Nayra: Μουσική είναι η επικοινωνία με την άλλη πλευρά του εαυτού σου

Λίγες ώρες πριν ανέβει στη σκηνή του FAUST γνωρίζουμε την Πηγή Κωνσταντίνου, μία όμορφη και ταλαντούχα καλλιτέχνη. Μεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη και σπουδάζει στη Νομική. Ακολουθεί τη δικηγορία μέχρι και σήμερα. Αυτό είναι το επάγγελμά της.

Η μουσική μπαίνει στη ζωή της πολύ νωρίς και γίνεται ένας μοναδικός τρόπος έκφρασης της ψυχής της. Τραγουδάει, γράφει στίχους και μουσική.

Δεν το κυνηγάει. Οι συνεργασίες έρχονται μόνες τους υπό τη μορφή ντόμινο. Η μία φέρνει την άλλη και η Πηγή συνεργάζεται με σημαντικά ονόματα του χώρου. Γράφει στίχους για το ”Where are these feelings coming from” του Craig Walker, πρώην frontman των Archive αλλά και για το ”Ό,τι γράφτηκε στους τοίχους” της Ελεωνόρας Ζουγανέλη σε μουσική Φίλιππου Πλιάτσικα.

Ο πρώτος προσωπικός της δίσκος ονομάζεται ”8-track” και η Πηγή μεταμορφώνεται στη Nayra για να ερμηνεύσει τα κομμάτια της. Ήχος μαλακός, ηλεκτρονικός που σε ταξιδεύει.

Μας μιλά για το ξεκίνημά της, το συνδυασμό των δύο πλευρών της και την αγάπη της για τη μουσική που είναι η ισορροπία της ζωής της.

Σπουδάζεις δικηγόρος. Πώς αποφασίζεις να ασχοληθείς με τη μουσική;

Ήταν η πρώτη μου επιλογή να γίνω δικηγόρος. Άρχισα να το αγαπώ σταδιακά. Πάντα μου άρεσε να συμμετέχω σε διάφορα. Πάντα είχα σχέση με τη μουσική. Είχα πολλές διακυμάνσεις. Ξεκίνησα από 4 ετών να πηγαίνω σε ωδείο και έκανα 11 χρόνια πιάνο. Σταμάτησα για να δώσω πανελλήνιες και ξαφνικά στο πανεπιστήμιο άρχισε να μου λείπει. Άρχισα να φτιάχνω συγκροτήματα και να τραγουδώ διασκευές σε διάφορες μουσικές σκηνές.

Τότε στο ξεκίνημα σκέφτεσαι πως θα το κάνεις επαγγελματικά;

Τελείως ερασιτεχνικά και χωρίς κανένα σκοπό. Η ενασχόλησή μου με τη μουσική με οδηγεί να θέλω να γράψω και στίχο. Όλα ξεκίνησαν από τον στίχο και στη συνέχεια πήγα και στη σύνθεση μουσικής. Το ένα φέρνει το άλλο.

Υπήρξαν φορές που θέλησες να σταματήσεις τη δικηγορία;

Η δικηγορία παίρνει το δρόμο της και πάντα τα έκανα παράλληλα και τα δύο. Υπήρξαν φορές που αναρωτήθηκα αν σταματούσα το ένα να είχα περισσότερο χρόνο για το αλλά στην πράξη δεν έκανα κάτι.

Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια στη Θεσσαλονίκη και πώς κάνεις τη μετάβαση στην Αθήνα;

Το πρώτο μου συγκρότημα λεγόταν ”Face to Face”. Τραγουδάω ξένο στίχο pop και rock. Όλα ήρθαν σταδιακά και χωρίς συγκεκριμένη απόφαση. Γνωρίζω τον Νίκο Περάκη τον σκηνοθέτη ο οποίος άκουσε κάποια από τα τραγούδια που είχα γράψει, με συνέστησε στον Δημήτρη Κοντόπουλο και κάπως έτσι βρέθηκα να γράφω στίχους για δύο τραγούδια του Σάκη Ρουβά. ”Σπάσε το χρόνο” και ”Αν με αγγίξεις”. Ταυτόχρονα εκείνη την εποχή ο Περάκης έκανε το ”arTherapy” και έγραψα τους στίχους για δύο τραγούδια.

Πώς νιώθεις που το χόμπι σου έχεις βρει τόσους αποδέκτες;

Νιώθω πάρα πολύ τυχερή για τις συνεργασίες που έχω κάνει και που μπορώ να εκφράζομαι μέσω της μουσικής με αυτό τον τρόπο.

Σκέφτηκες ποτέ πως η φύση των δύο επαγγελμάτων σου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη;

Είναι αντικρουόμενα αν τα δεις και τα δύο σαν επαγγέλματα. Αν σκεφτείς πως το ένα είναι τέχνη και έκφραση δεν φαίνεται περίεργο. Έχω καταλήξει πως πρέπει να υπάρχουν τα δύο στη ζωή μου για να υπάρχει μία ισορροπία. Έτσι είναι και ο χαρακτήρας μου. Έχει τα δύο στοιχεία. Το πιο αυστηρό της δικηγορίας και το πιο εκφραστικό της μουσικής.

Πώς προκύπτει το καλλιτεχνικό σου;

Επειδή ο στίχος είναι αγγλικός ήθελα να διαφοροποιηθώ και να μη χρησιμοποιήσω το Πηγή. Προέκυψε από το Πηγή, νύμφες των πηγών, Νηριήδες, Nayra. Κάπως έτσι πήγε η ακολουθία.

Ποιο είναι το στιλ του πρώτου προσωπικού σου δίσκου;

Μαλακός, ηλεκτρονικός ήχος. Ο δίσκος είναι αγγλικός. Στα ελληνικά μπορείς να εκφραστείς καλύτερα αλλά στα αγγλικά μπορείς να πεις κάποιες λέξεις πολύ πιο εύκολα. Είναι πιο περιεκτική η αγγλική γλώσσα.

Τι σε αγχώνει στην όλη διαδικασία;

Με αγχώνει πολύ ο συνδυασμός. Δεν έχω απόλυτη ελευθερία ούτε από άποψη χρόνου, ούτε έκφρασης. Έχω μάθει πως το ένα οριοθετεί το άλλο. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να καταφέρνεις να μπαίνεις στον ένα και τον άλλο ρόλο. Η ψυχολογία που χρειάζεσαι για να βγεις σε κοινό και να παρουσιάσεις κάτι. Να έρθεις σε επικοινωνία με την άλλη πλευρά του εαυτού σου. Μαθαίνεις με την πάροδο του χρόνου.

Ένιωσες ποτέ πως το επάγγελμα του δικηγόρου και το τραγούδι δεν συνδυάζονται;

Δεν υπάρχουν ταμπέλες. Ζούμε σε μία εποχή που όλοι ασχολούνται με περισσότερα από ένα αντικείμενα. Όλοι αναζητούν έναν τρόπο έκφρασης.

Πώς φτάνεις στη σύνθεση;

Τα τραγούδια έχουν γραφτεί σε διάστημα 4 ετών. Το καθένα με διαφορετική αφορμή. Το τραγούδι που είναι πιο προσωπικό, ως στίχος και προέρχεται από δικό μου βίωμα είναι το ”In Silence”.

Αυτό που ξεχωρίζει ως ιστορία είναι το ”While the Years Are Passing By”. Υπήρξε μία εποχή που αισθανόμουν πως όλοι μου δίνουν υποσχέσεις που τις αθετούν. Έγραψα το ρεφρέν και μελετώντας το αποφάσισα πως πρέπει να το γυρίσω ανάποδα. Δεν πρέπει να κοιτάμε τους γύρω μας και τελικά εμείς αθετούμε τις υποσχέσεις που δίνουμε στον εαυτό μας. Έτσι αντί να είναι ένα ερωτικό τραγούδι απογοήτευσης έγινε ένα τραγούδι αυτογνωσίας. Όλα ξεκινούν από μία σκέψη για κάτι που έκανα και μου βγαίνει να την εκφράσω μέσω στίχου. Σκέφτομαι κάτι και το λέω με ένα στίχο και στη συνέχεια έρχονται και τα υπόλοιπα.

Θυμάσαι τον πρώτο στίχο που έγραψες;

Τότε στη Θεσσαλονίκη και ενώ ήμουν φοιτήτρια με είχε προσεγγίσει ένα συγκρότημα που λεγόταν Starbeat και έψαχνε τραγουδίστρια γιατί είχε φύγει ο τραγουδιστής τους. Βέβαια, είχαν έτοιμα τραγούδια με ανδρικό στίχο κι έτσι μπήκα στη διαδικασία να προσπαθήσω να τροποποιήσω τα ήδη υπάρχοντα. Τελικά μπορούσα να γράψω και καινούργιους στίχους με τίτλο ”Εσύ”.

Η Nayra απόψε Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου ανεβαίνει στη σκηνή του FAUST και παρουσιάζει τραγούδια από το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ, ”8-track”, σε στίχους και μουσική της ίδιας, αλλά και επιλεγμένες διασκευές.

Φωτογραφίες: Gertrude Gary Milk