ΕΡΕΥΝΑ

Ο λόγος που οι άντρες έπαψαν να είναι πολυγαμικοί (ή έστω προσπαθούν)

Το πότε ο άνθρωπος αποφάσισε ότι δε θα ζει σε ομάδες και αγέλες και προτιμά να ζευγαρώνει, να βγάζει selfies με το έτερόν του ήμισυ και να ονειρεύεται μια κοινή ζωή "ώσπου να μας χωρίσει ο θάνατος", είναι ένα αρκετά θολό σημείο ιστορικά και εξελικτικά.

Πολύ καιρό πριν το αγόρι σου ορκιστεί ότι θέλει μόνο εσένα και δε θα πάει με άλλη, ο άνθρωπος ήταν πολυγαμικός. Φαντάσου δηλαδή μια κοινωνία στην οποία κανείς δεν είχε διανοηθεί την κατάσταση της αποκλειστικότητας και όλοι σκέφτονταν και έλεγαν “δεν είμαι σε φάση για σχέση”. Ή απλά το έδειχναν, κάνοντας σεξ με την κολλητή χομο νεάτερνταλ της χόμο νεάτερνταλ που έκαναν σεξ την προηγούμενη μέρα, παρουσία και των δύο.

Ήρθε λοιπόν κάποια στιγμή που το είδος μας αποφάσισε να εξελιχθεί (ή να προσπαθήσει να το κάνει) και να σκεφτεί τη συντροφικότητα. Για να εντοπίσουμε πότε και κυρίως γιατί συνέβη αυτό – συγκεντρώθηκαν επιστήμονες, κοινωνιολόγοι, ανθρωπολόγοι και απλοί άνθρωποι, οι οποίοι ερευνούσαν για χρόνια και τελικά βρήκαν κάτι το οποίο και δημοσίευσαν στο Nature Communications.

Για να αναπαραστήσουν τις τότε συνθήκες ζωής λοιπόν, των ανθρώπων των σπηλαίων και των αγροτικών κοινωνιών, οι ερευνητές από το Max Planck – ινστιτούτο εξελικτικής ανθρωπολογίας – δημιούργησαν ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή ο οποίος προσομοιάζει την “εξέλιξη των διαφορετικών συμπεριφορών ζευγαρώματος στους ανθρώπινους πληθυσμούς βασισμένο σε δημογραφικούς παράγοντες, αλλά και σε στοιχεία με βάση τη διάδοση ασθενειών”.

Μετά την ανάλυση αυτού του μοντέλου, συμπέραναν πως όταν σημειωνόταν αύξηση πληθυσμού, οι άντρες που έχουν πολλές ερωτικές συντρόφους, βλέπουν μειωμένα ποσοστά γονιμότητας. Αυτό συμβαίνει γιατί έτσι κυκλοφορούσαν περισσότερα ΣΜΝ, όπως η σύφιλη, τα χλαμύδια και η γονόρροια. Αυτό δεν συνέβαινε στο ίδιο ποσοστό στις μικρότερες κοινωνίες, οπότε με τον καιρό, καθώς οι πληθυσμοί εγκαταστάθηκαν και μεγάλωσαν, είχε περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να ζευγαρώνουν και να προσπαθούν να μείνουν πιστοί στο ταίρι τους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή είναι η μία πλευρά της εξίσωσης. Η Science Daily υποστηρίζει πως η γυναικεία επιλογή, το παθογόνο στρες, αλλά και οι επιπτώσεις της τεχνολογίας, ευθύνονται κατά κάποιον τρόπο για τη στροφή από την πολυγαμία στη μονογαμία.

Το μόνο ξεκάθαρο που προκύπτει από ακόμα μια εξαιρετική έρευνα σαν αυτή, είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να αποφασίσουν μόνοι τους τι ακριβώς θέλουν: πολλές ή μία σύντροφο. Εφόσον έχουν δοκιμάσει και τις δύο επιλογές για πολλούς αιώνες, να του πεις ότι η δικαιολογία “δεν ξέρω τι θέλω”, δεν μετράει.