Οι δικαιολογίες που βρίσκουμε για να αποφύγουμε τη δίαιτα

Βλέπεις τις φίλες σου να τρέχουν στο γυμναστήριο, τις συναδέλφους σου να τρώνε φρουτάκι στο γραφείο και την κοιλιά σου να μεγαλώνει, να μεγαλώνει και να μεγαλώνει. Σε πιάνει πανικός, κάτι πρέπει να κάνεις και γρήγορα.

Και έρχεται η μεγάλη στιγμή που η απόφαση έχει παρθεί. Από Δευτέρα, θα πας στην λαϊκή να αγοράσεις φρούτα και λαχανικά. Σαλάτες και γιαούρτι μόνο. Δεν πάει άλλο. Κάτι όμως θα σε εμποδίσει, σίγουρα.

Η Σάββια υποκύπτει στους πειρασμούς της αγαπημένης ταβέρνας

Το προσπάθησα πάρα πολύ, σου λέω αλήθεια. Πήγα αγόρασα μπανάνες και αχλάδια, πήρα την σαλάτα μου και έριξα μέσα κομμάτια κοτόπουλου. Ήταν νόστιμη και χορταστική (για την ώρα) και είχα πιστέψει πως θα τα καταφέρω.

Δεν μου αρέσουν οι υπερβολές, δεν πρόκειται να σταματήσω να τρώω υδατάνθρακες. Δεν θέλω να χάσω κιλά αλλά να προσέχω για να μην βάλω άλλα. Δευτέρα, Τρίτη, Τέταρτη ακόμα και Πέμπτη τα έχω καταφέρει.

Την Παρασκευή όμως το μοσχάρι με την μελιτζάνα, την τριμμένη ντοματούλα και την φέτα, μου ”μίλησε”, καθώς περνούσα έξω από την αγαπημένη μου ταβέρνα. Προχώρησα. Δεν σταμάτησα, μόνο κοίταξα πίσω. Πήγα στο σπίτι και άνοιξα το ψυγείο, δεν είχε μείνει ούτε ένα γιαουρτάκι. Απογοήτευση. Ήταν 11 το βράδυ, δεν είχε ανοιχτό σουπερμάρκετ. Αναγκαστικά πήγα στην ταβέρνα και διάλεξα τις σπεσιαλιτέ που λατρεύω. Δεν έφαγα πολύ ψωμί όμως.

Η Δέσποινα ”ακούει” τη ζυγαριά

Δίαιτα, η ζωή μου όλη. Ο προσωπικός μου Γολγοθάς. Δεν έχει υπάρξει περίοδος που να ήμουν στα κιλά που ήθελα. Ή για να το πω πιο σωστά δεν υπήρχε περίοδος που να διήρκεσε παραπάνω από 3 μήνες. Πάντα κάτι πήγαινε πολύ λάθος. Όταν είχα αδυνατίσει έλεγα ”έχεις περιθώριο, φάε ένα γλυκάκι. Σου μπαίνει το τζιν”. Και μόλις μάθατε τη δικαιολογία που έλεγα στα αδύνατά μου. ”Ακόμα δεν έχω χάσει τίποτα; Τόσες μέρες πείνα και τα κιλά ακριβώς τα ίδια;” Η φράση αυτή ακούγεται όταν πια έχω πάρει την ανηφόρα και παλεύω να δω το 5 μπροστά. Η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται καθημερινά. Ανεβαίνω, βλέπω τη στασιμότητα ώσπου φτάνω στα όριά μου. Το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι και έχω πια πολλά νεύρα για να τα διαχειριστώ με ένα μπολ δημητριακά. Μία σοκολάτα είναι καλύτερη ιδέα. Το τελευταίο κρούσμα ζυγίσματος συνοδεύτηκε από γλυκό και ένα πιάτο μακαρόνια με τυρί (γιατί η σάλτσες παχαίνουν).

Η Μάριον ακόμα ξετυλίγει τη λίστα με τις δικαιολογίες

Από δικαιολογίες και τρικλοποδιές στο θέμα – φωτιά που ακούει στο όνομα “δίαιτα”, άλλο τίποτα. Προσωπικά, χρησιμοποιώ σαν επικρατέστερη δικαιολογία για να φάω, την ψυχική μου υγεία. Ναι, πολύ καλά διάβασες. Κάθε φορά που δεν νιώθω πολύ καλά ψυχολογικά ή είμαι λίγο στεναχωρημένη, λέω στον εαυτό μου: “Δε θα πεθάνεις στο κλάμα κιόλας, αφού μπορεί μια σοκολάτα να σε βοηθήσει φά’ τη σιγά!”. Φυσικά η ψυχολογία εκείνης της στιγμής είναι πολύ σημαντικότερη από την κυτταρίτιδα του αύριο.

Στη συνέχεια παίζει τεράστιο ρόλο στην ατασθαλία, το πότε θα λάβει χώρα. Διότι ως γνωστόν η θερμίδα που θα πάρεις το πρωί, είναι σαν να μην την κατανάλωσες ποτέ, αφού θα την κάψεις μέχρι το βράδυ. Αν δεν το ήξερες, εμείς εδώ στο Ladylike τρέχουμε γύρω – γύρω τα γραφεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης αν σου ρθει λιγούρα το βράδυ, φάε ό,τι είναι να φας, μετά τις 12, γιατί θα είναι σαν να τρως το πρωί της επόμενης μέρας, οπότε πάλι δε μετράει βρε.

Την παρέα που την πας; Το “αυτή με έβαλε να το κάνω” είναι εξαιρετική δικαιολογία της γουρουνιάς. Μια φίλη δεν είναι καλά: “θες να φάμε ένα γλυκάκι να νιώσεις λίγο καλύτερα;”. Μια φίλη έρχεται για ταινία “να πάρουμε μια πίτσα, τι ψυχή έχει;”. Πας στο αγόρι σου για sleepover “τι εννοείς δεν τρως το βράδυ;”. Όχι δεν είναι δικό μου το φταίξιμο, λυπάμαι!

Επίσης πάρα πολύ χρήσιμη και συχνή, αλλά κεκαλυμμένη δικαιολογία, είναι τα κοπλιμέντα για το σώμα μου. Μην ακούσω “αδυνάτισες”, είναι σαν να μου έδωσες ένα πιάτο με sugar και guilt free βάφλα με νουτέλα και 2 μπάλες παγωτό cookies.