FEMALE TALK

10 επιδραστικές γυναίκες υψώνουν τη φωνή τους και στέλνουν τα πιο ηχηρά μηνύματα δύναμης

24MEDIA Creative Team

Η 8η Μαρτίου θεσπίστηκε το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, ως η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Από τότε, αυτή η μέρα είναι εδώ για να μας υπενθυμίζει με τον πιο σπουδαίο τρόπο τους αγώνες που έχουν δώσει οι γυναίκες από γενιά σε γενιά, για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, την εξάλειψη των έμφυλων διακρίσεων, την πάταξη του σεξισμού και την ισότιμη μεταχείρισή τους, σε έναν κόσμο που δυστυχώς μέχρι και σήμερα, παραμένει στο μεγαλύτερο μέρος του ανδροκρατούμενος.

45 χρόνια έχουν περάσει, λοιπόν, από την ημέρα που ο ΟΗΕ αφιέρωσε τη 8η Μαρτίου, αποκλειστικά στη γυναίκα. Τους άθλους για τα δικαιώματά της, για τις ελευθερίες της και για τις – έως τώρα – κατακτήσεις της. Αυτοί οι αγώνες, βέβαια, είχαν ξεκινήσει προ πολλού κι όπως όλα δείχνουν, έχουμε ακόμα δρόμο. Και σε αυτήν τη δαιδαλώδη διαδρομή, συνοδοιπόροι μας είναι γυναίκες που μας εμπνέουν με τα λόγια τους. Λόγια τόσο απλά, μα τόσο δυσνόητα για ορισμένους. Λόγια που εκπέμπουν ατόφια γυναικεία δύναμη και πυγμή. Λόγια ουσιαστικής σημασίας που όλα κρύβουν διαφορετικές ιστορίες από πίσω τους. Ιστορίες τόσο μοναδικές μεταξύ τους, που όμως καταλήγουν πάντα στο ίδιο συμπέρασμα. Τις διαβάζεις παρακάτω με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και εμπνέεσαι.

Η πρωταθλήτρια του body positivity, Ashley Graham, θέλει να εξαφανίσει τον όρο plus-size από το λεξιλόγιο

Η Ashley Graham είναι η φωνή των γυναικών που δεν ακούγονται. Είναι η φωνή των γυναικών που φοβούνται να ακουστούν. Είναι η φωνή των γυναικών που πρέπει να ακουστούν. Είναι η γυναίκα που υψώνει φωνή και μιλάει με ειλικρίνεια για την μητρότητα, τις αλλαγές που υφίσταται το σώμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τις ραγάδες, την ακμή και το photoshop. Σου έχει μιλήσει ως ένα μοντέλο που εισήλθε στον χώρο της μόδας ως plus size μοντέλο και πλέον πολεμά για το inclusivity και το body positivity εντός κι εκτός πασαρέλας. Σου μιλάει ως μία γυναίκα που αγαπάει τον εαυτό της και το σώμα της και θέλει να το κάνεις κι εσύ.

«Νομίζω ότι η λέξη plus-size λειτουργεί τόσο διχαστικά για τις γυναίκες. Όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη plus-size, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να κατηγοριοποιούμε τις γυναίκες: «Δεν τρως καλά», «Δεν γυμνάζεσαι». «Είσαι ανασφαλής», «Δεν έχεις αυτοπεποίθηση», είχε δηλώσει η Ashley Graham κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της στο CBS This Morning.

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που θέλω να γνωρίζουν οι γυναίκες, είναι ότι η ομορφιά «βγαίνει» σε όλα τα σχήματα και μεγέθη. Αυτά, δεν πρέπει να καθορίζουν ποια είσαι.

Μία από τις πρώτες φορές που το μοντέλο μίλησε δημοσίως για τις αντιρρήσεις της σχετικά με τον όρο plus size, ήταν κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στο TEDxBerkleeValencia το 2015, με τίτλο: Plus-size? More like my size.

Η Kamala Harris θέλει περισσότερες γυναίκες σε υψηλόβαθμες πολιτικές θέσεις

Ήταν Ιανουάριος του 2021, όταν η Kamala Harris έγινε και επίσημα η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Μία μαύρη γυναίκα, κόρη μεταναστών από την Ινδία στέκεται αντάξια στο πλευρό του Joe Biden και εμπνέει όλες τις γυναίκες αυτού του κόσμου να κυνηγήσουν το όνειρό τους στον χώρο της πολιτικής και να καταρρίψουν τα έμφυλα στερεότυπα και τις διακρίσεις που κυριαρχούν σε αυτόν. Γιατί η πολιτική καριέρα δεν κρίνεται από το φύλο, το χρώμα του δέρματος και την καταγωγή και η Kamala Harris το αποδεικνύει από τα πολιτικά έδρανα.

Ο πρώτος της δημόσιος, πολιτικός λόγος μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ήταν αυτόματα και ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει τη θητεία της. Κι εμείς, να αρχίσουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο για τις γυναίκες. «Προς όλες τις γυναίκες που πάλεψαν για τη διασφάλιση και την προστασία του εκλογικού τους δικαιώματος για κάτι πάνω από έναν αιώνα, απόψε, αναλογίζομαι τον αγώνα τους, την αποφασιστικότητά τους και τη δύναμη του οράματός τους. Στέκομαι στους ώμους τους».

Μπορεί να είμαι η πρώτη γυναίκα σε αυτήν τη θέση, αλλά σίγουρα δεν θα είμαι η τελευταία.

«Επειδή κάθε κοριτσάκι που με παρακολουθεί αυτήν τη στιγμή, βλέπει ότι αυτή είναι μια χώρα που δίνει ευκαιρίες. Προς όλα τα παιδιά της χώρας μας, ανεξαρτήτως φύλου, η χώρα μας σας έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Να ονειρεύεστε με φιλοδοξία, να πορεύεστε με αποφασιστικότητα και να βλέπετε τον εαυτό σας με τρόπο που οι άλλοι δεν μπορούν να σας δουν, απλώς και μόνο επειδή δεν έχουν δει ποτέ πριν. Και θα επικροτούμε κάθε βήμα σας», είχε αναφέρει μεταξύ άλλων η Kamala Harris.

Η Amanda Gorman μιλάει για την ποίηση & τη δύναμή της να φέρει κοινωνικοπολιτικές αλλαγές

Την Amanda Gorman τη γνωρίσαμε τον Ιανουάριο του 2021 κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του Joe Biden, όταν ανέβηκε στο βάθρο για να απαγγείλει το ποίημα της The Hill We Climb, και πραγματικά το πλήθος κρεμόταν από τα χείλη της. Πλέον, η πιο νέα ποιήτρια που έδωσε το παρόν σε ορκωμοσία Προέδρου, καταφέρνει να εμπνέει μία ολόκληρη γενιά, μέσα από τους στοίχους της. Τα έργα της επικεντρώνονται σε ζητήματα που σχετίζονται με την καταπίεση, την περιθωριοποίηση, τον φεμινισμό τον ρατσισμό και την αφρικανική διασπορά. Για την Amanda Gorman, λοιπόν, η ποίηση είναι για όλους και το να χρησιμοποιούμε τη φωνή μας, είναι πολιτική επιλογή.

«Η ποίηση είναι ενδιαφέρουσα γιατί δεν θα γίνουν όλοι σπουδαίοι ποιητές, αλλά ο καθένας μπορεί να είναι ποιητής και ο καθένας μπορεί να απολαύσει την ποίηση. Αυτή η δεκτικότητα, αυτή η προσβασιμότητα της ποίησης είναι που την κάνει γλώσσα του λαού. Αυτή η σύνδεση είναι που κάνει την ποίηση ισχυρή και πολιτικά ενεργή», είχε πει η ίδια κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στο TED.

Η ικανότητά μου ως νεαρή μαύρη γυναίκα να εμπνέω ανθρώπους, είναι κάτι που θέλω να συνεχίσω στην πολιτική.

«Δεν θέλω να μιλάω μόνο για έργα. Θέλω να τα μετατρέπω σε πράξεις», λέει η Amanda Gorman που η ποίηση συνδέεται άμεσα με την πολιτική δράση και που το 2036 θα βάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος των ΗΠΑ.

 Δεν χρειάζεται να αλλάξω το ποια είμαι για να γίνω ηγέτης.

Η Malala Yousafzai πυροβολήθηκε για να ριχθεί στη μάχη της πρόσβασης των γυναικών και των κοριτσιών στην εκπαίδευση

Σε ηλικία 15 ετών, η Malala Yousafzai έμελλε να δεχθεί μία σφαίρα από όπλο των Ταλιμπάν στο Πακιστάν, απλά και μόνο επειδή ήθελε να πάει σχολείο και να μορφωθεί. Από τότε, ως επιζήσασα δολοφονικής επίθεσης από ακραίους ισλαμιστές, μάχεται για το δικαίωμα της μόρφωσης και την πρόσβαση σε αυτήν. Για όλα τα κορίτσια και τις γυναίκες απ’ άκρη σ’ άκρη της γης.

Η νεότερη κάτοχος Νόμπελ Ειρήνης που αποτελεί δικαίως το σύγχρονο πρόσωπο του ακτιβισμού για τα δικαιώματα των γυναικών, είχε πει κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στα Ηνωμένα Έθνη: «Καλούμε όλες τις κοινωνίες να είναι πιο ανοιχτές να αφήσουν στην άκρη τις προκαταλήψεις που βασίζονται στην κουλτούρα, τη θρησκευτική πίστη, την αίρεση ή το φύλο. Να εξασφαλιστούν η ελευθερία και η ισότητα για τις γυναίκες ώστε να μπορούν να εξελιχθούν».

Δεν μπορούμε να πετύχουμε όλες, όταν οι μισές από εμάς στερούνται τα δικαιώματά τους.

«Θέλουμε σχολεία και εκπαίδευση για να έχει κάθε παιδί, λαμπρό μέλλον. Θα συνεχίσουμε το ταξίδι της ειρήνης και της εκπαίδευσης για όλους. Κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει. Θα μιλήσουμε για τα δικαιώματά μας και θα φέρουμε την αλλαγή, υψώνοντας τη φωνή μας. Πρέπει να πιστέψουμε στη δύναμη του λόγου μας. Τα λόγια μας μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο»

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η Simone Biles βάζει πάνω απ’ όλους κι απ’ όλα την ψυχική της υγεία

H Simone Biles, η χρυσή Ολυμπιονίκης και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο ατομικό σύνθετο, τρεις φορές στη δοκό ισορροπίας, πέντε φορές στις ασκήσεις εδάφους, δύο φορές στο άλμα, η αθλήτρια με τα περισσότερα βραβεία ενόργανης στην ιστορία, η πιο βραβευμένη αθλήτρια της ενόργανης στην Αμερική, η γυναίκα που μετέτρεψε τοι τραύμα της σεξουαλικής κακοποίησης σε δύναμη, αξίζει ξεκάθαρα την πιο βαθιά υπόκλιση όλων μας. Η σπουδαιότητά της, δεν κρίνεται μονάχα από τις φιγούρες πάνω στον δοκό ισορροπίας, που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Τα λόγια και οι πράξεις που τα ακολουθούν, είναι εξίσου σπουδαία (και για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας).

Η απόφασή της να αποσυρθεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2021, βάζοντας σε προτεραιότητα την ψυχική της υγεία, ήταν η πιο σημαντική απόφαση που θα μπορούσε να πάρει, μεταδίδοντας το πιο σημαντικό μήνυμα σε ολόκληρο τον (αθλητικό) κόσμο. Ένα χρυσό μετάλλιο και μερικές διακρίσεις έχουν μηδενική αξία μπροστά στο μετάλλιο της ψυχικής υγείας. Και η Simone Biles το κέρδισε. Ταυτόχρονα απάντησε και στους επικριτές της:

«Σίγουρα αυτά δεν ήταν τα σχέδιά μου για το πώς θα πάνε οι Ολυμπιακοί Αγώνες, αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Είμαι υπερήφανη για τον εαυτό μου και την καριέρα που είχα μέχρι τώρα. Αυτοί οι Ολυμπιακοί δεν σβήνουν τα προηγούμενα κατορθώματά μου, ούτε καθορίζουν ποια είμαι σαν αθλήτρια».

Έχω πιεστεί με τόσα πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια και η φράση “τα παρατάω” δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου.

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η Δανάη Μπάρκα αποκαλύπτει τη «γυμνή» της αλήθεια

Οι διδαχές μίας καλά εδραιωμένης, ανδροκρατούμενης κοινωνίας και σύμφωνα με τους «άγραφους κανόνες» της, η ενδυμασία, τα υφάσματα που επιλέγουμε για να καλύψουμε μέρη του σώματός μας, ο τρόπος που επιλέγουμε να κυκλοφορήσουμε δημόσια, τα κιλά μας, το ύψος μας και γενικότερα η συνολική εμφάνισή μας, δίνουν έναν καλό λόγο στον οποιονδήποτε να έχει άποψη για το σώμα μας.

Κόντρα σε αυτά τα κατεστημένα, πάει η Δανάη Μπάρκα, που ουκ ολίγες φορές έχει δεχθεί αρνητικά σχόλια για την εμφάνισή της. Ωστόσο, η παιδεία και η αγάπη που έχει λάβει από το κοντινό της περιβάλλον, τη βοήθησαν να χτίσει την πιο δυνατή σχέση αγάπης, αυτοπεποίθησης και μηδαμινής ανασφάλειας με το σώμα της. Κι αυτά, είναι τα μεγαλύτερα εφόδια απέναντι σε κάθε απόπειρα body shaming και χοντροφοβικό σχόλιο. Με μία δημοσίευση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Λέει όσα πρέπει να ακούσουμε.

Τα αναφαίρετα δικαιώματα της Δανάης Μπάρκα, αλλά και της κάθε γυναίκας. Η αυτοδιάθεση μάς ανήκει

«Μπορώ να φοράω ό,τι θέλω. Μπορώ να μην φοράω ό,τι θέλω. Μπορώ να βρίσκομαι όπου θέλω. Μπορώ να είμαι με όποιον θέλω. Έχω δικαίωμα να είμαι ίση με τους γύρω μου.

Έχω δικαίωμα να βγαίνω, να χορεύω, να κυκλοφορώ μόνη μου. Έχω δικαίωμα να γνωρίζω κόσμο, να γελάω, να φλερτάρω. Έχω δικαίωμα να είμαι όπως νιώθω καλά ή όπως μπορώ να είμαι. Έχω ανάγκη να αγαπήσω, να αγαπηθώ, να εμπιστευτώ, να αφεθώ, να ονειρευτώ. Έχω δικαίωμα να εργαστώ, να δημιουργήσω, να κάνω καριέρα. Έχω ανάγκη να με αγαπούν, και να με φροντίζουν

Οι θύτες και όλες εμείς που έχουμε φωνή και ενσυναίσθηση με συνήγορο τη δικαιοσύνη

«Εσύ όμως, και ο κάθε «εσύ» δεν έχεις ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να με βλάψεις. Δεν έχεις δικαίωμα να με αγγίξεις χωρίς να το θέλω. Δεν έχεις δικαίωμα να με εκθέσεις, χωρίς να το θέλω. Δεν έχεις δικαίωμα να με πληγώσεις ψυχικά ή σωματικά. Αν το κάνεις, θα υποστείς τις νομικές συνέπειες. Αν το κάνεις θα υποστείς και τις κοινωνικές συνέπειες. Αν το κάνεις θα είσαι απλά ένας ανασφαλής και ανώριμος (απ)άνθρωπος που θεωρείς ότι είσαι πιο δυνατός από μένα.

Εγώ όμως, και η κάθε εγώ, έχω φωνή. Επίσης εγώ και η κάθε εγώ θα μπορούσα να είμαι η αδερφή σου, η μάνα σου, η γυναίκα σου, η κολλητή σου, το παιδί σου κι αυτές δεν θα ήθελες να τις βλάψεις. Ωστόσο εγώ, και η κάθε εγώ, είμαι και άνθρωπος με ενσυναίσθηση και δεν θα επέλεγα ποτέ να ξεσηκώσω έναν οχετό εναντίον ΚΑΝΕΝΟΣ. Θα ήθελα όλα να γίνονται με ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, με ειρήνη και με σεβασμό σε οποιονδήποτε μπορεί να “τα ακούσει” χωρίς λόγο. Θα ήθελα την τρυφερότητα και την στήριξη μου να την δείχνω σε όλα τα θύματα αλλά τα αρνητικά μου συναισθήματα σε κανέναν. Γι’ αυτό θα ήθελα να αποφασίζει ο εισαγγελέας και οι δικαστές

Θα ήθελα να μετατρέπω τα κακά μου συναισθήματα σε δύναμη για όσους με έχουν ανάγκη, γιατί αν ποτέ βρεθώ σε αντίστοιχη θέση, αυτό θα χρειαστώ. Στήριξη και συμπόνοια.

Κακό ας μην παθαίνει κανείς. Κανείς. Υπάρχει μεγαλύτερο κακό απ’ το να ζεις με το βάρος ότι είσαι ένας στυγνός κακοποιητής; Όχι. Γιατί όμως να γίνω κι εγώ; Δεν θα γίνω. Θα απαιτώ τα δικαιώματα μου. Θα στέκομαι δίπλα σε όποιον με έχει ανάγκη και δεν θα βλάπτω κανέναν. Ούτε σωματικά, ούτε λεκτικά. Θα υπερασπίζομαι πάντα την αγάπη για όλους και τον σεβασμό προς όλους. Πάντα. Αυτό θεωρώ ενσυναίσθηση, αυτό θεωρώ ειρήνη, αυτό ονειρεύομαι για την κοινωνία», καταλήγει η Δανάη Μπάρκα.

Κι όπως είχε πει στη συνέντευξή της στο LadyLike:

Θα φοράμε ό,τι γουστάρουμε και θα κοιτάμε απλά να είμαστε άνετες και ωραίες.

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Η Ζέτα Δούκα αποκάλυψε τη βία που υπέστη και μάχεται για τα θύματα

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να θαυμάζει κανείς τη Ζέτα Δούκα. Η απόφασή της να αποκτήσει παιδί στα 41 της χρόνια, να υπερασπιστεί το δικαίωμα των γυναικών στην μητρότητα όποτε κι αν αυτές το αποφασίσουν, καθώς και η αποδοχή του σώματός της με την «ιστορία» του, είναι 2 πολύ καλοί λόγοι.

Γι’ αυτό που εμείς προσωπικά τη θαυμάζουμε περισσότερο, είναι η δύναμη ψυχής που επέδειξε, όταν αποφάσισε να μιλήσει δημόσια για τη σωματική και ψυχολογική βία που υπέστη από τον Γιώργο Κιμούλη, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους το 2008 στην παράσταση Πιο Κοντά. Η αποκάλυψή της (μαζί με αυτές της Σοφίας Μπεκατώρου), έθεσε τις βάσεις του ελληνικού #metoo κι έδωσε το θάρρος στα θύματα παρόμοιων περιστατικών, να υψώσουν φωνή και να ξεμπροστιάσουν τους θύτες τους.

«Η καρδιά μου χτυπάει πολύ δυνατά αυτήν τη στιγμή. Συνάντησα μια απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις, περιστατικά θυμού, απαξίωσης, ειρωνείας σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς… με έβρισε, με κλώτσησε και είπε “ΟΚ, πάμε τρίτο κουδούνι” … Έβαλα την αξιοπρέπεια μου κάτω από το θέατρο, έβαλα τον φόβο μου πάνω για να μην πουν ότι έκλεισε το θέατρο αυτή. Κατέρρευσα δύο φορές επί σκηνής», είχε αποκαλύψει μεταξύ άλλων η Ζέτα Δούκα με τρεμάμενη φωνή αλλά περίσσιο θάρρος στην εκπομπή Πάμε Δανάη. Έκτοτε, η ηθοποιός μάχεται για μια πιο δίκαιη κοινωνία, ένα καλύτερο μέλλον για τα θύματα και μία χειρότερη μοίρα για τους θύτες. Ο λόγος της, εμπνέει.

Μην αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου, τη δύναμή σου, την αλήθεια που πρέπει να ειπωθεί. Μην αφήσεις αυτήν την ευκαιρία. Η κοινωνία είναι έτοιμη για σένα. Είμαστε το δίχτυ ασφαλείας σου. Μην φοβάσαι.

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η Κατερίνα Βρανά μετατρέπει την αναπηρία της, σε δύναμη για ζωή και χιούμορ

Ήταν Απρίλιος του 2017, όταν η stand up comedian βίωσε τη σοβαρότερη περιπέτεια υγείας της σε περιοδεία στη Μαλαισία. Η διάτρηση εντέρου που προκλήθηκε από σκωληκοειδίτιδα προκάλεσε σηψαιμία με αποτέλεσμα να μπει σε τεχνητό κόμμα. «Νομίζαμε όλοι ότι είχα πάθει τροφική δηλητηρίαση. Αλλά τελικά ήταν διάτρηση εντέρου», είχε δηλώσει σε συνέντευξη της στο The 2night Show, το 2019.

Έπαθα σηψαιμία, σηπτικό σοκ και σχεδόν πέθανα. Κανείς δεν γελάει με αυτό, δεν καταλαβαίνω γιατί.

2 χρόνια αργότερα, η Κατερίνα Βρανά δήλωσε στην ίδια εκπομπή: «Το 2017 σχεδόν πέθανα. Διάτρηση εντέρου, που οδήγησε σε σηψαιμία και σηπτικό σοκ, αλλά δεν πέθανα. Αυτό άφησε πάρα πολλά κατάλοιπα. Μιλάω λίγο πιο γρήγορα, πιο καθαρά, κάνω μικρά βήματα. Δεν πέφτω». Κι όχι μόνο δεν πέφτει, αλλά δεν το βάζει με τίποτα κάτω. Παρά τα προβλήματα όρασης, κίνησης και ομιλίας και με σύμμαχο το χιούμορ της και τη θέληση για ζωή, βγαίνει στη σκηνή με αναπηρικό αμαξίδιο και κάνει τον κόσμο να γελάει. Κάνει τον κόσμο καλύτερο. «Χλευάζει» κι αποδυναμώνει τα ταμπού και τις προκαταλήψεις γύρω από την αναπηρία.

Μου είπαν ότι δεν είναι σωστό να αυτοσαρκάζομαι λέγοντας πως είμαι είμαι ανάπηρη. Μην θίγεστε με τη λέξη, να θίγεστε που δεν υπάρχει πρόσβαση στην Ελλάδα για τους ανάπηρους.

Η λύπηση είναι άχρηστο συναίσθημα, δεν βοηθούν σε τίποτα. Οι άνθρωποι που περνούν δύσκολα χρειάζονται κατανόηση και πρακτική βοήθεια.*

*απόσπασμα από τη συνέντευξή της στο Αλ Τσαντίρι και τον Λάκη Λαζόπουλο.

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η Τζένη Μπαλατσινού υπενθυμίζει το δικαίωμά μας στη μητρότητα, όποτε εμείς το αποφασίσουμε

Η ηλικία και η προσωπική ζωή έπαιζε ανέκαθεν ρόλο σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Σύμφωνα με την ηλικία σου, «πρέπει» να ντύνεσαι ανάλογα, να βάφεσαι ανάλογα, να διασκεδάζεις ανάλογα, να μιλάς ανάλογα, να συμπεριφέρεσαι ανάλογα και να φέρνεις παιδί στον κόσμο – πάλι ανάλογα. Εάν έχεις περάσει τα 40, ανύπαντρη ή διαζευγμένη, η μητρότητα δεν είναι για εσένα. Ή μάλλον έτσι νομίζεις. Ή μάλλον, έτσι νομίζουν. Η κάθε γυναίκα έχει κάθε δικαίωμα να εισέλθει στον κόσμο της μητρότητας, όποτε αυτή το κρίνει, με ή χωρίς σύντροφο. Η κάθε γυναίκα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της και λόγο να μην δώσει σε κανέναν. Και η Τζένη Μπαλατσινού που χώρισε, έφτιαξε ξανά τη ζωή της και είχε ήδη 3 παιδιά, έγινε μητέρα στα 49 της, έχει την απάντηση έτοιμη.

«(Για να γίνει μία γυναίκα μητέρα πρέπει) να νιώσει ότι είναι έτοιμη, ότι ήρθε η στιγμή. Μπορεί να κάνει παιδί στα 20, μπορεί και στα 50. Μπορεί να θέλει να συμπορεύεται με έναν σύντροφο χωρίς παιδί ή να αποκτήσει παιδί χωρίς σύντροφο. Η ευθύνη του να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί είναι πολύ μεγάλη και όταν μια γυναίκα το νιώθει συνειδητά αυτό, είναι καταλυτικό για οποιαδήποτε φοβία. Δε χρειάζεται κάτι άλλο», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά η Τζένη Μπαλατσινού, στη συνέντευξή της με τη Vogue Ελλάδας.

Δεν ορίζουν πλέον οι επιταγές της κοινωνίας αν και πότε θα κάνει μια γυναίκα παιδί.

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Ιωάννα Παλιοσπύρου

Η ζωή της Ιωάννας Παλιοσπύρου έμελλε να αλλάξει για πάντα τον Μάιο του 2020, όταν η 37χρονη Έφη Κακαράντζουλα (που έχει κριθεί ομόφωνα ένοχη από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο) της επιτέθηκε με βιτριόλι. Απώτερος σκοπός της, να καταδικάσει τη ζωή της Ιωάννας στην αφάνεια, αν όχι στην απόλυτη ανυπαρξία. Ευτυχώς, δεν τα κατάφερε. Η Ιωάννα Παλιοσπύρου, όχι μόνο δεν βρίσκεται στην αφάνεια, αλλά αρπάζει τη ζωή από τα μαλλιά και απολαμβάνει κάθε στιγμή της νέας της πραγματικότητας. Αντιμετωπίζει την αλήθεια της νέας τάξης πραγμάτων, όσο σκληρή κι αν είναι. Είναι το σύμβολο του θάρρους, της ευγένειας, της θετικής ενέργειας και της δύναμης για ζωή. Και την ευχαριστούμε για όλα.

Ποιο το νόημα να έχω την ίδια ζωή με πριν, μετά από όσα έχω περάσει; Σκοπός της ζωής είναι να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε, σε σχέση με το χθες.

«Σκοπεύω να έχω μία καλύτερη, πιο γεμάτη και πιο ουσιαστική ζωή», είχε αναφέρει η Ιωάννα Παλιοσπύρου που «δεν έχει νιώσει θυμό, καθώς το θεωρεί χάσιμο χρόνου και ενέργειας». Η ζωή είναι πράγματι πολύ μικρή για να αναλωνόμαστε σε μικρότητες.

*Η 24 MEDIA στέκεται στο πλευρό των γυναικών διαρκώς. Σε κάθε τους μάχη για την ισότητα, την αυτοδιάθεση, τη συμπεριληψιμότητα, την ορατότητα και την ενδυνάμωση της θέσης τους στον κόσμο, με την κατάρριψη κάθε στερεοτύπου. Τη φετινή, λοιπόν, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, θέλουμε να θυμίσουμε τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου, που μπορεί να μην λέγονται ημέρες της γυναίκας, αλλά οφείλουν να είναι. Δες την κοινή, ετήσια αναδρομή περιεχομένου εδώ