Εποχή γάμων: Οδηγός επιβίωσης

Φυσικά και είναι ”η φάση που παντρεύονται όλοι”, από την τέταρτη ξαδέρφη σου μέχρι τον συνάδελφο με τον οποίο έχετε μιλήσει συνολικά τρεις φορές στα 7 χρόνια που δουλεύετε μαζί. Η περίοδος αυτή καθίσταται γνησίως μισητή, ειδικά όταν εσύ δεν έχεις παντρευτεί ή, κυριότερα, δε θέλεις να παντρευτείς (άμεσα ή γενικότερα), παρά ταύτα οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι στο μυστήριο και το γλέντι επιμένουν να σου εύχονται ”και στα δικά σου” ή, ακόμα χειρότερα, να σε ρωτάνε επίμονα κι αδιάκριτα ”εσύ πότε με το καλό”;

Σε περίπτωση που δεν είσαι ”γυναίκα του γλεντιού” και βαριέσαι την ύπαρξή σου, σε συνδυασμό με τα κοσμικά, την αδιακρισία και το εξαναγκασμένο κέφι, πριν πατήσεις το προαύλιο της εκκλησίας ή του δημαρχείου, συμβουλέψου τον παρακάτω οδηγό επιβίωσης. Αν έχεις αλλάξει πίστα και έχεις περάσει στο ”όλοι βαφτίζουν”, πάνω κάτω ισχύουν τα ίδια.

Εμφάνιση και κυκλοφορία στον χώρο

Φόρεσε κάτι άνετο. Δηλαδή ό,τι θέλεις φόρεσε, σκέψου όμως να κάθεσαι βαριεστημένη 5 ώρες στην ίδια καρέκλα και να σε στενεύει από το πέδιλο μέχρι το σουτιέν.

Tip για να αποφύγεις την αναγνώριση από εκνευριστικούς συγγενείς που έχουν να σε δουν απ’ όταν πήρε τελευταία φορά πρωτάθλημα η ΑΕΚ: πες στην κομμώτρια να κάνει στο κεφάλι σου ό,τι τη φωτίσει ο Θεός για να μην αναγνωρίζεσαι – χωρίς να γίνεις σούργελο, ει δυνατόν – και μην αποχωριστείς τα γυαλιά ηλίου μέχρι να πάει 9 το βράδυ. Εξάλλου, πλέον νυχτώνει αργά. Τι, όχι;

Χαιρετούρες

Το μυστήριο τελέσθηκε και ήρθε η ώρα του πρώτου αργού βασανιστηρίου, δηλαδή του στησίματος στην ουρά για να ευχηθείς δια ζώσης “βίον ανθόσπαρτον” και ό,τι άλλο λένε σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Τα τελευταία χρόνια, πολλά ζευγάρια αποφασίζουν να μην υποβάλουν τους καλεσμένους τους σ’ αυτό το μαρτύριο και να χαιρετούν στα τραπέζια. Αν, όμως, σου τύχει τέτοιο κακό, κάτσε στο παγκάκι που έχεις μπανίσει από την ώρα άφιξής σου και πήγαινε να ευχηθείς με τους τελευταίους. Από τη συμπεθέρα ως το παρανυφάκι θα τα ‘χουν όλοι παιγμένα κι έτσι δε θα έχουν όρεξη για πολλά λόγια που μπορεί να σ’ εκνευρίσουν (τύπου “αργούν, Μαράκι μου, τα δικά σου;”) ή να κάνουν την κουβεντούλα της χαιρετούρας άβολη.

Τραπέζι

Αν οι θέσεις είναι συγκεκριμένες και δε σου αρέσει καθόλου η σύνθεση της παρέας (π.χ. είναι μαζί σου η πιο εκνευριστική ξαδέρφη σου), κάνε νωρίς τα κουμάντα σου, εξερεύνησε τα γύρω τραπέζια και αντάλλαξε τη θέση σου με κάποιον άλλο. Μη ντραπείς, βρες μια δικαιολογία τύπου “κύριε Κώστα μου, με χτυπάει το αιρκοντίσιον και δεν έχω φέρει εσάρπα, αλλάζουμε θέσεις;”. Όλο και κάποιος πρόθυμος θα βρεθεί.

Από το σημείο αυτό και πέρα, οι καλύτεροί σου φίλοι είναι δυο: το φαγητό και το ποτό. Και το κινητό σου, βέβαια, αλλά κράτα τη μπαταρία του γι’ αργότερα. Προς το παρόν ξεκίνα να ‘κουτσοπίνεις’ (sic) μέχρι ν’ ανοίξει ο μπουφές ή να σερβιριστεί το φαγητό. Μην πιεις, βέβαια, όλο το Βόσπορο, είναι νωρίς ακόμα. Στο τσούγκρισμα πάνω, αν δεν ξέρεις καλά ή καθόλου τους ομοτράπεζους, κάνε την καρδιά σου πέτρα (το ξέρω ότι θέλεις να φύγεις τρέχοντας) και προσπάθησε να πιάσεις μια κουβέντα με κάποιον/α. Πού ξέρεις, μπορεί να είναι ακόμα άλλος ένας σαν εσένα στο τραπέζι σου και να περάσετε μαζί αυτό το κακό που σας βρήκε.

Σε περίπτωση που ο γάμος στον οποίο έχεις πάει είναι συγγενικού προσώπου κι αρχίσουν να σου την “πέφτουν” οι συγγενείς για το πότε θα παντρευτείς, ακολουθεί μίνι – κατάλογος δικαιολογιών, οι οποίες εκλαμβάνονται ως χαβαλές/ σχετικά ευγενής τρόπος να πεις στον άλλο να κοιτάει τη δουλειά του.

”Πότε, λοιπόν, θα φάμε κουφέτα κι από σένα;”

-Όταν θα ξαναπάρει ο Παναθηναϊκός το double. Δυστυχώς, βλέπω να αργεί. 

-Όταν παντρέψω τη μικρή μου αδερφή. Δυο δουλειές κάνω για να ετοιμάσω την προίκα της. Ναι, μας ζητάει και προίκα το κάθαρμα, αλλά τι να κάνω, την έχει εκθέσει τώρα, τι θα πει ο κόσμος.

-Όταν τελειώσω το μεταπτυχιακό/ διδακτορικό. Δεν κάνεις τίποτα από τα δύο, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

-Όταν βγούμε από την κρίση. Εκεί θα ακολουθήσει πολιτική συζήτηση, οπότε όλα τα υπόλοιπα δε θα έχουν σημασία.

Γλέντι

Εδώ έρχονται τα δύσκολα. Σε θέλω ψύχραιμη. Σε περίπτωση που δεν την παλεύεις καθόλου, έχεις αρχίσει ήδη από την ώρα του φαγητού να προετοιμάζεις το έδαφος σχετικά με το ότι “σε έκοψαν οι γόβες οι ρημάδες” και τώρα δε μπορείς να κουνηθείς. Αν έχεις βρει παρέα για να καθίσεις σαν άνθρωπος να μιλήσεις, έχει καλώς, πες πως τελείωσε το μαρτύριο.

Αν δεν έχεις βρει και είναι κρίσιμο το να σηκωθείς να χορέψεις έστω έναν καλαματιανό (διότι τι θα πει μετά για σένα το χωριό), κάν’ το σαν κομάντο: γρήγορα, διακριτικά, αθόρυβα. Κατέβα από την πίστα μόλις τελειώσει ο χορός, κάνοντας αέρα με τα χέρια σου μουρμουρίζοντας “α πα πα, ζέστη, έσκασα”.

Extra tip: αμέσως μετά την πιο πάνω εμφάνισή σου στην πίστα ή την ώρα που όλοι σέρνουν τους πάντες να χορέψουν, πήγαινε τουαλέτα με το κινητό. Κάτσε ένα τεταρτάκι, παίξε κανένα παιχνίδι, μπες λίγο στο twitter, στείλε κανένα μήνυμα, μοιράσουν τον πόνο σου.

Όταν βγεις λογικά θα σε έχουν ξεχάσει και θα μπορείς είτε να εξαντλήσεις τη μπαταρία κάνοντας ό,τι θέλεις, είτε να μιλήσεις με την παρέα που – ειλικρινά ελπίζω ότι – θα έχεις βρει μέχρι τότε.

Μην ξεχνάς δυο πράγματα:

Πρώτον ότι οι άνθρωποι που θα σου σπάσουν τα νεύρα με αδιάκριτες ερωτήσεις μάλλον μεγάλωσαν σε άλλες εποχές, οπότε δε φταίνε αποκλειστικά για την εμμονή “ο γάμος σου είναι η βασική ευτυχία σου”.

Δεύτερον, ότι υπάρχει σοβαρότατη περίπτωση να χαλαρώσεις εντελώς, να ξεχαστείς, να περάσεις καλά και να μη θες να φύγεις.

Εντάξει, υπερβάλλω, και πάλι όμως, δεν είναι απίθανο.

Κι αν όλα πάνε στραβά, σκέψου ότι κάθε λεπτό που περνάει σε φέρνει όλο και πιο κοντά στο κρεβάτι σου και την ησυχία σου.

Κράτα γερά, είμαστε μαζί σου!