O Αλέξανδρος Excrusio, εμπνέεται από τη Nike και πραγματοποιεί τα όνειρά του

Η ζωή στην επαρχία για ένα αγόρι που θέλει να ασχοληθεί με την τέχνη, δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Οι γονείς του Αλέξανδρου, βέβαια, στάθηκαν δίπλα του σε όλα του τα όνειρα, και στην απόφασή του να φοιτήσει σε καλλιτεχνικό λύκειο, αλλά και σε ΕΠΑΣ με κατεύθυνση την αισθητική, αλλά και πάλι ο ίδιος δεν πίστευε πάντα ότι θα καταφέρει να φύγει από το νησί και να έρθει στην Αθήνα. Πόσο μάλλον, ότι ένα brand όπως η Nike, θα τον επέλεγε ως τον νέο σχεδιαστή που θα βοηθήσει να έρθει πιο κοντά στα όνειρά του και να πυροδοτήσει την έμπνευσή του με ένα ταξίδι – εμπειρία και ευκαιρία ζωής.

Όταν ο Αλέξανδρος κατάφερε να μαζέψει χρήματα, δουλεύοντας παράλληλα με τις σπουδές του σε μπαρ-καφέ, κατάφερε να βρεθεί στην Αθήνα και να σπουδάσει αυτό που πάντα ήθελε, fashion design στην PANSiK. “Πάντα είχα στο μυαλό μου σαν κάτι πολύ δύσκολο το να μείνω σε μια άλλη πόλη. Πίστευα ότι ίσως δεν θα τα κατάφερνα να φύγω από την Κρήτη, οπότε η ζωή μου εδώ είναι κάτι σαν όνειρο“, μου λέει ενώ εγώ αναρωτιέμαι όλο και πιο έντονα, τι σχεδίασε και κέρδισε την ευκαιρία να επισκεφτεί τα Headquarters της Nike στο Oregon, το μέρος όπου η τεχνολογία, καινοτομία και το design συναντώνται και σε γεμίζουν δημιουργικότητα και έμπνευση.

Αποφοιτώντας από την PANSiK, o Αλέξανδρος δούλεψε με τους Κωνσταντίνο Μελλή και Γιάννη Λάσκο, οι οποίοι του έδωσαν την ευκαιρία να δει πόσο σημαντική είναι η λεπτομέρεια και το να δουλεύεις με πολύ ευαίσθητα και ακριβά υλικά. Η πιο dark και μινιμαλιστική αισθητική όμως του Αλέξανδρου Excrusio, δεν ταίριαζε με αυτή των σχεδιαστών κι έτσι ο ίδιος επέλεξε να αναζητήσει μόνος του τον τρόπο να συνδυάσει τις δύο μεγάλες του αγάπες: το ρούχο και το μακιγιάζ.

Το τηλέφωνο του χτύπησε ξανά ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του από την PΑΝSiK, όπου και τον ρώτησαν αν ενδιαφέρεται να συμμετέχει στο Air Max Day που διοργάνωνε η Nike σε συνεργασία με τη σχολή του. Οι φοιτητές (παλιοί και νέοι), κλήθηκαν να δημιουργήσουν τα δικά τους εκθέματα – art installations, αντλώντας έμπνευση από την ιστορία και τον σχεδιασμό του Air Max, με θέμα “Visible Air”. “Μου άρεσε πάρα πολύ που μας έδωσαν τέτοια ελευθερία και δεν ήθελαν ένα ρούχο ή παπούτσι. Μπορούσα να ενσωματώσω περισσότερα στοιχεία από την αισθητική μου. Αυτό που έκανα ήταν να συνδέσω τη Nike με την Αρχαία Ελλάδα, γιατί το όνομα της Nike είναι η ελληνική λέξη “νίκη” και το σήμα, είναι από τα φτερά της Νίκης της Σαμοθράκης. Γύρισα, λοιπόν, στις ρίζες μας, και πήγα στον μύθο του Αιόλου με τον ασκό και τους Αέρηδες. Έκανα κάτι σαν προτομή, με γυψόγαζα, το οποίο αιωρείται από το ταβάνι, στην άλλη άκρη είναι το Air Max, το οποίο είναι επίσης ντυμένο με γυψόγαζα για να έχει την ίδια υφή και ανάμεσά τους έχω βάλει ένα ύφασμα το οποίο το έχω πετρώσει σε κίνηση με μια ειδική κόλλα, ώστε να είναι ο Αίολος και οι άνεμοι οι οποίοι φτάνουν στη σόλα του παπουτσιού. Είναι όλο λευκό, γιατί ήθελα να δώσω την αίσθηση του μαρμάρου“, μου εξηγεί ο Αλέξανδρος για το έργο του “Liberat Venti”, το οποίο πήρε την πρώτη θέση στο διαγωνισμό για τα 29α γενέθλια του πιο εμβληματικού παπουτσιού της Nike. 

Το έπαθλο του διαγωνισμού ήταν ένα ταξίδι στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Oregon, όπου ο Αλέξανδρος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον ελληνικής καταγωγής σχεδιαστή του Nike Air VaporΜax, Andrea Harlow, VP Creative Director Running Footwear της Nike, ο οποίος τον ξενάγησε στο Pre Hall της εταιρείας. Εκεί, ανακάλυψε όλη την ιστορία της Nike, μέσα από μια σειρά εκθεμάτων, και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τη διαδικασία της συνεχούς εξέλιξης μίας ιδέας ή ενός νέου προϊόντος αλλά και το πάθος που κουβαλάει ένας σχεδιαστής μέσα του. “Έπαθα σοκ με το campus, το μέρος που είναι τα γραφεία τους, έχει μέσα τα πάντα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίστοιχος χώρος εργασίας στην Ελλάδα. Έχουν μέσα γυμναστήρια, κολυμβητήριο, beach volley, ποδόσφαιρο, έχουν ένα δάσος για να τρέχουν, εστιατόρια, καφετέρια, daycare για τα παιδιά των εργαζομένων. Το περιβάλλον ήταν πολύ ευχάριστο, είχε παντού πράσινο και πολύ κόσμο, ο οποίος μου φαινόταν και πολύ χαρούμενος με τη δουλειά του. Κυκλοφορούν με ποδήλατα και ταξί μέσα στο campus – δεν νομίζω ότι μπορείς να συναντήσεις κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα“, μου λέει ενώ μου δείχνει φωτογραφίες από το ταξίδι του.

“Όσο μιλούσα με τον Andrea Harlow, σκεφτόμουν πάρα πολλά πράγματα, αλλά δεν τον ρώτησα τίποτα γιατί ένιωθα χαομένος με όλο αυτό που ζούσα, οπότε προτίμησα να ακούσω και να δω όσα είχε να μου πει και να μου δείξει. Η Νike σαν εταιρεία στηρίζει πολύ τις νέες ιδέες τους νέους ανθρώπους και το τι συμβαίνει τώρα. Είναι ένα brand του σήμερα, που θέλει να μπει στην ιδιοσυγκρασία της νέα γενιάς και των νέων ανθρώπων. Η επίσκεψη σε ένα τέτοιο hub δημιουργίας ενός κορυφαίου διεθνούς brand, μπορεί να σε εμπνεύσει, να σε γεμίσει όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο και δημιουργικό μέλλον”, μου λέει λίγο πριν σχολιάσουμε τη συνεργασία της Nike με την FKA Twigs και το πόσο υπέροχο και φρέσκο ήταν το αποτέλεσμα της μεταξύ τους συνεργασίας.

Μετά το ταξίδι, νιώθω πιο αισιόδοξος και βλέπω πράγματα που όντως μπορώ να κάνω, γιατί ως τώρα ήμουν πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου, επειδή φοβόμουν μην πάρουν τα μυαλά μου αέρα.

“Η μόνη συμβουλή που έχω να δώσω σε νέα παιδιά σαν εμένα, είναι να συνεχίζουν να ονειρεύονται. “Be the dream” έχω γράψει πάνω μου και αυτό πρέπει να κάνουμε: να προσπαθούμε να γίνουμε αυτό που θέλουμε. Δεν είναι εύκολο καθόλου, θα φας σκατά, θα υπάρξουν όντως στιγμές που δε θα πιστεύεις στον εαυτό σου, ειδικά όταν είσαι 23 που δεν είσαι ακόμα ώριμος, αλλά πρέπει να ονειρευόμαστε, να προσπαθούμε και να μην το βάζουμε κάτω. Αν υπάρχει κόσμος γύρω σου που πιστεύει σε σένα, τότε σίγουρα υπάρχει κάτι μέσα σου ακόμα κι αν εσύ δεν το βλέπεις. Αφού υπάρχει κάποιος που το βλέπει, σίγουρα είναι εκεί“.