Έβαλα στο πρόγραμμα μου το τσάι του βουνού για 3 μέρες και να τι συνέβη!

Αφού παρέλαβα λοιπόν τις σακούλες με τα έξι λίτρα τσαγιού ΌΛΥΜΠΟΣ, έπρεπε να κάνω ένα πρόγραμμα για το πότε θα το πίνω. Οι μικρές συσκευασίες των 250ml ήταν πολύ βολικές για την τσάντα, ενώ άφησα και τρία μπουκάλια λίτρου στο γραφείο. Έπρεπε να πίνω οκτώ ποτήρια την ημέρα – ναι εννοείται πως το αντικατέστησα με την όποια (λιγοστή) ποοσότητα νερού έπινα στο 24ωρό μου.

Στην αρχή κοίταξα με δισταγμό τα μπουκάλια. Το ένα είναι με λεμόνι και ο άλλο με αρώνια (*googlάρει: το νέο super food, λέγεται αλλιώς και “το βατόμουρο της νιότης” – ο ματαιόδοξος εαυτός χαμογελάει πλατιά*). Τα βάζω στο ψυγείο για εκείνες τις δύσκολες στιγμές που θες κάτι σε εξωπραγματικά χαμηλή θερμοκρασία προκειμένου να ξεπεράσεις το σημείο βρασμού που βιώνει το κορμί σου στο λιοπύρι των 30+ βαθμών Κελσίου.

Διάλειμμα για πληροφορίες σχετικά με το τσάι του βουνού ΟΛΥΜΠΟΣ: παράγεται αποκλειστικά από ελληνικό τσάι του βουνού με την ελληνική αυθεντική συνταγή. Συλλέγεται προσεκτικά με το χέρι, αποξηραίνεται φυσικά για 7 ημέρες και το σημαντικότερο, βράζεται παραδοσιακά και ήπια, ελευθερώνοντας τα αρώματα και τα βιοδραστικά συστατικά του ίδιου του φυτού με φυσικό τρόπο, χωρίς καμία περαιτέρω επεξεργασία. Δεν περιέχει συντηρητικά, χρωστικές, ρυθμιστές οξύτητας και μέσα οξίνισης.

Ώπα μισό λεπτό, να μείνουμε στο “ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ”. Εφόσον μιλάμε για κάποια που κάνει όλη της τη ζωή δίαιτα, οι επιπλέον θερμίδες περιττεύουν. Το τσάι αυτό που θα πιω έχει στέβια, οπότε δε θα ‘χω και τύψεις μην τυχόν πάει κάτι στραβά με τη σιλουέτα που χτίζω τόσα χρόνια.

Έχοντας καταναλώσει λοιπόν περίπου τρία λίτρα τσάι του βουνού ΟΛΥΜΠΟΣ με λεμόνι (και όχι μόνο στο μπαλκόνι), και τρία με αρώνια, έχω να δηλώσω τα εξής: να προτιμήσεις την αρώνια, αν σου αρέσουν οι πιο γλυκές γεύσεις, θυμίζει αρκετά χαμομήλι. Σου αφήνει μια τέλεια πιο φρουτένια επίγευση απ’ ότι το λεμόνι. Αν είσαι των πιο κλασικών ροφημάτων, το λεμόνι θα σου θυμίσει αρκετά το κλασικό τσάι του βουνού που έχει πάντα εύκαιρο η γιαγιά σου στο ντουλάπι της. Εγώ το έπινα λοιπόν το πρωί για τόνωση της μνήμης, στη δουλειά μόλις ένιωθα να εξαντλούμαι, για να έχω περισσότερη ενέργεια και το βράδυ που γυρνούσα σπίτι για να χαλαρώσω και να πέσω πιο ήρεμη για ύπνο.

Η καθημερινότητά μου δηλαδή ήταν κάπως έτσι: Το πρωί ένα εσπρεσάκι και μετά ένα ποτήρι τσάι. Στο δρόμο για το γραφείο, έπινα άλλο ένα μπουκαλάκι τσάι. Φτάνοντας έπαιρνα από το ψυγείο το λίτρο το τοποθετούσα μπροστά μου και δούλευα με άλλη διάθεση.

Μετά το φαγητό, έβγαινα στο μπαλκόνι να πάρω τον αέρα μου έπινα το υπόλοιπο λίτρο. Στη συνέχεια έπινα ένα μικρό μπουκαλάκι στο δρόμο του γυρισμού και άλλο ένα ποτήρι πριν κοιμηθώ. Σύνολο δύο λίτρα τσάι του βουνού την ημέρα και μάλιστα ποια εγώ, που αν δεν έχω στο ποτήρι μου σκέτο καφέ, κρασί ή κάτι ροζ, ΔΕΝ ΤΟ ΑΓΓΙΖΩ.

Στις τρεις μέρες λοιπόν και μετά από δυο λίτρα τσάι του βουνού ΌΛΥΜΠΟΣ ημερησίως, πέρα απ’ το ότι έτρωγα πολύ λιγότερο, ξυπνούσα και εξαιρετικά πιο ανάλαφρη. Η μέρα μου ξεκινούσε με διάθεση στο level 8 χωρίς να κάνω τίποτα, πώς αλλιώς να στο πω; Ένιωθα ότι κάνω κάτι ΠΑΡΑΠΟΛΥΥΓΙΕΙΝΟ για τον εαυτό μου, χωρίς να χρειαστεί να γυμναστώ ή κάτι παρόμοιο. Έφευγαν οι τοξίνες, ξεφούσκωσα, το δέρμα μου έλαμψε καθότι ενυδατώθηκε τρομερά, και το πιο απλό ήταν ότι μόλις ένιωθα ότι λιώνω από τη ζέστη, πεταγόμουν μέχρι το ψυγείο, έβαζα και μερικά παγάκια στο ποτήρι κι απολάμβανα ένα νόστιμο, δροσιστικό ρόφημα. Αυτό θα πει ζωή.