Η ψυχολογία του ζευγαριού απέναντι στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή
- 21 ΟΚΤ 2021
Ο συναισθηματικός τρόπος έκφρασης των δύο φύλων απέναντι σε μία δύσκολη κατάσταση διαφέρει. Μία γυναίκα έχει ανάγκη να εκφράσει τη θλίψη της και να μοιραστεί τα συναισθήματα φόβου και αγωνίας που την κατακλύζουν εν αντιθέσει με έναν άνδρα, ο οποίος προτιμά να κρυφτεί πίσω από την εικόνα του αρρενωπού και δυνατού άνδρα και να καταπιέσει όλα όσα αισθάνεται προκειμένου να φανεί άτρωτος.
Από τη Φραντζέσκα Καραγιάννη, MSc Κλινική Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπεύτρια
Διαταράσσεται η ζωή όχι μόνον της γυναίκας και του συντρόφου της αλλά και κατ’ επέκταση και του ζευγαριού συνολικά, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Τα έντονα συναισθήματα που κυριαρχούν στο ζευγάρι, συχνά, το απομονώνει όχι μόνο μεταξύ του αλλά και από το ευρύτερο περιβάλλον του και εξαιτίας αυτού συχνά νιώθει μόνο, αβοήθητο και απελπισμένο. Το ζευγάρι δοκιμάζεται σε όλα τα στάδια και η σχέση τους ενδέχεται να οδηγηθεί σε μία συναισθηματική κρίση, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με την απώλεια ενός βασικού κοινού ονείρου. Η επιδείνωση της συζυγικής λειτουργίας είναι πιθανή εξαιτίας της μη καλής και αληθινής επικοινωνίας.
Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο πως υπάρχουν και κάποια ζευγάρια, τα οποία ευνοούνται από αυτή τη δυσκολία βελτιώνοντας την σύνδεση και την επαφή τους και συσφίγγοντας τις σχέσεις τους. Η σεξουαλική ζωή επίσης του ζευγαριού που υποβάλλεται σε μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής περνάει και αυτή κάποια δοκιμασία, καθώς τη σκυτάλη της σεξουαλικής απόλαυσης την παίρνει το άγχος και η αγωνία της σύλληψης. Βέβαια, δεν φαίνεται η υπογονιμότητα να σχετίζεται με κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία, διότι τα σεξουαλικά προβλήματα προκύπτουν όχι εξαιτίας της υπογονιμότητας αυτής καθ’ αυτής αλλά λόγω της νέας νοηματοδότησης που δίνει το ζευγάρι στο σεξ.
Ένα ακόμη κομβικό σημείο για τη σχέση επίσης του ζευγαριού είναι το ποιος από τους δύο φέρει τελικά το πρόβλημα της υπογονιμότητας. Τα δύο φύλλα αντιδρούν με τελείως διαφορετικό τρόπο όταν τους ανακοινωθεί ποιος είναι ο υπαίτιος για τη δυσκολία της αναπαραγωγής. Όταν ο άνδρας έχει τη δυσκολία νιώθει ενοχές, αναξιότητα, άρνηση και έντονη εσωστρέφεια.
Η στάση της γυναίκας
Πολλές φορές παλινδρομεί σε προηγούμενα στάδια, αφοσιώνεται πολύ στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις προσπαθώντας να βρει αναγνώριση από την εργασία του και ενδέχεται να αλλάξει ακόμη και ρότα στη ζωή του συνολικά. Αντίθετα, όταν μία γυναίκα έχει τη δυσχέρεια, νιώθει θλίψη, αγωνία, άγχος, αβεβαιότητα και έχει την ανάγκη να το επικοινωνήσει στους γύρω της. Γενικά, οι γυναίκες είναι πιο διαλλακτικές, ανεκτικές και υποστηρικτικές απέναντι στην δυσκολία των συντρόφων τους συγκριτικά με τους άνδρες. Σίγουρα, η απόδοση των ευθυνών αλλάζει και τις ισορροπίες της σχέσης. Ο «δυνατός» ενδέχεται να πάρει τη θέση του αδύναμου και ο αδύναμος να νιώσει υποδεέστερος. Το άτομο, το οποίο έχει τη δυσκολία βιώνει μεγάλη εσωτερική ανεπάρκεια, αυστηρή αυτοκριτική, βαθιά θλίψη και χρειάζεται χρόνο για να πενθήσει για το φαντασιακό παιδί.
Συχνά κάποιοι εμφανίζουν θυμό ή/και επιθετικότητα για τους συντρόφους τους. Τον κατηγορούν ότι εξαιτίας του δεν θα αποκτήσουνν παιδί. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου υπάρχει έλλειψη κατανόησης και συναισθηματικής υποστήριξης και εμπερίεξης ανάμεσα στο ζευγάρι ή ακόμη και φόβος ότι ο σύντροφός δεν θα επιζητήσει άλλους τρόπους απόκτησης ενός παιδιού.
Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Χρήσιμα Tips για το ζευγάρι:
- Να εξωτερικεύσουν λεκτικά τα συναισθήματά τους.
- Να επιτρέψουν στον εαυτό τους να θρηνήσουν.
- Να επαναπροσδιορίσουν τους λόγους για τους οποίους θέλουν να γίνουν γονείς.
- Να δράσουν με στρατηγική και υπομονή για να εκπληρώσουν τον στόχο τους.
- Να ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία ατομική ή/και ζεύγους για να αντιμετωπίσουν την προσωπική συναισθηματική κατάπτωση.
Να τονώσουν την αυτοπεποίθησή τους. - Το στρες ενδέχεται να επηρεάζει τις αναπαραγωγικές ορμόνες και το ανοσοβιολογικό σύστημα γι αυτό και η επιτυχημένη διαχείρισή του διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο.
- Να επιζητήσουν μία ειλικρινή και πλήρη ενημέρωση από τον γυναικολόγο.
Όλες οι μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής παρόλο που είναι χρονοβόρες και ψυχοφθόρες τόσο για το κάθε άτομο ξεχωριστά όσο και για το ζευγάρι , φαίνεται πως τελικά αξίζουν τη δοκιμασία καθώς χάριν σε αυτή δεν σταματά η ελπίδα για το ενδεχόμενο μιας εγκυμοσύνης! Η στήριξη να θυμάστε μειώνει το άγχος και το φόβου για το άγνωστο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η θλίψη, η απογοήτευση και η αγωνία είναι αναμενόμενα και φυσιολογικά και δεν χρειάζεται να ανησυχήσουμε με την εμφάνισή τους αλλά αντίθετα να τα εμπεριέξουμε. Μόνον εάν δεν υποχωρούν και μας μετατρέψουν την καθημερινότητα σε μη λειτουργική θα χρειαστεί να θορυβηθούμε.
Ευχαριστούμε τη Φραντζέσκα Καραγιάννη, MSc Κλινική Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπεύτρια