Η ζωή με Hashimoto και χωρίς θυρεοειδή: Η Κωνσταντίνα και η Ευαγγελία θα σε πείσουν να κάνεις τις εξετάσεις σου
- 25 ΜΑΙ 2024
Δύο γυναίκες, η 25χρονη Κωνσταντίνα και η 62χρονη Ευαγγελία, αφηγούνται τις προσωπικές τους περιπέτειες που έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς σε σχήμα πεταλούδας. Οι παθήσεις του θυρεοειδούς «χτυπούν» σε διπλάσιο ποσοστό τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς είναι μια διεθνής πρωτοβουλία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις 25 Μαΐου. Στόχος της είναι η ενημέρωση του κοινού γύρω από τις ασθένειες του θυρεοειδή αδένα και η ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για τα συμπτώματα, τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας μικρός, πεταλοειδής αδένας που βρίσκεται μπροστά από την τραχεία στον λαιμό μας. Αν και το μέγεθός του είναι μικρό, ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός για την υγεία μας, καθώς παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες, οι οποίες ρυθμίζουν πολλές πλευρές του οργανισμού μας, όπως τον μεταβολισμό, την καρδιακή λειτουργία και τη θερμοκρασία του σώματος.
Οι πιο συχνές ασθένειες του θυρεοειδούς είναι:
- Υποθυρεοειδισμός: Όταν ο θυρεοειδής δεν παράγει αρκετές ορμόνες (κόπωση, αύξηση βάρους).
- Υπερθυρεοειδισμός: Όταν παράγει υπερβολικές ορμόνες (απώλεια βάρους, νευρικότητα).
- Όζοι και καρκίνος του θυρεοειδούς: Μάζες στον αδένα που μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.
Η τακτική παρακολούθηση (συνδυασμός υπέρηχου με τις αντίστοιχες αιματολογικές εξετάσεις) είναι υψίστης σημασίας για την υγεία του θυρεοειδούς. Είναι σημαντικό να είμαστε ενημερωμένοι για τα συμπτώματα και να μην παραβλέπουμε τυχόν αλλαγές στη γενική μας υγεία. Το ίδιο πιστεύουν και η Κωνσταντίνα με την Ευαγγελία, οι οποίες μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες με τον θυρεοειδή, μάς υπενθυμίζουν να μην παραμελούμε τις εξετάσεις μας και αποδεικνύουν ότι η πρόληψη- και το ψάξιμο- σώζει ζωές.
Η Κωνσταντίνα διαγνώσθηκε με νόσο Hashimoto στα 14 της
Η Κωνσταντίνα σε πολύ μικρή ηλικία ανακάλυψε ότι έχει θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Πρόκειται για την αυτοάνοση διαταραχή. Σε αυτήν την περίπτωση το ίδιο το ανοσοποιητικό επιτίθεται στα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε υποθυρεοειδισμό, όπως στην περίπτωσή της. Αφορμή για την εξέταση της στάθηκε η μητέρα της, η οποία μόλις είχε αφαιρέσει τον θυρεοειδή αδένα της.
«Εγώ όταν ήμουν 14 χρονών διαγνώστηκα με Hashimoto. Όταν ήμουν σε αυτή την ηλικία η μαμά μου αφαίρεσε το θυρεοειδή της. Μόλις τελείωσε τη διαδικασία με τα χειρουργεία, πήρε και εμένα και την αδερφή μου, για να πάμε προληπτικά να κάνουμε έναν έλεγχο, λόγω κληρονομικότητας», λέει.
Πριν διαγνωστεί με Hashimoto ανέφερε ότι είχε εντοπίσει δυσκολία στο να χάσει βάρος. «Είχα ξεκινήσει να πηγαίνω διατροφολόγο όταν ήμουν πιο μικρή. Το βάρος που έπρεπε να χάσω εβδομαδιαία, το έχανα πάρα πολύ δύσκολα. Σαν παιδί κιόλας που ο μεταβολισμός λειτουργεί πολύ πιο πολύ πιο γρήγορα. Με τον διατροφολόγο βάλαμε ένα στόχο, να χάνω 2 κιλά τη βδομάδα. Αυτός έκανε όλες τις διαδικασίες ως διατροφολόγος για τα κιλά μου, το ύψος μου, την ηλικία μου.
«Μας πήγε η μητέρα μου για εξετάσεις και μένα και την αδερφή μου. Εγώ ήμουν στα όρια, δηλαδή η ορμόνη TSH που δείχνει που δείχνει το θυρεοειδή ήταν στο όριο για να έχω κάποιο αυτοάνοσο, οπότε το αφήσαμε εκεί. Εγώ έχω υποθυρεοειδή».
«Τις εξετάσεις μού τις έγραψε ένας παθολόγος. Αν είναι ανεβασμένο το οτιδήποτε, πηγαίνεις στον κατάλληλο γιατρό, συγκεκριμένα σε ενδοκρινολόγο. Αλλά μου είπε επειδή είμαι μικρή ακόμα δεν ήθελε να μπω σε διαδικασία να παίρνω χάπι και δεν ήταν και πολύ αυξημένη τιμή. Ήταν απλά στο όριο και μου είπε ότι θα το ξαναδούμε σε 1-2 χρόνια».
Κωνσταντίνα: «Ένιωθα ότι θα σπάσει η καρδιά μου στην κυριολεξία».
«Το ξαναείδα στα 17,5 περίπου. Την περίοδο που έδινα Πανελλήνιες και είχα αρκετό άγχος, είδα μεγάλη διαφορά. Εκεί είναι που φοβήθηκα. Νόμιζα ότι κάτι έχω, γιατί το άγχος επηρεάζει πάρα πολύ. Εκεί που κοιμόμουν ξαφνικά μπορεί να ανέβαζα παλμούς, να πήγαιναν για ένα λεπτό στους 120 -130. Είσαι σε μια κατάσταση σαν να τρέχεις πολύ γρήγορα και νιώθεις στο σώμα σου την εξάντληση, την ταχυπαλμία και τον ιδρώτα. Το παθαίνεις ξαφνικά.
«Πήγαμε τότε στον ενδοκρινολόγο πάλι για τις εξετάσεις. Κάνεις σπινθηρογράφημα και σου κάνει και έναν υπέρηχο στο λαιμό. Πολύ απλή εξέταση και εκεί είδαμε και με τις αιματολογικές ότι η TSH ήταν πολύ ανεβασμένη. Το σπινθηρογράφημα έδειξε ότι έχω 2 πολύ μικρούς όζους στο μέγεθος σταφυλιού, οι οποίοι όμως δεν ήταν κάτι ανησυχητικό. Οπότε εγώ ξεκίνησα κι έπαιρνα από τα 17 το Τ4 και από τα 21 και μετά συνέχισα με άλλο σκεύασμα».
Στη συνέχεια η Κωνσταντίνα αναφέρθηκε στα συμπτώματα που μπορούσε να παρουσιάσει ο οργανισμός της, τα οποία και έκριναν απαραίτητη την επίσκεψή της στον γιατρό. «Ο γιατρός μού είπε να τον επισκέπτομαι τουλάχιστον 1 με 2 φορές κάθε εξάμηνο. Ιδανικά ο ενδοκρινολόγος είπε να πηγαίνω αμέσως, όταν βλέπω ότι κάτι αλλάζει, όταν νιώθω κάπως διαφορετικά. Διαφορετικά, όπως να περνάω μια στρεσογόνα περίοδο, να βλέπω ότι ξαφνικά παίρνω βάρος απότομα, να έχω πάλι ταχυπαλμίες ή αν δω ότι ο λαιμός μου πρήζεται. Άλλο ένα σύμπτωμα που είχα είναι ότι όταν μιλούσα για μεγάλο διάστημα, μπορεί να έκλεινε η φωνή μου».
Μέχρι στιγμής ρυθμίζει τον θυρεοειδή αδένα της με φαρμακευτική αγωγή, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί τυχόν αλλαγές. «Μου είπε ότι αν κάτι από αυτά συνεχίζει για 2 -3 μέρες, πρέπει να τον επισκεφτώ οπωσδήποτε. Εμείς τώρα προσπαθούμε με την αγωγή να το κρατήσουμε σταθερό, αλλά αν σε περίπτωση κάτι αλλάξει μεγαλώσουν οι όζοι ή βγουν άλλοι όζοι, μπορεί να χρειαστεί αφαίρεση. Δεν είναι δηλαδή ότι κάνω τη θεραπεία και τελείωσε, θέλει παρακολούθηση».
«Όταν έχεις θυρεοειδή, δεν έχεις σταθερό κύκλο».
Από τη στιγμή που διαγνώστηκε με θυρεοειδή και παίρνει χάπι, η Κωνσταντίνα παρατήρησε αλλαγές στο σώμα της, ενώ η περίοδός της επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό. «Έχω δει φοβερή τριχόπτωση στο κεφάλι με το χάπι. Δεν ξέρω αν φταίει το χάπι ή το γεγονός ότι έχω θυρεοειδή. Έχω αρκετή έντονη τριχόπτωση στο κεφάλι και έχω και έντονη τριχοφυΐα στα υπόλοιπα μέρη του σώματος, δηλαδή χέρια, πόδια, σώμα γενικά. Αυτό είναι θέμα από τις ορμόνες ξεκάθαρα.
«Δεν έχεις σταθερή περίοδο. Η περίοδος, μπορεί να είναι από 40 έως 45 μέρες. Έχει φτάσει όμως και περίοδος που δηλαδή για 7 – 8 μήνες είχα 2 φορές περίοδο. Τώρα με το χάπι έχει βελτιωθεί ο κύκλος μου. Είναι πιο σταθερός, 40 με 42 μέρες δηλαδή».
Ποια είναι η συμβουλή της Κωνσταντίνας με βάση την εμπειρία της;
«O θυρεοειδής είναι κάτι πάρα πολύ έντονο και στις γυναίκες και στους άντρες πλέον. Εγώ θα συνιστούσα ακόμα και σε κάποιον που δεν έχει κανένα σύμπτωμα – γιατί αυτό μπορεί να σου βγει ξαφνικά – μία φορά τον χρόνο να διαθέτουμε όλοι μία ώρα από τη ζωή μας για να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία, γιατί γλιτώνεις πάρα πολλά αν το προλάβεις.
«Δηλαδή είναι διαφορετικό να σου λέω ότι εγώ στα 17 μου το βρήκα και από τότε μπορώ και το ρυθμίζω. Το προσπαθώ χωρίς χειρουργεία, χωρίς τίποτα και πόσο μάλλον για μία γυναίκα που στα 17 προφανώς και δεν ήθελα να κάνω παιδί, αλλά στα 30 μπορεί να θέλω να κάνω παιδί. Η κληρονομικότητα είναι το βασικότερο. Ειλικρινά η πρόληψη μπορεί να σε σώσει από πολλά».
Μετά από 2 χειρουργεία, η Ευαγγελία δεν έχει πια θυρεοειδή αδένα
Η Ευαγγελία Κοντογιάννη ανακάλυψε τυχαία ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας στον θυρεοειδή, αφού δεν είχε σχεδόν κανένα σύμπτωμα. Η ιστορία της περιλαμβάνει 2 χειρουργεία στα οποία υποβλήθηκε, γλιτώνοντας έτσι από τον καρκίνο.
«Εγώ αυτή τη στιγμή έχω αφαιρέσει τον θυρεοειδή και δεν είχα όταν ξεκίνησα, ούτε υποθυρεοειδισμό, ούτε υπερθυρεοειδισμό. Ήταν ένα τυχαίο γεγονός, που το ανακάλυψα. Οι αιματολογικές εξετάσεις ήταν όλες κανονικές χωρίς κανένα πρόβλημα στα σωστά πλαίσια, αλλά έδειξε ο υπέρηχος ότι είχα όζους. Μετά με σπινθηρογράφημα είδανε ότι ήταν ψυχροί όζοι και οι ψυχροί συνήθως θέλουν χειρουργείο. Πρέπει να το ψάξεις γιατί μπορεί να κρύβουν κακοήθεια. Το αν είναι κακοήθεια ή όχι το μαθαίνεις εφόσον κάνεις παρακέντηση και κάνουν τη βιοψία.
«Σαν συμπτώματα δεν μπορώ να πω ότι είχα 100% κάτι να με απασχολεί. Είχα εντοπίσει ότι με πονούσαν οι γάμπες μου, μια ελαφριά κούραση και επειδή ήταν μετά το καλοκαίρι, θυμάμαι ότι έκλεινε ο λαιμός μου. Νόμιζα ότι η θάλασσα με έχει επηρεάσει. Και όταν οι γιατροί μού έκαναν εξετάσεις και μου λέγανε να καταπιώ τότε κατάλαβα ότι δεν μπορούσα τόσο καιρό να καταπιώ, αλλά δεν το είχα πάρει είδηση».
«Πήγα τυχαία πρώτα σε παθολόγο, μου έγραψε τις αιματολογικές και μετά ο υπέρηχος έδειξε όζους και πήγα σε ενδοκρινολόγο. Ο ενδοκρινολόγος με έβαλε να κάνω σπινθηρογράφημα. Αυτό που μπορεί να με επηρέασε ήταν η στεναχώρια που είχα από κάποιους θανάτους που είχαν γίνει. Όταν έχεις κάτι, μια στεναχώρια το επιβαρύνει».
Η Ευαγγελία τόνισε ότι ο υπέρηχος είναι αυτός που θα δείξει αν πραγματικά έχεις πρόβλημα στον θυρεοειδή αδένα και όχι μόνο οι αιματολογικές εξετάσεις.
«Οι αιματολογικές μου ήταν όλες τέλειες. Σε ό,τι αφορά τον θυρεοειδή, ο μόνος που με παρέπεμψε για περαιτέρω εξέταση ήταν ο υπέρηχος, για τον οποίο οι γιατροί μου εξηγούν ότι πρέπει να γίνεται. Οι περισσότεροι λένε μόνο να κάνεις αιματολογικές και δεν σε παραπέμπουν σε υπέρηχο. Πρέπει να γίνεται μια φορά το χρόνο. Οπωσδήποτε.
«Ήμουν 40 χρονών, όταν διαγνώστηκα. Δεν ήταν ένας ο όζος, γιατί ο ένας, ο μονήρης, είναι ακόμα χειρότερος. Αν ήταν θερμοί όζοι θα συνέχιζα με χάπια και θεραπεία. Αλλά οι δικοί μου, έπρεπε να αντιμετωπιστούν χειρουργικά».
«Η διαδικασία ήταν ανώδυνη τελείως. Την άλλη μέρα βγήκα, πήγα μόνη μου για το check up που είχαν πει οι γιατροί να δω το ασβέστιο και παραθορμόνη νομίζω. Έμεινα ένα βράδυ στο νοσοκομείο, ένα βράδυ σπίτι και την 3η μέρα πήγα για το check up».
Μετά το χειρουργείο η Ευαγγελία συνεχίσει να παίρνει την αγωγή της. «Μετά από αυτό το χειρουργείο παίρνεις κάποιο χάπι, εννοείται εφ’ όρου ζωής. Στην αρχή έπαιρνα Τ4, αλλά δεν ήταν το ιδανικό και ξεκίνησα με άλλο σκεύασμα. Παίρνω κάθε μέρα νηστική και μετά από 20 λεπτά πίνω καφέ. Αν δεν πάρεις 5 – 6 μέρες, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα».
Ευαγγελία: «Στην περίπτωσή μου έγινε σοβαρό λάθος στο εργαστήριο».
Στη συνέχεια η Ευαγγελία προχωρά σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση. «Βγάλανε ότι δεν είχα καρκίνο και δεν έβαλα ιώδιο την πρώτη φορά το 2000 και το 2010, εντελώς συμπτωματικά κάνοντας τη θυροσφαιρίνη, είδα ότι ήταν στα ύψη. Αυτή πρέπει να είναι από 0 μέχρι 1. Πονηρεύτηκα και εκεί βρήκα ότι ήταν λάθος των γιατρών. Το νοσοκομείο όπου πήγα συνεργαζόταν με ένα μικροβιολογικό και έκανε λάθος στο αποτέλεσμα».
«Έκανα το 2ο χειρουργείο το 2010 και έβαλα ιώδιο και ευτυχώς σταμάτησα εκεί, γιατί είχα και μια διαφορά με τους γιατρούς. Φοβόντουσαν, ήθέλαν να μου αφαιρέσουν και τους λεμφαδένες. Μπήκα σε πολύ μεγάλη ιστορία τη 2η φορά και ήταν καθαρά από λάθος γιατρού, γιατί εγώ παρακολουθούσαν πολύ σχολαστικά τον θυρεοειδή».
Οι τιμές της θυροσφαιρίνης αυξάνονταν ραγδαία. «Οι γιατροί έχεις δεν έχεις, σου βάζουν να κάνεις τη θυροσφαιρίνη για να ξέρουν πού βρίσκεσαι. Γιατί έψαξα να βρω αρχεία 10 χρόνια πριν. Κανονικά έπρεπε το 2000 να με βάλουν για να κάνω ιώδιο. Μετά από 10 χρόνια φάνηκε από τη θυροσφαιρίνη ότι είχα έναν καρκίνο που κάλπαζε. Όταν το ανακάλυψα εγώ ήτανε στο 5. Μπήκα στο χειρουργείο σε πολύ σύντομο διάστημα με θυρεοειδή 19».
«Μετά τρέχανε οι γιατροί και δεν φτάνανε. Ανησυχούσαν μήπως είχε κάνει ο καρκίνος μετάσταση στα νεφρά ή στο συκώτι. Μου έκαναν εξειδικευμένες εξετάσεις. Έκανα PET-CT scan (τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων). Τότε υπήρχαν μόνο σε 2 νοσοκομεία. Οι εξετάσεις τότε μου είχαν στοιχίσει 7.500 ευρώ».
Σημαντική συζήτηση ακολούθησε για τις παρακεντήσεις. «Οι παρακέντησεις γίνονται στα ιατρικά εργαστήρια. Κάνουν υπέρηχο και σου βάζουν τη βελόνα για την παρακέντηση ακριβώς στο σημείο που έχεις το πρόβλημα. Το 2000 όμως πήγαινες τελείως στα τυφλά και έκανες παρακέντηση. Χωρίς υπέρηχο, δεν υπήρχε ο υπέρηχος. Από τις εξετάσεις που είχες υπολόγιζε ο γιατρός που πρέπει να σου κάνει την παρακέντηση, για να πάρει μια πρώτη εικόνα αν είναι καρκίνος ή όχι».
Ευαγγελία: «Το θεωρώ παράνομο που κάνουν παρακεντήσεις γιατροί, που δεν έχουν εξειδίκευση σε αυτό το κομμάτι».
«Εγώ εμπιστεύομαι πλέον μόνο την ενδοκρινολόγο μου».
Το ένστικτο της Ευαγγελίας ήταν αυτό που την έσωσε στην πραγματικότητα. «Μου έλεγαν οι γιατροί “είστε αρρωστοφοβική”, σε τέτοιο σημείο το έψαχνα. Αλλά αποδείχθηκε ότι δεν έκανα λάθος. Η ενδοκρινολόγος μου, μού είπε από την αρχή ότι είναι καρκίνος. Οι άλλοι ξεγελάστηκαν. Οι άλλοι έλεγαν εξαρχής να βγάλω τους λεμφαδένες, για λόγους κέρδους.
«Θα ήθελα να συμβουλεύσω όταν κάνουν αφαίρεση του θυρεοειδή, αν δεν έχουν τη τιμή της θυροσφαιρίνης μέσα από εξετάσεις να μην εφησυχαστούν. Πρέπει να είναι από μηδέν, άντε μέχρι το 1. 1 και κάτι σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο υπόλειμμα και κάτι γίνεται. Η πρόληψη είναι σημαντική».
