Όχι άλλο φλερτ μέσω social media

Υπάρχουν πολλοί τύποι διαδικτυακού φλέρτ. Εκείνος που θα σου πιάσει κουβέντα για τα κοινά σας ενδιαφέροντα και θα κρατήσει μια φιλική στάση, αυτός που θα γράψει σε κάποια δημόσια φωτογραφία σου “κάνε με add είμαι block” και ο πρήχτης. Θα ξεκινήσω από τον πρώτο και τον πιο συχνό. Όλα θα ξεκινήσουν από ένα τραγούδι που άρεσε σε εκείνον ή μια ταινία. Πώς αλλιώς να μιλήσει σε μια άγνωστη, που δεν την έχει δει ποτέ στη ζωή του ή ίσως ένα βράδυ σε κάποιο μπαρ και αντάλλαξαν προφίλ στο Facebook;

Μετά θα ακολουθήσουν οι κλασσικές ερωτήσεις, από που είσαι, με τι ασχολείσαι, που βγαίνεις. Αν είναι τολμηρός θα σου ζητήσει να βγείτε αν όχι θα περάσει καιρός μέχρι να σε ζητήσει σε ραντεβού. Η αλήθεια είναι πως οι άνδρες στο διαδίκτυο είναι αρκετά πιο απελευθερωμένοι συγκριτικά με το έξω όπου κάθονται στο μπαρ και πίνουν το ποτό τους βαριεστημένα. Θα σε κοιτάξουν, θα ανταλλάξετε βλέμματα όλο το βράδυ, αλλά δε θα έρθουν να σου πιάσουν κουβέντα.

Έχω ρωτήσει πολλούς άνδρες φίλους μου και κάποιες φορές με τόνο απόγνωσης: “Γιατί δεν μας την πέφτετε;” και η απάντηση που λαμβάνω σχεδόν από όλους είναι ότι φοβούνται την απόρριψη. Ενώ στο διαδίκτυο παίρνουν την άρνηση πιο εύκολα και την πέφτουν στην επόμενη.

Psycho alert

Τα δύο επόμενα είδη άνδρα είναι επικίνδυνα για την ψυχική σου υγεία. Η τακτική είναι η ακόλουθη: Θα σου στέλνει ασταμάτητα μηνύματα είτε τα ανοίγεις είτε τα αγνοείς, θα κάνει like σε ο,τιδήποτε ανεβάσεις ακόμα και αν κάνεις check in στο wc και όταν το πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να του απαντήσεις, ανεβάζει status που κράζει τις γυναίκες (δηλαδή εσένα) χαρακτηρίζοντάς τες ως εκδιδόμενες και ότι κοιτάνε το πορτοφόλι του άνδρα. Το ενδεχόμενο να μην αρέσει στην άλλη, φυσικά και δεν περνάει από το μυαλό του, ασχέτως αν έχει να βγει ραντεβού από πέρσι το Πάσχα.

Κάπου εδώ θα κάνω ειδική μνεία σε αυτούς που κάνουν στην άκρη τις αναστολές τους και σε ρωτούν τις προτιμήσεις σου χωρίς να έχει δώσει το παραμικρό σημάδι. Μια τέτοια περίπτωση, μου έτυχε μια αρκετά κακή μέρα και μου έφτιαξε τη διάθεση. Συγκεκριμένα, ο “Τickler” μου έγραψε τα εξής: “Το nickname μου “tickler”, έχει να κάνει με το φετίχ που έχω με το γαργάλημα!! Πιο συγκεκριμένα tickler είναι αυτός που του αρέσει να γαργαλάει στο πλαίσιο παιχνιδιών ρόλων. Έχοντας ζήσει κάποιο διάστημα στο εξωτερικό ως φοιτητής (με το πρόγραμμα Erasmus ), έτυχε να γνωρίσω και άλλα άτομα και είχα παρακολουθήσει σχετικά event, αφού εκεί (στην Αγγλία) το γαργάλημα είναι πολύ διαδεδομένο. Αλήθεια σου έχουν ξαναμιλήσει για κάτι τέτοιο; Μπορείς να με ρωτήσεις το οτιδήποτε! Σε φιλώ!“.

 

Πέρα από το γελοίο της υπόθεσης, ο συγκεκριμένος εμπλούτισε τις εγκυκλοπαιδικές μου γνώσεις αφού δεν είχα ιδέα για το συγκεκριμένο φετίχ και μάλιστα ότι είναι τόσο διαδεδομένο στο εξωτερικό. Μη νομίζεις ότι ήταν ο μόνος φετιχιστής που μου έστειλε μήνυμα. Ένα άλλος πιο λιτά μπήκε κατευθείαν στο ‘ψητό’: “είσαι κυριαρχικής ή υποτακτικής φύσης;“. Δεν πτοήθηκε όταν δεν έλαβε απάντηση και την ξαναέστειλε. Copy – paste.

Όσο περνά ο καιρός, οι άνδρες με απογοητεύουν όλο και περισσότερο στο διαδικτυακό φλερτ. Δεν υπάρχει έμπνευση, σεβασμός και ευγένεια. Παίρνουν πολύ προσωπικά το γεγονός ότι μπορεί να μην αρέσουν σε όλες τις γυναίκες και είναι αρκετά πιεστικοί.

Γενικά, η αίσθηση που μου δίνεται είναι ότι το διαδικτυακό φλερτ έχει στοιχεία καταναλωτισμού. Αφού διεκδικήσουν αυτό που θέλουν, πηγαίνουν στην επόμενη και διαιωνίζεται αυτή τη κατάσταση. Που πήγε ο αληθινός έρωτας; Το καρδιοχτύπι όταν βγαίνεις στα πρώτα ραντεβού; Ο ρομαντισμός έχει χαθεί στα pixels μιας οθόνης υπολογιστή ή tablet.

Μου έχει λείψει πολύ το φλερτ στο μπαρ, στο γυμναστήριο, στο δρόμο. Κάποιος να ξυπνήσει επιτέλους τους άνδρες και να πάψουν να βρίσκονται στον Cosmo τους.