Μιχάλης Οικονόμου: «Είμαστε μια οικογένεια που λειτουργούμε όπως όλες οι άλλες»

Ο Μιχάλης Οικονόμου μιλά στην Αγγελική Κ. Καραγεώργου και τις Όψεις του Eteron για το πώς είναι να είσαι ΛΟΑΤΚΙ + στην Ελλάδα του 2022, για τον αγώνα για την αναγνώριση των δικαιωμάτων στον πολιτικό γάμο και την τεκνοθεσία από την πολιτεία, αλλά και για τη δική του οικογένεια, αυτή που έχει δημιουργήσει μαζί με τον σύντροφό του, Γιώργο Μακρή, με τον οποίο μεγαλώνουν τον σχεδόν 4 ετών γιο τους, Νικηφόρο.

Ο Μιχάλης Οικονόμου που πριν από λίγους μήνες υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης, με τον σύντροφό του Γιώργο Μακρή, μίλησε για τις αγωνίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι «αόρατοι» γονείς όπως είναι ο ίδιος, αλλά και για τον αντίκτυπο της μη αναγνώρισής τους από το κράτος, στη ζωή ενός παιδιού. Όπως επισημαίνει, ένα νομοσχέδιο που θα επιτρέπει τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θα πρέπει να συνοδεύεται και από το δικαίωμά τους στην τεκνοθεσία.

O Μιχάλης Οικονόμου και ο Γιώργος Μακρής έχουν μία καθημερινότητα όπως αυτή κάθε γονιού

Για τον Μιχάλη Οικονόμου που είναι «αόρατος» γονιός για τον μικρό Νικηφόρο, η καθημερινότητα είναι ίδια με αυτή οποιουδήποτε γονέα. «Στην καθημερινότητα, για να μιλήσω για εμάς, δεν αλλάζει κάτι. Είμαστε μια οικογένεια που λειτουργούμε όπως όλες οι άλλες, με τις ίδιες έγνοιες, τα ίδια άγχη, την ίδια αγάπη. Κι έχω την τύχη βέβαια, να μην έχει συμβεί κάτι απρόβλεπτο στην οικογένεια μου. Αν όμως, ο μη γένοιτο, σε μία ομόφυλη οικογένεια συμβεί κάτι, όπως για παράδειγμα ένας χωρισμός ή αν πεθάνει ένας από τους δύο γονείς – πραγματικότητες της ζωής που δεν είναι απίθανο να συμβούν – τότε η κατάσταση αλλάζει», σημείωσε ο ηθοποιός.

Η κατάσταση αλλάζει καθώς μόνο ο ένας από τους δύο γονείς σε ένα ομόφυλο ζευγάρι στην Ελλάδα, είναι αυτός που έχει νόμιμα την επιμέλεια ενός παιδιού. Στην δική τους περίπτωση αυτός είναι ο Γιώργος Μακρής. «Ο άλλος γονιός είναι ο λεγόμενος “αόρατος” γιατί δεν τον καλύπτει κάποιο νομικό πλαίσιο, αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα. Δεν αναγνωρίζεται το ζευγάρι, ούτε μπορεί να παντρευτεί. Μπορεί μόνο να κάνει σύμφωνο συμβίωσης για την μεταξύ τους κατοχύρωση. Αν αυτοί οι δύο άνθρωποι θέλουν να έχουν ένα παιδί νόμιμα, δεν μπορούν να τεκνοθετήσουν. Μπορούν μόνο να κάνουν αναδοχή που, βέβαια, πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Είναι απλά μια φιλοξενία για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα χωρίς κανένα δικαίωμα από κανέναν», σημείωνει ο Μιχάλης Οικονόμου.

«Μία οικογένεια μπορεί να έχει ένα παιδί και ξαφνικά να πρέπει να το πάρει το ίδρυμα»

«Εμείς λοιπόν, και συγκεκριμένα εγώ, ως “αόρατος” γονιός, δεν καλυπτόμαστε. Αν για παράδειγμα χωρίσουμε, δεν θα έχω δικαίωμα να βλέπω το παιδί. Αυτό θα επαφίεται στην καλή θέληση του άλλου συντρόφου ή μόνο αν κάνουμε κάποιο ιδιωτικό συμφωνητικό σε κάποιον/α συμβολαιογράφο ή δικηγόρο, το οποίο όμως δεν αναγνωρίζει η Πολιτεία. Επίσης, αν φύγει από τη ζωή εκείνος που έχει την επιμέλεια του παιδιού, ποιος εγγυάται ότι η Πολιτεία θα δώσει το παιδί στον άλλο γονέα και δεν θα κινηθεί νομικά εναντίον του ή δεν θα το δώσει στον πρώτο εξ αίματος συγγενή; Θέλω να πω ότι μια οικογένεια μπορεί να έχει ένα παιδί και ξαφνικά να πρέπει να το πάρει το ίδρυμα ή να πάει στη γιαγιά, μολονότι υπάρχει ο δεύτερος γονέας», πρόσθεσε ο ηθοποιός.

Όπως επεσήμανε ο Μιχάλης Οικονόμου δεν είναι μόνο ο ίδιος που νιώθει ανασφάλεια εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Είναι ολόκληρη η οικογένειά του που μοιράζεται αυτή την αγωνία. Είναι ολόκληρη η οικογένειά του που δεν προστατεύεται εξαιτίας μίας νομικής παράλειψης. «Μιλάμε για μια κοινωνία δύο ταχυτήτων, στην οποία δεν έχουν όλες οι οικογένειες τα ίδια δικαιώματα και δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ίσα δικαιώματα. Αυτό είναι ένα φάουλ μιας δημοκρατικής χώρας ή τελος πάντων μιας χώρας που θέλει να λέγεται δημοκρατική», εξηγεί μεταξύ άλλων ο ηθοποιός. Ο ίδιος τόνισε την ανάγκη να ψηφιστεί ένας νόμος που θα αφορά τον πολιτικό γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια και που θα «περικλείει και ένα άρθρο που θα μιλάει για το δικαίωμα στην τεκνοθεσία».

Ο Μιχάλης Οικονόμου ξέρει ότι όταν η Πολιτεία αποφασίζει, η κοινωνία ακολουθεί

Ο Μιχάλης Οικονόμου δεν απαισιοδοξεί, αλλά αναγνωρίζει ότι χρειάζεται μία γεννάια απόφαση από την Πολιτεία για να περάσει μαζί ο πολιτικός γάμος και η τεκνοθεσία για τα όμοφυλα ζευγάρια. «Αν η Πολιτεία πάρει τη γενναία απόφαση, τότε η κοινωνία θα ακολουθήσει», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στην ερώτηση της δημοσιογράφου για το πώς αντιμετωπίζονται ο ίδιος και ο Γιώργος Μακρής από τους άλλους γονείς γύρω τους, ο Μιχάλης Οικονόμου εξομολογήθηκε ότι είχαν με τον σύντροφό του την ίδια απορία όταν πήγαιναν τον γιο τους στον παιδικό σταθμό. Ο Μιχάλης Οικονόμου και ο Γιώργος Μακρής ένιωσαν αποδεχτοί. « Ήταν πρόθυμοι, όταν μιλήσουν σε ένα μάθημα για την οικογένεια, να μην περιοριστούν στο μοντέλο μαμά-μπαμπά, αλλά να δείξουν ότι υπάρχουν και άλλα είδη οικογένειας. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με γονείς συμμαθητών του μικρού, που ήδη έχουμε κάνει κάποιες συναντήσεις, π.χ. να πάμε σε παιδότοπους και παιδικά πάρτι. Ήταν πολύ cool και δεν χρειάστηκε να εξηγήσουμε τι και πώς», είπε μεταξύ άλλων ο ηθοποιός.

Το μάθημα «αποδοχής και ανεκτικότητας» που θα έπρεπε να διδασκόμαστε όλοι

Τέλος ο Μιχάλης Οικονόμου ως μέλος μίας ΛΟΑΤΚΙ + οικογένειας σκέφτεται ότι θα έπρεπε να υπάρχει ένα μάθημα στο σχολείο που δεν θα έπρεπε να περιορίζεται στη σεξουαλική εκπαίδευση. Ο ίδιος το περιγράφει ως «Μάθημα αποδοχής και ανεκτικότητας» και στη σκέψη του θα ήταν βασισμένο σε τρεις άξονες.

«Πρώτον, αποδοχής του ίδιου μας του εαυτού. Να αφορά δηλαδή τα παιδιά που νιώθουν διαφορετικά είτε γιατί είναι υπέρβαρα, είτε γιατί είναι ΛΟΑΤΚΙ+ ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Δεύτερον, αποδοχής του άλλου. Τρίτον, για το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους. Στο τελευταίο, θα μπορούσε να χωρέσει και το σεξουαλικό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δηλαδή το σεξ είναι ένα κομμάτι του θέματος που αφορά την αποδοχή του άλλου και των ορίων που πρέπει να θέσω για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει κάποιος στο σώμα μου. Περικλείει όλα αυτά που αφορούν τους βιασμούς, τις γυναικοκτονίες και μια γενικότερη ανάγκη εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των παιδιών», σημείωσε μιλώντας στο Eteron.org ο Μιχάλης Οικονόμου.

Όλη τη συνέντευξή του στην Αγγελική Κ. Καραγεώργου μπορείς να τη διαβάσεις εδώ.