Κορονοϊός: Μια απειλή για τη δημόσια υγεία, αλλά και το περιβάλλον

Πλέον, είναι γεγονός πως τα ποσοστά πλαστικών μιας χρήσης έχουν εκτοξευθεί, στην προσπάθεια συρρίκνωσης της διασποράς του κορονοϊού. Μπορεί λοιπόν, οι προστατευτικές μάσκες και τα πλαστικά γάντια μιας χρήσης να συμβάλλουν στον μερικό έλεγχο της μόλυνσης, όμως παράλληλα «συμβάλλουν» στη ραγδαία μόλυνση των ωκεανών και των παραθαλάσσιων περιοχών. Οι επιπτώσεις είναι σημαντικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πόλη Γιουχάν, όπου αρχικά ξέσπασε ο κορονοϊός. Συγκεκριμένα, η ημερήσια παραγωγή και κατανάλωση πλαστικού για υγειονομικό εξοπλισμό ήταν περίπου 50 τόνοι, ποσό που εκτοξεύτηκε στους 250 τόνους την ημέρα (οι νοσοκομειακές στολές από πλαστικό είναι μια σημαντική παράμετρος), από την στιγμή που ο κορονοϊός χαρακτηρίστηκε ως πανδημία, τον περασμένο Μάρτιο. Ποσότητα αστρονομική, πέντε φορές μεγαλύτερη απ'ότι σε διάστημα τριών μηνών. Την Γουχάν ακολούθησαν και άλλες χώρες, με τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης να διαφημίζονται θετικά και σωτήρια, για υγειονομικούς λόγους. Ως «μέτρο προστασίας» κατά του ιού, λοιπόν, τα πλαστικά αντικατέστησαν τα επαναχρησιμοποιούμενα, που θεωρήθηκαν επικίνδυνα για την διασπορά του ιού. Κάτι που φυσικά στην συνέχεια διαψεύστηκε. Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας της έκρυθμης πλέον κατάστασης είναι τα delivery και τα πακέτα μιας χρήσης, που αυξήθηκαν σημαντικά. Ειδικότερα δε, κατά την διάρκεια της καραντίνας. Φυσικά, αυτός ο υπέρμετρος όγκος πλαστικών απειλεί με τον χειρότερο τρόπο την θαλάσσια ζωή και υδάτινα οικολογικά συστήματα, δημιουργώντας τα χειρότερα σενάρια. Αρκεί να αναφέρουμε πως οι μάσκες μιας χρήσης κάνουν 450 χρόνια να διασπαστούν. Μονό αυτό αρκεί, για να υπολογίσουμε το μέγεθος της καταστροφής που έχει ήδη αρχίσει. Ο κορονοϊός αποτελεί ένα υγειονομικό ζήτημα που αργά ή γρήγορα θα επιλυθεί. Ωστόσο, τα κατάλοιπα που θα αφήσει στο περιβάλλον, ίσως είναι μη αναστρέψιμα.

• 17 ΣΕΠ 2020