VASSIŁINA, τελικά ατυχήσαμε; Γνωρίσαμε τη νεαρή μουσικό που δημιουργεί την πιο ιδιαίτερη avant pop

Η VASSIŁINA μεγάλωσε στις Σέρρες. Σπούδασε Ψυχολογία στο Α.Π.Θ. αλλά όπως μου εξήγησε δεν ήταν κάτι που ήθελε να ακολουθήσει. Η μουσική ήταν το μεγάλο της όνειρο. Από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε να τραγουδάει και να γράφει. Στη Θεσσαλονίκη συμμετείχε σε διάφορες μικρές μπάντες της πόλης ενώ παράλληλα έκανε μουσική θεωρία και τζαζ. Και μετά ήρθαν οι σπουδές πάνω στη μουσική. Το 2014 φοίτησε στο Music Summer School στο Berklee Music College στη Βοστώνη ενώ το 2016 συνέχισε τις σπουδές της στο Λονδίνο πάνω στη μουσική παραγωγή και το perfomance. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της πάνω στο Popular Music Studies στο Goldsmiths University of London.

Το Fragments

Η πανδημία λειτούργησε δημιουργικά για εκείνη. Το Fragments γράφτηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown στο Λονδίνο. Η βασική θεματική των 11 τραγουδιών είναι το ανθρώπινο σώμα και οι τρόποι με τους οποίους τα όριά του μπορούν να παραβιαστούν, οδηγώντας τελικά σε μία σε αποσύνδεση. Η αφήγηση στο Fragments είναι κυκλική. Η σωματοποίηση του κενού (My Heart is Empty), οι ψυχοσωματικές επιπτώσεις της καραντίνας (Bad Omen), η αντικειμενοποίηση του σώματος από τρίτους (Sexyless), η αναζήτηση του εαυτού (Floating Bones) και οι εμπειρίες του σώματος (Ατυχήσαμε) είναι μερικά από τα θραύσματα που συνθέτουν το σύνολο του Fragments.

VASSIŁINA, πότε κατάλαβες ότι η μουσική έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σου;

Πάντα ήθελα να γίνω μουσικός. Από πολύ πολύ μικρή. Ήμουν έξι χρονών όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι. Έμαθα πιάνο και σιγά σιγά ξεκίνησα να γράφω. Στα 18 πλέον ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά.

Έχεις ένα πολύ ιδιαίτερο ήχο. Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές σου;

Γενικά επηρεάστηκα πολύ από την synth-pop και την post punk. Όταν όμως μετακόμισα στο Λονδίνο ανακάλυψα την ηλεκτρονική μουσική και άρχισα να εκτιμώ και την pop. Στην Ελλάδα θεωρώ είναι κάπως παρεξηγημένη σαν είδος. Δηλαδή ακούς pop και σκέφτεσαι κατευθείαν Britney Spears. Ούτε αυτό βέβαια είναι κακό (γέλια). Απλώς στην Ελλάδα έχουμε μάθει να παίρνουμε μονάχα την mainstream pop ενώ στο εξωτερικό δίνεται βάση και σε άλλα παρακλάδια της. Τα πάντα είναι pop και νομίζω αυτό ήταν που εκτίμησα στο Λονδίνο. Κάπως έτσι ξεκίνησα να χτίζω τον ήχο μου και να δηλώνω avant-pop. Η FKA Twigs για παράδειγμα που μπλέκει στοιχεία rnb, pop και ηλεκτρονικής, ήταν μία από τις καλλιτέχνιδες που διαμόρφωσαν τον ήχο μου.

Τι σε εμπνέει για να γράψεις μουσική;

Εμπνέομαι παρά πολύ από την προσωπική μου ζωή. Με εμπνέει ο έρωτας και το δράμα. Κυρίως όμως γράφω για το σώμα και τα συναίσθηματά μου. Ήδη από το πρώτο μου EP το “In-Sōma” μιλούσα πάρα πολύ για το πώς αισθάνεσαι τον ήχο πάνω σου. Και αυτή είναι και μια διαδικασία που ακολουθώ όταν γράφω. Θέλω να δω αρχικά πως η μουσική ηχεί πάνω στο σώμα μου. Το υπόλοιπο έρχεται.

Πες μου τρεις αγαπημένους σου καλλιτέχνες.

Sevdaliza, FKA twigs και Bjork.

Τι ξεχωρίζεις στο Λονδίνο και τι στην Αθήνα;

Την Αθήνα δυστυχώς δεν την έχω ζήσει καθόλου γιατί μετακόμισα τώρα. Θα πω όμως τον ήλιο. Μόνο με αυτό έχει μια άλλη ανεμελιά η Αθήνα. Ακόμη και με lockdown είναι πανέμορφη. Όσο για το Λονδίνο θα πω σίγουρα τη μουσική σκηνή αλλά και την τρέλα του. Όλο αυτό το underground που εκπέμπει.

Γιατί “Fragments”;

Το Fragments είναι μία διαδικασία των δύο τελευταίων χρόνων η οποία προέκυψε από την αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας. Ήταν ένα performance που το παρουσιάσαμε στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου αλλά και στο Albany Theatre στο Λονδίνο. Στην ουσία μιλάει για την κατακερματισμένη αντίληψη του εαυτού. Αυτή είναι και η βασική ιδέα του δίσκου.

Πες μου λίγα λόγια για το Bad Omen, το πρώτο single του προσωπικού σου δίσκου.

Το Bad Omen γράφτηκε στην πρώτη καραντίνα όσο βρισκόμουν στο Λονδίνο. Δεν περνούσα και την καλύτερη φάση της ζωής μου. Ήμουν μόνη σε ένα σπίτι με μεγάλο κήπο με αλεπούδες, κοράκια και πολλές γάτες (ευτυχώς). Άρχισα να έχω αρκετά ψυχοσωματικά και ένα από αυτά ήταν ότι έβλεπα πολλά περίεργα και έντονα όνειρα. Και έτσι μια μέρα ονειρεύτηκα το Bad Omen. Ένα κομμάτι που μιλάει για τις τοξικές σχέσεις αλλά δεν είναι ερωτικό. Μιλάει περισσότερο για την ημικρανία μου (γέλια). Το όνειρό μου ήταν ακριβώς το videoclip και ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Πανόπουλος το αποτύπωσε εξαιρετικά. Όπως και τα κορίτσια, η Βάσω Κακοσίμου και η Ματίνα Μέγκλα που το παρουσίασαν όπως το ονειρεύτηκα (όσο κλισέ και αν είναι).

Άρχισα να έχω αρκετά ψυχοσωματικά και ένα από αυτά ήταν ότι έβλεπα πολλά περίεργα και έντονα όνειρα. Και έτσι μια μέρα ονειρεύτηκα το Bad Omen.

 

Τι συναισθήματα θέλεις να βγάζεις σε κάποιον που ακούει τη μουσική σου;

Σίγουρα θα ήθελα να συνδεθεί με όποιον τρόπο μπορεί. Αν μπορεί να το νιώσει σωματικά τόσο με τον ήχο όσο και με τους στίχους θα ήταν το απόλυτο.

Ένα live που ξεχωρίζεις μέχρι στιγμής.

Ξεχωρίζω πολλά για διαφορετικούς λόγους. Θα πως όμως εκείνο στην Αγγλικανική Εκκλησία καθώς ήταν και το πρώτο μου live στην Ελλάδα που κάναμε με την μπάντα μου, τους Tom Wright και Luke Mannell. Ήταν ένας μαγικός χώρος και μία πολύ συγκινητική στιγμή.

Και ένα live που ονειρεύεσαι να κάνεις μόλις τελειώσει η πανδημία.

Ονειρεύομαι να κάνω ένα live στο Barbican Theatre στο Λονδίνο. Θέλω πολύ να παρουσιάσω τη μουσική μου σε θεατρικούς χώρους επομένως θα πω το Barbican. Ή στο Ηρώδειο, αν και κάπως δύσκολο (γέλια).

Αγγλόφωνος ή ελληνόφωνος στίχος;

Αγγλόφωνος αλλά δεν είμαι και απόλυτη σε αυτό. Είναι θέμα έμπνευσης και καμιά φορά δεν αρκεί μια γλώσσα για να εκφράσεις όλα σου τα συναισθήματα. Για παράδειγμα, το καινούργιο single με τίτλο «Ατυχήσαμε» που θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαΐου είναι ελληνόφωνο.

Ποια είναι η σχέση σου με τη μόδα; 

Παρακολουθώ τη μόδα όσο μπορώ. Γενικά όμως πιστεύω πως κάθε καλλιτέχνης και κάθε άνθρωπος έχει ένα δικό του προσωπικό στιλ. Λατρεύω τους πειραματισμούς και τα πιο θεατρικά ρούχα όμως θέλω να νιώθω άνετα πάνω στη σκηνή. Θέλω να μπορώ να χορεύω γι’ αυτό το μόνο παπούτσι που φοράω είναι οι Dr. Martens μου – κάτι που εκνευρίζει πολύ όσους με ντύνουν. Μακάρι να μπορούσα να χορεύω με δωδεκάποντα αλλά προέχει η ασφάλεια των γύρω μου (γέλια).

Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου;

Νομίζω ότι το στιλ μου έχει επηρεαστεί αρκετά από το Λονδίνο. Είναι street αλλά έχει και μία feminine πλευρά.

Παρακολουθώ τη μόδα όσο μπορώ. Γενικά όμως πιστεύω πως κάθε καλλιτέχνης και κάθε άνθρωπος έχει ένα δικό του προσωπικό στιλ.

Τι είναι αυτό που σου έχει στερήσει η πανδημία;

Τα live και την επαφή με τον κόσμο. Αυτό ισχύει για κάθε καλλιτέχνη. Τους φίλους μου επίσης και το να περάσεις ανέμελα.

Και το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μόλις τελειώσει η πανδημία.

Η πρώτη σκέψη είναι να αγκαλιάσω όλους μου τους φίλους. Μη σου πω όλο τον κόσμο! Θέλω να σηκωθώ και να αγκαλιάζω αγνώστους. Μου αρέσουν άπειρα οι αγκαλιές και ιδανικά θα ήθελα να τους αγκαλιάσω πάνω στη σκηνή. Να κάνω ένα live και να αγκαλιάσω το κοινό.

Τι είναι αυτό που θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που ξεκινάει τώρα να ασχολείται με τη μουσική αλλά διστάζει;

Να το κάνει δίχως δεύτερη σκέψη. Να το τολμήσει. Στην αρχή κι εγώ δυσκολεύτηκα πολύ, πήρα πολλά ρίσκα και δοκίμασα. Πέρασα από πάρα πολλά είδη μουσικής μέχρι να βρω τον δικό μου ήχο.

Τελικά, ατυχήσαμε;

Ε! Ατυχήσαμε (γέλια). Απαισιόδοξο αλλά εντάξει ατυχήσαμε. Τι να πούμε; Αλλάζουν τα πράγματα. Ας δούμε την θετική πλευρά των πραγμάτων και όλα θα πάνε καλά.

Το Fragments θα κυκλοφορήσει στις 28 Μαΐου από την Inner Ear. 

vassilina.com, Instagram, Facebook