5 περίεργες πεποιθήσεις από την αρχαιότητα για τα μωρά και τα παιδιά

Έτσι, δεν είναι τυχαίο που δημιουργήθηκαν δοξασίες και πεποιθήσεις που σαφώς ελάχιστη σχέση είχαν με την πραγματικότητα, αλλά με κάποιο τρόπο, κάποιες από αυτές βοήθησαν τις τότε κοινότητες ανθρώπων να εξελιχθούν λίγο περισσότερο.

Βρήκαμε τις 5 πιο περίεργες από αυτές τις πεποιθήσεις και σου τις παρουσιάζουμε για να δεις ότι δεν είσαι αλλόκοτη όταν σε τρομάζει ένα μωρό μερικών μηνών επειδή κλαίει και μόνο.

1) Τα παιδιά είναι υγρά, ζεστά, άγρια ζώα

Φαίνεται πως οι αρχαίοι ημών εκνευρίζονταν ιδιαίτερα από τη φασαρία και τις ζημιές που μπορεί να κάνει ένα παιδί. Για το λόγο αυτό, τα παρομοίαζαν με άγρια ζώα. Επιπλέον, όπως φαίνεται από κείμενα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, θεωρούσαν τα παιδιά από τη φύση τους πιο υγρά όντα με περισσότερο “φλογερό” ταμπεραμέντο από αυτό των ενηλίκων, “ασχημάτιστα” σώματα (κάτι που θα έφτιαχνε στην ενήλικη ζωή), όπως επίσης άπληστα, θορυβώδη και παράλογα.

2) Η κήλη τους μπορούσε να θεραπευτεί με δάγκωμα σαύρας

Στην αρχαία Ρώμη ένα ήταν το σίγουρο για τα παιδιά που αρρώσταιναν: αν δεν τα σκότωνε η ασθένεια, θα τα σκότωνε η “θεραπεία”. Από αρχαία ρωμαϊκά κείμενα που έχουν διασωθεί, προκύπτει ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι εφάρμοζαν στα παιδιά τους θεραπείες που ήταν όχι μόνο αηδιαστικές αλλά και τρομακτικές ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, αν τα δόντια των παιδιών δεν είχαν σωστή ανάπτυξη, κολλούσαν στο σώμα τους μέρος από τον εγκέφαλο οχιάς με ένα κομμάτι δέρματος. Σε άλλα σημεία, αναφέρεται ως μία πιθανή θεραπεία και η βρώση νεκρών ποντικιών.

3) Τα παιδιά μη χριστιανών γεννιούνται ως ασχημάτιστοι όγκοι

Υπάρχει μια καταγεγραμμένη ιστορία από τη μεσαιωνική ποίηση του 14ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία, μία χριστιανή παντρεύτηκε έναν “άπιστο” και το παιδί που γέννησαν αρχικά έμοιαζε με άμορφη μάζα. Το παιδί απέκτησε μορφή μόνο όταν οι γονείς του το βάφτισαν.

4) Τα θηλυκά μωρά πρέπει να παίζουν με κεραμικά θραύσματα όντας μερικών ημερών μόνο

Αυτή η δοξασία μαρτυρά πολλά για τους ρόλους των φύλων στην Αρχαία Κίνα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την πεποίθηση, αφού περάσουν τρεις μέρες από τη γέννηση ενός κοριτσιού, πρέπει να τοποθετηθεί χαμηλά στο κρεβάτι, γιατί στη ζωή του επρόκειτο να είναι υποδεέστερο του ανδρός και αδύναμο. Επιπλέον, έπρεπε να παίξει με κομμάτια από κεραμικά δοχεία, καθώς στην ενήλικη ζωή προοριζόταν να δουλεύει σκληρά και, τέλος, οι γονείς της έκαναν προσφορά στους θεούς για να ανακοινώσουν τη γέννησή της, κάτι που δήλωνε ότι καθήκον της γυναίκας στην αρχαία Κίνα ήταν -και- η οργάνωση των τελετουργιών στο σπίτι.

5) Τα μωρά των Αζτέκων έφεραν τρύπες στο σώμα τους

Όχι εκ γενετής, αλλά επίκτητα. Τα αγόρια στο χείλη, όπου περνούσαν κοσμήματα αργότερα και τα κορίτσια στο στήθος και τους γοφούς. Κι όλα αυτά, στο πλαίσιο της “αφιέρωσης” του κάθε παιδιού στο ναό ή το σχολείο που θα εκπαιδευόταν μετά από κάποια χρόνια, μόλις 20 μέρες από τη γέννησή του. Κι αυτή ήταν η ήπια εκδοχή για ένα παιδί οικογένειας Αζτέκων. Υπήρχε και η εναλλακτική του να γίνει θυσία στο θεό της βροχής Tlaloc. Τι είναι μερικές τρυπούλες, τελικά, σωστά;