Όχι εγώ, μια φίλη μου, έχει εξωσυζυγική σχέση. (Ποιον) να χωρίσει;

Όχι εγώ, μια φίλη μου, έχει εξωσυζυγική σχέση. Ο γάμος της ήταν συμβατικά καλός, χωρίς εντάσεις, με κατανόηση και έχει ένα παιδί με τον σύζυγό της. Μέχρι που γνώρισε τον Μιχάλη.

Εκείνος είναι εντελώς διαφορετικός από τον τύπο άντρα που κοίταζε ως τώρα, τόσο σε εμφάνιση, όσο και σε χαρακτήρα, γεγονός που τη βγάζει καθημερινά από τη ζώνη άνεσής της, με τρόπο που όμως της αρέσει. Η σχέση που δημιουργήθηκε είναι θυελλώδης. Υπάρχει τρομερή χημεία και έλξη μεταξύ τους σε σημείο που η φίλη μου χάνει τον έλεγχο του εαυτού της. Τα συναισθήματα πρωτόγνωρα και για τους δύο τους. Εκείνη πλέον νιώθει ότι με τον άντρα της της έχει φύγει το ερωτικό ενδιαφέρον και τους δένει μόνο η μεταξύ τους αγάπη και ο γιος τους. Είναι αρκετό αυτό για να μείνει στον γάμο της; Μπορεί να ανατραπεί όλο αυτό και να νιώσει ξανά ερωτική έλξη για τον σύζυγο ή πρέπει να χωρίσει και να κυνηγήσει τη σχέση που έχει δημιουργήσει με τον Μιχάλη;

- - Απαντάει η ψυχολόγος/ ψυχοθεραπεύτρια, Αγγελική Τζάνου:

Αγαπημένη φίλη της φίλης,

Φαίνεται ότι η ζωή έχει έναν τρόπο να σου δείχνει, συχνά με έντονα συναισθήματα, όσα αφήνεις στην άκρη. Και η σχέση με τον Μιχάλη κάνει ακριβώς αυτό: σου δείχνει εκείνα που σου λείπουν καιρό, αλλά παρέβλεψες ή νόμισες ότι δεν χρειάζεσαι πια.
Όμως, ο Μιχάλης δεν είναι το πρόβλημα, ούτε η λύση. Είναι ένας καθρέφτης. Σε τραβάει τόσο γιατί βλέπεις κομμάτια του εαυτού σου που ίσως να είχες καιρό να συναντήσεις, όπως η λαχτάρα, η δίψα για ζωή, το απρόβλεπτο. Η ένταση, η επιθυμία, το άγνωστο είναι σήματα πως κάτι μέσα σου θέλει επειγόντως φροντίδα, κάτι μέσα σου ζητά να ακουστεί.

Το ζήτημα δεν είναι αν θα μείνεις στον γάμο ή αν θα φύγεις με τον Μιχάλη. Το ζήτημα είναι να μείνεις παρούσα στη σύγχυση και να αντέξεις λίγο ακόμα πριν πάρεις αποφάσεις. Όσο βιάζεσαι να «κλείσεις» τα κενά με κάποιον άλλο, τόσο χάνεις την ευκαιρία να καταλάβεις τι πραγματικά σου λείπει. Τόσο συνεχίζεις να αποφεύγεις τη βαθύτερη αλήθεια σου.

Τα κενά δεν είναι για να τα γεμίσεις βιαστικά, είναι για να τα κοιτάξεις, να δεις από τι είναι φτιαγμένα. Είναι μοναξιά; Είναι έλλειψη νοήματος; Είναι ανάγκη για ζωντάνια; Ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή;

Δεν είναι ανάγκη το χάος που νιώθεις να το αποφύγεις. Συχνά, το χάος είναι ένα βήμα πριν την αναγέννηση. Μείνε μαζί του, αλλά μείνε με επίγνωση. Μείνε και άκου προσεκτικά τι σου λέει η ψυχή σου, το σώμα σου. Δεν χρειάζεται σήμερα να ξέρεις τι να κάνεις. Χρειάζεται μόνο να έχεις το θάρρος να αντικρίσεις τι πραγματικά σου συμβαίνει. Γιατί η απάντηση δεν βρίσκεται στον άντρα που θα διαλέξεις, αλλά στη γυναίκα που είσαι και που τόσο καιρό αποφεύγεις να συναντήσεις.

Τι λέει γι’ αυτό, η φίλη μου η Μαριλού:

Ο Johnny Depp είχε πει: «αν αγαπάς δύο ανθρώπους ταυτόχρονα, να διαλέγεις τον δεύτερο. Γιατί αν αγαπούσες πραγματικά τον πρώτο, δεν θα είχε προκύψει ο δεύτερος». Κοινώς, μην χωρίσεις για τον Μιχάλη. Ό, τι συμβαίνει, συμβαίνει για άλλους λόγους. Βρες ποιοι είναι.

Αν ψάξεις πιο βαθιά λοιπόν, ο λόγος που υπήρξε ο Μιχάλης, κρύβεται μέσα στον γάμο σου. Γιατί ήσουν ανοιχτή να ερωτευτείς τον Μιχάλη; Αφού είναι τόσο τέλεια όπως λες, θα σου πω εγώ. Γιατί βαριέσαι. Και γιατί παιδί, παρκοκρέβατα, σχολικά, λογαριασμοί, ρουτίνα και σεξ όποτε, με τις ίδιες στάσεις, την ίδια χορογραφία, τις μισές φορές οργασμούς, τις άλλες fake it να τελειώνουμε. Και δεν ξέρω τώρα τι τύπος σου φαίνεται ότι είναι ο Μιχάλης -ούτε θέλω να σε στεναχωρήσω τη στιγμή που η λίμπιντό σου καρφώνει τη σημαία στο Έβερεστ- αλλά έτσι ήσουν κάποτε και με τον σύζυγό σου. Πριν το παιδί, τα παρκοκρέβατα, τα σχολικά, τους λογαριασμούς, τη ρουτίνα και το σεξ όποτε, κάνατε σεξ μέχρι και στη χημική τουαλέτα της συναυλίας. Και πιθανότατα, όπως είσαι με τον σύζυγό σου, θα καταλήξεις και με τον Μιχάλη, αν το κριτήριο επιλογής σου είναι η κ**λα. Άλλωστε, μυστικό του γάμου είναι η συντροφικότητα, η κοινή παιδεία και η ασφάλεια. Και όλα αυτά είναι όντως βαρετά.

Προσωπικά, θα κρατούσα τη σχέση με τον Μιχάλη για λίγο ακόμα, για να μπορώ να σκεφτώ καθαρά χωρίς να παραλογίζομαι από στέρηση και επιθυμία. Να αναρωτηθώ μήπως είναι εξωτικό γιατί είναι απαγορευμένο και να σκεφτώ τον εαυτό μου – και το παιδί μου – σε μία κανονική συνθήκη μαζί του. Ταιριάζει στη ζωή που έχω; Είναι σύντροφος ζωής; Θέλω κάποτε να συναναστρέφεται το παιδί μου αυτός και η οικογένειά του; Πόσο καλά τον ξέρω;

Τώρα όσον αφορά στον σύζυγό σου. Αν ο σύζυγός σου δεν θέλεις ούτε να σε αγγίζει, πρέπει να χωρίσεις χθες με ό, τι συνεπάγεται. Ακολουθεί μια πολύ δύσκολη περίοδος (που περνάει, μην ανησυχείς) προσαρμογής για όλους και πρέπει να είσαι σίγουρη και για να αντέξεις και για να μπείτε όλοι σε αυτή τη διαδικασία. Αν δεν ξέρεις αν πρέπει να χωρίσεις, είναι όντως απλό το ερώτημα: Κάνεις σεξ μαζί του ακόμα; Αν ναι και τον θέλεις, ίσως αξίζει να προσπαθήσεις. Αν δεν κάνεις, θες να ξανακάνεις; Αν υπάρχει ελπίδα, ίσως λίγο couples therapy να το λύσει. Και ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά εμπειρικά και μόνο σαν σοφή γιαγιά, θα σου πω: μην αποκαλύψεις το θέμα του Μιχάλη αν δεν μιλήσεις με κάποιον ειδικό. Ειδικά αν έχει τελειώσει και προσπαθείς να σώσεις τον γάμο σου. Εγώ πάντως, θα το έπαιρνα στον τάφο μου και χωρίς να ρωτήσω ψυχολόγο.

Μια άλλη σκέψη: Συνήθως, οι Μιχάληδες είναι απλώς δείγμα νοσταλγίας ανέμελων εποχών, τότε που δεν ήσουν μάνα και δούλα και κυρά. Δεν υπάρχει πιο κουραστικός και δύσκολος ρόλος από αυτόν της μαμάς και πραγματικά είναι ο Νούμερο 1 ρόλος που χάνεις τον εαυτό σου και δεν ξέρεις ποια ήσουν πριν. Αναρωτήσου λοιπόν, αν ο Μιχάλης σού φαίνεται πιο ελκυστικός γιατί σε ξεκουράζει από αυτόν τον ρόλο.

Όπως και να έχει, αν και αυτός είναι ο λόγος, τα καλά νέα του διαζυγίου είναι ότι συχνά σε ξεκουράζει λίγο από αυτόν τον ρόλο – που ανθρώπινο είναι και να τον σιχαίνεσαι πού και πού, μην αφήνεις κανέναν να σε γεμίζει ενοχές. Αν σκεφτείς όλα αυτά και καταλήξεις στο ότι όντως απλώς θέλεις να είσαι ελεύθερη και ο Μιχάλης είναι αφορμή, να σου πω ότι το διαζύγιο είναι απελευθερωτική συνθήκη, με τρόπο που μόνο όταν χωρίσεις θα καταλάβεις. Και θα σε κάνει και καλύτερο γονιό το να απεγκλωβιστείς από κάπου που πνίγεσαι.

Θα κλείσω με quote από άλλον αμφιλεγόμενο διάσημο (αυτοί έπρεπε να τα έχουν πει τόσο σωστά;), ο Louis CK είχε πει: «Είμαι ένας αφοσιωμένος, συγκεντρωμένος και υπεύθυνος πατέρας. Ξέρετε γιατί; Γιατί αποχαιρετώ αυτά τα παιδιά κάθε εβδομάδα!».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ