Μαρίνα Σιώτου, το πιστεύεις ότι παίζεις σε ελληνική ταινία που διαγωνίζεται στις Κάννες;

Μιλάμε για μια ταινία που γράφει ιστορία ως η πρώτη ελληνική ταινία που διαγωνίζεται στην LA CINEF του Φεστιβάλ Καννών εδώ και 23 χρόνια, μετά Τα Μάτια που Τρώνε του Σύλλα Τζουμέρκα, το 2001. Μιλάμε για μια ταινία που ήταν η πτυχιακή εργασία του Νίκου Κολιούκου.

Πρωταγωνίστρια στις Κάννες 

Το Χάος που Άφησε Πίσω της, το βραβευμένο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Νίκου Κολιούκου, θα πραγματοποιήσει τη διεθνή του πρεμιέρα στο Επίσημο Διαγωνιστικό Σπουδαστικό Τμήμα LΑ CINEF του 77ου Φεστιβάλ των Καννών, ανάμεσα σε 17 ακόμα επιλεγμένες ταινίες νέων υποσχόμενων δημιουργών απ’ όλο τον κόσμο. Η ταινία γυρίστηκε στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας του Νίκου Κολιούκου και της πτυχιακής εργασίας της Αλεξάνδρας Ρίμπα στο Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Η Μαρίνα Σιώτου μάλλον είναι η πιο ευτυχισμένη 29χρονη σε όλη την Αθήνα. Δεν ξέρω άλλες που πηγαίνουν στις Κάννες ως πρωταγωνίστριες σε ταινία. Η Μαρίνα ζει όπως όλες οι γυναίκες της γενιάς της, που προσπαθούν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους στην Αθήνα. Συγκατοικεί στα Εξάρχεια με τον Νίκο Κολιούκο (τον σκηνοθέτη της ταινίας) και την Αλεξάνδρα Ρίμπα (την διευθύντρια φωτογραφίας της ταινίας). Δεν γνωρίζονται από παιδιά. Γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και επειδή η ζωή στην Αθήνα είναι ακριβή είπαν να μείνουν μαζί. Η ζωή τους μοιάζει με ταινία, αστική και σύγχρονη.

Η Μαρίνα Σιώτου φυσικά δεν το πιστεύει ότι πετάει για Κάννες και θα περπατήσει στο κόκκινο χαλί. Ανυπομονεί, είναι χαρούμενη και πιστεύει ότι αυτή είναι μια εμπειρία ζωής. Θα μείνει 10 μέρες στο Φεστιβάλ. Δεν το πιστεύει ότι θα δει από κοντά τον Γιώργο Λάνθιμο και τον Francis Ford Coppola. «Μακάρι να δω την Meryl Streep», λέει η ηθοποιός, σκηνοθέτρια και σεναριογράφος.

Η Μαρίνα Σιώτου δεν πίστευε ότι το κάρμα είναι αληθινό

«33 λεπτά διαρκεί. Την ταινία την γυρίσαμε το Σεπτέμβριο του 2022. Ζήσαμε 2 μήνες προβών που ήταν σαν ομαδική ψυχοθεραπεία. Μιλήσαμε με τον Γιάννη Τσορτέκη (σ.σ. υποδύεται τον πατέρα της στην ταινία) και τον Νίκο για όλα. Χτίσαμε ένα παρελθόν ανάμεσα σε αυτόν τον πατέρα και την κόρη του. Η ταινία γυρίστηκε στην Πολίχνη μέσα σε 10 μέρες. Είναι μια λαϊκή γειτονιά της Θεσσαλονίκης.

Ξέρεις κάτι, ντρεπόμουν λίγο τον Γιάννη Τσορτέκη. Ήταν όμως εκπληκτικός. Τον είχα δει να κάνει Οικονομίδη, καταλαβαίνεις, έχει φοβερό εκτόπισμα ως ηθοποιός. Πώς θα έπαιζα εγώ δίπλα του χωρίς να με καταπιεί; Είχα άγχος. Του το ομολόγησα. Όταν μου απάντησε “κι εγώ έχω άγχος, θα το βρούμε όλοι μαζί”, χαλάρωσα. Είναι τόσο γενναιόδωρος και δοτικός άνθρωπος. Είναι “βουτυράκι”. Έτσι τον έλεγα».

Είναι μια ταινία ενηλικίωσης; 

Η Μαρίνα Σιώτου παίζει την Άννα. Ζει με τον αλκοολικό πατέρα της. Και θέλει να ξεφύγει από τη μίζερη ζωή τους.

«Η ταινία μπορεί να είναι μικρού μήκους αλλά μας λέει κάτι μεγάλο. Πώς απαγκιστρώνεται κανείς από τους ανθρώπους που αγαπά; Η ελληνική οικογένεια είναι ακριβώς έτσι. Είχε η ταινία πολλά προσωπικά στοιχεία από όλους μας. Οι οικογενειακές σχέσεις είναι συγκρουσιακές. Ο αποχωρισμός στην ταινία φέρνει μια συμφιλίωση. Στις πρόβες μιλάγαμε για τα βιώματά μας. Και μας έδεσαν. Η Άννα έχει ανάγκη την αναγνώριση. Ένιωθα ότι έπρεπε να αποδείξει στον πατέρα της ότι είναι αρκετή. Ψάχνει και μια ανεμελιά που έχει χάσει νωρίς.

Δεν έχουν μια απλή σχέση πατέρα-κόρης. Η μαμά είναι απούσα. Την βλέπουμε σε ένα flashback που υπονοείται ότι μάλλον έχει κατάθλιψη. Στη δική μου ερμηνεία του σεναρίου, αυτοκτόνησε. Και ο μπαμπάς βρήκε διέξοδο στο ποτό. Ο Νίκος (Κολιούκος) πήγε σε συναντήσεις ΑΑ για να καταλάβει πότε αρχίζει κανείς το ποτό. Είναι ρευστό. Δεν υπάρχει μια κομβική στιγμή».

Πώς βρεθήκατε στις Κάννες; 

«Το έψαχνε ο Νίκος μόνος του. Όλες οι απαντήσεις στις αιτήσεις που έστελνε στα άλλα φεστιβάλ ήταν αρνητικές. Από κάποιο σημείο και μετά, τον θεωρούσαμε delulu. Δεν το πίστευα ότι θα πάει σε κάποιο φεστιβάλ. Κάναμε μαζί την αίτηση στο σπίτι για τις Κάννες. Πήραμε τον αριθμό μας και περιμέναμε. Ένα μίζερο απόγευμα Κυριακής χτύπησε το τηλέφωνο. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ».

«Όταν μας είπε ότι η ταινία  διαγωνίζεται στην LA CINEF του Φεστιβάλ Καννών, είπα αποκλείεται, μας κάνουν πλάκα. Πίστευα ότι είναι φάρσα. Μετά μας έπιασε παροξυσμός και ουρλιάζαμε».

«Ακόμα δεν το πιστεύω και πετάω σε λίγες ώρες. Άσε που μέχρι την επίσημη ανακοίνωση έπρεπε να το κρατάμε επτασφράγιστο μυστικό».

Η Μαρίνα Σιώτου είναι μια ηθοποιός που στο ξεκίνημά της καριέρας της κάνει ντεμπούτο ταινία της στις Κάννες. Η ταινία έκανε την ελληνική της πρεμιέρα στο Σπουδαστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Δράμας τον περασμένο Σεπτέμβριο, αποσπώντας τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας.

Όλοι όσοι συμμετείχαν στα γυρίσματα της ταινίας το έκαναν αμισθί για να βοηθήσουν τα παιδιά με την πτυχιακή τους. Από μεράκι. Ο Γιάννης Τσορτέκης όχι απλά δεν δέχθηκε να πάρει χρήματα, αλλά όταν τον έπαιρνε τηλέφωνο ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης να πάει στην επίσημη συνέντευξη τύπου για το Maestro του απάντησε ότι έπρεπε να τελειώσουν τα γυρίσματα. Παίζει και η κόρη του σε μια μικρή σκηνή στην ταινία.

«Μακάρι να μου ανοίξει δρόμους αυτή η ταινία. Συστήθηκα τώρα. Δεν έχει κάτσει ακόμη κάτι φοβερό. Θέλω να πω στους Έλληνες σκηνοθέτες και στους ανθρώπους του χώρου ότι είμαι εδώ και έχω όρεξη για δουλειά. Θέλω να μάθουν το όνομά μου οι casting directors». 

Πριν κλείσουμε το τηλέφωνο με αυτή τη νέα γυναίκα, που θέλει απλά την ευκαιρία να αποδείξει την ταλεντάρα της (είναι, μέσα σε 33 λεπτά το καταλαβαίνεις), την ρωτώ για τον τίτλο. Αν πιστεύει ότι αφήνει χάος πίσω της φεύγοντας. «Ο τίτλος δεν αφορά την ηρωίδα μου. Η ταινία μιλά για την απουσία της μητέρας». Μακάρι επιστροφή με βραβείο από τις Κάννες. ΜΑ-ΡΙ-ΝΑ era.