Η Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη θέλει απλά να κουλάρει
MUA & HAIR: ΙΩΑΝΝΑ ΑΓΓΕΛΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ EX MACHINA ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ.
- 16 ΦΕΒ 2024
Η Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη, μία από τις πιο ταλαντούχες γυναίκες της νέας γενιάς ηθοποιών, μοιράζει τον τρέχοντα επαγγελματικό της χρόνο ανάμεσα στον τηλεοπτικό Σασμό του Alpha και το θεατρικό Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Διανύει μια φάση ζωής πολύ ισορροπημένη, «έχει προχωρήσει μπροστά» ό,τι κι αν σημαίνει αυτό ειδικότερα και γενικότερα.
Με τη Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη συναντηθήκαμε ένα πρωινό στο Ex Machina στο Παγκράτι, την ώρα που η κουζίνα του εστιατορίου ξεκινούσε την προετοιμασία της για μία ακόμα απαιτητική ημέρα. Κι όταν τα πρώτα τραπέζια της σάλας υποδέχονταν τις κρατήσεις τους, εμείς βρισκόμασταν ήδη καθισμένες το τραπέζι της δικής της κουζίνας, με όρεξη για κουβέντα, πάνω από 2 πιάτα με τυλιχτά σουβλάκια. Γιατί όπως πολύ σοφά είχε πει και ο George Orwell, η κοιλιά προηγείται της ψυχής.
«Υποδύομαι την Αδέλα. Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα είναι ένα δύσκολο έργο. Είναι σαν να το είχε γράψει με κώδικα ο Lorca, έχει πολύ ψάξιμο από κάτω. Τα υπονοήματά του δεν σταματάνε ποτέ. Αυτό που έχει κάνει η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετικά είναι αδιανόητο. Η ματιά της έχει πλησιάσει πάρα πολύ σε αυτό που ήθελε να πει ο Lorca. Έβγαλε όλα τα layers κι έφτασε στην καρδιά, κάτι που σπάνια καταφέρνει ένας σκηνοθέτης, αυτό συνήθως το κάνουν οι μεταφραστές.
Ήθελα πολύ να δουλέψω με τη Μαρία Πρωτόπαππα σαν σκηνοθέτρια, γνωρίζοντάς την και προσωπικά. Βλέποντας και την Αντιγόνη της, επιβεβαιώθηκα. Η Μαρία δεν είναι μόνο ένας υπέροχος άνθρωπος, αλλά ένα υπέροχο μυαλό και εμένα με αφορά πολύ αυτό σε ό,τι κάνω επαγγελματικά».
Χριστίνα Χειλά Φαμέλη: «Έχει σημασία στη δουλειά μας, να μην μένεις στάσιμος, να εξελίσσεσαι και να μαθαίνεις. Αλλιώς, προσωπικά εγώ βαριέμαι».
«Φέτος ομολογώ πως έχω βρει τις ισορροπίες μου, ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με πολλή δουλειά. Πέρυσι έκανα ένα συνειδητό διάλειμμα από το θέατρο και πέρασα χρόνο με τον εαυτό μου, κάπως ξεκουράστηκα. Υπήρχαν βράδια, γιατί κυρίως τη νύχτα μάς πιάνουν αυτές οι σκέψεις, που αναρωτιόμουν “τώρα εγώ θέλω να το κάνω αυτό;” “μου αρέσει αυτή η δουλειά;”. Ήθελα να μου λείψει το θέατρο και πράγματι, μου έλειψε».
«Εκεί στα 15-16 ήταν πια καθαρό ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Μέχρι τότε κέρδιζε ο χορός, στην εφηβεία ασχολήθηκα και με τα 2 πολύ. Έδωσα εξετάσεις και στα δύο γιατί δεν μπορούσα να αποφασίσω αλλά τελικά με κέρδισε η υποκριτική. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ακόμα δεν έχω καταλήξει».
Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη: «Όταν ήμουν μικρή, έκανα πολύ πετυχημένες μιμήσεις, τις οποίες δεν μπορώ να κάνω πια γιατί κομπλάρω και αυτολογοκρίνομαι».
«Υπήρχε μια ενθάρρυνση από τη μητέρα μου στο να γίνω ηθοποιός. Όταν ήμουν πιτσιρίκα, έφτιαχνα παραστάσεις και τους έβαζα όλους κάτω να τις δουν. Σαν παιδί είχα την τάση να φτιάχνω ιστορίες και φανταστικούς κόσμους και οι γονείς μου το είχαν δει αυτό. Μου έλεγε η μητέρα μου “αφού κάνεις 20 ώρες χορό έξω στο σχολείο ακολούθησε την κατεύθυνση του θεάτρου” (πήγαινα σε καλλιτεχνικό σχολείο). Παρ’ όλα αυτά εγώ δεν την άκουσα και πήγα εμμονικά προς τον χορό.
Όσον αφορά τις κριτικές, ένα μικρό άγχος υπάρχει, όλοι θέλουν να ακούν ωραία λόγια. Αλλά με τα χρόνια συνειδητοποιώ πως τόσο οι κριτικές, θετικές ή αρνητικές, μπορούν να σε αποπροσανατολίσουν και εντέλει να μην σου κάνουν καλό. Οπότε τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να μην διαβάζω και να μην ξέρω τα πάντα».
«Φυσικά και άκουγα όλα αυτά τα κλισέ που λένε για τους ηθοποιούς, όπως για παράδειγμα ότι είναι ένα επάγγελμα χωρίς οικονομική ασφάλεια. Το πολύ κοντινό μου περιβάλλον δεν τροφοδοτούσε αυτές τις ανησυχίες ευτυχώς. Έτσι κι αλλιώς εγώ είχα μεγάλη πίστη σε αυτό που ήθελα να κάνω, οπότε πήγα προς τα ‘κει.
Από την άλλη η ίδια η ζωή μπορεί να σε εμποδίσει. Δεν μου ήρθαν όλα ρόδινα, σίγουρα έχω περάσει σκοτεινές περιόδους, έχω βιώσει την ανασφάλεια να μην έχω δουλειά, έχω αναγκαστεί να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δούλευα σε καφετέριες, σε μπαρ αλλά δεν με αποθάρρυνε αυτό, είχα υπομονή».
«Είμαι νορμάλ άνθρωπος. Νομίζω ότι βρίσκομαι κάπου στη μέση. Ούτε τέρας ψυχραιμίας, αλλά ούτε με πιάνει πανικός. Το παλεύω και το δουλεύω όμως. Δεν το αφήνω στην τύχη του».
«Παραδέχομαι όμως, ότι μπορεί να έχω στοιχεία και drama queen. Καμιά φορά είμαι έντονη και μεγεθύνω πράγματα που μπορεί να μην είναι και τόσο σοβαρά. Για να το πω απλά και λαϊκά υπάρχουν φορές που πρέπει λίγο να κουλάρω (γελάει).»
«Είμαι το 3ο και μικρότερο παιδί της οικογένειας, αλλά δεν νομίζω ότι ήμουν το παραχαϊδεμένο. Με τον αδερφό μου έχουμε περίπου ενάμιση χρόνο διαφορά και μεγαλώσαμε λίγο σαν δίδυμα.Τα κάναμε όλα μαζί».
«Μεγάλωσα στον Νέο Βουτζά, στην εξοχή. Υπήρχαν παντού πεύκα που δυστυχώς κάηκαν. Το σπίτι μου είναι το σπίτι των Βρουλάκηδων στον Σασμό. Κάνω γυρίσματα στο σπίτι που γεννήθηκα. Φυσικά και είναι περίεργο να πηγαίνω για δουλειά στο πατρικό μου. Το συνδυάζω και βλέπω και τον μπαμπά μου που ζει εκεί. Ναι, ήμασταν γείτονες και με τον Σάκη Ρουβά (γελάει)».
Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη: «Δεν ήμουν καθόλου παιδί της πόλης».
«Ήρθα στην Αθήνα 17μιση χρονών, με το που τελείωσα το σχολείο. Ζορίστηκα πάρα πολύ στην αρχή, τρόμαζα με τους ήχους της πόλης. Δεν είχα μάθει να κοιμάμαι κάπου και να ακούω τους θορύβους των διπλανών. Νόμιζα ότι θα μπουν κλέφτες στο σπίτι. Άκουγα τα καζανάκια από τα κάτω διαμερίσματα κι έλεγα “Τι γίνεται τώρα”; Είχα συνηθίσει την ερημιά. Στο βουνό ήμασταν μόνοι μας τελείως. Ακούγαμε αμάξι από 1 χιλιόμετρο μακριά και ξέραμε ότι έρχεται σε εμάς. Είναι όπως μάθεις τελικά».
«Σινεμά, θέατρο, τηλεόραση. Να σου πω κάτι; Παλαιότερα είχα προτίμηση, τώρα δεν έχω. Μέσα από την εμπειρία έμαθα πως δεν έχει να κάνει τόσο το πού, όσο το πώς, το ποιοι. Οι άνθρωποι κάνουν τις δουλειές».
«Το σινεμά με γοητεύει στην ολότητά του, σαν διαδικασία και όχι μόνο από το πόστο του ηθοποιού. Με εντυπωσιάζει γενικότερα πολύ αυτό που φτιάχνεται μέσα σε κινηματογραφικές συνθήκες γιατί είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Το θέατρο από την άλλη είναι μια σύμβαση, μια συνθήκη που και ο θεατής πρέπει να αφήσει τη φαντασία του ελεύθερη. Τα αγαπώ εξίσου. Και την τηλεόραση την αγαπώ, κι ας με δυσκολεύει λίγο παραπάνω γιατί αναπόφευκτα, η επαναληψιμότητα, θα πάρει χώρο από την πρωτοτυπία».
«Είχε γραφτεί πως θα αποχωρήσω μετά τον 2ο κύκλο του Σασμού, αλλά ήταν ψέμα, δεν ίσχυε. Το συζητήσαμε κάποιοι από τους πρωταγωνιστές, είπαμε “συνεχίζουμε όλοι” και έτσι έγινε. Φέτος τα πράγματα στον Σασμό είναι πιο στρωμένα και ξεκούραστα. Ξέρουμε καλά τους ρυθμούς μας. Υπάρχει κατανόηση και εμπιστοσύνη. Είναι κι αυτό μία κατάκτηση».
«Οι περισσότεροι φίλοι μου, παιδικοί και νεότεροι είναι καλλιτέχνες, της δουλειάς και αυτό γιατί, όπως σου είπα πήγαινα σε καλλιτεχνικό σχολείο. Για παράδειγμα, με την κολλητή μου φίλη μου, τη Στεφανία Καλομοίρη- που είναι και αυτή ηθοποιός- καθόμασταν στο ίδιο θρανίο».
«Αν με επηρέασε η απώλεια της μητέρας μου όταν ήμουν 16 ετών όσον αφορά τη μητρότητα; Όταν ήμουν 19-20 μού είχε σκάσει πάρα πολύ έντονα το μητρικό φίλτρο. Η έλλειψη της μητέρας μου με είχε κάνει να θέλω να διοχετεύσω κάπου την αγάπη και την προσοχή μου. Μετά μου έφυγε, φυσιολογικά. Η μητρότητα δεν είναι κάτι που δεν το θέλω στη ζωή μου γενικά. Είναι κάτι που δεν θέλω τώρα».
«Αν έχουν αλλάξει καθόλου τα πράγματα για τη νέα γενιά των ηθοποιών; Ναι, το αισθάνομαι. Το πλαίσιο είναι πιο προστατευμένο για τις γυναίκες. Επίσης οι βεντετισμοί έχουν υποχωρήσει. Παλιά το φαινόμενο της ντίβας ήταν πολύ πιο έντονο, αυτό το “εγώ είμαι η πρωταγωνίστρια και ποια είσαι εσύ που θα μου πάρεις τη θέση” εγώ το αντιμετώπισα ήδη από τη σχολή, υπήρχαν καθηγήτριες που είχαν αυτό το attitude. Αυτές οι συμπεριφορές σε μπλοκάρουν, σε πληγώνουν. Στη δική μου τη γενιά θα έλεγα ότι αυτά έχουν σιγάσει. Η αγκαλιά είναι πιο ανοιχτή».
Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη: «Κουμπώνω, προσαρμόζομαι, αλλά δεν αισθάνομαι συνηθισμένη. Νομίζω ότι κανείς δεν θεωρεί τον εαυτό του συνηθισμένο».
«Επηρεάζομαι πολύ από την πραγματικότητα και περνάω φάσεις. Για παράδειγμα, με όλα αυτά που συμβαίνουν στη Γάζα, πώς γίνεται να είσαι καλά; Δεν είναι θέμα υπερευαισθησίας, αλλά ανθρωπιάς. Κάποια στιγμή πέρασα και από τη φάση της άρνησης. Με έπιασε να μην ανοίγω τηλεόραση, να μην μπαίνω στα social γιατί δεν άντεχα να βλέπω».
«Προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι διαφορετικά. Αν με ρωτούσες πριν 5 χρόνια, το μυαλό μου είχε λοκάρει στην καριέρα. Τώρα μπορεί να με κάνουν χαρούμενη και πολύ πιο απλά πράγματα. Έχω προχωρήσει. Κι ακόμα κι αν δεν μπορω να αλλάξω τον κόσμο, προσπαθώ να αλλάζω τον μικρόκοσμό μου. Κάτι είναι κι αυτό».
Η Χριστίνα Χειλά- Φαμέλη πρωταγωνιστεί στον Σασμό (Δευτέρα- Πέμπτη 21:00 στον Alpha) και στο Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα στο Υπόγειο του Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.
