Το μυστικό για να πάψεις να σκέφτεσαι συνέχεια το φαγητό
- 7 ΦΕΒ 2018
«Το καρότο ή το κουτί με τα μπισκότα;», «Έφαγα πριν μια ώρα. Πειράζει πολύ να ξαναφάω;», «Πφφ. Θέλω γλυκό». Έχω δώσει πολλές μάχες με το φαγητό και, να σου πω την αλήθεια, συνεχίζω να δίνω καθημερινά. Έχω περάσει πολλά πρωινά πάνω από τη ζυγαριά, πολλές ώρες μπροστά στον καθρέφτη ζουλώντας το σώμα μου σε διάφορα σημεία που συνηθίζει να παίρνει λίπος.
Το φαγητό για μένα δεν είναι απλά ένας τρόπος να ικανοποιήσω την πείνα μου (καλά, να μου πεις για ποιον είναι;), αλλά τρόπος να μου φτιάξω τη διάθεση, να ζεσταθώ όταν κρυώνω, ακόμα και να σκοτώσω την ώρα όταν βαριέμαι (γεια σου συναισθηματική πείνα;)
Και όπως οι περισσότεροι άνθρωποι με βαρύ ιστορικό σε δίαιτες, έχω παλέψει για να μην τσιμπολογάω και να τρώω μόνο όταν πεινάω. Όπως επίσης, όμως, έχω μιλήσει με τα πιο σκληρά λόγια στον εαυτό μου όταν δεν τα κατάφερνα και ενέδιδα σε «παχυντικά» σνακ.
Βοηθάει κάτι από τα παραπάνω; Όχι. Αντιθέτως. Σε βάζει μέσα σε ένα φαύλο κύκλο στον οποίο, αν δεν «ξυπνήσεις», κινδυνεύες να στριφογυρίζεις κατά τη διάρκεια όλης της ενήλικης ζωής σου.
Η Alexis Conason, ψυχοθεραπεύτρια με έδρα τη Νέα Υόρκη, η οποία δουλεύει με άτομα που υποφέρουν από διατροφικές διαταραχές, έχει μια συμβουλή που αξίζει να ακούσεις.
Φάε ο,τι θες όποτε το θες
ΟΥΟΟΥ!
Σου ακούγεται λίγο επίφοβο, έτσι δεν είναι; Η αλήθεια είναι ότι ξοδεύουμε τόσο χρόνο και ενέργεια προσπαθώντας να στερήσουμε και να κρίνουμε τους εαυτούς μας γι’ αυτά που θέλουμε να φάμε που ακόμα κι αν δεν έχεις πρόβλημα με το βάρος σου, πάλι, θα νιώσεις καταπίεση για το φαγητό που τρως ή δεν τρως. Ναι είναι τρελό.
Το να απαγορεύεις αυστηρά στον εαυτό σου τροφές που λαχτάρα(ς) δεν θα σε βοηθήσει ποτέ να έχεις ένα υγιές βάρος, είτε στο εγγύς, είτε στο μακρινό μέλλον. Στην πραγματικότητα, σχεδόν πάντα θα σε οδηγεί σε κάποια υπερκατανάλωση.
«Όταν ξέρουμε ότι το φαγητό μας πρόκειται να περιοριστεί, αποκτάμε μια «τώρα ή ποτέ» νοοτροπία, θεωρώντας ότι αυτή είναι η μόνη μας ευκαιρία να φάμε», υποστηρίζει (και μόλις έκανα εικόνα τον εαυτό μου μερικές χιλιάδες φορές στη ζωή μου).
Ένα από τα δεκάδες προβλήματα που ενέχει αυτή η λογική είναι ότι τελικά όταν τρώμε, καταλήγουμε να μισούμε τον εαυτό μας. Και όσο μισούμε τον εαυτό μας, δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα για να τον βελτιώσουμε.
Η λύση για να σπάσουμε αυτό τον τοξικό τρόπο σκέψης; Να γεμίσουμε τα ντουλάπια και το ψυγείο με όσες «ανθυγιεινές» τροφές (λιχουδιές) θέλουμε-πιθανώς και σε ποσότητα πολύ μεγαλύτερη απ΄αυτή που μπορούμε να καταναλώσουμε και πάντα να φροντίζουμε να αναπληρώνουμε ο,τι τρώγεται.
«Τι; Όντως τώρα;», σκέφτεσαι. Ναι, κι όμως.
«Όταν ξέρουμε και έχουμε την αίσθηση ότι το φαγητό δεν πρόκειται να τελειώσει, τότε αυτό απομυθοποιείται και χάνει τη “δύναμη” του πάνω μας», υποστηρίζει η διατροφολόγος.
«Με την πάροδο του χρόνου, δεν αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να φάμε όλο το κουτί με τα μπισκότα σε μια φορά για τον απλούστατο λόγο ότι ξέρουμε ότι πάντα θα υπάρχουν μπισκότα στο ντουλάπι μας», συμπληρώνει. Με άλλα λόγια παύεις να κοιτάς τη σοκολάτα σαν λιοντάρι έτοιμο να ορμήξει στη λεία του.
Η αίσθηση ότι μπορείς να φας ο,τι θες, σε όση ποσότητα το θες, ανά πάσα ώρα και στιγμή (και η οποία για τους περισσότερους είναι άγνωστη) είναι κάτι παραπάνω από απελευθερωτική, αλλά πάνω απ’ όλα αρκετά δυνατή για να σου αλλάξει τον τρόπο σκέψης και, βασικά, τον τρόπο που αντιμετωπίζεις το φαγητό.