Ποιος είδε την Ταμίλα Κουλίεβα και δεν την αγάπησε

Η Ταμίλα Κουλίεβα ξέρει να κρατά τις ισορροπίες. Σπουδάζοντας σκηνοθεσία, επέλεξε να γίνει ηθοποιός. Κινείται μεταξύ Αθήνας και Μόσχας. Συνδύασε την οικογένεια με την καριέρα και δεν φοβάται τη βουτιά στη βαθιά, «Σκοτεινή Θάλασσα» του Mega, γιατί ξέρει πως ανήκει αποκλειστικά στο φως. Κολυμπά χειμώνα- καλοκαίρι.

-Ο ρόλος σας στη Σκοτεινή Θάλασσα είναι συγκλονιστικός, όπως και η σειρά συνολικά. Και σας το λέει ένας άνθρωπος, που δεν τα πάει και πολύ καλά με τη μυθοπλασία στην ελληνική τηλεόραση. Είστε η μητέρα μιας αγνοούμενης κοπέλας που έχει υποστεί τη βία και που ίσως δεν ζει πια. Είναι μία ιστορία δυστυχώς επίκαιρη αυτή στην οποία πρωταγωνιστείτε.

Πολύ σωστά, και για να συμπληρώσω, όχι μόνο η κόρη της, η Άννα, αλλά και η ίδια η Όλγα έχει ζήσει βίαιες συμπεριφορές στο παρελθόν. Αυτό που συμβαίνει σήμερα σε βάρος των γυναικών είναι τραγικό και δεν μπορούμε να το δεχτούμε άλλο. Η βία έχει αυξηθεί και ένα κομμάτι της κοινωνίας, βαθιά ανδροκρατούμενο, επιμένει να μην δέχεται την παρουσία της απελευθερωμένης γυναίκας. Ακούμε τραγικά σχόλια για γυναίκες που «μιλούν πολύ». Μου είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσω πώς μπορούν να λέγονται αυτά τα πράγματα το 2022. Η πραγματική διανόηση και οι εκφραστές της αγκαλιάζουν τον άνθρωπο και επιδιώκουν την ισότητα. Δεν την πολεμούν.

– Γιατί γίνατε ηθοποιός;

Γιατί προέκυψε. Δεν ήταν αυτό που λέμε παιδικό όνειρο, δεν το είχα φανταστεί. Στα 18 μου, έτυχε να διαβάσω ένα έργο που μου άρεσε πολύ και ένιωσα πως θέλω να το σκηνοθετήσω. Μπήκα λοιπόν στο Πανεπιστήμιο Πολιτισμού της Μόσχας για να σπουδάσω Σκηνοθεσία και εκεί συνειδητοποίησα πως μου αρέσει να είμαι στη σκηνή σαν ηθοποιός, αντί να έχω το άγχος για το συνολικό αποτέλεσμα μιας παράστασης. Συνέχισα και τις σπουδές μου στην υποκριτική στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Κινηματογράφου της Μόσχας, μία σπουδαία σχολή που λειτουργεί από το 1918. Οι γνώσεις μου στη σκηνοθεσία με βοήθησαν πολύ σαν ηθοποιό και σαν δασκάλα υποκριτικής.

«Σαν σκηνοθέτρια, δεν μπορούσα να αντέξω την αγωνία να βρίσκομαι στα παρασκήνια και να μην μπορώ να διορθώσω τις ατέλειες. Με ξεπερνούσε».

-Διδάξατε;

Ναι, για 20 χρόνια, το απόλαυσα τόσο πολύ, αλλά δεν θα το επαναλάμβανα προς το παρόν. Νιώθω πως αυτός ο κύκλος έχει κλείσει.

– Πρωταγωνιστείτε και στην κινηματογραφική μεταφορά της παράστασης «Σμύρνη μου Αγαπημένη». Από το trailer γίνεται εύκολα αντιληπτό πως πρόκειται για υπερπαραγωγή.

Είναι η μεγαλύτερη παραγωγή που έχω πάρει μέρος και η αλήθεια είναι πως έχω εμπειρία από αυτό το είδος. Έχω κάνει ταινίες στο εξωτερικό, στην Αμερική και αυτό που έχω να πω είναι πως ο τρόπος που έγινε αυτή η ταινία είναι αξιοθαύμαστος. Δεν συζητάμε συχνά για το πόσο οργανωμένους και εξαιρετικούς επαγγελματίες υψηλού επιπέδου έχουμε στη χώρα. Η «Σμύρνη μου Αγαπημένη» είναι υπερπαραγωγή όχι μόνο ως προς το κόστος, αλλά ως προς το δημιουργικό κομμάτι. Υπήρχε μεγάλη συναισθηματική εμπλοκή από όλους στην ταινία. Είναι αδύνατον να μείνεις αμέτοχος, όχι μόνο στο γεγονός που αφηγείται, αλλά στην εμπειρία συνολικά. Η Μιμή Ντενίση έχει ασχοληθεί τόσα πολλά χρόνια με την ιστορία. Κατάφερε να την αφηγηθεί στην ολότητά της, με θάρρος. Για μένα το ακόμα πιο σπουδαίο είναι πως την διηγήθηκε αντικειμενικά.

-Ο σκηνοθέτης της Σκοτεινής Θάλασσας αλλά και της ταινίας, είναι ο πρώην σύζυγός σας, Γρηγόρης Καραντινάκης, με τον οποίο ήσασταν παντρεμένοι πολλά χρόνια κι έχετε αποκτήσει τον γιο σας. Αυτή η καλή σχέση που διατηρείτε μετά τον χωρισμό σας είναι μία αυθόρμητη συνθήκη ή κάτι που δουλέψατε γιατί «έπρεπε» να σας συμβεί, στο μοτίβο που ακολουθούν τα πολιτισμένα ζευγάρια;

Πολύ πρόσφατα είδα αυτή την πολύ ωραία ταινία, το “Marriage Story” η οποία κατέληγε στο ότι παρόλο που σε κάποιους ανθρώπους ο γάμος τελειώνει, εκείνοι παραμένουν οικογένεια. Δεν υπάρχει «πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις». Αν δύο άνθρωποι αγαπούν, σέβονται ο ένας τον άλλον, έχουν κοινή οπτική και- το κυριότερο- έχουν ένα παιδί, τότε τα θετικά συναισθήματα μπορούν να υπερνικήσουν τον πληγωμένο εγωισμό. Αλλά πάντα ο χωρισμός είναι χωρισμός. Δεν γίνεται ομαλά, δεν είναι όμορφη διαδικασία. Αναγκαστικά περνάς από πολλά συναισθηματικά στάδια.

Σε ό,τι αφορά τη δική μας διπλή συνεργασία, στο παρελθόν, σαν ζευγάρι είχαμε συνεργαστεί ελάχιστα. Ο ένας λόγος είναι πως ο κος Καραντινάκης είναι πολύ αυστηρός στο κάστινγκ και αν θεωρεί πως ο ηθοποιός δεν ταιριάζει στον ρόλο, δεν θα το προχωρήσει. Ο άλλος λόγος είναι πως το σενάριο «συμμετέχω στη δουλειά του συζύγου μου» δεν άρεσε ποτέ σε κανέναν από τους δυο μας. Έχουμε αντίθετη άποψη από αυτόν τον μηχανισμό, ο καθένας πρέπει να χαράξει τη δική του πορεία. Μπορώ να πω πως τη συνεργασία μας την απολαμβάνω πια, είναι πιο απελευθερωμένη και πιο δημιουργική η επαγγελματική μας σχέση.

-Ο γιος σας, ο Στέφανος είναι 30 ετών. Σας προβλημάτισε ποτέ ο τρόπος που θα αντιμετώπιζε ο ίδιος τις γυναίκες μέσα σε μία κοινωνία τόσο σεξιστικά πλασμένη όσο η ελληνική;
Η μαμά είναι το πρότυπο για ένα αγόρι, όπως και για το κορίτσι είναι ο μπαμπάς. Όχι, δεν με προβλημάτισε ποτέ κάτι τέτοιο. Βλέπω πώς συμπεριφέρεται στους ανθρώπους, στη φύση, στη μαμά, τη γιαγιά, την κοπέλα του. Ο Στέφανος είναι ένας πνευματικός άνθρωπος που ασχολείται με τις θετικές επιστήμες. Είναι οικολόγος και πολύ ευαισθητοποιημένος σε πολλά ζητήματα και μας κάνει κι εμάς καλύτερους. Στο πρόσωπό του βλέπω μια νέα γενιά που με κάνει να αισθάνομαι αισιόδοξη. Ο τρόπος που σκέφτονται και πράττουν οι επόμενοι από εμάς μπορεί να πάει τον κόσμο μπροστά.

«Ο γιος μου έχει σταθεί πάνω από τις προσδοκίες μου».

– Πόσο διαφέρει η Ελληνίδα από τη Ρωσίδα μάνα;

Είναι από την ίδια πάστα. Και οι δύο θα φέρουν το τάπερ τρέχοντας, με τη μόνη διαφορά πως η Ρωσίδα μαμά, δεν θα τσεκάρει αν το παιδί θα φάει τελικά το φαγητό (γέλια).

– Σε ποια γλώσσα σκέφτεστε; Στα ελληνικά ή τα ρωσικά;

Και στις δύο. Όταν είμαι στη Μόσχα και τις πρώτες μέρες που επιστρέφω, σκέφτομαι στα ρωσικά. Αλλά εδώ και πολλά χρόνια σκέφτομαι κυρίως στα ελληνικά. Δεν θυμάμαι πότε ξεκίνησε ακριβώς αυτό, θυμάμαι όμως πόσο απελευθερωμένη ένιωσα όταν οι σκέψεις, το χιούμορ και τα όνειρά μου άρχισαν να γίνονται στα ελληνικά.

– Ο ρόλος της Φανής στη «Ζωή που δεν Έζησα» έμεινε στην ιστορία σαν έναν από τους πιο αντισυμβατικούς γυναικείους χαρακτήρες στην ελληνική τηλεόραση. Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή; 

Ήταν ακόμα η εποχή που δεν σκεφτόμουν ελληνικά. Η τόσο ξαφνική δημοσιότητα δεν ήταν εύκολα διαχειρίσιμη. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν μια εποχή που απόλαυσα, παρά το γεγονός ότι τα μηνύματα που έπαιρνα από τον κόσμο ήταν πάρα πολύ θετικά. Μου έκανε τεράστια εντύπωση πως παρακολουθούσαν τη σειρά γυναίκες κάθε ηλικίας. Θυμάμαι να οδηγώ στον δρόμο και να περνάνε κάτι όμορφες κοπέλες με μηχανάκια και να μου στέλνουν φιλιά. Η Φανή ήταν ένας χαρακτήρας που υπάκουε στα κοινωνικά «πρέπει». Πράγματι, ήταν ένας ρόλος ταμπού και μάλλον παραμένει. Θυμάμαι επίσης πως δεν καταλάβαινα ακριβώς τον λόγο που είχε γίνει τόσος ντόρος, γιατί στις αποσκευές μου είχα διαφορετικές αντιλήψεις για κάποια θέματα.

«Την εποχή του “Η Ζωή που δεν Έζησα” ήταν σαν μια μέρα ξαφνικά να ξύπνησα διάσημη».

– Η μαμά σας ήταν επιστήμονας και εργαζόμενη.

Ναι, ήταν μηχανολόγος μηχανικός και η δουλειά της ήταν να χειρίζεται υπολογιστές που εκείνη την εποχή έπιαναν ένα δωμάτιο. Στη σοβιετική κοινωνία είχαν λυθεί πολλά βασικά ζητήματα για τον άνθρωπο. Ωστόσο έγιναν και πολλά λάθη. Όσον αφορά όμως την ισότητα και τη θέση της γυναίκας, αυτά ήταν δεδομένα. Πηγαίνω πολύ συχνά στη Μόσχα για να δω τη μητέρα και τους συγγενείς μου. Την αγαπώ αυτή την πόλη, βλέπω θέατρο, γεμίζω τις μπαταρίες μου κι επιστρέφω.

– Παλέψατε ποτέ με τις ενοχές της εργαζόμενης μάνας;

Φυσικά και πάλεψα. Ήθελα περισσότερο χρόνο με το παιδί μου. Απλά το φιλοσόφησα από νωρίς και στον χρόνο που αφιέρωνα προσπαθούσα να είμαι εκεί ουσιαστικά, να μην τον σπαταλάω άσκοπα με το να είμαι απλά παρούσα. Κάναμε πολλά πράγματα μαζί με τον γιο μου, δημιουργικά. Οπότε σκεπτόμενη αυτό, το πόσα πράγματα έχουμε μοιραστεί, καθησυχάζομαι. Όταν αγαπάς κάποιον, τα κάνεις όλα σωστά.

-Κάνετε σκληρή αυτοκριτική;

Παρακάνω σκληρή αυτοκριτική. Είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου, παλεύω με τις λεπτομέρειες. Κάνω ανάδρομη σκέψη. Ήμουν πάντα έτσι, μπορεί και περισσότερο στο παρελθόν. Ίσως τώρα πια να είμαι λιγότερο γιατί ωρίμασα.

– Τι απολαμβάνετε στη ζωή σας πέρα από την τέχνη;

Μου αρέσει η θάλασσα. Είμαι χειμερινή κολυμβήτρια.

– Μάλλον σε αυτό οφείλεται και αυτό το υπέροχο δέρμα που έχετε.

Να και κάτι ακόμα που χρωστάω στη μητέρα μου. Είναι θέμα DNA. Εντάξει, ίσως παίζει ρόλο και το κρύο νερό (γέλια).

 

Η Ταμίλα Κουλίεβα πρωταγωνιστεί στη σειρά «Σκοτεινή Θάλασσα» που προβάλλεται κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 22:30 από τη συχνότητα του Mega.