Βασίλης Μίχας: “Δεν είμαι και τόσο καλό παιδί”
- 19 ΝΟΕ 2018
Μεγάλωσε στην Κυψέλη μια γειτονιά για άλλους δύσκολη και για άλλους όπως εκείνον οικεία. Σαν παιδί έβγαινε στην Κυψέλη και την Φωκίωνος, αλλά περισσότερο έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες. Άλλωστε αυτό ήταν και το πρώτο του όνειρο, το ποδόσφαιρο, το οποίο χρειάστηκε να εγκαταλείψει λόγω τραυματισμών. «Μερικές φορές πρέπει να εμπιστευόμαστε και την τυχαιότητα, δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να γίνει. Κι αυτός ο δρόμος που είμαι τώρα είναι γεμάτος εκπλήξεις και είναι ωραίος. Σχέδια δεν κάνω αλλά στόχους έχω. Σίγουρα έχω στόχο να γίνω καλύτερος, και στην υποκριτική, και εσωτερικά και με το σώμα μου γιατί κι αυτό το δουλεύω είναι συνολικό» λέει ο Βασίλης Μίχας.
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson
Ο 26χρονος βρέθηκε από τα γήπεδα στον χώρο της μόδας και από εκεί στην υποκριτική. Πρωταγωνιστεί στην Επιστροφή, τη νέα σειρά του ΑΝΤ1 και βρίσκει κοινά μεταξύ του γυρίσματος και του αθλητισμού. «Πρέπει να έχεις μια χαλαρότητα και μια ετοιμότητα μαζί. Αυτό που έχεις στο μυαλό σου δηλαδή, να το έχεις έτοιμο μέσα από την προπόνηση ούτως ώστε μέσα στο γήπεδο ή πάνω στη σκηνή να το κάνεις. Στην περίπτωση της υποκριτικής η προπόνηση είναι οι πρόβες», εξηγεί.
Τον αθλητισμό τον εγκατέλειψε, αλλά το κέντρο της Αθήνας όχι, παρόλο που πρόσφατα έπεσε θύμα επίθεσης ληστών. «Μου φάνηκε τόσο φυσικό να με ρωτήσουν που πας που απάντησα αμέσως πάω σπίτι μου στην Κυψέλη. Δεν παρεξενεύτηκα καθόλου. Όταν μου έβγαλε το μαχαίρι είπα ότι κάτι γίνεται εδώ. Ήταν περίεργη εμπειρία, να σε αγγίζουν και να μη θέλεις, ήταν σαν βιασμός», εξηγεί ο Βασίλης Μίχας που φωτογραφήθηκε σε αυτό το urban σκηνικό της Φωκίωνος Νέγρη στο οποίο μεγάλωσε. Ο επαγγελματισμός του είναι φανερός σε κάθε κλικ.
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ανταγωνισμός παρά μόνο με τον εαυτό μας. Εγώ κοιτάζω το πώς θα με ξεπεράσω και πώς θα γίνω καλύτερος, σημειώνει ο ηθοποιός.
Τον ρωτάω αν ο αθλητισμός του δίδαξε την πειθαρχία που απαιτούν μόντελινγκ και υποκριτική και ο ίδιος το σκέφτεται. «Η αλήθεια είναι ότι με τον αθλητισμό μπήκα σε διαδικασία και προγραμματισμού και συνέπειας και πειθαρχίας. Κυρίως έμαθα να εμφανίζομαι καθημερινά, δηλαδή ανεξάρτητα από το πώς ένιωθα να πηγαίνω στην προπόνηση ή τον αγώνα μου. Δεν επέτρεπα να καθορίσει το πώς νιώθω το αν θα πάω ή δεν θα πάω», εξηγεί. Η πειθαρχία είναι όντως προϋπόθεση για τους ηθοποιούς αλλά είναι αυτός ο χώρος που του αρέσει περισσότερο ή είναι η μόδα;
«Μπορούν να συνδυαστούν. Σαφώς και ο χώρος του μόντελινγκ είναι πιο περιορισμένος. Το πλαίσιο στο οποίο κινείται η υποκριτική είναι τεράστιο. Αυτό σου δίνει μια ελευθερία. Υπάρχει μεν ο φόβος ότι είναι ένας τεράστιος χώρος, με την έννοια ότι έχεις πάρα πολλά πράγματα να ανακαλύψεις και μια μεγαλύτερη διαδικασία να ακολουθήσεις αλλά αυτό είναι και το ωραίο. Να ψαχτείς, να το δεις, να εξερευνήσεις, να μάθεις. Στο μόντελινγκ δεν είναι το ίδιο. Μου έχει μάθει πάρα πολλά πράγματα, αλλά αυτό εσωτερικό σκάψιμο, η αναζήτηση στην υποκριτική δεν συγκρίνεται. Αν θες να γίνεις καλός ηθοποιός χρειάζεται να ψαχτείς, δεν μπορείς να τα κάνεις όλα επιφανειακά», σημειώνει.
Η μετάβαση για εκείνον από το μόντελινγκ στην υποκριτική έγινε καθαρά για σκοπούς προσωπικής εξέλιξης όπως μου λέει. Κατέφυγε σε σεμινάρια υποκριτικής για να εξελίξει τα εκφραστικά του μέσα και τον ίδιο του τον εαυτό.
Το ξεκίνησα για να “σπάσω”, να “ξεκλειδώσω”, γιατί η εικόνα του μοντέλου είναι λίγο πλαστική μερικές φορές
«Έβλεπα άλλωστε και μέσα από το μόντελινγκ ότι παιδιά τα οποία έχουν χαρακτήρα, που είναι ο εαυτός τους και είναι ειλικρινείς κερδίζουν πάντα περισσότερο. Στο εξωτερικό είναι ψιλοκρεμμάστρες πολλά μοντέλα, είναι αυτό το μοντελέ που λέμε, το στεγνό με τα κιλά και λίγο άφυλο και είναι λίγο κουραστικό αυτό. Το έκανα για εμένα λοιπόν, για προσωπική εξέλιξη, πίστευα ότι θα με βοηθούσε». Ο χώρος της μόδας, παρουσιάζεται τρομακτικός και δύσκολος και δεν μπορώ παρά να τον ρωτήσω αν στην πραγματικότητα είναι έτσι, όπως τον μαθαίνουμε μέσα από τα reality μόδας που φέτος κυριαρχούν στην τηλεόραση.
«Έχει πολλή απόρριψη γιατί βλέπεις εκατοντάδες πελάτες. Μπορεί να δεις 10 πελάτες σε μια μέρα και να ακούσεις 10 όχι. Και να νομίζεις ότι κάτι συμβαίνει με εσένα ενώ δεν ισχύει. Εννοείται ότι το πέρασα κι εγώ, κι εκεί αποφάσισα να το ψάξω πιο μέσα. Είναι πολύ ωραίο μάθημα αυτό που έχω πάρει. Το να ακούς τόσα όχι, και να καταλαβαίνεις ότι δεν έχει να κάνει με εσένα, με το ποιος είσαι και με την αξία σου απλά εκείνη τη στιγμή δεν τους κάνεις. Αν έχεις αμφιβολίες για τον εαυτό σου τις ενισχύει αυτό το όχι, κι εκεί μπαίνεις σε έναν κύκλο από τον οποίο δεν βγαίνεις ποτέ.
Σίγουρα, επειδή το έχω δει να συμβαίνει, αν δε σε θέλει ο πελάτης πάντα κάτι θα βρει να πει, είτε για το σώμα σου είτε για το πρόσωπό σου. Οπότε το αφήνεις στην άκρη αυτό, πας πάντα με τον καλύτερο εαυτό σου, ειλικρινής και αληθινός και πας παρακάτω» εξηγεί τονίζοντας πώς αυτό που βλέπει στην τηλεόραση είναι: «Πολύ extreme και είναι λογικό. Τους αρέσει να παίζουν και με ρόλους, ο καλός κριτής, ο κακός κριτής κλπ. Είναι τραβηγμένο, δεν γίνεται αυτό στο εξωτερικό, υπάρχει μια ευγένεια. Σαφώς και υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις αλλά εμένα δεν μου έχουν τύχει». Και η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα σκοτεινό κομμάτι της μόδας που ο ίδιος δεν έχει συναντήσει παρόλο που όπως παραδέχεται «υπάρχει έντονο φλερτ». «Η αλήθεια είναι ότι εμένα μου έχουν φερθεί με απίστευτο επαγγελματισμό, γιατί νομίζω ότι έχει να κάνει και με το τι εκπέμπεις» τονίζει.
«Μου αρέσει πάρα πολύ όταν μιλάω με κόσμο και κυρίως με κάποια κοπέλα να μου πει ότι όταν σου μιλάω ξεχνάω ότι είσαι ωραίος. Μου το έχουν πει και ήταν κάτι πάρα πολύ ωραίο αυτό γιατί αυτός είναι ο στόχος μου», λέει ο Βασίλης Μίχας.
Η Επιστροφή ήρθε στη ζωή του με έναν πολύ σύγχρονο τρόπο. Όπως εξηγεί ο ίδιος η προσέγγιση έγινε μέσω Facebook, όταν του ζήτησαν να τον δουν για τη σειρά. «Θυμάμαι ότι ήμουν από τα τελευταία παιδιά που είχαν δει, είχα αργήσει και λίγο. Πήγα απλά για να το τσεκάρω σαν κάστιγνκ, δεν είχα ξανακάνει κάστινγκ για οτιδήποτε αφορούσε την υποκριτική. Έκανα ένα βιογραφικό πολύ γρήγορα, χωρίς καν να βάλω φωτογραφία, τους το πήγα, με έβαλαν να διαβάσω κείμενο, είχα λίγο τρακ αλλά με κρατήσαν αρκετές ώρες. Από την πρώτη στιγμή μου είπαν ότι ήθελαν να συνεργαστούμε. Εγώ στην αρχή είπα όχι, για να το σκεφτώ, έκατσα το σκέφτηκα και είπα είναι μια καλή ευκαιρία να με τεστάρω» περιγράφει.
Μαζί με τη σειρά ήρθε και η αναγνωρισιμότητα, αλλά τα απαιτητικά ωράρια των γυρισμάτων δεν τον έχουν αφήσει να δει κάποια έντονη διαφορά στη ζωή του. Αναρωτιέμαι αν ζώντας τόσο διαφορετικά σε σχέση με άλλους 26χρονους έχει νιώσει ζήλεια ή ανταγωνισμό και του το λέω. «Ζήλια δεν έχω νιώσει. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ανταγωνισμός παρά μόνο με τον εαυτό μας. Εγώ κοιτάζω το πώς θα με ξεπεράσω και πώς θα γίνω καλύτερος. Δεν βλέπω τον λόγο να συγκρίνω τον εαυτό μου για κάποιον άλλο και δεν το βλέπω και να γίνεται γιατί δεν το έχω καν στο μυαλό μου για να μπω στη διαδικασία, να το ψάξω και να πω “Α, αυτός με ζηλεύει”. Θεωρώ ότι η εξέλιξη του καθενός και το πώς τα πηγαίνει είναι προσωπική υπόθεση για τον καθένα», έρχεται ξεκάθαρη η απάντησή του.
Στην σειρά έχει την ευκαιρία να παίζει στο πλευρό έμπειρων ηθοποιών όπως η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και ο Αντώνης Καρυστινός για τους οποίους εξομολογείται: «Είναι απίστευτοι άνθρωποι γιατί για έναν πρωτοεμφανιζόμενο είναι σημαντικό το ότι σου δίνουν τον χώρο να δοκιμάσεις πράγματα και με την ενέργειά τους δεν εισβάλλουν γιατί θα μπορούσαν να σε μπλοκάρουν. Είναι πολύ δεκτικοί, και όλα τα παιδιά εκεί και αυτό με έχει βοηθήσει πολύ. Σου δίνει μια σιγουριά και μια ασφάλεια, που και να μην υπήρχε πάλι θα δοκίμαζα πράγματα, αλλά θα μου ήταν πιο δύσκολο. Οπότε τους το αναγνωρίζω και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Θέλω να ευχαριστήσω τους σκηνοθέτες μου (Αλέξανδρος Πανταζούδης – Σπύρος Μιχαλόπουλος – Αντώνης Σωτηρόπουλος) γιατί ρίσκαραν μαζί μου».
Ο ίδιος ομολογεί ότι ψάχνει να βρει κοινά με το ρόλο του, αντιμετωπίζοντάς τον με ειλικρίνεια και εξερευνώντας πώς ο ίδιος θα έλεγε τα λόγια του «Μάνου». «Ψάχνω μέσα μου και προσπαθώ να ανακαλύψω ομοιότητες για να πω τα πράγματα. Κάτι που έχουμε κοινό είναι ότι δεν είμαι και τόσο καλό παιδί. Επίσης δεν μου αρέσει αυτός ο τίτλος γιατί κι αυτός σε περιορίζει, τα καλά παιδιά συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Εγώ αυτό κοιτάζω να αποφύγω μέσα από την υποκριτική. Να βρω περισσότερα σε εμένα, να με επανεφευρίσκω, να με ψάχνω και αλλιώς. Είμαι και έτσι, όχι μόνο καλό παιδί», σημειώνει και εγώ τον ρωτώ αν νιώθει ποτέ ότι πρέπει να αποδείξει ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα όμορφο πρόσωπο.
Είναι πολύ νωρίς για να το απαντήσω αυτό. Από μικρός κρινόμουν για τις επιδόσεις μου και όχι για την ομορφιά μου στον αθλητισμό
«Προφανώς η ομορφιά και η εμφάνιση είναι ένα ατού και χωρίς την ομορφιά δεν θα έπαιρνα το ρόλο, αλλά από εκεί και πέρα έχω μάθει να μη το βλέπω στο πρώτο επίπεδο αυτό», εξηγεί ο χαμηλών τόνων ηθοποιός και είμαι βέβαιη ότι δεν φοβήθηκε ποτέ μήπως καβαλήσει το καλάμι με αυτό το αθλητικό background του. «Όχι δεν το φοβήθηκα. Μπορεί να ακουγόταν κάτι τέτοιο από ανθρώπους που δεν με ήξεραν, αλλά έχω ένα πολύ ωραίο περιβάλλον γύρω μου και ανθρώπους που με γειώνουν. Όλα όσα αντιμετωπίζω τα αντιμετωπίζω ως αθλητής. Ακόμα και την επιτυχία και την αποτυχία προσπαθώ να τις αντιμετωπίσω με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή δεν έγινε και κάτι είτε την κλείσεις είτε δεν τη κλείσεις τη σειρά. Η σταθερότητα και η πειθαρχία είναι αυτή που θα σε κρατήσει. Να καβαλήσω το καλάμι και να την δω; Όχι. Γιατί ακόμα και στο μόντελινγκ, τα αντιμετώπιζα όλα με επαγγελματισμό», σημειώνει.
Το δίχτυ προστασίας του είναι η οικογένειά του όχι μόνο η φυσική αλλά κι αυτή που επέλεξε να έχει, οι φίλοι του, οι οποίοι ήταν δίπλα του από τα χρόνια της μόδας. «Το μόντελινγκ είναι ένας χώρος για τον οποίο αν δεν έχεις προετοιμαστεί αρκετά και μπεις κατευθείαν στα βαθιά όπως εγώ -πήγα απευθείας στο Μιλάνο και στον ανταγωνισμό, στην αρένα- δύσκολος. Όταν δεν έχεις ένα background να σε στηρίζει, γιατί ναι μεν οι γονείς μου έκαναν και κάνουν ο,τι καλύτερο μπορούν, αλλά δεν έχουν σχέση με τον χώρο αυτό. Οπότε έχτισα αυτό το δίχτυ προστασίας μόνος μου, τουβλάκι τουβλάκι, μέσα από την απόρριψη και μέσα από την τριβή. Οι φίλοι μου με βοήθησαν πάρα πολύ με την παρουσία τους. Ήταν εκεί χωρίς να μου πούνε τίποτα κι ήταν αυτό που χρειαζόμουν. Μου είχαν εμπιστοσύνη» τονίζει.
Και ο έρωτας; Πού είναι ο έρωτας σε όλα αυτά; Τι ρόλο παίζει στην ζωή του; Ο Βασίλης Μίχας τον βλέπει σαν μια τεράστια ώθηση. «Ο έρωτας σε μπουστάρει πολύ. Είναι ωραίο να υπάρχει,. Χωρίς αυτόν είναι λίγο ξενέρωτο πράγμα. Δεν υπάρχει πάρα πολύ στη ζωή μου διαστήματα με τόση δουλειά και με τα ταξίδια τα πολλά δεν υπήρχε, αλλά έχω γνωρίσει πολύ ωραίους ανθρώπους και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα» εξηγεί και τον ρωτάω αν είναι μόνος. «Αυτή την περίοδο θέλω να πω ότι είμαι καλά, που το λένε όλοι (Γέλια). Είμαι μόνος μου, αλλά είμαι μια χαρά», λέει λακωνικά.
Τον ρωτάω αν το φλερτ στα social media, στο φαινόμενο αυτό της σύγχρονης εποχής έχει αυξηθεί κατακόρυφα και δεν το αρνείται, σημειώνοντας πώς μερικές φορές δεν προλαβαίνει να απαντά σε όλα τα μηνύματα που του στέλνουν είτε αφορούν φλερτ είτε όχι. «Ο κόσμος είναι πλέον ελεύθερος να γράφει και να λέει ότι θέλει. Το να μου πει κάποιος κάτι περίεργο δεν θα το πάρω προσωπικά γιατί νομίζω περισσότερο δηλώνει κάτι γι’ αυτόν. Μου έχουν στείλει διάφορα μηνύματα, όχι κάτι ακραίο. Κάποιοι είναι και πιο επίμονοι, προσπαθώ με ευγένεια να απαντήσω για να τους δώσω να καταλάβουν ότι δεν είναι ωραίο αυτό και να σταματήσουν, κι αν δεν σταματήσουν πάω παρακάτω».
Αναρωτιέμαι αν ο ίδιος καταλαβαίνει ότι είναι όμορφος. Στα μάτια των τηλεθεατών σίγουρα είναι, αλλά στα δικά του μάτια εγγράφεται αυτή η γοητεία; «Καταλαβαίνω ότι έχω πέραση. Δεν ξέρω τώρα, το ωραίο είναι και υποκειμενικό. Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ όταν μιλάω με κόσμο και κυρίως με κάποια κοπέλα να μου πει ότι όταν σου μιλάω ξεχνάω ότι είσαι ωραίος. Μου το έχουν πει και ήταν κάτι πάρα πολύ ωραίο αυτό γιατί αυτός είναι ο στόχος μου. Δεν θέλω να μένει ο κόσμος εκεί και δεν πρέπει γενικά να μένουμε εκεί. Ωραία είναι η πρώτη εντύπωση αλλά έχουμε και κάτι παραπάνω να προσφέρουμε πιστεύω», εξηγεί και του ζητάω να μου πει τι κάνει για να φροντίσει τον εαυτό του. «Τώρα έχω ξεκινήσει και γυμνάζομαι πιο εντατικά, γιατί στην αρχή με τα γυρίσματα ήταν δύσκολο. Προσπαθώ 4 – 5 φορές την εβδομάδα να γυμνάζομαι γιατί είναι ο διαλογισμός μου αυτό, ηρεμώ. Κυρίως με την πυγμαχία, που με αποφορτίζει, αδειάζω και νιώθω το σώμα μου ξανά. Προσπαθώ επίσης να μην τρώω σαβούρα γιατί βλέπω και το φαγητό σαν καύσιμο. Αν βάλεις καλύτερη βενζίνη τσουλάει και καλύτερα το αμάξι. Αν ξεφύγω θα προσπαθήσω να είναι μόνο μία με δύο φορές την εβδομάδα» εξηγεί.
Δεν μπορώ να τον σκεφτώ να ξεφεύγει με όλα όσα είπαμε. Η εικόνα του αθλητή είναι όντως έκδηλη σε κάθε του έκφραση. Σχεδόν μαντεύω ότι η απάντηση του στην τελευταία μου ερώτηση θα είναι ο αθλητισμός, και έτσι βέβαιη τον ρωτάω: «Που επιστρέφεις πάντα;» Η απάντηση του με εκπλήσσει τελικά. «Επιστρέφω πάντα στον εαυτό μου, αυτό μου έρχεται πρώτο στο μυαλό. Να επιστρέφω στο κέντρο μου και σε αυτά που θέλω. Αν ξεφεύγω, να θυμάμαι πάντα ποιος είμαι, τι έχω περάσει και τι θέλω και να επιστρέφω σε εμένα».
Ο Βασίλης Μίχας πρωταγωνιστεί στην σειρά «Η Επιστροφή» που παίζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 20:45 στον ΑΝΤ1.