Γυμναστήκαμε χωρίς να σηκωθούμε απ’ το κρεβάτι

Πλέον το ματς αυτό γίνεται ντέρμπι. Μέχρι και οι υπεύθυνες του Assai, Γεωργία και Ειρήνη, δε μπορούν ν’ αποφασίσουν σε ποια βλέπουν τη μεγαλύτερη διαφορά. Δέσποινα ή Μάριον, Μάριον ή Δέσποινα; Ποια θα καταφέρει να το βάλει το μπικίνι και να ‘ναι και περήφανη γι’ αυτό;

Για την ώρα αρκεστήκαμε στο να ψωνιστούμε στην είσοδο του Assai και να σας καλωσορίσουμε σαν σωστές οικοδέσποινες με το που θα ανοίξετε την πόρτα. Εντάξει λίγο στο πιο μαθητικό και στο ”Αλίκη Βουγιουκλάκη του” (”όχι εγώ η Γιαδικιάρογλου το ‘κανε”)

Την τέταρτη φορά που επισκεφθήκαμε το ναό της ομορφιάς, οι ιέρειες ήταν αποφασισμένες: ”Σήμερα θα κάνετε γυμναστική.” Κάτι γέρασε μέσα μας, κάτι λύγισε, οι καρδιές μας ράγισαν. ”Πάνε δηλαδή οι ξάπλες, τα μασάζ, τα τριψίματα και οι αναίμακτες λιποαναρροφήσεις; Όλ’ αυτά θα αντικατασταθούν με τρέξιμο, βάρη, κοιλιακούς, κούραση, αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα;”

Κατεβάσαμε τα κεφάλια, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Η νίκη είναι κοντά και δε θα μας σταματήσουν οι ”απειλές” των ειδικών.

Μάριον – Μέρα 4η

Η δική μου version της γυμναστικής, δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα. Καμία σχέση δηλαδή με το Body Combat που με έστειλαν να δοκιμάσω τις προάλλες. Αυτό που έκανα έμοιαζε με το Lymphofree, αλλά δεν ήταν ακριβώς το ίδιο.

Αυτή τη φορά ξάπλωσα μπρούμυτα με το κορμί μου από τη μέση και κάτω εκτός κρεβατιού, ενώ η μέση μου ήταν υπερυψωμένη. Με έδεσαν και πάλι με καλώδια, αλλά αυτή τη φορά το ρεύμα με τίναζε μέσω μικρών στρογγυλών patches που μου είχαν αραδειάσει σε όλο μου το κορμί.

Ήμουν γι’ ακόμα μια φορά δεμένη χειροπόδαρα, ανήμπορη να κάνω το παραμικρό. Κι έμεινα εκεί να πονάω (ναι, πονούσε λίγο το τσίμπημα) για μισή ωρίτσα. Τα πρώτα λεπτά μόνο ήταν δύσκολα, η αίσθηση μετά συνηθίζεται.

Αυτό που ένιωθα, όπως με ενημέρωσε η Ειρήνη, ήταν ηλεκτροπαλμικές αγωγές που θα τονώσουν τη γαστέρα των γλουτιαίων μυών και έτσι θα πετύχουμε την ανόρθωσή τους. Καθόλου κακό δεν ακούστηκε. Τα ρεύματα είναι φυσικά βιολογικά και ακολουθούν τη σπείρα του ανθρώπινου DNA και γι’ αυτό ο πόνος ήταν σε πολύ ανεκτά επίπεδα.

Μόλις τελείωσε η συνεδρία, εννοείται πως φαγουριζόμουν πανταχόθεν. Δε με άγχωσε πολύ το γεγονός αυτό, αφού ήξερα πως αυτό σήμαινε ότι δούλεψαν όλα εκείνα τα μαραφέτια με τα οποία με είχαν δέσει. Τι σημαίνει δούλεψαν;

Λιγότερη κυτταρίτιδα, μυική ενδυνάμωση, ανόρθωση και γενικότερα πιο υγιής όψη του σώματος. Δεν τα λες και λίγα.

Φυσικά, αυτά δεν είναι αποτελέσματα που θα δεις από την πρώτη φορά, αλλά αυτό που μπορώ να εγγυηθώ εγώ, είναι ότι το δέρμα μου ήταν πιο λαμπερό, απαλό και σφριγηλό. Ναι, μόλις μετά την πρώτη φορά. Δημά, φάε τη σκόνη μου.

Δέσποινα – Μέρα 4η

Η γυμναστική κι εγώ τσακωμένες χρόνια τώρα. Και για να μην ακούσω ”Κι εσύ μου λες υπερβολές”, ρίξε μία ματιά στο μία άσχετη πήγε για εναέρια yoga και θα καταλάβεις την ειλικρίνεια των λόγων μου.

Στο θέμα μας. Αρνούμαι να κάνω γυμναστική που περιλαμβάνει σωματική άσκηση. Άρα; Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να φορά αθλητικά και να τρέχει στο πάρκο Τρίτση για να κάνει γράμμωση στο πόδι.

Μόλις μου είπαν τα νέα για το Liposculpting Τherapy ένιωσα μία ανακούφιση, έφυγε ένα βάρος. Θα σταματούσαν οι θεραπείες ”χάδια” αλλά θα γινόταν δουλειά.

Μία κούραση την ένιωσα. Η Γεωργία ως άλλη Ιακώβου με έβαζε να σηκώσω το πόδι και να σταθώ. ‘Μείνε, μείνε, μείνει κι άλλο. Σφίξε κοιλιά και πόδι’ και κλάταρα.

Πρόκειται για ένα personal training μασάζ ανά ζώνη, τροφοδοτώντας την επιδερμίδα με απαραίτητα συστατικά λιπόλυσης και τόνωσης όπως βιταμίνες, μεταλλικά ιχνοστοιχεία και εκχυλίσματα βοτάνων και φυτών.

Να καεί το λίπος κι ας υποφέρω εγώ. Καθόλου δεν πειράζει. Άλλωστε ξαπλωμένη ήμουν δεν έκανα και κανό στα ορμητικά νερά του Πηνειού. Βελτίωση της χαλάρωσης και αντίο στην κυτταρίτιδα.

Αυτά τα φάε τη σκόνη μου Μάριον θα ήθελα να τα πεις αφού με δεις με ψηλόμεσο μαγιό. Υπάρχει σαφές προβάδισμα. Λυπάμαι. Δεν πειράζει. Θα σε στείλουμε στο Assai και του χρόνου.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

Assai: Κηφισίας και Δελφών 5