ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Sandra Von Ruffin: “Αγαπώ στην Ελλάδα τη ζεστασιά των ανθρώπων”

Της αρέσει να περπατάει πολύ κάτω από τον Αττικό ήλιο γι’ αυτό και ήρθε στη φωτογράφηση με τα πόδια από το Κολωνάκι μέχρι την Ακρόπολη. ''Αυτές τις ηλιόλουστες ημέρες δεν τις έχω συχνά στο Βερολίνο'', μου παραπονιέται.

Στην 30χρονη Sandra σε εντυπωσιάζουν πολλά πράγματα άμα τη εμφανίση: η  εκπληκτική ομοιότητα της με τη μητέρα  της άρα και η γοητεία της, η τόσο εξοργιστική απλότητα της που αν δεν την ξέρεις δεν θα πιστέψεις ότι μιλάμε για την βαρόνη Von Ruffin αλλά για ένα καλλίγραμμο μοντέλο που ήρθε με direct booking στην Αθήνα,  η ευκολία με την οποία κάνει φίλους, το αισιόδοξο χαμόγελο της και η μεγάλη αγάπη που έχει για την άλλη πατρίδα της, την Ελλάδα. 

 

Είναι εντυπωσιακό ακόμα πόσο περίτεχνα ισορροπούν και ”συνεργάζονται” στην προσωπικότητα της και την ομορφιά της τα γερμανικά με τα ελληνικά γονίδια. Πράγμα σπάνιο ακόμα  στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Αυτό, όμως, που σε εντυπωσιάζει μιλώντας μαζί της, είναι ότι η Sandra δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο που είχε στρώσει η διάσημη μητέρα της, αλλά χαράζει με στοχοπροσήλωση τον δικό της.

Είναι ηθοποιός με πολλές ευρωπαϊκές κινηματογραφικές παραγωγές στο ενεργητικό της, ενώ είναι και αντιπρόεδρος του ελληνικού Φεστιβάλ Hellas Film Festival, που γίνεται κάθε χρόνο στο Βερολίνο.

Τι είναι ακριβώς το Hellas Film Festival;

Είναι ένα Ελληνικό κινηματογραφικό φεστιβάλ στην καρδιά του Βερολίνου  με ταινίες μεγάλου μήκους, μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ και πειραματικές ταινίες, που διοργανώνεται τον Ιανουάριο.

Και εσύ πώς αποφάσισες να ασχοληθείς  με το Hellasbox Film Festival;

Είμαστε μια ομάδα από Γερμανούς και Έλληνες καλλιτέχνες που θέλαμε να κάνουμε κάτι ενάντια στην συνεχιζόμενη αρνητική εικόνα που προβάλλουν κάποιες γερμανικές εφημερίδες. Ιδρύσαμε το Hellas Filmbox Festival σαν αντίδραση.  Να δείξουμε μία άλλη Ελλάδα, άλλες πλευρές της κρίσης.

Αυτός είναι ο λόγος που έρχεσαι  συχνά στην Αθήνα;

Αυτήν την φορά ήρθα για μία οντισιόν για μία ελληνική ταινία, εδώ στην Αθήνα. Συνήθως τα ταξίδια μου στην Αθήνα γίνονται για μια ταινία όπως όταν έπαιξα για μία μικρού μήκους με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Εννοείται ότι  το Hellas Filmbox Festival είναι πάντα ένας λόγος και φυσικά έρχομαι για να δω συγγενείς, φίλους και για καλοκαιρινές διακοπές.

Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Γερμανία όμως έχεις και ελληνική καταγωγή. Τι  σου έλεγε η μαμά σου για την Ελλάδα όταν ήσουν μικρό κοριτσάκι;

Δε χρειαζόταν να μου πει κάτι: ερχόμασταν στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι και η μητέρα μου με άφηνε να ανακαλύψω την ελληνική μουσική, την ποίηση, τα βιβλία και όλα μιλούσαν από μόνα τους.

Εσύ τι αγαπάς περισσότερο από την Ελλάδα εκτός από τα προφανή – τον ήλιο, την θάλασσα και το καλό φαγητό;

Αγαπώ την ζεστασιά των ανθρώπων και τον τρόπο που οι Έλληνες φίλοι μου συμπεριφέρονται  ο ένας στον άλλο.  Είναι πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, αγγίζονται  και αγκαλιάζονται περισσότερο.

 Μοιάζει τόσο πολύ με τη διάσημη μητέρα σου με την ιλιγγιώδη διεθνή καριέρα. Σκέφτηκες ποτέ να ακολουθήσεις τον εύκολο δρόμο, πατώντας στα βήματα της και να γίνεις τραγουδίστρια;

Όχι, ποτέ. Άλλωστε δεν έχω ωραία φωνή. Όμως έτσι κι αλλιώς έχω τα δικά μου όνειρα που θέλω να ακολουθήσω. Γενικά θέλω να ταυτίζομαι με την δική μου δουλειά.

Τι θαυμάζεις στη μαμά σου;

Την γενναιοδωρία της και την ευγενική και μεγάλη καρδιά της.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι της;

Το Süchtig nach Geborgenheit. (σημαίνει εξαρτημένη στη συναισθηματική ασφάλεια), γιατί μ’ αρέσουν οι στίχοι.

 

Και ποιος είναι ο αγαπημένος σου Έλληνας καλλιτέχνης;

Είμαι μεγάλη φαν της Άλκηστις Πρωτοψάλτη.

Και από ξένους;

Λατρεύω τον Leonard Cohen, τον Bob Dylan και τους The XX.

Μεγάλωσες πολύ καλά, σαν μία πραγματική βαρόνη. Παρολ’ αυτά είσαι πολύ απλή και προσγειωμένη. Πώς γίνεται αυτό;

Μεγάλωσα με τους γονείς μου, τα αδέλφια μου και τα τρία σκυλιά μας στο Αμβούργο και ήμασταν όπως κάθε κανονική οικογένεια. Οι γονείς μου ήταν τρυφεροί και  υποστηρικτικοί αλλά και αυστηροί μόνον όταν έπρεπε.  Μήπως εκεί κρύβεται λοιπόν το μυστικό; (γέλια) 

Πώς είναι η σχέση σου με τη μητέρα σου σήμερα;

Με τη μητέρα μου είμαστε πάρα πολύ κοντά. Πάνω απ’ όλα είναι η λατρεμένη μου μητέρα, που με υποστηρίζει και πιστεύει σε μένα.

Σαν ηθοποιός με διεθνή καριέρα και  προσωπικότητα, πώς θα έβλεπες το επαγγελματικό σου μέλλον;  Ας πούμε το Χόλιγουντ είναι στα σχέδια σου;

Νιώθω πολύ Ευρωπαία. Θα ήθελα λοιπόν πολύ να συνεχίσω να δουλεύω μεταξύ Βερολίνου, Αθήνας και Λονδίνου, όπου και τελείωσα τη δραματική σχολή.

 

Πες μου για την ταινία Mikis Theodorakis on the road που έκανες για τον Μίκη Θεοδωράκη;

Είναι πολύ ιδιαίτερη ταινία από τον σκηνοθέτη Αστέρη Κουτούλα. Είναι τρία σε ένα: ντοκιμαντέρ, μουσική ταινία για τον Μίκη και τη μουσική του αλλά και ταινία μεγάλου μήκους όπου ο Στάθης Παπαδόπουλος και εγώ παίζουμε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Είναι ανέκδοτο, προσωπικό υλικό για τον μεγάλο συνθέτη, που ο σκηνοθέτης είχε στο προσωπικό του αρχείο.

Τι κάνεις αυτόν τον καιρό;

Μόλις ολοκλήρωσα τα γυρίσματα μιας ταινίας για μια γερμανοεβραϊκή οικογένεια του 1933, όπου παίζω μία μπολσεβίκα. Επίσης είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη για την ταινία  για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στη ναζιστική Γερμανία που έμειναν στην ιστορία, η οποία θα προβληθεί σύντομα από τη  Γερμανική τηλεόραση. Φυσικά προγραμματίζουμε και σχεδιάζουμε τη διοργάνωση των επόμενων Hellas Filmbox Festivals στο Βερολίνο και πραγματικά έχουμε στα χέρια μας εξαιρετικές ελληνικές ταινίες.

 

Φωτογραφίες: Gertrude Gary Milk

Eυχαριστούμε το book café Little Tree, Καβαλότι 2 & Ροβέρτου Γκάλι, Ακρόπολη