος να διαχειρίζομαι την πραγματικότητά μου. Οτιδήποτε άσχημο συμβεί, στην αρχή κλαίω και το επόμενο πράγμα που σκέφτομαι είναι “πωπω αυτό θα γίνει καταπληκτικό κείμενο”. Έτσι μπορώ να το διαχειριστώ. Πλέον η συνεχής αναζήτηση του αστείου έχει γίνει η ζωή μου πέρα από δουλειά μου».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Κάτια Ταραμπάνκο είναι πλέον goth τυπάκι και ψοφάει για μαυρίλα