Ημέρα Ακοής: Όταν η Ελένη άκουσε πρώτη φορά τον ήχο του POS έβαλε τα κλάματα
- 4 ΜΑΡ 2025
Η ακοή είναι πολύτιμη και η ευαισθητοποίηση που χρειάζεται να υπάρχει γύρω από αυτή ακόμη πιο πολύτιμη. Όταν γνώρισα την Ελένη, πριν κάποιους μήνες και την έζησα καλύτερα στις καλοκαιρινές διακοπές τη θαύμασα, κυρίως για κάποια πράγματα που θεωρούμε δεδομένα ή που δεν έχουμε χρειαστεί να σκεφτούμε. Όταν, για παράδειγμα, δεν φορούσε το ακουστικό βαρηκοΐας της συμμετείχε κανονικά στη συζήτηση απλά επειδή διάβαζε τα χείλη μας. Σκέφτηκα τότε ότι θα ήθελα να μας μιλήσει για το πώς είναι η καθημερινότητά της. Κάποιους μήνες μετά η αφορμή δόθηκε. Η Παγκόσμια Ημέρα Ακοής, που καθιερώθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) το 2007, υπενθυμίζει, κάθε χρόνο στις 3 Μαρτίου, την πρόληψη των αιτιών που προκαλούν απώλεια ακοής και στη συνέχεια την αποκατάστασή τους. Πώς είναι η καθημερινότητα με ακουστικό βαρηκοΐας; Ακολουθεί η ιστορία της μέσα από τα δικά της λόγια.
«Είμαι η Ελένη, 34 χρονών και είμαι παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας. Εργάζομαι σε παιδικό σταθμό. Όπως καταλαβαίνεις στη δουλειά μου δεν αντιμετωπίζω πρόβλημα σε σχέση με την ένταση του ήχου (!) αλλά είναι πολύ σημαντικό να ακούς κανονικά ώστε να μπορείς να ανταποκριθείς στις ανάγκες των παιδιών. Θεωρούμαι βαρήκοη αν και ο γιατρός μου ποτέ δεν μου είπε ποσοστό όπως με ρωτάνε πολλοί όταν τους το αναφέρω. Μάλλον πρέπει να τον ρωτήσω στην επόμενη επίσκεψη!
Από το γυμνάσιο περίπου είχα αρχίσει να νιώθω μια διαφορά. Θυμάμαι μου άρεσε να ακούω δυνατά μουσική και πάντα δυνάμωνα την ένταση της τηλεόρασης. Τότε είχαν ξεκινήσει και τα πρώτα πειράγματα από τις παρέες. Δεν έδινα την πρέπουσα σημασία αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι όντως χρονικά είχε τότε ξεκινήσει να φαίνεται έντονα το πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές νόμιζα πως απλά ήμουν αφηρημένη. Σε πολλές επισκέψεις που είχα κάνει σε ΩΡΛ λόγω αλλεργιών κυρίως, θυμάμαι να κάνω ακοόγραμμα αλλά κανείς δεν μας είχε επισημάνει το πρόβλημα. Κάποια στιγμή περίπου πριν 3 χρόνια άρχισα να νιώθω ότι από το αριστερό μου αυτί είχε αρχίσει να γίνεται πιο έντονο οπότε έπρεπε να το κοιτάξω. Τότε ήταν που πήγα στον γιατρό μου. Παράλληλα, είχαν μεσολαβήσει διάφορα γεγονότα στη ζωή μου (συν την περίοδο με τον Covid) και αυτό το κομμάτι το είχα αφήσει πίσω.
Πάντα με ενοχλούσαν τα πειράγματα αλλά είχα μάθει να τα διαχειρίζομαι και να κάνω πλάκα με αυτά πολλές φορές. Βέβαια, από την άλλη πλευρά, μπορώ να καταλάβω και τους άλλους όταν έχαναν την υπομονή τους καθώς μπορεί να ρωτούσα και 5 φορές τι είπαν».
«Πηγαίνοντας λοιπόν στον γιατρό για μια τυπική εξέταση αλλά με στόχο να του τονίσω ότι κάτι έχει αλλάξει ήρθα αντιμέτωπη με το “Ελένη πρέπει να σε φέρω πίσω στον κόσμο των ακουόντων”. Σοκ».
«Ήταν ο μόνος που μου μίλησε ανοιχτά για το ακουστικό. Όταν του μετέφερα λόγια συναδέλφων, γέλασε καθώς ήταν απλά ανακρίβειες. Κοινώς μπούρδες. Μιλήσαμε αρκετή ώρα κάναμε και λίγο πλάκα και τελικά αποφάσισα να ακολουθήσω την συμβουλή του. Μέσα από τη συζήτηση καταλήξαμε ότι δεν υπήρχε κάποιος προφανής λόγος που οδήγησε στην απώλεια ακοής (κάποια ασθένεια ή κληρονομικότητα ή έκθεση σε περιβάλλον με δυνατούς ήχους). Μου έγραψε, στη συνέχεια, να κάνω μαγνητική στο κεφάλι για να αποκλείσουμε κάθε ενδεχόμενο. Αρκετά δυσάρεστη εμπειρία έχω να πω. Καθαρή η μαγνητική οπότε καταλήξαμε ότι μάλλον είναι εκ γενετής.
Η αλήθεια είναι πως έχω προχωρήσει μόνο στην αγορά ενός ακουστικού ενώ η συμβουλή του ήταν ότι σε βάθος χρόνου θα πρέπει να φορέσω και στα δύο αυτιά.
Και εδώ μπαίνει η ελληνική πραγματικότητα! Το ελληνικό κράτος σού δικαιολογεί μόνο το ένα ακουστικό. Δεν μας ενοχλεί αν δεν ακούς καθόλου… Εμείς ένα θα σου δώσουμε και βολέψου. Δεν έκανα έρευνα αγοράς. Πήγα σε ένα κατάστημα που συνεργαζόταν ο γιατρός μου και ξεκίνησα τις διαδικασίες. Φόρεσα το κλασικό ακουστικό που θα έχεις δει και σε διαφημίσεις (γιατί η κατασκευή του αυτιού μου δεν μπορούσε να υποστηρίξει αυτό που μπαίνει όλο μέσα στο αυτί)».
«1450€ το κόστος για το ένα ακουστικό και η ασφάλεια σού καλύπτει τα 450€. Είναι ό,τι πιο ακριβό έχω φορέσει πάνω μου».
Όταν λοιπόν έκανα όλες τις διαδικασίες (έπρεπε να μου κάνουν ακοόγραμμα και στο κατάστημα ακουστικών βαρηκοΐας και να πάρουν μέτρα για την κατασκευή του) πήρα το ακουστικό μου. Την πρώτη εβδομάδα σού συστήνουν να το φοράς μόνο μέσα στο σπίτι για να συνηθίζεις σε πιο ήρεμους ήχους και από την δεύτερη εβδομάδα σε εξωτερικούς χώρους. Εγώ λόγω προγράμματος γύριζα σπίτι μόνο για ύπνο οπότε τους λέω θα το φορέσω κανονικά από αυτή κιόλας τη στιγμή.
Την πρώτη φορά που το έβαλα για να φύγω από το κατάστημα έβαλα τα κλάματα. Ίσως υπερβολική αντίδραση αλλά άκουσα τον ήχο που έκανε το pos όταν πλήρωσα. Δεν ήξερα μέχρι τότε ότι έχουν ήχο.
Τις πρώτες μέρες είχα αρκετούς πονοκεφάλους και φαγούρες στο εσωτερικό του αυτιού . Απολύτως φυσιολογικά και τα δύο όπως με είχαν ενημερώσει. Το φορούσα στη δουλειά που από τη φύση της είναι ένας χώρος με πολλή φασαρία οπότε στο κεφάλι μου οι ήχοι ήταν επί 100. Έτσι το ένιωθα.
Μια τυπική μέρα ξεκινά στις 6 παρά που ξυπνάω. Ετοιμάζομαι και φεύγω για δουλειά. Δουλεύω αρκετά μακριά από το σπίτι μου οπότε χάνω πολύ χρόνο στις μετακινήσεις. Τα απογεύματα κάνω και 2η δουλειά έτσι ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Όταν έχω χρόνο προτιμώ να χαλαρώσω σπίτι ή να δω φίλους. Τα ΣΚ μου είναι ελεύθερα. Κάνω χορό, αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου, σε πράγματα που μου αρέσουν και στους δικούς μου ανθρώπους.
Το ακουστικό πλέον είναι μέρος της καθημερινότητάς μου. Χρειάζεται και αυτό τη φροντίδα του. Κάθε βράδυ πρέπει ανελλιπώς να το καθαρίζω. Λειτουργεί με μπαταρίες. Μια μπαταρία κρατάει περίπου (ανάλογα με τη χρήση) 8 μέρες και μια φορά τον μήνα του αλλάζω και ένα εξάρτημα σαν φίλτρο. Κάθε τρίμηνο του κάνω μια αφύγρανση διαδικασία που γίνεται αποκλειστικά στο κατάστημα. Δεν το φοράω στον ύπνο μου και δεν πρέπει να βραχεί οπότε μακριά από μπάνιο, βροχή και θάλασσα.
Δεν ξέρω αν υπάρχει ταμπού. Σίγουρα εγώ δεν ήθελα να το φορέσω, ένιωθα άβολα. Σίγουρα δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισμένο να βλέπεις μια 32χρονη με ακουστικό βαρηκοΐας. Όμως από τη στιγμή που το έβαλα, άρχισα να παρατηρώ γύρω μου όλο και πιο νέους ανθρώπους που φορούσαν και αυτοί.
Όλος μου ο περίγυρος ήταν πολύ υποστηρικτικός και αποφάσισα ότι αντί να ντρέπομαι για κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό όπως τα γυαλιά μυωπίας, να το αγκαλιάσω! Και ενώ ένιωθα τόσο άβολα μέχρι να το βάλω, τόσο άνετα ένιωσα μετά! Από τις πρώτες μέρες άρχισα να πιάνω και τα μαλλιά μου για να φαίνεται. Δεν με έχει περιορίσει πουθενά αν εξαιρέσεις ότι πρέπει να θυμάμαι να το αφαιρώ στη θάλασσα. Ίσως γίνεται λίγο άβολο κατά τη διάρκεια του σεξ. Ξέρεις όταν αγγίζεις το ακουστικό στο σημείο που είναι το μικρόφωνο κάνει κάποια παράσιτα όπως όταν ψάχνεις ραδιοφωνικό σταθμό μετά τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου.
Ε όταν λοιπόν κάποιος σε φιλάει και σε χαϊδεύει εκεί είναι λίγο ενοχλητικό οπότε προτιμώ να μην το φοράω . Βέβαια εξίσου ενοχλητικό είναι όταν ο άλλος σού μιλάει ψιθυριστά κατά τη διάρκεια του σεξ και εσύ τον ρωτάς Τι;;; Ναι μου έχει συμβεί. Αλλά αυτό κάποιες φορές έχει και γούστο αρκεί να είναι κουλ και οι δύο. Εγώ πλέον νιώθω πολύ άνετα μαζί με το gadgetακι μου.
Ευτυχώς και χωρίς να φοράω το ακουστικό είμαι λειτουργική. Έχω κάνει τρομερή εξάσκηση και στο να διαβάζω χείλη. Προσπαθώ να το φοράω όσο το δυνατόν περισσότερο μέσα στην ημέρα αλλά δε θα σου κρύψω ότι υπάρχουν στιγμές που σε κουράζει. Το βράδυ που επιστρέφω σπίτι το βγάζω για να χαλαρώνω και εγώ και το αυτί. Το καλό είναι πως από τη στιγμή που φόρεσα το ακουστικό έχουν περιοριστεί και οι εμβοές που είχα. Είναι τα βουητά ή σφυρίγματα που δεν προκαλούνται από εξωτερικούς ήχους αλλά τα νιώθεις μέσα στο αυτί σου. Αυτά με τη χρήση του ακουστικού περιορίζονται γιατί αντιλαμβάνομαι πλέον περισσότερο τους άλλους ήχους γύρω μου οπότε κάπως «καλύπτονται».
Θεωρώ ότι η ζωή μου χωρίς το ακουστικό θα γινόταν συνεχώς πιο δύσκολη αν αναλογιστείς ότι έχω σταδιακή απώλεια ακοής. Χαίρομαι που έχω αυτή την επιλογή και χαίρομαι πολύ περισσότερο που ο γιατρός μου με έκανε να το δω από μια άλλη οπτική και να μην μείνω κι εγώ κολλημένη σε στερεότυπα.
Θα συμβούλευα και όσους νέους ανθρώπους αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα να παραμερίσουν δεύτερες σκέψεις και να μπουν στη διαδικασία να φορέσουν ακουστικό βαρηκοΐας. Είναι πραγματικά ένα δώρο που θα κάνουν στον εαυτό τους».
