Ο άντρας που συνέχεια επιστρέφει, ενώ δεν ήταν ποτέ εκεί εξαρχής
- 5 ΔΕΚ 2014
Τον ξέρεις. Τον έχεις δει. Είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Αλλά όχι τόσο σπάνια όσο νομίζεις. Καλώς (;) ήρθες στον κόσμο του άντρα - poltergeist. Ελληνιστί, "στοιχειό".
Το “μεταφυσικό φαινόμενο”
Ο άντρας – στοιχειό δε ζει στις λίμνες και τα ρυάκια, δεν έχει στήσει το τσαρδί του κάτω από μαγεμένους καταρράκτες του Ολύμπου, δεν κρύβεται σε ντουλάπες εγκαταλελειμμένων σπιτιών. Είναι ο διπλανός σου στο μετρό, ο μπροστινός σου στην ουρά του σούπερ μάρκετ, ο ασφαλιστής σου, ο συνάδελφός σου στη δουλειά.
Δεν πρόκειται για φάντασμα με την κλασική έννοια. Είναι απτός. Απτότατος και ταυτόχρονα απών. Όχι, όμως, από την αρχή.
How you doin’
Η προσέγγισή σας ξεκινάει φυσιολογικά. “Γεια σου, τι κάνεις, τι μουσική ακούς, πού βγαίνεις, ξέρω ένα καινούργιο ιταλικό εστιατόριο στο Χαλάνδρι, πάμε;”. Πάτε, γιατί, εκτός του ότι τυγχάνει να σου αρέσει εξωτερικά, φαίνεται και συμπαθής.
Εκεί που πάτε λοιπόν, αυτός είναι πολύ ευγενικός, σου παίρνει το παλτό, σε ρωτάει 220 φορές αν σε πειράζει ο μαϊντανός στη σαλάτα, για να τη ζητήσει άνευ, σου γεμίζει συνέχεια το ποτήρι και ρωτάει τα πάντα για σένα.
Όταν εσύ τον ρωτήσεις για τη δική του ζωή, απαντάει με μεγάλη σοβαρότητα, «ναι, είχα δυο σχέσεις μεγάλης διάρκειας, εδώ και καιρό είμαι μόνος μου, έκτοτε δεν έχω βρει αυτό που ζητάω σε μια γυναίκα».
Καθώς παραγγέλνει το γλυκό που εσύ επέλεξες, κι ενώ στο μεταξύ έχει βάλει τα σωστά θεμέλια, αρχίζει να σου πετάει ατάκες με ανεπαίσθητα υπονοούμενα, ότι εσύ, ας πούμε, θα μπορούσες να είσαι αυτή η γυναίκα που ψάχνει εδώ και πολύ καιρό. Αλλά το κάνει με λεπτότητα, μην τον περάσεις και για κανέναν πέφτουλα.
Εννοείται ότι προσφέρεται να σε γυρίσει στο σπίτι σώα και αβλαβή και στο τέλος της βραδιάς είναι τυπικός, αλλά και απροσδιόριστα τρυφερός. Δε σε φιλάει, μην τον περάσεις και για κανέναν λιγούρη, ακόμα δε γνωριστήκατε. Σου πιάνει το χέρι, όμως, και σου λέει – οριακά πεταρίζοντας τα βλέφαρα – ότι θα κανονίσετε να βρεθείτε ξανά πολύ σύντομα.
Το τριπάκι
Εσένα τώρα πού να πάει το μυαλό σου, ότι βγήκες ραντεβού με το poltergeist; Είπαμε, να επισημαίνουμε τα στραβά των αντρών με τους οποίους βγαίνουμε πρώτο ραντεβού, αλλά όταν δεν έχουμε να επισημάνουμε τίποτα κακό, δεν διυλίζουμε τον κώνωπα.
Το γεγονός ότι δε στην έπεσε στεγνά, ενόσω η κουβέντα ρόλαρε όμορφα, ήταν ευγενικός, σου έκανε κοπλιμέντα (με το μέτρο) και σου υπονόησε ότι μπορεί να υπάρξει μια όμορφη συνέχεια του ραντεβού (και κάτι ακόμα), αρχίζει να σε βάζει σε σκέψεις όπως: «του αρέσω, μου αρέσει, λες να με σκέφτεται τώρα, βρε Αλέκα μου»;
Το “ζα-ζα-ζου”
Διότι εσύ τον σκέφτεσαι. Και όσο περνάνε οι μέρες τον σκέφτεσαι ακόμα περισσότερο. Και φυσικά, αυτός επικοινωνεί μαζί σου πολύ σύντομα, όπως σου είχε υποσχεθεί εξάλλου. Γιατί να υποψιαστείς ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του; Επειδή κράτησε μια υπόσχεση; Ίσα ίσα, το αντίθετο.
Βγαίνετε, λοιπόν, ξανά. Και ξανά. Κάθε φορά η ατμόσφαιρα είναι όλο και πιο ηλεκτρισμένη. Κάθε φορά το πάει κι ένα βήμα παραπέρα. Λαμπρά. Θεσπέσια. Μέλι στάζει το στόμα του. Σου δίνει την εντύπωση του τόσο συγκροτημένου ανθρώπου: εργατικός, φιλότιμος, λογικός, παιδί για σπίτι.
Ε, πόσο θέλεις για να πέσεις;
ΜΠΑΜ!
Και πέφτεις. Και κάπως έτσι, ξεκινάει η Οδύσσεια της σχέσης με το στοιχειό. Αποκτάτε καθημερινότητα στη σχέση σας – ναι, μπορείς να πεις με βεβαιότητα ότι έχεις ΣΧΕΣΗ – και όλα φαίνονται τόσο καλά και φυσιολογικά.
Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα
Συνεχίζετε τις εξόδους, πηγαίνετε τις βόλτες σας, σου ανοίγει παλαιωμένα κρασιά στο σπίτι του, όπου σε έχει καλέσει για φαγητό από τα χεράκια του φτιαγμένο, το πρωί σε ξυπνά με φιλιά, σου χαϊδεύει μετά τα μαλλιά κι εν ολίγοις, είσαι φουλ ερωτευμένη μαζί του και αντιδράς με τον αντίστοιχο τρόπο.
Το saga σας συνεχίζεται φαινομενικά τέλεια, γνωρίζεις κι έναν – δυο φίλους του, για να έχεις να λες ότι σε παρουσιάζει και στο κοινωνικό του περιβάλλον.
Μέχρι τη στιγμή που το στοιχειό αρχίζει να χάνει την υλική μορφή του.
Αρρώστησε ξαφνικά το χρυσόψαρό μου
Τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα αραιώνουν. Το ίδιο και οι συναντήσεις. Μια είναι κουρασμένος, μια έχουν τραπέζι στη νονά της αδερφής του, μια ξενύχτησε στο γραφείο, μια έχει πυρετό.
Εσύ αντιδράς φυσιολογικά. Ok, περνάει μια περίοδο δύσκολη.
Εντέλει βρίσκεστε. Αλλά το στοιχειό έχει αρχίσει να παίρνει την ορίτζιναλ μορφή του: βλέπεις έναν άνθρωπο ξεθωριασμένο, με βλέμμα θολό, που βαριέται να μιλήσει μαζί σου και νιώθεις ότι κάτι σου κρύβει.
Το ίδιο συμβαίνει και την επόμενη φορά που θα βρεθείτε. Και πάλι με τα χίλια ζόρια, μετά από μέρες νοσηλείας του χρυσόψαρού του στην εντατική του Τζανείου.
Την επόμενη φορά, υπάρχει μια έκπληξη για σένα: δε θα βρεθείτε. Δε θα σηκώνει το τηλέφωνο, θα σε ξεπετάει με κάτι προκάτ μηνύματα του smartphone “Δε μπορώ να μιλήσω τώρα, θα σας καλέσω μόλις είμαι διαθέσιμος”.
Και κάποια στιγμή, χωρίς γιατί και πώς, θα εξαφανιστεί. Από παντού.
Άνοιξε πέτρα
Φυσικά και θα πέσεις σε μαύρη θλίψη, διότι θα θεωρείς ότι δεν του έχεις κάνει τίποτα για να αξίζεις αυτή τη συμπεριφορά. Το πιστεύω ότι δεν θα του έχεις κάνει τίποτα για να τον απομακρύνεις. Εκτός πια κι αν στο δεύτερο ραντεβού του είπες ότι θέλεις να παντρευτείς άμεσα και να κάνεις 8 παιδιά. Αν δε συντρέχει κάτι τέτοιο, εσύ μια χαρά τα ‘λεγες και τα ‘κανες.
Εκεί που θα προσπαθείς να λύσεις το μυστήριο της εξαφάνισης για κανένα μήνα, εκεί που θα σου έχει κοπεί η όρεξη για τα πάντα, που θα κλαις κάθε τρεις και λίγο, που θα υποτιμάς τον εαυτό σου ότι δεν είσαι ποτέ αρκετή για κάποιον άνθρωπο, εκεί που θα σκέφτεσαι “να στείλω ή να μη στείλω μήνυμα ή μήπως να πάρω τηλέφωνο τη Νικολούλη”, θα σκάσει μύτη ο “κύριος”. Συνήθως με κάποιον ηλεκτρονικό τρόπο επικοινωνίας. Π.χ. θα αρχίσει τα likes στο instagram σου.
Θα λες, “δε μπορεί”, αποκλείεται να έχει εξαφανιστεί κατ’ αυτό τον τρόπο και τώρα να “επικοινωνεί πάλι”. Κι όμως, γίνεται.
Αρέσω, παιδί μου, αρέσω(;)
Δε θα παραμείνει, φυσικά, στο ένα like. Θα κάνει κι ένα δεύτερο, κι ένα τρίτο, μετά θα κάνει ένα σχόλιο κάτω από ένα ποστ σου και κάποια στιγμή θα στείλει κι ένα μήνυμα “πού ‘σαι βρε εσύ, τι κάνεις, πότε θα τα πιούμε καφέ”.
Εσύ θα του απαντήσεις, φυσικά, διότι θα θέλεις να τον δεις για να σου δώσει εξηγήσεις. Θα βρεθείτε και στην αρχή θα είσαι ψυχρή σαν τη βασίλισσα του χιονιού. Μόλις αρχίσει να σου τρίβεται, συναισθηματικά κυρίως, θα μαλακώσεις κάπως κι εκεί που θα σου αρχίσει τις ψευτοδικαιολογίες επιπέδου “έκανα ένα λάθος στη δουλειά και κόντεψα να απολυθώ και γι’ αυτό εξαφανίστηκα απ’ όλους”, χωρίς φυσικά να ζητήσει συγγνώμη με κάποιον ρητό τρόπο, θα ξαναπέσεις στην αγκαλιά του. Και πάλι από την αρχή.
Το δις εξαμαρτείν
Αυτή δε τη φορά, οι κινήσεις του θα είναι ακόμα πιο ευγενικές, διότι έχει την φωλιά του λερωμένη, οπότε πρέπει να σε έχει από κοντά. Π.χ. έχεις κάποιο πρόβλημα στη συμπλήρωση της φορολογικής σου δήλωσης; Αυτός θα το αναλάβει. Σου σπάσανε τον δεξί καθρέφτη του αυτοκινήτου; Αυτός θα το πάει σε συνεργείο που έχει “δικός του άνθρωπος”, να σου πάρει τα μισά λεφτά απ’ ό,τι η αντιπροσωπεία. Αν δε είστε και συνάδελφοι, είναι ικανός να κάνει υπερωρίες για να σε βοηθάει να ολοκληρώσεις τα πρότζεκτς σου.
Θα κάνει τα πάντα για να δείξει ότι είναι μαζί σου, χωρίς ουσιαστικά να είναι μαζί σου. Πρακτικά θα σε βοηθήσει σε όλα. Θα γίνεται χαλί να τον πατήσεις. Συναισθηματικά, θα βάλει ανάμεσά σας το φαράγγι της Σαμαριάς. Κι εσύ δε θα μπορείς να διακρίνεις ούτε το κρι – κρι, που θα βόσκει ανέμελο στη μια κορφή του φαραγγιού.
Έτσι θα γίνεται για λίγο καιρό ακόμα. Και μετά, μάντεψε: το στοιχειό θα ξαναγυρίσει στα παλιά του κόλπα. Αντιός και μην τον είδατε τον Παναή.
Εκεί πια θα πεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξαναβρείτε, για κανένα λόγο.
“Ποιος είσαι στο φινάλε, Θανάση Γρόσο;“
Και τώρα, βέβαια, τίθεται το ερώτημα για ποιο λόγο τα κάνει αυτά. Αφού δεν παίζει να μην ενδιαφέρεται για σένα, αφού σκίζεται να σε βοηθήσει σε ό,τι θέλεις, αφού φαίνεται ότι σου |συμπαραστέκεται”, γιατί μετά από λίγο καιρό γίνεται άυλος και τρομακτικός και εξαφανίζεται;
Διότι, πολύ απλά, ο άντρας – στοιχειό είναι στοιχειωμένος από τα δικά του προβλήματα. Κυρίως δε, από την πάρτη του. Είναι ένας εγωκεντρικός χαρακτήρας με ναρκισσιστικά στοιχεία, που απολαμβάνει τη διαδικασία “σε φτύνω κι εσύ ξανάρχεσαι μόλις σου κουνηθώ λίγο”.
Εκμεταλλεύεται τις δικές σου ανασφάλειες, ενώ ο ίδιος έχει πάμπολλες, για να μπορέσει να πλασαριστεί ως “καλή περίπτωση γκόμενου”, να περάσει όσο καιρό τον βολεύει μαζί σου και μετά, όταν έρχεται εκ της φύσης και εκ των πραγμάτων η στιγμή να επενδύσει συναισθηματικά στη σχέση σας, φεύγει τρέχοντας.
Γιατί ως νάρκισσος, είναι συναισθηματικά απόμακρος και έτσι ανίκανος να δημιουργήσει ουσιαστικές σχέσεις με ορισμένο σύντροφο. Αγαπάει το μπαμπά του, τη μαμά του, την αδερφή του, το χρυσόψαρό του, το μπάσο του, μια πρώην που είχε στο γυμνάσιο (lol) και – κυρίως – την πάρτη του.
No alarms and no surprises
Βέβαια, για να τα λέμε όλα, αυτά τα κάνει διότι κάποια τον αφήνει. Για σένα λέω, και για όλες τις άλλες στις οποίες έκανε τα ίδια “πήγαινε – έλα”. Δε λέω, να του δώσεις μια ευκαιρία, αν δεν έχεις καταλάβει ότι ο άνθρωπος θα ξανακάνει τα ίδια. Αλλά το να του δώσεις μια τρίτη, μια τέταρτη και πάει λέγοντας, είναι αποκλειστικά δικό σου σφάλμα
Είναι κάτι χαρακτήρες, τελειωμένοι αναπτήρες
Τέλος, να ξέρεις ότι ο άντρας – στοιχειό δεν πρόκειται να απομακρυνθεί εύκολα. Ακόμα κι αν τον “λούσεις” από πάνω μέχρι κάτω με τα αδιάσειστα επιχειρήματά σου, ότι είναι γαϊδούρι και δε νοιάζεται για σένα κι απλώς σε έχει για καβάντζα, και στρέφεται σε σένα όποτε θέλει να «παίξει» λίγο με μια γυναίκα, ακόμα κι αν του ξεκόψεις κάθε δυνατότητα επικοινωνίας, να είσαι σίγουρη ότι εν καιρώ θα ψάξει τρόπο να σε πλησιάσει ξανά.
Ω, ναι. Διότι το μότο του συμπυκνώνεται στις εξής 4 λέξεις: “ε, και τι έγινε”. Σιγά που έγινε και κάτι, επειδή προσέγγισε μια γυναίκα και της δημιούργησε ψευδείς παραστάσεις ότι ήθελε να είναι μαζί της, ενώ στην πραγματικότητα απλά του γυάλισε και είπε να το πάει κάπου παραπέρα από ένα one night stand.
Καθάρισε τη θέση σου, μ’ αυτή σου την κατάσταση
Διότι, αν δε σου αρέσουμε, κύριε, ή αν δε θέλεις σχέση, δεκτό. Αλλά να μας το πεις ρητά. Όχι να εξαφανιστείς σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα, χωρίς καμία εξήγηση. Όχι να επιστρέφεις όποτε θέλεις. Άνθρωποι είμαστε, όχι σταθμοί τρένων.
Προσέχουμε για να έχουμε
Για να μην ξαναπεράσεις, λοιπόν, τα ίδια και τα ίδια, για να μην υποτιμάς τον εαυτό σου και να ρίχνεις σε σένα το φταίξιμο, ότι εσύ διώχνεις συνέχεια τον άντρα – στοιχειό, κάνε μου τη χάρη και εξόρκισέ τον. Μόνη σου. Στείλε τον στα όρη, στ’ άγρια βουνά, να τον χτυπήσει καθαρός αέρας, μπας και μάθει κάποτε να αφήνει τα συναισθήματά του ελεύθερα. Ήρεμα από πλευράς σου, χωρίς φόβο και υστερίες.
Εξάλλου, τα στοιχειά και τα φαντάσματα από αυτά τα συναισθήματα τρέφονται, τον φόβο και την υστερία. Ευκαιρία να τα εξαφανίσεις όλα μαζί, χωρίς καν τη βοήθεια των Ghostbusters. Γιατί; Γιατί μπορείς.
