ΕΡΕΥΝΑ

Οι 2 απίστευτοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο υπογονιμότητας

iStock

Η υπογονιμότητα και τα προβλήματα γονιμότητας, είναι συχνά ζητήματα τόσο για τις γυναίκες, όσο και για τους άνδρες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, εκτιμά ότι ένας στους 6 ανθρώπους, κάποια στιγμή στη ζωή του θα βρεθεί αντιμέτωπος με προβλήματα γονιμότητας.

Την ίδια στιγμή, η υπογονιμότητα επηρεάζει ένα στα 7 ζευγάρια που προσπαθούν να συλλάβουν. Κι ενώ οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο υπογονιμότητας ποικίλλουν, μια νέα επιστημονική έρευνα ρίχνει φως σε συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες που φαίνεται να επηρεάζουν τη δυνατότητα σύλληψης.

Ειδικότερα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The BMJ ο θόρυβος από την κυκλοφορία στους δρόμους συνδέθηκε με υψηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας στις γυναίκες άνω των 35 ετών, ενώ η μακροχρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση από μικροσωματίδια PM2.5, φαίνεται να συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας στους άνδρες.

Οι ερευνητές, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ μελέτησαν δεδομένα για 526.056 άνδρες και 377.850 γυναίκες ηλικίας 30-45 ετών, που διέμεναν στη Δανία μεταξύ 2000 και 2017. Υψηλό ποσοστό των συμμετεχόντων προσπαθούσαν ενεργά να συλλάβουν και συνεπώς διέτρεχαν κίνδυνο διάγνωσης υπογονιμότητας. Εξαιρέθηκαν τα άτομα με υφιστάμενη διάγνωση υπογονιμότητας. Στην έρευνα υπολογίστηκαν οι μέσες ετήσιες συγκεντρώσεις PM2.5 και τα επίπεδα θορύβου από την οδική κυκλοφορία μέσω της διεύθυνσης διαμονής κάθε συμμετέχοντα.

Η έκθεση σε υψηλότερα μέσα επίπεδα PM2.5 κατά 2,9 μg/m3 σε διάστημα 5 ετών, συσχετίστηκε με 24% αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας σε άνδρες ηλικίας 30-45 ετών, αλλά όχι με κίνδυνο υπογονιμότητας σε γυναίκες. Επιπλέον, η έκθεση σε υψηλότερα μέσα επίπεδα θορύβου από την οδική κυκλοφορία κατά 10,2 ντεσιμπέλ σε διάστημα 5 ετών συσχετίστηκε με 14% αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας σε γυναίκες ηλικίας άνω των 35 ετών. Από την άλλη, η ηχορύπανση δεν συσχετίστηκε με υπογονιμότητα στις νεότερες γυναίκες. Αντίστοιχα, στους άνδρες, ο θόρυβος συσχετίστηκε με μικρό αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας στην ηλικιακή ομάδα 37- 45 ετών, αλλά όχι στα άτομα κάτω των 37 ετών.

Ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο της συγκεκριμένης έρευνας, είναι το γεγονός ότι οι κίνδυνοι αυτοί ήταν ίδιοι σε άτομα που ζουν σε αγροτικές, περιαστικές και αστικές περιοχές, καθώς και σε άτομα όλων των κοινωνικοοικονομικών επιπέδων.

Υπογονιμότητα: Ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας με τεράστιο κόστος

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η υπογονιμότητα αποτελεί διαταραχή της υγείας και χρήζει αντιμετώπισης. Σχετική έκθεση, μάλιστα αποκαλύπτει την έκταση του προβλήματος: περίπου το 17,5% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν ένας στους 6, θα εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του υπογονιμότητα.

Πρόκειται για μια σοβαρή υγειονομική πρόκληση σε κάθε κοινότητα, χώρα και περιοχή του κόσμου.

Η ισόβια παρουσία του φαινομένου εμφανίζεται κατά 17,8% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και κατά 16,5% στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Τα στοιχεία αυτά, είναι οι εκτιμήσεις του Οργανισμού ως προς την έκταση της υπογονιμότητας εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Ο γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Tedros Adhanom Ghebreyesus, μάλιστα έχει υπογραμμίσει τη σοβαρότητα της υπογονιμότητας ως ζήτημα δημόσιας υγείας, όπως και την επείγουσα ανάγκη να διευρυνθεί η πρόσβαση στην πρόληψη, τη διάγνωση και τις θεραπείες.

Παρά την έκταση του ζητήματος, λύσεις για την πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία της υπογονιμότητας, παραμένουν υποχρηματοδοτούμενες και απρόσιτες για πολλούς. Ο λόγος, σύμφωνα με τη σχετική έκθεση, είναι το υψηλό τους κόστος, το κοινωνικό στίγμα που τις συνοδεύει, αλλά και η περιορισμένη διαθεσιμότητα τους.

Στις περισσότερες χώρες, οι θεραπείες χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικά, συχνά με δυσθεώρητο, οικονομικό κόστος. Ταυτόχρονα στις πιο φτωχές χώρες, οι άνθρωποι δαπανούν το μεγαλύτερο τμήμα του εισοδήματός τους για να αντιμετωπίσουν προβλήματα γονιμότητας, σε σχέση τους ανθρώπους στις πλουσιότερες χώρες.

Το απαγορευτικό κόστος θεραπειών, εμποδίζει έτσι πολλούς να αντιμετωπίσουν προβλήματα υπογονιμότητας, ή μπορεί να τους εξουθενώσει οικονομικά στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν θεραπεία.