ΕΡΕΥΝΑ

Η εξήγηση στο γιατί κάποιος ενώ τρώει πολύ, δεν παχαίνει

Όλες κι όλοι έχουμε τουλάχιστον κάποιον άνθρωπο στον κοινωνικό μας περίγυρο με το εξοργιστικό χαρακτηριστικό να κατεβάζει μεγάλες ποσότητες φαγητού, ό,τι μπορείς να φανταστείς, και δεν παίρνει γραμμάριο. Δηλώνει με θράσος ότι «το πρωί έφαγε μια ζαμπονοτυρόπιτα, μετά ένα κουλούρι, μετά ένα παστίτσιο και το βράδυ παρήγγειλαν και κάτι σουβλάκια, έφαγε κι απ' αυτά», ενώ βλέπεις μπροστά σου ένα κορμί αδύνατο, που δεν αντανακλά ούτε κατά διάνοια όλη αυτή τη συγκεντρωση λίπους την οποία μόλις περιέγραψε. Εσύ από την άλλη, τρως μια βάφλα και την επόμενη κάνεις αποτοξίνωση με σαλατούλα και γιαουρτάκι, για να σου 'ρθει μία η άλλη με τη διατροφική απαγόρευση. 

Τι έχουν αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν, που ενώ είναι απόλυτα υγιείς και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, δεν παίρνουν βάρος ενώ κανονικά, με τα αίσχη που τρώνε, θα΄πρεπε; σύμφωνα με μία νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Cambridge, τη μεγαλύτερη του είδους της έως και σήμερα, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLoS Genetics, είναι ζήτημα DNA. Αξιοζήλευτο σκαρί.

Η μελέτη εστίασε σε συνολικά 14.040 άτομα. Τα 1.622 ήταν υγιή και πολύ λεπτά με δείκτη μάζας σώματος κάτω του 18, τα 1.985 παχύσαρκα και τα υπόλοιπα 10.433 είχαν φυσιολογικό βάρος. Αυτό που βγήκε ως συμπέρασμα, μέσω ενός σύνθετου δείκτη είναι πως μια σειρά από γενετικούς παράγοντες καθορίζουν κατά κύριο λόγο το σωματικό βάρος. Μάλιστα η ομάδα των παχύσαρκων εμφανίζουν υψηλότερους βαθμούς γενετικού κινδύνου σε σχέση με τα υπόλοιπα γκρουπ.

Το γενετικό background, η κληρονομικότητα πιο απλά, καθορίζουν το πόσο παχαίνουμε ή όχι, περισσότερο απ’ όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Αυτό υποστηρίζει η έρευνα, συμπληρώνοντας πως οι πιο τυχεροί απόγονοι θα κληροδοτήσουν τα «γονίδια του λιγνού». Τρεις στους τέσσερις λεπτούς ανθρώπους θα έχουν λεπτούς γονείς.

Πάντως η εν λόγω μελέτη, όπως επισημαίνεται κι από τον επικεφαλής επιστήμονα, Σαντάφ Φαρούκι, δεν έχει ως στόχο να εξιδανικεύσει τους λεπτούς ανθρώπους που έχουν το προνόμιο να μην παχαίνουν εύκολα παρά τις κακές διατροφικές τους συνήθειες, όσο το να εφιστήσει την προσοχή, για άλλη μια φορά, στους κινδύνους της παχυσαρκίας, η οποία επίσης έχει κληρονομική διάσταση. Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, με σωστή αντίληψη για το φαγητό και τη σωματική άσκηση δεν έχει ως αυτοσκοπό το επιθυμητό νούμερο στη ζυγαριά, αλλά τη συνολική μας υγεία.

Exit mobile version