Όχι εγώ, μια φίλη μου, προτιμά το (να κάνει) ghosting. Είναι απαίσια;

Πόσο μπορεί να πληγωθεί κανείς, αν δεν του ξαναστείλεις μετά το πρώτο ή το δεύτερο ραντεβού; Καθόλου – σύμφωνα με εκείνη. Και μάλιστα, ο χρόνος που σώζεις και η απογοήτευση που θα βίωνε αν συνέχιζες να βγαίνεις και εξαφανιζόσουν αργότερα, θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Οπότε ίσως και να έπρεπε να σε ευγνωμονεί. Το ίδιο φυσικά, ισχύει και από την άλλη πλευρά: είναι απολύτως ok να μην ξαναστείλει κανείς, αν έχουν βρεθεί μία ή δύο φορές, αφού δεν οφείλει καμία εξήγηση για το τι άλλαξε και δεν θέλει να ξαναβρεθούν. Μήπως τελικά το ghosting σού σώζει χρόνο και σε γλιτώνει από άβολες καταστάσεις/συζητήσεις στις οποίες δεν οφείλεις και να μπεις για κάποιον που δεν έχεις επενδύσει ακόμα συναισθηματικά ή είναι μια τακτική για δειλούς και εκείνους που δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους;

• • • Απαντάει η ψυχολόγος/ ψυχοθεραπεύτρια, Αγγελική Τζάνου:

Το ghosting μοιάζει να γλιτώνει χρόνο, αμηχανία και άβολες συζητήσεις. Κατανοητό. Αλλά είναι και κάτι ακόμα: μια ξεκάθαρη προβολή φόβων, ανασφαλειών και αδυναμίας να διαχειριστούμε τη δυσαρέσκεια του άλλου. Κοινώς, λέει περισσότερα για εμάς, παρά για εκείνον που «εξαφανίζουμε».

Ζούμε σε μια κουλτούρα σιωπής και υπονοούμενων που έχουμε μάθει να βαφτίζουμε «επικοινωνία». Το «πιάνω το vibe», το «νιώθω τι θα ‘θελε», το «στέλνω σήματα»- όλα αυτά είναι τάσεις, αλλά δεν είναι πραγματική επικοινωνία. Είναι απλώς τρόποι να αποφεύγουμε το να λέμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Και όσο περισσότερο το κάνουμε, τόσο πιο αμήχανοι γινόμαστε στο να εκφράζουμε ακόμα και τις πιο βασικές μας ανάγκες και επιθυμίες.

Λέει ότι το ghosting σώζει χρόνο. Σώζει όμως ή μας εκπαιδεύει στο να μην ξέρουμε να λέμε «δεν ενδιαφέρομαι»;

Μας γλιτώνει από αμηχανία ή μας μαθαίνει ότι η αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε; Είναι αυτοπροστασία ή φόβος να σταθούμε με ευθύνη απέναντι στις σχέσεις μας—ακόμα και τις πιο μικρές;

Στη θεραπεία Gestalt λέμε πως κάθε δράση, ακόμα και η μη-δράση, είναι επικοινωνία. Το να εξαφανίζεσαι είναι μια επιλογή να κρατήσεις απόσταση από τη δυσφορία του να απογοητεύσεις κάποιον. Είναι ανθρώπινο; Ναι. Είναι εύκολο; Ναι. Είναι ώριμο; Όχι.

Το πρόβλημα με το ghosting δεν είναι ότι σε κάνει «απαίσια». Είναι ότι σου στερεί μια ευκαιρία για αυθεντική επαφή—κι αν το καλοσκεφτείς, ποια επαφή είναι μόνο άνεση, ανακούφιση και χαρά;

Συνήθως, πίσω από το ghosting υπάρχει η ανάγκη να μην αισθανθούμε «κακοί». Αλλά το θέμα δεν είναι να μη γίνουμε οι «κακοί»—είναι να είμαστε αυθεντικοί. Και η αυθεντικότητα, ακόμα και όταν είναι άβολη, είναι ο μόνος τρόπος να σχετιζόμαστε πραγματικά.

Η ειλικρίνεια—και όχι η βολική σιωπή—είναι εκείνη που μας ωριμάζει και μας επιτρέπει να δημιουργούμε βαθύτερες, ουσιαστικότερες σχέσεις. Και αν θέλεις πραγματικά να σε «ευγνωμονεί» κάποιος, ας είναι επειδή ήσουν άμεση και ειλικρινής. Όχι επειδή κατάλαβε το vibe της εξαφάνισής σου.

• Τι λέω γι’ αυτό, εγώ, που έχω κάνει/ κάνω και μου έχουν κάνει αρκετές φορές ghosting:

Μοιάζει πράγματι βολικό και είναι αυτή η εύκολη λύση που αναζητάς όταν δεν θες να μπεις στη διαδικασία να εξηγήσεις, να στενοχωρήσεις και να πληγώσεις κάποιον/α που στην τελική – δεν είχατε και τίποτα σπουδαίο (ακόμα). Στο μυαλό μου, πράγματι, ο χρόνος που έχεις αφιερώσει σε κάποιον/α είναι η ειδοποιός διαφορά για το πότε το ghosting αντιμετωπίζεται με αυτόν τον «έλα μωρέ σιγά» τρόπο.

Από την άλλη, έχοντας υπάρξει εκείνη την οποία άφησαν στο «Διαβάστηκε» ή εξαφανίστηκαν ενώ είχαμε κανονίσει να βγούμε και 1000 αντίστοιχες άλλες εκδοχές της ίδια ιστορίας φαντασμάτων, πρέπει να αναγνωρίσω ότι η τακτική του ghosting σίγουρα δεν υιοθετείται από κάποιον/α με ενσυναίσθηση. Το να εξαφανίζεσαι, αφήνει αναπάντητα ερωτηματικά που ενώ τις περισσότερες φορές δεν αφορούν καν τον άνθρωπο στον οποίο έχεις κάνεις ghosting, εκείνος/η μπορεί να νιώσει πως φταίει και να αναρωτιέται τι έχει κάνει λάθος, επειδή απλά εσύ δεν του/της είπες ότι παντρεύεσαι ας πούμε. Η αλήθεια, ακόμα κι αυτή που δεν μας βολεύει, είναι τρομερά ελκυστική. Ας τη δοκιμάσουμε, γιατί τελικά αξίζει σε όλους/ες. Ακόμα και σ’ εκείνους/ες που δεν μας έχουν «φάει» πολύ χρόνο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

LIFE

Όχι εγώ, μια φίλη μου, βγαίνει με έναν παντρεμένο. Είναι δικό της πρόβλημα;

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

LIFE

Όχι εγώ, μια φίλη μου, μιλάει συνεχώς online με τύπους που δεν της ζητάνε ραντεβού. Τι τους έχει βρει;