Gen Z και millennials προτιμούν την ανεργία από τη δυστυχία
- 15 ΑΠΡ 2022
Οι περισσότεροι από τους νέους θα άφηναν μια δουλειά που παρεμποδίζει την προσωπική τους ζωή, ενώ σχεδόν οι μισοί θα προτιμούσαν να μείνουν άνεργοι, αντί να παραμείνουν σε μια δουλειά που τους κάνει δυστυχισμένους.
Γιατί Gen Z και millennials προτιμούν να μείνουν άνεργοι;
Μια νέα παγκόσμια μελέτη διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισοί νέοι θα αντιμετώπιζαν πιο πρόθυμα την ανεργία παρά να παραμείνουν σε μια δουλειά που δεν τους αρέσει.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι το 56% της Gen Z και το 55% των millennials, δήλωσαν ότι θα άφηναν τη δουλειά τους, εάν επηρέαζε την προσωπική τους ζωή. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς είπαν ότι δεν θα δεχόντουσαν μια προσφορά εργασίας σε μια εταιρεία η πολιτική της οποίας δεν ευθυγραμμίζεται με τις απόψεις τους για κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Δύο στους πέντε είπαν επίσης ότι δεν θα τους πείραζε να κερδίζουν χαμηλότερο μισθό, αν αυτό σήμαινε ότι συνεισέφεραν σκόπιμα στην κοινωνία.
Η δυναμική στο χώρο εργασίας αλλάζει
Αυτό είναι πολλά υποσχόμενο, καθώς υποδηλώνει ότι η δυναμική της ισχύος στο χώρο εργασίας αλλάζει. Ουσιαστικά, οι εργοδότες που αντιμετωπίζουν τους νεαρούς υπαλλήλους τους ως απόλυτα αναλώσιμους, στέκονται πάνω σε λεπτό πάγο. «Τα ευρήματά μας πρέπει να χρησιμεύσουν ως αφύπνιση για τους εργοδότες. Υπάρχει μια σαφής αλλαγή εξουσίας σε εξέλιξη καθώς οι άνθρωποι αναθεωρούν τις προτεραιότητες τους», δήλωσε ο Sander van ‘t Noordende, παγκόσμιος CEO της εταιρείας Randstad, που διεξήγαγε την έρευνα.
«Οι νέοι θέλουν να φέρουν ολόκληρο τον εαυτό τους στη δουλειά. Κάτι που αντικατοπτρίζεται στην αποφασιστικότητά τους να μην συμβιβάσουν τις προσωπικές τους αξίες όταν επιλέγουν έναν εργοδότη», συνέχισε. «Οι επιχειρήσεις πρέπει να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους για την προσέλκυση και τη διατήρηση προσωπικού, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν σοβαρό ανταγωνισμό».
Η Μεγάλη Παραίτηση και οι άνεργοι της πανδημίας
Η πανδημία έχει αναμφίβολα επιταχύνει τη συλλογική μας συνείδηση για το πόσο προβληματικό είναι το τρέχον εργασιακό σύστημα. Σχεδόν ένας στους 20 εργαζόμενους π.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, παραιτήθηκε λόγω της πανδημίας ως μέρος της λεγόμενης «Μεγάλης Παραίτησης», με πολλές από αυτές τις παραιτήσεις να συμβαίνουν στους κλάδους αναψυχής και φιλοξενίας, όπου οι νέοι αποτελούν την πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού. Καταπονημένοι, κακοπληρωμένοι και εκτεθειμένοι στον COVID-19 στη δουλειά. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τόσοι πολλοί εργαζόμενοι παραιτήθηκαν και τώρα επαναξιολογούν τι θέλουν – και τι χρειάζονται – από μια δουλειά.
Η πανδημία έχει επίσης αποδείξει με οδυνηρή σαφήνεια ότι η ζωή μπορεί να σε αρπάξει από το λαιμό, ανά πάσα στιγμή. Και όταν συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή δεν είναι κάτι που μπορείς να θεωρήσεις δεδομένο, το να αποφασίσεις να αφήσεις μια άχαρη δουλειά με πολλές ώρες και πενιχρούς μισθούς, γίνεται χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η μπάλα βρίσκεται πλέον στο γήπεδο των εργοδοτών και η επιλογή τους είναι απλή: Να συμπεριφέρονται καλύτερα στους εργαζόμενους ή να τους χάσουν.
